Tag Archives: διαταραχές

ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ

Κατά τη διαταραχή πανικού εμφανίζονται απρόβλεπτες κρίσεις άγχους οι οποίες συνοδεύονται από σωματικά συμπτώματα. Τα άτομα με διαταραχή πανικού συχνά αναφέρουν συμπτώματα όμοια με τα συμπτώματα καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού επεισοδίου. Η κρίση πανικού μπορεί να διαρκέσει από λίγα λεπτά μέχρι και ώρες. Η κορύφωση της κρίσης συνήθως εμφανίζεται στα πρώτα 10 λεπτά και κάποια από τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν περισσότερο. Η κρίση πανικού μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή του 24ώρου ακόμα και κατά τη διάρκεια του ύπνου.

ΙΔΕΟΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ

Τα άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή αναπτύσσουν καταναγκασμούς με τους οποίους πραγματοποιούν στερεότυπες συμπεριφορές. Με τον τρόπο αυτό κατευνάζεται το άγχος, το οποίο προέρχεται από ιδεοληψίες.

ΑΓΟΡΑΦΟΒΙΑ

Είναι ένας μη φυσιολογικός φόβος, όπου το άτομο πιστεύει ότι είναι αβοήθητο. Συνήθως συμβαίνει σε ανοιχτούς χώρους ή χώρους με συνωστισμό. Τα άτομα που εμφανίζουν αγοραφοβία πολλές φορές αποφεύγουν τις εξόδους και μένουν κλεισμένοι στο σπίτι τους, με αποτέλεσμα περιορισμένες κοινωνικές σχέσεις. Η διαταραχή αγοραφοβίας μπορεί να συνοδεύεται από κρίσεις πανικού.

ΕΙΔΙΚΕΣ ΦΟΒΙΕΣ

Στα άτομα με ειδικές φοβίες υπάρχει ο φόβος προς κάποια συγκεκριμένα αντικείμενα ή καταστάσεις. Όταν τα άτομα αυτά εκτεθούν στις φοβίες τους εμφανίζονται έντονα συμπτώματα άγχους.

ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΑΓΧΟΥΣ

Η διαταραχή αυτή χαρακτηρίζεται από υπερβολικό άγχος και ανησυχίες, οι οποίες δεν αναλογούν στις συνθήκες και τις καταστάσεις που τις προκαλούν.

ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΟ ΣΤΡΕΣ

Προκαλείται μετά από ένα τραυματικό ή τρομακτικό γεγονός το οποίο δημιουργεί τρομακτικές σκέψεις και αναμνήσεις οι οποίες προκαλούν συμπτώματα άγχους.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΦΟΒΙΑ

Το άτομο μπορεί να πιστεύει ότι κρίνεται υπερβολικά από τους άλλους στις κοινωνικές του συναναστροφές. Αντιμετωπίζει με φόβο όλες τις κοινωνικές επαφές και κατά βάση τις αποφεύγει.

ΑΓΧΟΣ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ

Το παιδί στη νηπιακή ηλικία εμφανίζει συμπτώματα άγχους στην πραγματική ή νοερή περίπτωση αποχωρισμού από τους γονείς του. Τα παιδιά αυτά μπορεί να αντιδρούν υπερβολικά σε περιπτώσεις αποχωρισμού, φοβούνται να πάνε στο σχολείο και πολλές φορές φοβούνται να πάνε για ύπνο μόνα τους.

ΑΓΧΩΔΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΟΥΣΙΕΣ

Πολλές ουσίες προκαλούν αγχώδη συμπτώματα όμοια με αυτά των διαταραχών άγχους.

Το άγχος εκφράζει την αντίδραση του ατόμου  μπροστά σε ένα κίνδυνο. Ο κίνδυνος αυτός μπορεί να είναι μια πραγματική απειλή (φόβος) να είναι η αβεβαιότητα για κάποιο αποτέλεσμα (άγχος) ή ψυχολογική πίεση (στρες). Στο φόβο ο κίνδυνος είναι συγκεκριμένος, στο άγχος ο κίνδυνος μπορεί να είναι άγνωστος και ασαφής, ενώ το στρες προέρχεται κυρίως από εξωτερικές ή ψυχολογικές πιέσεις.

Η υπερπροπόνηση επιφέρει σωματική και ψυχολογική κόπωση. Τα σωματικά συμπτώματα που αναφέρονται είναι τα εξής:

• Μείωση αθλητικής απόδοσης
• Μείωση του νευρομυϊκού συντονισμού
• Μυϊκός πόνος μετά την προπόνηση
• Επίδραση στην καρδιακή συχνότητα
• Διαταραχές ύπνου
• Μείωση του σωματικού βάρους
• Αύξηση των τραυματισμών

Τα ψυχολογικά συμπτώματα που αναφέρονται από αθλητές με το σύνδρομο υπερπροπόνησης είναι τα εξής:

• Κατάθλιψη
• Δυσκολία συγκέντρωσης
• Μείωση αυτοπεποίθησης
• Έντονος φόβος ανταγωνισμού
• Αυξημένο άγχος
• Προβλήματα επικοινωνίας
• Διαταραχές διατροφής

Αίτια για το σύνδρομο υπερπροπόνησης μπορεί να είναι η επιβαρημένη αγωνιστική περίοδος, χωρίς διαστήματα ξεκούρασης. Επίσης μπορεί να ευθύνεται η μειωμένη πρόσληψη θερμίδων, προβλήματα υγείας και επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί. Σε ψυχολογικό επίπεδο αίτια για το σύνδρομο υπερπροπόνησης μπορεί να είναι η ψυχολογική πίεση του αθλητή, προσωπικά προβλήματα, η μονοτονία στην προπόνηση και η έλλειψη κινήτρων.

Για την αντιμετώπιση του συνδρόμου υπερπροπόνησης σε συνδυασμό με την ανάπαυση και αυξημένη πρόσληψη τροφής πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην ψυχολογική αντιμετώπιση. Εφαρμόζονται τεχνικές χαλάρωσης, τεχνικές ρύθμισης του άγχους, επαναπροσδιορισμός στόχων και ανάπτυξη αυτοπεποίθησης.

Η χρήση αναβολικών εκτός από τις σωματικές παρενέργειες επηρεάζει και την ψυχολογική κατάσταση του αθλητή. Συγκεκριμένα, παρατηρούνται αλλαγές στην ψυχική διάθεση με κυριότερα συμπτώματα την επιθετικότητα και ευερεθιστικότητα. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να μη γίνονται αντιληπτά από τον ίδιο τον αθλητή όμως επηρεάζουν το άμεσο περιβάλλον του. Συγχρόνως κατά τις περιόδους χορήγησης αναβολικών ουσιών υπάρχει υπερδραστηριότητα ακόμα και αύξηση των σεξουαλικών ορμών.

Η χρήση διεγερτικών ουσιών προκαλεί αυξημένη δραστηριότητα, εξωστρέφεια και αυξάνει την αυτοπεποίθηση . Προκαλεί επίσης αφύπνιση και διέγερση των ψυχικών λειτουργιών και περιορίζει το αίσθημα της κόπωσης (σωματική και πνευματική). Η χρήση αλκοόλ μειώνει την ευαισθησία στον πόνο, τονώνει την αυτοπεποίθηση και καταστέλλει τους ψυχολογικούς φραγμούς που σχετίζονται με την απόδοση.

Κατά την διακοπή της χρήσης ουσιών έχει παρατηρηθεί ότι εμφανίζονται συμπτώματα κατάθλιψης. Η κατάθλιψη μετά από τη διακοπή των στεροειδών αναβολικών έχει συσχετισθεί με αυτοκτονικές τάσεις, ενώ επίσης εμφανίζονται συμπτώματα όπως αϋπνία, απώλεια ενεργητικότητας ή όρεξης, απώλεια βάρους, κεφαλαλγία και επιθυμία για λήψη αναβολικών.

Λόγω των συμπτωμάτων που προκαλούνται μετά την διακοπή των αναβολικών, οι χρήστες αναβολικών μπορεί να εμφανίσουν στερητικά συμπτώματα. Το ψυχολογικό «ανέβασμα» που αισθάνονται κατά τις περιόδους χρήσης και η «πτώση» κατά την διακοπή τους αποτελεί παράγοντα για την ψυχολογική εξάρτηση από τα αναβολικά. Συγχρόνως η μείωση της ενεργητικότητας και η μείωση της αθλητικής απόδοσης όπως και του μυϊκού όγκου αποτελούν παράγοντες για την επιθυμία επανάληψης της χρήσης ουσιών ντοπαρίσματος.