Category Archives: σχέσεις

7 Συμβουλές για όσους ζηλευουν και θέλουν το κακό του άλλου

upl58b6aade31304Γιατί κάποιοι επιδιώκουν το κακό ή την καταστροφή του άλλου όταν κανείς δεν είναι τέλειος;  Η ζήλια οφείλεται σε αισθήματα κατωτερότητας, ανασφάλειας, χαμηλής αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης. Η ζήλια και ο φθόνος  αποτελούν τρόπο σκέψης, μερικοί άνθρωποι έχουν την τάση να σκέφτονται τα πάντα  συγκρίνοντας τον εαυτό τους με άλλους.
Όσοι ζηλεύουν συνήθως δεν ξέρουν πως να τοποθετηθούν στην επιτυχία των άλλων, υπάρχει σύγχυση, προβολή του εαυτού και σύγκριση που προφανώς οδηγούν συνηδειτά ή ασυνείδητα σε έντονα συναισθήματα προς τον ίδιο τους τον εαυτό.
Η εύκολη οδός είναι να γίνεται αρνητική κριτική μειώνοντας τις επιτυχίες των άλλων,  ή και σε ακραίες περιπτώσεις να επιδιώκεται το κακό του άλλου. Ο τελικός στόχος είναι να ανεβάσουν τον εαυτό τους, καθώς ο κόσμος τους είναι απολύτως εγωκεντρικός. Δυστυχώς δεν γνωρίζουν πως η προσωπική ανάπτυξη είναι η «λύση» για την αντιμετώπιση των εσωτερικών αυτών συγκρούσεων και ότι οι ίδιοι θα μπορούσαν να γίνουν δημιουργικοί σε κάποιους τομείς.
Παρακάτω δίνονται 7 συμβουλές για να διορθωθούν όσοι ζηλευουν και θέλουν το κακό του άλλου:
  1. Ενας απο τους μεγαλύτερους λόγους που ζηλεύετε την επιτυχία ενός άλλου, είναι επειδή μειώνετε τον εαυτό σας. Συγκεντρωθείτε στην ζωή σας, στα ταλέντα σας και σε αυτά που μπορείτε να κάνετε. Η αλλαγή της αντίληψης του εαυτού μπορεί να σας βοηθήσει να μειώσετε τα συναισθήματα αυτά.
  2. Σταματήστε να βλέπετε τη ζωή σαν διαγωνισμό. Μετακινήστε την προσοχή σας στην καλοσύνη και όχι στο κακό. Συγχαρείτε την επιτυχία των άλλων.
  3. Θυμηθείτε ότι κανείς δεν τα έχει όλα, η σύγκριση με τους άλλους είναι πάντα χαμένος χρόνος. Πάντα θα εμφανίζονται καλύτεροι, υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι κανείς δεν τα έχει όλα, όλοι έχουν προβλήματα και αδυναμίες.
  4. Η ευγνωμοσύνη είναι μεταδοτική, αντικαταστήστε ανθρώπους που ασχολούνται με τους άλλους με ανθρώπους που είναι ευγνώμονες και βιώνουν την ευχαρίστηση στη ζωή τους.
  5. Αποφύγετε τους ανθρώπους που εκτιμούν λάθος πράγματα. Εάν ξοδεύετε το χρόνο σας με ανθρώπους που ασχολούνται με τους άλλους, είναι πολύ εύκολο να πέσετε στην παγίδα της σύγκρισης. Υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα να συζητήσετε. Προσοχή στους ανθρώπους που ασχολούνται μόνο με τους άλλους.
  6. Κατανοήστε ότι η καλλιέργεια της ζήλιας και του φθόνου μπορεί να βασίζεται σε συμφέροντα κάποιων, μην πέσετε στην παγίδα και σας παρασύρουν. Να είστε επιφυλακτικοί, πολλές τάσεις μάρκετινγκ βασίζονται στην πυροδότηση της ζήλιας.
  7. Να είστε γενναιόδωροι, ακόμα και αν πιέζεστε στην αρχή, υποστηρίξτε το κοινωνικό περιβάλλον σας, προσφέρετε στους άλλους.

«Η σύγκριση είναι ο κλέφτης της χαράς» (Ρουσβελτ)

πηγές

Advertisement

Stop Bullying

Το ένα τρίτο των μαθητών είναι θύματα εκφοβισμού. Η ενημέρωση μπορεί να βοηθήσει τα θύματα εκφοβισμού να αντιμετωπίσουν αυτές τις καταστάσεις και να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Στο παρακάτω βίντεο παρουσιάζονται 4 τρόποι για την αντιμετώπιση του bullying.

1. Δεν ευθυνόμαστε εμείς αν είμαστε διαφορικοί από τους άλλους, ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και όλοι έχουν χαρίσματα.

2. Έχουμε τους φίλους μας που μας υποστηρίζουν και αγνοούμε όσους μας ενοχλούν

3. Βρίσκουμε διέξοδο ζητώντας βοήθεια

4. Βρίσκουμε κάποιους που εμπιστευόμαστε και μπορούμε να τους μιλήσουμε

Εικόνα

Tα μυστικά (και η επιστήμη!) των πιο ερωτευμένων ζευγαριών

Εκφοβισμός (Bullying)

images (5)Bullying είναι η χρήση βίας, απειλής ή εξαναγκασμού για να επιβληθεί η κυριαρχία. Είναι η επιθετική συμπεριφορά με σκοπό να βλάψει ένα άλλο πρόσωπο, σωματικά ή ψυχικά. Ο εκφοβισμός ουσιαστικά είναι μια μαθημένη συμπεριφορά. Η συμπεριφορά αυτή συνήθως επαναλαμβάνεται συχνά και γίνεται συνήθεια. Οι οδυνηρές αυτές συμπεριφορές γίνονται εκ προθέσεως, με στόχο την κατάκτηση της εξουσίας.

Οι άνθρωποι που εκφοβίζουν δείχνουν απέχθεια και περιφρόνηση για εκείνους που προσπαθούν να βλάψουν. Οι συμπεριφορές αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν κατ’ επανάληψη λεκτική παρενόχληση ή απειλή, σωματική κακοποίηση ή εξαναγκασμό. Μόνο τα τελευταία χρόνια ο εκφοβισμός αναγνωρίζεται και καταγράφεται ως μια ξεχωριστή και διακριτή αξιόποινη πράξη. Ο εκφοβισμός μπορεί να πάρει διάφορες μορφές όπως

  1. Συναισθηματική κακοποίηση (χαρακτηρισμοί ταπεινωτικοί, βίαιες απειλές, απειλές εγκατάλειψης, κατηγορίες, τιμωρίες

  2. Λεκτική κακοποίηση (είτε γραπτά είτε προφορικά περιλαμβάνει φραστικές επιθέσεις, βρισιές, ακατάλληλα σχόλια, σαρκασμούς, απειλές)

  3. Σωματική βία (χειρονομίες, σπρωξιές, ξυλοδαρμούς, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση)

  4. Κοινωνικός εκφοβισμός (αποκλεισμός, εκφοβισμός σχέσεων, περιλαμβάνει τη φήμη ή τις σχέσεις κάποιου)

  5. Διαδικτυακή κακοποίηση (μπορεί να γίνει με μηνύματα, ανώνυμα είτε επώνυμα, μέσω ιστοσελίδων, κοινωνικών δικτύων κτλ.)

Αιτίες για τις συμπεριφορές αυτές είναι τα αισθήματα ανωτερότητας τα οποία επιτυγχάνονται με αυτούς τους τρόπους. Άλλες φορές οι άνθρωποι εκφοβίζουν για να τραβήξουν την προσοχή. Συνήθως όσοι καταφεύγουν σε αυτές τις συμπεριφορές, φοβούνται για τον εαυτό τους και ως αντίδραση, προσπαθούν να φοβίζουν τους άλλους καθώς κρύβονται πίσω απο τα συναισθήματά τους. Επίσης είναι άτομα δυσαρεστημένα τα οποία περνούν τη δυστυχία τους στους άλλους. Δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη για τις πράξεις τους και συχνά αισθάνονται την ανάγκη να ελέγχουν τους άλλους, ικανοποιώντας έτσι την ανάγκη να κερδίζουν. Πίσω απο αυτές τις συμπεριφορές κρύβονται συναισθήματα ζήλιας, φόβου, θυμού, ανασφάλειας και δυστυχίας.

Η κουλτούρα του εκφοβισμού μπορεί να καλλιεργηθεί σε οποιοδήποτε πλαίσιο στο οποίο υπάρχει αλληλεπίδραση. Ο εκφοβισμός στην οικογένεια, στο σχολείο και στο χώρο εργασίας αποτελούν σοβαρά προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας. Ενώ μπορεί να εμφανίζεται και σε χώρους αναψυχής, στο διαδίκτυο, στον αθλητισμού, στο στρατό, στις φυλακές, στα νοσοκομεία κτλ.  Ο εκφοβισμός κυμαίνεται απο την απλή μορφή του ενός εναντίων ενός, φτάνοντας σε ποιο σύνθετες μορφές στις οποίες μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι “υπασπιστές” οι οποίοι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν αναλαμβάνοντας συμπεριφορές αυτής της μορφής. Αιτίες για αυτές τη συμπεριφορές μπορεί να είναι οι διαφορές στην κοινωνική τάξη, τη φυλή, τη θρησκεία, την εμφάνιση, τη συμπεριφορά, τη δύναμη ή την ικανότητα. “Μobbing” αποκαλείται ο εκφοβισμός που γίνεται από μία ομάδα.

Συμπεριφορές εκφοβισμού είναι οι εξής;

  • αλαζονεία
  • ειρωνεία
  • αγένεια
  • επιθετικότητα
  • συνεχής αρνητική συμπεριφορά
  • κουτσομπολιό και αρνητικές φήμες
  • φυσική ή κοινωνική απομόνωση
  • καταστροφή αντικειμένων
  • σωματική βία

Ψυχολογία της απιστίας

Απιστία είναι η αθέτηση της υπόσχεσης ότι θα παραμείνουμε πιστοί σε ένα σεξουαλικό σύντροφο. Αυτή η υπόσχεση μπορεί να έχει διάφορες μορφές, από το γάμο έως ιδιωτικές συμφωνίες εραστών. Η σεξουαλική απιστία είναι ξεκάθαρη, μπορεί όμως να υπάρχει συναισθηματική απιστία, λεκτική απιστία, διαδικτυακή απιστία, κτλ.

Η σεξουαλική συμπεριφορά εξαρτάται από τα γονίδια αλλά και το κοινωνικο-πολιτισμικό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνοντας δημιουργούμε στάσεις οι οποίες επηρεάζουν τις προθέσεις μας ώστε να εκδηλώσουμε ή όχι κάποια συμπεριφορά. Συγκριτικά με παλαιότερες εποχές τα κοινωνικά ταμπού σχετικά με εξωσυζυγικές σχέσεις αντρών αλλά και γυναικών έχουν διαφοροποιηθεί.

Βέβαια τα κοινωνικά ταμπού υπάρχουν ακόμα και ιδιαίτερα στα πλαίσια του θεσμού του γάμου. Το άτομο που θα απιστήσει είναι πολύ δύσκολο να μην αντιμετωπίσει ηθικά διλήμματα. Η διαχείριση των διλημμάτων αυτών μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερα προβλήματα εάν χαθεί ο έλεγχος σε συνδυασμό με προβλήματα της καθημερινότητας τα οποία επιβαρύνουν την εκάστοτε ψυχολογική κατάσταση.

Στις μακροχρόνιες σχέσεις τα ένστικτα που θέλουν τον άντρα κυνηγό και τη γυναίκα ελκυστική μειώνονται όπως και τα σεξουαλικά ένστικτα. Βέβαια η σεξουαλική επιθυμία αντικαθίσταται από συναισθήματα αγάπης τα οποία είναι βαθύτερα και τα οποία βοηθούν τη συνύπαρξη του ζευγαριού. Η σεξουαλική επαφή του ζευγαριού διαφοροποιείται και από έντονη που ήταν στην αρχή γίνεται πιο τρυφερή, κάτι που όμως απαιτεί προσπάθεια για να διατηρήσει το ενδιαφέρον και από τις δύο πλευρές. Η εύκολη λύση η οποία συναντάται όλο και συχνότερα είναι οι σύντροφοι να αναζητήσουν την σεξουαλική ικανοποίηση με διαφορετικό σύντροφο.

 

Tι μας οδηγεί στην απιστία

Η απιστία σαν συμπεριφορά μπορεί να προκαλείται απο διαφορετικά αίτια ή συνδυασμό αυτών. Τα πιο σημαντικά απο αυτά είναι τα παρακάτω:

  • Bιολογικά αίτια, τελευταίες έρευνες αναφέρουν γονίδια τα οποία εκφράζουν διαφορετικές σεξουαλικές δραστηριότητες. Κάποιοι ερευνητές αναφέρουν ότι έχουν βρεθεί γονίδια τα οποία σχετίζονται με τη μονογαμία.

  • Οι απόψεις και οι στάσεις που έχουμε αναπτύξει για την απιστία αποτελούν σημαντικό στοιχείο για την εξέλιξη της συμπεριφοράς μας.

  • Η αναζήτηση αύξησης της αδρεναλίνης ενάντια στην ρουτίνα της καθημερινότητας, η γοητεία του απαγορευμένου.

  • Η  φροϋδική θεωρία  υποστηρίζει ότι τα ένστικτα της ζωής εμπεριέχουν τα σεξουαλικά ένστικτα άρα ο φόβος του θανάτου σχετίζεται με την αναζήτηση ερωτικού ενδιαφέροντος έξω από το γάμο.

  • Η έλλειψη επικοινωνίας μέσα στη σχέση, τα συναισθηματικά κενά, η συναισθηματική απομάκρυνση, είναι πολλές φορές λόγοι οι οποίοι οδηγούν στην αναζήτηση κάποιου συντρόφου ο οποίος θα γεμίσει αυτά τα κενά.

  • Οι συγκρούσεις και θυμός μπορεί να οδηγήσουν στην απιστία για λόγους εκδίκησης

  • Η κρίση μέσης ηλικίας, ανασφάλειες, ανάγκη για επιβεβαίωση κτλ.

  • Χαρακτηριστικά της προσωπικότητας όπως η εξωστρέφεια, η συναισθηματική αστάθεια και τα προοδευτικά-ανοιχτά μυαλά είναι χαρακτηριστικά που μπορει να οδηγήσουν στην απιστία. Ενώ η ευσυνειδησία, η ειλικρίνεια, η σταθερότητα αναφέρονται ως χαρακτηριστικά της προσωπικότητας κάποιου που είναι πιστός.

  • Το περιβάλλον πολλές φορές μπορεί να αυξήσει της πιθανότητες απιστίας. Αν υπάρχουν πολλές επιλογές, ακόμα και μια μικρή απογοήτευση μπορεί να οδηγήσει στην απιστία.

Διαφορές αντρών και γυναικών

Σύμφωνα με τα ευρήματα της Πανελλαδικής μελέτης που πραγματοποιήθηκε απο την Εταιρία Μελέτης Σύγχρονης Σεξουαλικότητας σε 1800 ζευγάρια ηλικίας 35-45 χρόνων φάνηκε ότι η γυναίκα είναι το ίδιο άπιστη σε σχέση με τον άντρα. Τα δύο πρώτα χρόνια γάμου το 19,5% των ανδρών και το 6% των γυναικών δηλώνουν ότι απιστούν, στον έβδομο χρόνο γάμου το ποσοστό για τους άνδρες φτάνει στο 56,5% και για τις γυναίκες στο 64,5%.

Οι άντρες είναι κατά γενικό κανόνα ευθείς στην συμπεριφορά τους, είναι οι κυνηγοί, είναι φυσικά διαθέσιμοι και δεν αισθάνονται απαραίτητα την ανάγκη να επικοινωνούν συναισθηματικά Από την άλλη πλευρά οι γυναίκες είναι πιο στοχαστικές, έχουν την τάση να σκέφτονται για το σύνολο των πράξεών τους.

Οι γυναίκες είναι συναισθηματικά πιο ευαίσθητες κάτι που θα ενεργοποιήσει και την σεξουαλική τους φύση. Άρα οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να έχουν σεξουαλικές επαφές όταν ο σύντροφός τους είναι συναισθηματικά παρών ενώ για τους άντρες η συναισθηματική κάλυψη αποτελεί δευτερεύουσα προτεραιότητα. Μία καθαρά σεξουαλική σχέση μπορεί να περιορίσει τις συναισθηματικές προσδοκίες μιας γυναίκας και να παραμείνει στη σωματική ικανοποίηση. Με την πάροδο του χρόνου όμως και εφόσον η εξωσυζυγική σχέση έχει μεγάλη διάρκεια σίγουρα αναπτύσσει και συναισθηματικούς δεσμούς αυτός που τη διαπράττει είναι άντρας είτε γυναίκα. Μια καθαρά σεξουαλική σχέση μπορεί να είναι μια σχέση μόνο στο αρχικό της στάδιο. Πάντα οι σχέσεις εξελίσσονται και δεν μπορεί να αποφευγχθεί η ανάπτυξη συναισθημάτων.

Έρευνες δείχνουν ότι οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να απατήσουν τις ημέρες της ωορρηξίας τους, όπου ελκύονται απο μυώδης πιο αρρενωπούς άντρες. Οι ελκυστικές γυναίκες είναι πιο πιθανό να απατήσουν.  Φυσικά η προσωπικότητα παίζει σημαντικό ρόλο. Οι άντρες με υψηλή αυτοπεποίθηση απατούν πιο συχνά ένώ το αντίθετο ισχύει για τις γυναίκες.

SRI-infidelitydigitalage

Παθολογική Ζήλια

https://i0.wp.com/4.bp.blogspot.com/_gOo0bfchvhQ/SShJZ63mw_I/AAAAAAAABX0/-_IYD3rHplo/s400/DSC07987.JPG

afroditi.me

Η ζήλια είναι ένα απο τα πιο κοινά συναισθήματα του ανθρώπου. Η ζήλια εμφανίζεται σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις, στη φιλία, τις σχέσεις μεταξύ μελλών της οικογένειας, μεταξύ συντρόφων, επαγγελματικές σχέσεις, κτλ. Συχνά οι ρίζες της ζήλιας βρίσκονται στη χαμηλή αυτοεκτίμηση και την ανασφάλεια. Όπως με τα περισσότερα συναισθήματα, η ζήλια δεν είναι πρόβλημα εκτός και αν γίνεται υπερβολική και αρχίζει να επηρεάζει τον τρόπο σκέψης, σε σημείο που παύει να είναι προστατευτική και γίνεται καταστροφική. Σε αυτές τις περιπτώσεις αποκαλείται παθολογική ζήλια και διαταράσσει την καθημερινή μας ζωή. Στην παθολογική ζήλια εμφανίζονται μια σειρά απο παράλογες σκέψεις και συναισθήματα σε συνδυασμό με μη αποδεκτές, ακραίες συμπεριφορές.

Η παθολογική ζήλια ή σύνδρομο του Οθέλλο είναι ψυχιατρική διαταραχή κατά την οποία ένα άτομο πιστεύει ότι ο σύντροφός του είναι άπιστος/η χωρίς όμως να υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία. Ο φόβος του ατόμου για απάτη απο το σύντροφό του μπορεί να έγκειται στην ιδέα της απάτης και στο σχεδιασμό αυτής, χωρίς να υπάρχει κάτι στην πράξη. Η διαταραχή εμφανίζεται όταν το άτομο κατηγορεί επανειλημμένα ότι ο σύντροφός του είναι άπιστος, με βάση ασήμαντες κατηγορίες, αναφέροντας καθημερινά φαινόμενα για να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του.

Όταν η ζήλια γίνεται παθολογική μπορεί να πάρει δύο μορφές, την ψυχαναγκαστική ζήλια και την παραληρητική-ψυχωτική ζήλια. Στην ψυχαναγκαστική ζήλια το άτομο επαναλαμβάνει ισχυρές σκέψεις ότι ο σύνροφός του είναι άπιστος. Παρά το γεγονός ότι αυτές τις σκέψεις μπορεί να μην τις πιστεύει κατά βάθος, δεν μπορούν να σταματήσουν και σύντομα μπορεί να γίνουν οδυνηρές και καταστροφικές. Στην ψυχωτική ζήλια οι σκέψεις είναι πιο ακραίες, το άτομο είναι πεπεισμένο ότι ο σύντροφός τους τον εξαπατά χωρίς καμία αμφιβολία. Στο διαγνωστικό εγχειρίδιο για ψυχικές διαταραχές η ζήλια ορίζεται σαν παραληρητική διαταραχή ζήλιας.

Η παθολογική ζήλια συνοδεύεται με παρανοϊκές σκέψεις και μανιακές πράξεις. Πολλές μελέτες αναφέρουν ότι η παθολογική ζήλια έχει κάποια ψυχική διαταραχή ως υπόβαθρο ή να σχετίζεται με τη χρήση ουσιών. Ωστόσο η ψυχική ασθένεια μπορεί να μην είναι τόσο σοβαρή και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που εμφανίζουν παθολογική ζήλια με συμπτώματα όπως ιδεοληπτική ψυχαναγκαστική διαταραχή, κατάθλιψη ή διαταραχή άγχους. Πολλές φορές το άτομο που ζηλεύει δεν παραδέχεται την κατάσταση και η ζήλια εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους όπως υποβιβασμός, εξύβριση, θυμός, βια κτλ.

Οι έρευνες δείχνουν ότι περίπου το ένα τρίτο όσων έχουν εμφανίσει παθολογική ζήλια μπορούν να βελτιωθούν σημαντικά, ακολουθώντας φαρμακευτική αγωγή ή γνωστική-συμπεριφοριστική θεραπεία. Η πρώιμη παρέμβαση είναι εξαιρετικά αποτελεσματική, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας. Τα πρώτα σημάδια δεν πρέπει να αγνοηθούν και το άτομο να ζητήσει άμεσα θεραπευτική βοήθεια.

How to save your heart