Το πρώτο βήμα για την αντιμετώπισή των κρίσεων πανικού είναι νασυνειδητοποιήσουμε τους φόβους μας και να αναγνωρίσουμε τα συμπτώματα που εμφανίζονται. Οι κρίσεις πανικού εμφανίζονται πολύ γρήγορα και εντείνονται πολύ γρήγορα με αποτέλεσμαο χρόνος που πρέπει να δράσουμε είναι ζήτημα δευτερολέπτων. Όταν εμφανίζεται η κρίση πανικού πρέπει να γνωρίζουμε πώς θα σταματήσουμε αυτά συναισθήματα και τις σκέψεις.
Τη στιγμή που νοιώθουμε τα πρώτα συμπτώματα πρέπει να κλείσουμε τα μάτια μας και να πάρουμε μερικές ήρεμες αναπνοές. Με αυτό τον τρόπο ενώ ο οργανισμός μας ξεκινάει μια έντονη αντίδραση εμείς αλλάζουμε την αντίδραση αυτή και έτσι μειώνονται τα συμπτώματα. Συγχρόνως πρέπει να αλλάξουμε και τις σκέψεις που προέρχονται από την κρίση πανικού και συνήθως είναι σχετικές με τον κίνδυνο της υγείας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί επαναλαμβάνοντας λέξεις ή φράσεις όπως «είμαι καλά», δεν συμβαίνει τίποτα», «μπορώ να ελέγξω το σώμα μου» κτλ.
Η εκμάθηση τεχνικών αναπνοών και τεχνικών χαλάρωσης είναι πολύ αποτελεσματικές στη διαχείριση των κρίσεων πανικού. Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές τεχνικές χαλάρωσης. Η εκμάθηση πολλών τεχνικών μας βοηθάει να βρούμε αυτή που μας ταιριάζει καλύτερα και είναι πιο αποτελεσματική σε μας. Προσοχή πρέπει να δώσουμε σε κάποιους παράγοντες οι οποίοι μπορεί να επηρεάζουν τα επίπεδα άγχους. Αυτοί μπορεί να είναι η κακή διατροφή, το κάπνισμα, ο θυμός, η χρήση ναρκωτικών ουσιών, καφεΐνηςκαι αλκοόλ.
Σχετικά άρθρα:
Λίγο μετά απο το πάσχα μου εμφανίστηκε μια κρίση πανικου που αργοτερα μου το γυρισε σε φοβια οτι εκτος σπιτιου και καποιες φορες ακομα και στο σπιτι κατι θα παθω… Πηγαινω σε ψυχολογο αλλα δεν νοιωθω οτι με βοηθαει ιδιαιτερα.. Αφηστε που πιστευει οτι δεν χρειαζομαι φαρμακα… πως μπορω να το ξεπερασω εντελως? περιμενω απαντηση
Γειά σου Μένια,
Για να ξεπεράσεις τις κρίσεις πανικού πρέπει κατ’ αρχήν να πιστέψεις στον εαυτό σου ότι μπορείς να το κάνεις. Τα φάρμακα θα βοηθήσουν για άμεσα αποτελέσματα αλλά οι κρίσεις πανικού μπορούν να ξεπεραστούν αποτελεσματικά και με ψυχολογικές τεχνικές. Είναι κρίμα να παίρνεις φάρμακα και όταν τα σταματάς οι κρίσεις πανικού να επανέρχονται. Για αυτό προσπάθησε να πετύχεις μόνιμα αποτελέσματα. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να συνειδητοποιήσεις ότι μπορείς να ελέγξεις τον εαυτό σου και τις σκέψεις σου. Έπειτα προσπάθησε να κατανοήσεις τι συμβαίνει στην κρίση πανικού που παθαίνεις. Παρατήρησε τον εαυτό σου όταν πιστεύεις ότι έρχεται μια κρίση πανικού ή όταν παθαίνεις μια κρίση πανικού. Οι παρατηρήσεις αυτές θα σε βοηθήσουν να καταλάβεις καλύτερα τι προκαλεί τις κρίσεις πανικού, αλλά και τι συμβαίνει κατά τη διάρκειά των κρίσεων αυτών. Όταν κοιτάμε κατάματα τους φόβους μας μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε πιο αποτελεσματικά. Τέλος για να μή φοβάσαι όταν πιστεύεις ότι σου έρχεται μια κρίση μπορείς να πείς στον εαύτο σου ότι έχει ξαναπεράσει κάτι τέτοιο και δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα λιγότερο και τίποτα παραπάνω απο τις προηγούμενες φορές. Πρέπει να δουλέψεις την εμπειρία που έχεις απο τις κρίσεις πανικού για να μπορέσεις να τις αντιμετωπίσεις και να τις ξεπεράσεις. Ο/Η ψυχολόγος μπορεί να σου δείξει τεχνικές χαλάρωσης και κάποιες ασκήσεις που μπορείς να κάνεις πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της κρίσης. Πρέπει όμως να υπάρχει και απο την δικιά σου πλευρά ενδιαφέρον ώστε να δουλέψεις τις ασκήσεις αυτές για να έχεις αποτελέσματα.
Ναι
Sas parakolo poli mporite na me bohuidete eimai monos moy Kai paueno krisis panikoy
geia sas eimai 16 xronon kai exw upervoliko anxos eidika apo tin triti gumnasiou ….exw anxws sxetika me ta mathimata anxwnomai toso polu pou persi lupothumisa apo to anxws mou gt den mporousa na lusw mia askisi …prospathw oso mporw na to elattwsw alla otan erxontai oi meres twn e3etasewn anxwnomai para polu ….kanw etsi twra pou eimai 1i ilikiou stis panellhnies ti tha kanw ???
Καλησπέρα κ από μένα.. μετά από υπερβολικό άγχος για την υγεία κ κοινώς αρρωστοφοβια μετά από πολλές εξετάσεις κ πολλές ειδικοτητες γιατρών μου είπαν ότι πάσχω από αγχώδης διαταραχη κ σωματοποιω τους φόβους μου. Με πολλά ψυχοσωματικα συμπτώματα ακόμη κ στον ύπνο κ περνώντας ζαναξ κ cympalta βελτίωση ακόμη δν έχω δει. Υπάρχει περίπτωση η αίσθηση πνιγμου στον υπνο κ ο κομπος στο λαιμο να οφείλονται σε κρίση πανικού? Το παθαίνω κ μέσα στη μέρα αρκετές φορές κ μου έχει κολλήσει η ιδέα της μυασθενειας ενώ οι 2 νευρολογοι το απέκλεισαν από τις εξετάσεις αν κ ακόμα δν έχω κάνει τις ειδικές αντισωμάτων. Πως να το διαχειριστώ χρειάζομαι συμπαράσταση
Το καλοκαίρι που μας πέρασε επαθα για πρώτη φορά κρίση πανικού, είχα κατατρομάξει νόμιζα πραγματικά ότι πάθαινα εγκεφαλικό, αλλά τελικά η διάγνωση ήταν κρίση πανικού!!! Η ουσιαστική αιτία του πανικού πιστεύω ότι είναι οι αρνητικές σκέψεις, οι οποίες με τη σειρά τους γίνονται φοβίες και μας κάνουν να παθαίνουμε κρίσεις πανικού. Αν πιστέψουμε μέσα μας ότι δεν πρόκειται να πάθουμε κάτι και σταματήσουμε να φοβόμαστε, τοτε σίγουρα μπορεί ο καθένας να τις ξεπεράσει χωρίς φαρμακευτική βοήθεια. Η μητέρα μου ήταν που με βοήθησε πολύ σ’αυτό λέγοντας μου, όταν της παραπονιόμουν ότι θα πάθω κάτι, ότι δεν έχω τίποτα και ότι είμαι μια χαρά. Φτάνει απλά να το πιστέψετε. Άλλωστε πώς μέχρι να πάθουμε την πρώτη κρίση πανικού ζούσαμε φυσιολογικά και τώρα δεν μπορούμε??? Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι το ξεπερνάω, υπάρχουν βέβαια κάποιες φορές που αγχώνομαι για κάτι και φοβάμαι και πάει να με πιάσει κρίση πανικού, αλλά προσπαθώ να ηρεμώ και να το αφήνω πίσω. Όσο περισσότερο το θυμόμαστε, το σκεφτόμαστε και το φοβόμαστε, τόσο περισσότερο μας θυμάται και αυτό. Και είναι κρίμα γιατί ουσιαστικά σπαταλάμε το χρόνο μας άσκοπα και δυσάρεστα για ανύπαρκτες ιδέες του μυαλού μας! Νικήστε τους φόβους σας και ζήστε!Ελπίζω να βοήθησα αρκετά.
Ευχαριστούμε για την παρέμβαση Μαρία, οι προσωπικές εμπειρίες και συμβουλές βοηθάνε πάντα και τους υπόλοιπους.
μια κριση επαθα κι εγω το καλοκαιρι μεσα στο μετρο και απο τοτε φοβαμαι να ξανα μπω γιατι νομιζω οτι θα ξανα συμβει το ιδιο ενω ειμαι σιγουρη κατα βαθος οτι ειναι μεσα στο μυαλο μου…φοβαμαι να ταξιδεψω μονη μου και να κανω το οτιδηποτε…προσπαθω να το ξεπερασω και νομιζω οτι βρισκομαι σε καλο δρομο ο χρονοσ που περναει και το ξεχναω σιγα σιγα με βοηθαει αρκετα
Ευχαριστω πολύ μoυ δώσατε κουράγιο.
Σέυχαριστω πολυ…
otan niothis oti erxete krisi panikou apla klise ta matia kai pes apo mesa sou oti ise kala kai afto tha se kani na kselafrosis ligo dokimaseto!!!!!
k egw pathenw kriseis spania vevea giati arxisa na to elenxw alla to mono p den mporw na xeperasw einai oti fovame na taxidepsw k den xerw ti na kanw,,paw kapou na to xeperasw taxidi k sta misa girnaw meta pali ta idia….auto thelw na xeperasw k ola kala,ti na kanw,,,??then mporw na paw k se psixologo m ta oikonomika mou….
akribos to idio exw pathei k egw vaso ,egw mplokarei mono sto thema taksidia ka makrines apostaseis…ela omws pou egw eimai apo nhsi kk dne mporw kan na dokimasw na mpw sto karabi gt an thelw na gyrisw pisw den tha mporw…..
Είναι Όλα ΣΤΟ ΜΥΑΛΌ το έχω μάλλον είχα και εγώ ξέρεις πρεπει να Μπορέσεις να καταφέρεις να καταλάβεις οτι όπου και να πας είναι πάνω στη γη δεν υπάρχει τρόπος να πας πιο μακριά οπότε πάντα μπορείς να γυρίσεις πίσω η απλά να λες αφού μπορώ να γυρίσω πίσω γιατί φοβάμαι ένα άλλο που μπορείς να κανείς είναι να πας στην αρχή κοντινά ταξίδια μετά πιο μακριά μετά ακόμα πιο μακριά μην ξεχνάς ΌΤΙ ΕΣΕΊ ΞΈΡΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΦΤΟ ΣΟΥ ΚΑΛΎΤΕΡΑ ΑΠΟ όλους
eimai 18 xronwn kai nai leipwn tin epa8a kai gw me auth tin krish panikou mia fora ka8omouna sto magazi pou douleua kai me epiase ksafnika mia dispneia ….ekei pou kapniza leipwn arxize na mou mirizei to tsigaro perierga kai na me enoxlei to petaksa ekatsa sto magazi kai phga na kanw ena xhmo na piw oi palmoi tis kardias mou anebainan kai arxiza na zalizomai kai na kserenetai to stoma mou efuga spiti kataxlomws kai eipa stin mana mou pws pai8enw meta liga me ta pola …. hremisa kai pisteua pws olo auto htan apo to tsigaro kai oti kati prepei na exw tin epomenh mera eixa mia foveia pros ton eksw kozmo kai fovomouna pws an paw makria 8a pe8anw kai den exw kanenan na me boh8hsei panta metrousa tis anases mou kai nomiza oti den mou arkei to oksugonw pou pernw me ton kairo arxisa na to katapolemaw htan kai h kopela mou konta kai me boh8hse arketa pisteuw alla h kopela mou menei a8hna kai gw zw se nish kai eprepe na fugh otan efuge eniw8a eualotos kai pisteua oti 8a minw etsi gia panta akoma fovamai na paw makria kai episeis opws eipai kai h lena mesa sto karavi an 8elw na gyrisw pws 8a gyrisw kai oso 8a to skeftomai 8a me piasei akoma xeirotera 8elw na paw a8hna ton alo mhna gt einai ta gene8leia tis alla den 8elw na to shzhtaw mazi tis gt stenaxoriete den kserw ti na kanw skeftomai na mpw epitelous sto karavi kai na antimetopisw ton fobo mou katamata
geia sas eimai i maria 18xronwn ! prin 2 xronia kata ton septemvvri epatha krisi anxous o laimos mu girise ta matia mou den borusan na estiasun den borusa na elenkso to swma mmou ..olo auto epidi den eixa pari ta grapta sto lower kai eniwtha oti apetixa !to anxos me kirieuse episeis epekse rolo po imun arwesti kai mia vfomada plus kai ta apotelesmata ton eksetassewn eferan auto to neurologiko bam sto swma mou .. akoma ows den borw na katalavw itan krisi panukou ?? i kati alo ? pou epirease neurologika to swma kai ta mata na vlepw thola na min elenxo ton laimo mou ..htan mia trauatikh ebiria ekini tin periodo to skeutomun sinexeia kai ekana dika mu senria fovomun na paw sxoleio gt eixa sto mialo mou to endexomeno an ksanaanxtho poli na mu simvi kai na ginw rezili .. to exw kseperasi alla otan to skeytomai me piani enas fovos .. eyxaristw !!
kai egw to idio pathenw kai den kserw ti na kanw fobamai na paw mexri ton giatro pou einai ena tetarto dromos thelw na eimai synexeia konta sto spiti mou!!!!
πολυ σωστα!!! τι να πεις ομως για τον συγχρονο ανθρωπο που προκαλεσε στον εαυτο του ολες αυτες τις ασθενειες…
Kαλησπέρα σας ,
Βασανίζομαι και εγω απο κρίσεις πανικού ,με την βοηθεια των φαρμάκβω και ψυχοθεραπείας εχουν βελτιωθεί καθώς και π χρόνος εμφανισής τους . Αυτο όμως που δεν υποχωρεί την ώρα της κρίσης και επιμένει είναι η έντονη δυσπονοια που αισθάνομαι , σαν αίσθημα πνιγμου, σας παρακαλώ έχτε να μου προετείνετε μια μέθοδο που να με χαλαρώνει την εκείνη που νιώθω ασφυξία ?
Σας ευχαριστω πολύ
loipon ekini thn wra pou esy asfiktias , prospathise na metras tis anapnoes sou wste na kaneis focus se ayto…k na mhn se epireazei h asfiksia……
ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΜΑΙ 19 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΘΕΙ Η ΠΑΘΑΙΝΟΥΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ…ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΤΡΟΧΑΙΟ ΠΡΙΝ 1 ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΛΠ ΚΛΠ ΚΑΙ ΤΑ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΜΕ ΕΙΧΕ ΠΙΕΣΕΙ ΑΡΚΕΤΑ…ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΑ ΤΑΙΝΙΑ ΝΑ ΠΑΘΩ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ…ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΘΑΙΝΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ…ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΑΘΑΙΝΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ…ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΗΜΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΕΠΕΡΝΑ ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΑ ΟΤΑΝ ΜΕ ΕΠΙΑΝΕ…ΠΗΓΑ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΑΡΚΕΤΑ…ΤΩΡΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ….ΕΧΩ ΟΜΩΣ ΣΥΝΗΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΠΩ…Η ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΑΣΗΜΑΝΤΟ…ΠΛΕΟΝ ΟΤΑΝ ΠΑΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΚΑΤΙ ΓΕΛΑΩ ΚΑΙ ΛΕΩ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΧΡΟΝΑΚΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΠΟΛΥ ΧΑΛΑΡΑ…ΜΗΝ ΣΑΣ ΤΑΡΑΖΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ…ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΠΑΘΟΥΜΕ ΤΠΤ…ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΣΥΝΗΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ…ΠΑΙΔΙΑ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ ΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΠΤ Η ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ…ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΣΤΕ.ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΕ 1 ΜΗΝΑ….ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΧΡΟΝΑΚΟ ΤΟΥ…ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ….ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ(ΖΩΗ)
Καλημέρα Μαίρη,
Δώσε περισσότερη βαρύτητα στην ψυχοθεραπεία που κάνεις, στόχος παντα πρεπει να είναι η προσωρινή βοήθεια απο φαρμακευτική αγωγή παράλληλα με την ψυχοθεραπεία. Πολύ βοηθητική στην περίπτωση σου θα είναι η τεχνική χαλάρωσης με αναπνοές. Την έχεις δοκιμάσει; Θα χρειαστεί να κανείς αρκετή εξάσκηση πριν επιτύχει.
Καλή συνέχεια
Καλησπέρα, παθαίνω συνεχώς κρίσεις πανικού. Το κακό είναι ότι ενώ είχα ξεκινήσει συνεδρίες με έναν ψυχίατρο, μου είχε δείξει μια τεχνική που μπορούσα αν μη τι άλλο να τις ελέγξω από το ξεκίνημα τους. Βλέποντας ότι αυτές οι τεχνικές μου έκαναν καλό (δεν τις εξαφάνιζαν, απλώς τις σταματούσαν πριν γίνουν χειρότερα τα πράγματα) διέκοψα τελείως τις συνεδρίες. Βέβαια, για έναν λόγο μετά από ένα χρόνο εκτός, πια δεν πιάνουν αυτές οι τεχνικές και ξέρω ότι πρέπει να ξαναρχίσω. Το ερώτημα μου είναι το εξής: Αν ξαναξεκινήσω τις συνεδρίες (που κακά τα ψέμματα, εν μέσω οικονομικής κρίσης κιόλας είναι ακριβές) πώς μπορώ να είμαι σίγουρος πως όταν ολοκληρωθούν δεν θα μου εμφανιστούν ξανά οι κρίσεις; Υπάρχει επιστημονική απάντηση σ’ αυτό; Δηλαδή έχει διαπιστωθεί ότι όταν ένας άνθρωπος ολοκληρώνει τη θεραπεία του έχει απαλλαγεί οριστικά από αυτό που τον ταλαιπωρεί; Γιατί το μυαλό είναι επικίνδυνο, παίζει πολλά και άσχημα παιχνίδια, και το κυριότερο είναι ότι δεν προειδοποιεί κι όλας…!
Ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Καλησπέρα Στέφανε,
Δεν μπορεί κανείς να σου εγγυηθεί ότι με την ολοκλήρωση της ψυχοθεραπείας δεν θα εμφανιστεί ποτέ κάποιο πρόβλημα. Επίσης κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί τον χρόνο που χρειάζεσαι για την αντιμετώπιση κάποιας διαταραχής. Βέβαια αν βλέπεις ότι το πρόβλημά σου μεγεθύνεται δεν μπορείς να το αφήσεις ανεξέλεγκτο. Έαν υπάρχουν οικονομικά προβλήματα θα μπορούσες να απευθυνθείς σε κάποιο δημόσιο κέντρο ψυχολογικής υποστήριξης, είτε να απευθυνθείς σε κάποιο ψυχοθεραπευτή που χρησιμοποιεί βραχύχρονες προσεγγίσεις.
dystixws den mporei kaneis na sou eksasfalisei oti den prokite pote na ksanapatheis krisi panikou k opios sou pei kati tetio apla tha sou pei psema…..olo to paixnidi einai sto myalo na mathoume na to kontrolaroume k na to xalinagogoume….oso gia to thema tis oikonomikis krisis na ksereis oti se osa meri yparxoun psyxiatrikes klinikes dhmosiou , iparxoun k kedra psixikis ygeias ta opia einai dwrean einai opws ta dhmosia nosokomeia k pragmatika ginete kali douleia……tha mporouses na mou anafereis enan tropo apo ayton pou sou eixe diksei h psyxologos sou gia na ksepernas tis kriseis???isws autos o tropos boithiseis kapion allon edw mesa…..
ειμαι 46 ετων με επάγγελμα άκρως αγχοτικό περνάω μια περίοδο δύσκολη με πρόβλημα ορθοπεδικό κοίλη στον ο5 ι1 σπόνδυλο εδω και 25 ημέρες που όταν με ποιάνη η κρίση και τα φάρμακα δεν μπορούν να μου κάνουν κάτι με ποιάνουν κρίσεις πανικού΄- άγχους η οτιδήποτε άλλο δεν ξέρω πως να απεμπλακώ απο αυτή την δύσκολη κατάσταση.
Καλησπέρα Γρηγόρη,
Αρχικά θα πρέπει να συνειδητοποιήσεις τι ευθύνεται για τις κρίσεις σου και να ξεχωρίσεις τα συμπτώματα. Αυτό μπορείς να το πετύχεις με λεπτομερή παρατήρηση του εαυτού σου πριν αλλά και κατά τη διάρκεια των κρίσεων. Ιδιαίτερη βαρύτητα θα πρέπει να δώσεις στις σκέψεις που κάνεις πριν εμφανίσεις τα συμπτώματα αλλά και στο πως έχεις συνδέσει τον πόνο με αυτές τις σκέψεις. Κατά τη διάρκεια της κρίσης θα σε βοηθήσει πολύ εάν αναπτύξεις κάποια τεχνική χαλάρωσης.
axxxxxxxxx!!!!egw na deis ti pathenw..ayti ti stigmi pou grafo konteyo na katareysw!!!!!!!!!!!!!!!!!!eime sti doyleia k konteyo na trelathooooooooo..ti na kanw pigw se psixologo den mporesa na katalavo an me vohthise,ekei pou leo eime kala…op!!pali ta idia…den xerw ti na po monoi mas prepei na to xeperasoume,egw stirizomai mono sti vohthia tou theou,oso tha elpizw!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η μητέρα μου παθαίνει κρίσεις πανικού και δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω εγώ για να τη βοηθήσω. Θα μπορούσε να με συμβουλέψει κάποιος σχετικά με τη στάση που πρέπει να κρατήσω? Επίσης υπάρχουν κάποιες τεχνικές χαλάρωσης που θα συνιστούσατε ώστε να συνδυαστούν με τα φάρμακα?
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Καλησπέρα Λίνα,
Έαν η μητέρα σου παίρνει ήδη φάρμακα για τις κρίσεις χρειάζεται πανικού θα ήταν καλύτερα να το δουλέψει παράλληλα με ψυχοθεραπεία έτσι ώστε να έχει καλύτερα αποτελέσματα αλλά και σταδιακά να μειώσει τα φάρμακα. Σε αυτή τη περίπτωση θα μπορείς να συμβουλευτείς τον ψυχοθεραπευτή/τριά της ώστε να ακολουθήσετε την ίδια προσέγγιση αλλά και να σου δώσει συγκεκριμένες πληροφορίες για την περίπτωση της μητέρας σου. Γενικά θα βοηθούσε αν κάνετε κάποιες συζητήσεις με την μητέρα σου για να συνειδητοποιήσει ότι αυτό που παθαίνει είναι στο μυαλό της και δεν ισχύει στην πραγματικότητα. Επίσης θα μπορούσατε να συζητήσετε τα συμπτώματα και τον τρόπο που της εμφανίζεται η κρίση , για να τη βοηθήσεις να παρατηρήσει καλύτερα τον εαυτό της. Μια πολύ απλή τεχνική χαλάρωσης με αναπνοές είναι να μετράμε 4 δευτερόλεπτα για την εισπνοή και 8 δευτερόλεπτα για την εκπνοή. Αυτό θα πρέπει να επαναλαμβάνεται για όσο χρόνο χρειάζεται ώστε να αισθανθούμε τη διαφορά στη χαλάρωσή μας, δηλαδή απο 1-2 ακόμα και ως 20 λεπτά. Η μητέρα σου μόλις αναγνωρίζει τα πρώτα συμπτώματα της κρίσης μπορεί να ξεκινάει τεχνικές αναπνοών και εσύ εάν είσαι παρούσα μπορείς να της δίνεις το ρυθμό. Όμως ακόμα και αυτή η απλή τεχνική για να γίνει αποτελεσματική χρειάζεται εξάσκηση.
Καλησπέρα και απο μένα…
Είμαι 23 χρονών και υποφέρω και εγώ απο κρίσεις πανικού…Μου εμφανίστηκε πρώτη φορά στα 20,μετά απο κάποιες άσχημες καταστάσεις που πέρασα με την υγεία των γονιών μου..Όταν ηρέμησαν τα πράγματα με τους γονείς μου και είπα επιτέλους όλα καλά…μου εμφανίστηκε ξαφνικά μια μέρα οι κρίσεις πανικού…Φυσικά στην αρχή δεν ήξερα οτι ήταν κρισεις πανικού…πίστευα πως ήταν κάτι οργανικό,οτι είχα κάτι στην καρδιά μου..(γιατί πάντα οι κρίσεις πανικού μου ξεκινόυσαν με ταχυκαρδιές) Πήγα λοιπόν σε έναν γιατρό και έκανα έναν γενικό έλεγχο ο οποίος φυσικά ήταν μια χάρα…
Είμαι νοσηλεύτρια και ο γιατρός μου είπε πως είναι ψυχολογικό απο την δουλειά…εξαιτίας των όσων βλέπω στο νοσοκομείο και καλό θα ήταν να επισκεφτώ κάποιον ψυχολόγο..Άρχισα να το ψάχνω μόνη μου…και τελικά με βάση τα συμπτώματα κατάλαβα πως υποφερώ απο κρίσεις πανικού..Όλοι μου έλεγαν να πάω σε ψυχολόγο αλλά εγώ ήθελα να το αντιμετωπίσω μόνη μου…χωρίς φάρμακα..
Έτσι λοιπόν για να μην τα πολυλογώ τα κατάφερα…με βοήθησε πολύ ο σύντροφος μου και οι γονείς μου…Μετά απο έναν χρόνο δυστύχως μου ξανά εμφανίστηκαν..Άρχισα να ξανάκλεινομαι στο σπίτι,να φοβάμαι να βγαίνω σε μαγαζιά με πολύ κόσμο,να μένω στο σπίτι μόνη,να μην μπαίνω σε μετρό,να μήν κανω ταξίδια,αυτή η αίσθηση της δύσπνοιας και του φόβου να μήν πάθω τίποτα είναι ότι χειρότερο…Προσπαθώ να κάνω τις τεχνικές χαλάρωσεις αναπνόης και να σκέφτομαι θετικά,μερικές φορές τα καταφέρνω..άλλες πάλι όχι με αποτέλεσμα να με πιάνει κρίση πανικου…
Έιχα ξεκινήσει και γυμναστήριο την πρώτη φορά που με είχε πίασει,έκανα και yoga και πραγματικά είχαν βοηθήσει πολύ…Θα το ξανά ξεκινήσω…Θέλει πολύ προσπάθεια….και χρόνο με τον ευατό μας….Έγραψα γιατί ήθελα να πώ και εγώ την εμπειρία μου…και το μονό που θέλω να ρωτήσω είναι αν υπάρχει και κάτι άλλο που μπορώ να κάνω για να με βοηθήσει…Ευχαριστώ πολυ…. 🙂
Γεια σου Φανή,
Εάν εμφανιστούν μια φορά οι κρίσεις πανικού, μπορεί να επανεμφανιστούν και άλλες φορές ως αντίδραση στο έντονο άγχος. Στη δικιά σου περίπτωση και αφού έχεις καταφέρει να τις ξεπεράσεις την προηγούμενη φορά, θα πρέπει να μην αφήσεις το άγχος να σε καταβάλει. Προσπάθησε να χρησιμοποιήσεις και την εμπειρία σου. Δηλαδή παρατήρησε ποιές σκέψεις σε οδηγούν στην κρίση πανικού και προσπάθησε να εφαρμόσεις τις τεχνικές χαλάρωσης την κατάλληλη στιγμή.
xerete
loipon tha ithela kapies symvoules pano safto to thema,
to thema exei os eksis, ena vradi pu girnaga spiti gia ypno,
ti stigmi pu eixa ksaplosi pia kai imoun se stigmi iremias, epatha tin plaka mou.
eixa enoxlisi sto stithos eniotha ti kardia mu na xtipaei grigora kai dinata, mia aisthisi anxus, meta me epiase tremoulo xoris na kriono poli omos h na xo pyreto, amesos meta eixa mia megali adinamia ute na statho de mporousa kala kala, eprepe na ypovalo oli mu ti dinami apla gia na statho orthios.
Vevea prin ginoun ola afta eniotha mia enoxlisi sto stithos,
san ena gargalito tha to xaraktiriza, 1 mera prin to symvan eniotha afti tin enoxlisi.
TO parakseno omos einai oti eimai 23 xronon, kai de mporo na po oti exo perasi kapes travmatikes empiries i tpt spudeo etsi oste na dikeologiso afto to symvan, me liga logia den anxonome efkola me otidipote.
THa ithela kapia sxolia apo kapion eksidikevmeno, episis kapies symvoules ean einai efikto, gt itan ksafniko afto pou mou sinevei kai mporo na po oti panikovlithika, parolo pou de thelo na to paradexto alla nai panikovlithika, episis meta apo 2 meres eixa ksana to idio synesthima alla pio ypio kai xoris tremoulo, to katapolemisa monos mou, tin epomenh mera (shmera) eixa ksafniki kopwsh kirios sta podia.
Telos panton na mi polilogo thelo na prostheso kai kati telefteo, episkefthika ti geniki kliniki kalitheas, opou kai parevriskome, kai to kardiografima mou eitan mia xara, opos eipe o giatros, kai i piesh mou episis, afta itan ola,
perimeno apantisi parakalw
Γεια σου Θοδωρή,
Η κρίση πανικού μπορεί να προκληθεί ακόμα και απο μια ελαφρά αδυναμία. Μπορεί να είχες επηρεαστεί απο οτιδήποτε εκείνες τις ημέρες -ακόμα και ένα έργο ή μια συζήτηση και σε συνδυασμό με κάποια μικρή ενόχληση να σου εκδηλώθηκαν έντονα συμπτώματα. Όταν προκληθεί για πρώτη φορά η κρίση, είναι πολύ εύκολο να επαναληφθεί. Για αυτό το λόγο είχες κάποιες ενοχλήσεις τις επόμενες μέρες . Σε αυτό το σημείο πρέπει να προσπαθήσεις να μην κάνεις καθόλου σχετικές σκέψεις και να είσαι το κατα το δυνατόν πιο χαλαρός.
Καλησπέρα,
είμαι 23 ετών κι από τα 18 μου, μετά τις πανελλαδικές εξετάσεις,έχω σε κάποιες στιγμές της ζωής μου αυξημένο άγχος.Δεν ξέρω αν είναι κρίσεις πανικού γιατί δεν έχω αγοραφοβία,ούτε δύσπνοια,ούτε φοβάμαι ότι θα πάθω κάτι.
Αυτό που μου συμβαίνει είναι ότι όποτε με πιάνει αυτό το άγχος έχω τάση για εμετό κι έτσι όταν πχ ξυπνάω πρωί κι έχω κάτι σημαντικό να κάνω και μόνο στο φόβο μήπως με πιάσει,σφίγγεται το στομάχι μου και δεν μπορώ να φάω τίποτα.Δεν ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω, γιατί ενώ ξέρω ότι είναι στο μυαλό μου και μόνο ο φόβος ότι θα μου ρθει εμετός εκείνη τη στιγμή με κάνει να το νιώθω.Έχω όλη τη θέληση να το αντιμετωπίσω,αλλά μερικές φορές είναι πιο δυνατό από μένα.Θέλω να επιστρέψω ξανά στη ζωή που είχα όταν δεν το ένιωθα καν.Κάθε συμβουλή πολύτιμη.
ευχαριστώ.
to mono pou kserw einai oti oi paneladikes eksetaseis exoun katastrepsei polu kosmo…eimai 23 k apo ta 18 mou k egw meta tis panneladikes pathainw sunexeia kriseis panikou..taxukardies entonh dusforia-duspnoia,idrwnoun ta xeria mou k noiwthw oti pethainw..den mporw tous kleistous xwrous k ton polu kosmo.epishs trelainomai an mpotiliaristw se kapoio dromo ths athhnas.noiwthw apisteuth asfaleia otan briskomai konta se kapoio nosokomeio…edw k 5 xronia talaipwroume para polu..den antexw allo..exw kourastei…phgainw se psuxeiatro-psuhologo,alla…den kserw pairnw k xapia xanax k inderal,alla tipota edw k 5 xronia kamia beltiwsh..exw kleistei mesa k bgainw mono sthn perioxh mou konta sto spiti mou to opoio einai k dipla se nosokomeio..den kanw diakopes to mono pou kanw einai na asxoloumai me ta mathhmata ths sxolhs opou otan erxetai h eksetastikh kserete h apoluth trella…agxos gia to pws tha grapsw..agxos gia to pws tha kleistw sto amfitheatro..agxos giati tha exei polu kosmo trigurw mou…einai tragiko auto pou mou sumbainei..den thelw na zw allo me auto.thelw na kanw pragmata eleutherh k oxi periorismenh opws eimai twra…thelw na paw mia ekdromh me th parea mou,thelw na bgw eksw gia ena kafe,thelw na paw gia metaptuxiako sto ekswteriko,thelw na paw theatro.thelw na paw kinhmatografo…thelw tosa polla alla den mporw pragmatika den mporw den exa allo kouragio na palepsw..
Γεια σου Ελένη,
Αν έχεις κάνει ψυχοθεραπεία για τόσο μεγάλο διάστημα χωρίς αποτέλεσμα θα πρέπει να αλλάξεις ψυχοθεραπευτή. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο, και μπορεί κάποιος θεραπευτής να μη μας ταιριάζει είτε αυτός, είτε η θεραπευτική προσέγγιση που ακολουθεί. Βέβαια η αποτελεσματικότητα της θεραπείας εξαρτάται και απο την συνέπεια του πελάτη, αλλά και απο τη θέληση του για να ξεπεράσει το πρόβλημα.
καρδούλα έχεις όλα τα χρόνια μπροστά σου είναι κρίμα…………………..και εγώ αντιμετωπίζω τα ίδια υπάρχουν φορές που το τέλος μου φαίνεται πιο εύκολο………………..θα σου πω κάτι που ίσως σε βοηθήσει……………….κάνε αυθυποβολή κάθε βράδυ που πέφτεις για ύπνο………απλώς επανέλαβε ‘θα ξεπεράσω τους φόβους μου μπορώ’,μέχρι να κοιμηθείς………με τον ίδιο τρόπο έχω ξεπεράσει άλλα πράγματα στο παρελθόν………..εύχομαι να λειτουργήσει και σε εσένα……………..καλή συνέχεια……………
έχουμε το ίδιο όνομα
ax re eleni ta idia pernaw k eimai 25 etwn. apo ta 21 mou pathenw ta idia. egw eperna xanax anafranil. dn mporw na vgw exw apo to spiti m pleon an dn exw ena xanax mazi m. thelw na paw diakopes k fobame.! me xwrise i kopela m gt dn eixa tin dinami na tis pw ti akrivos exw k nomize pws tin egrafa k dn tin evgaza voltes.. m exei katastrepsi tin zwi m….
Γεια σου Γιάννη,
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι σωματοποιείς το άγχος σου και έπειτα με τις σκέψεις που κάνεις εντείνονται τα συμπτώματα. Θα πρέπει να αντιμετωπίσεις -άμεσα όταν εμφανίζονται τα συμπτώματα – με τεχνικές χαλάρωσης. Δοκίμασε για αρχή τεχνικές με αναπνοές, όπως 5 δευτερόλεπτα εισπνοή και 7 εκπνοή. Συγχρόνως θα πρέπει να ελέγξεις τις σκέψεις σου. Παρατήρησε τον εαυτό σου ποια σκέψη προκαλεί την άλλη και τι σε οδηγεί στις σκέψεις που προκαλούν άγχος. Στη συνέχεια προσπάθησε να εμποδίσεις τη δημιουργία των αρχικών σκέψεων.
καλησπερα και`απο`εμενα,παθαινω κρισεις και`εγω ουτε που θυμαμαι ποσα χρονια.ξαφνικα,απο το τιποτα,απλα ξυπνωντας ενα πρωι.ευτυχως δεν ειναι βαριας μορφης συμπτωματα,ισως επειδη αποφευγω ολα αυτα που ξερω πως μου δημιουργησουν αυτο το απαισιο συναισθημα.διαβασα πριν λιγο,πως μια καλη τεχνικη ειναι να πολεμας την κριση σαν να ειναι ορατος εχθρος να την προκαλλεις.παιδια,αντεπιθεση!!να την πιασουμε απο τα μαλλια!εμπιστοσυνη στον εαυτο μας.εγω αυτο σκοπευω να`κανω καθε φορα που θα μου χτυπαει την πορτα.
Γεια σου Ειρήνη,
Είναι πολύ σωστό αυτό που λες ότι δηλαδή αποφεύγεις τις σκέψεις και οτιδήποτε σου προκαλεί την κρίση. Η αυτοπαρατήρηση είναι πολύ σημαντική και για το πώς προκαλείται η κρίση αλλά και για το πώς εξελίσσεται και τελικά σταματάει. Η παρατήρηση του εαυτού μας χωρίς φόβο θα έχει σίγουρα θετικά αποτελέσματα.
καλησπερα.
ειμαι 23 χρονων ,πριν μια εβδομαδα επαθα και εγω για πρωτη φορα κριση πανικου.ασφυξια,αισθηση πνιγμου απο καποιο καρφωμενο»μηλο¨ στο στηθος,απιστευτο μουδιασμα,τρεμουλο,και τα δαχτυλα των χεριων μου ειχαν τεντωθει περιεργα.
ειχα διπλα μου ανθρωπους που γνωριζαν περι αυτου και με βοηθησαν αρκετα..αν και οση ωρα μου μιλουσαν,δυσκολευομουν απιστευτα να καταλαβω τι μου ελεγαν ,μιασ και η φωνη τους ακουγωνταν απο το υπερπεραν.
δυστυχως δεν εχει περασει μερα απο τοτε που να μην με πιασουν ολα αυτα τα συμπτωματα,με αρκετα μεγαλη συχνοτητα κιολας.φοβαμαι συνεχως οτι στα επομενα 5 λεπτα θα μου ξανασυμβει και καταλαβαινω οτι πρεπει αυτον τον φοβο να καταπολεμησω.
χθες ομως,την ωρα που με ειχε ξαναπιασει,και ηταν για αρκετη ωρα..ματωσε η μυτη μου.περιττο να αναφερω ποση ωρα μου πηρε να καθησυχασω τον εαυτο μου.
τεσπ,θελω να πιστευω οτι δεν θα μου συμβαινει σε καθε πιεστικη περιοδο τησ ζωης μου.θεωρω οτι το παθαινω συχνα τωρα γιατι το σκεφτομαι συνεχεια.εχω αρχισει και αποσπω την προσοχη μου,πολυ πιο ευκολα οταν συμβαινει, και φτιαχνω μια ετοιμη λιστα απο ευχαριστες εικονες,σκεψεις,αναμνησεις κτλ..
σε περιπτωση που χρειαστει να μαθω να ζω μ αυτο,(ακομη και με βοηθεια φαρμακων)θα προσπαθησω να μην γινει εμποδιο σε τιποτα στην ζωη μου.μακαρι.
Γεια σου Λίλια,
Οι κρίσεις πανικού μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά εφόσον το θέλουμε και είμαστε αποφασισμένοι. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές για την αντιμετώπισή των κρίσεων όπως είναι και αυτή με τις θετικές σκέψεις. Όπως το λες με την προσπάθεια θα τα καταφέρεις να τις ξεπεράσεις. Σε κάποιες περιπτώσεις και όταν απο μόνοι μας δεν έχουμε αποτελέσματα η σύντομη δουλειά με κάποιο ειδικό θα βοηθήσει. Είναι προτιμότερο να ζητήσουμε βοήθεια νωρίς και πριν οι κρίσεις μεγεθυνθούν παρά να τις αφήνουμε ανεξέλεγτες.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ…..ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΟΥ ΛΙΛΙΑ…ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ…..ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΚΥΛΑΚΙ ΠΟΥ ΕΝΩ ΓΑΥΓΙΖΕΙ ΔΕΝ ΔΑΓΚΩΝΕΙ….ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ..ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΩ ΕΤΣΙ ΧΩΡΙΣ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΕΣ ΚΑΙ ΝΟΙΩΘΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΛΛΙΩΣ..ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΕ…ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ…ΑΣ ΜΗΝ ΑΦΙΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΕΡΕΙΣΟΥΝ ΟΤΙ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΕΧΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ……ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ..ΥΗΝ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗ ……ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!
geia s re rita!! ta les wraia!! EFIGA ME MPRATSAKIA KOLIMPONTAS TIN NIXTA STIN MIKONO! gt? GT MPORW! !
καλησπέρα….Είμαι 21 ετών και παθαίνω κρίσεις πανικού σταδιακά από τα 16 μου…Δηλαδή μπορεί για 1-2 χρόνια να μην εμφανιστούν καθόλου ή για πολύ λίγο σε ήπια και ασήμαντη μορφή και ξαφνίκά κυρίως σε αγχώδης στιγμές στη ζωή μου να ξαναεμφανίζονται και να με ταλεπωρούν. Η ζωή μου είναι απολύτως φυσιολογική, έχω σχέση περίπου 4 χρόνια, αλλά καθε φορα που παθένω κρίσεις πανικού όλα αλλάζουν και νομίζω ότι φαίνομαι σαν τρελλός, με αποτέλεσμα να μην θέλω να βρίσκομαι αρκετή ώρα με φίλους φοβούμενος ότι θα παθω κατι και θα φανώ παραξενος στα ματια τους. Θα ρθει η κοπέλλα μου σε λίγο καιρο να μινει εδω που σπουδάζω και συνεχώς με κρατεί αυτό το άγχος μήπως φανώ κάπως παράξενος. Το αποτέλεσμα είναι ότι το σκέφτομαι συνεχώς και ένα σφίξιμο στο στήθος δεν λεει να φύγει….προσπαθώ και λέω στον εαυτό μου ότι πριν 5 μέρες όλα ήταν εντάξει και θα μου φύγει όλο αυτό το αίσθημα αλλά μέρα με την μέρα χειροτερεύει. Κάθε φορα μετα απο λίγο καιρό καταφέρνω και τις ξεπερνάω από μόνος μου και γενικά μπορώ να τις έλέγχω μετά από βδόμάδες μέχρι μήνες. Το ερώτημα μου είναι γιατί όταν πάθεις μια φορά κρίση μετα είναι τόσο δύσκολο να σου φύγει τέλείως το αίσθημα κα να μην σε απασχολεί καθόλου πάλι??
Γεια σου Κώστα,
Οι κρίσεις πανικού είναι διαταραχές άγχους και προκαλούνται απο το άγχος. Στην περίπτωση σου όπως το λες και εσύ σε περιόδους άγχους σου εμφανίζονται και οι κρίσεις πανικού. Θα πρέπει αρχικά να συμβιβαστείς με την κατάσταση αυτή γιατί σου προκαλεί περισσότερο άγχος άρα εντείνει και τα συμπτώματα. Επίσης θα πρέπει να αποφεύγεις σκέψεις όπως το ότι θα σε καταλάβουν και θα φανείς τρελός- άλλωστε πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν συμπτώματα άγχους και ζουν φυσιολογικά τη ζωή τους. Βέβαια μακροπρόθεσμα θα ήταν καλό να προσπαθήσεις να ξεπεράσεις το άγχος σου. Οι τεχνικές χαλάρωσης, η γνωστική ανάλυση και κατεύθυνση των σκέψεών σου θα σε βοηθήσουν να το ξεπεράσεις.
Καλημερα ειμαι 31 χρονων και πριν 3 χρονια λογου οικονομικου προβληματος μου δημιουργηθηκε η τασεισ πανικου και ακομη τις εχω αλλα οχι παντα σπανια με πιανουν .θελω να δωσω και εγω την δικια μου συμβουλη σε ολους σας ….δεν ειναι τιποτα ειναι μια ιδεα μην αφησετε τον εαυτο σας να παρασηρετε απο τα καθημερινα προβληματα που δημιουργουν ανχος , η ζωη μας ειναι γλυκια και παντα θα υπαρχουν προβληματα ητε μεγαλα ητε μικρα αλλα παντα θα υπαρχουν …γραψτετα και λιγο εκει που ξερετε …….μην τρελενεστε τζαμπα δεν προκειτε να λυθουν ετσι ….πρωτα ειστε εσεις και επειτα οι υπολοιποι …….να γυμναζεστε μιση ωρα την ημερα και να κανετε υγιεινη διατροφη ,μην καπνιζετε και μην πινετε πολυ , αυτα τα τεσσερα αν τα κανετε θα ξεχασετε παντα ………περασα παρα πολλα και στο τελος καταλαβα πως ολα λυνονται απλα θελει χρονο ….
ηρεμια παλικαρια…
Καλησπέρα, ειμαι 26 χρονων και εδω και ενα χρόνο υποφέρω από άγχος.Έτσι μου είπαν τουλάχιστο. Μετά από μια κρίση πανικού που έπαθα πέρισυ, άρχισαν τα προβλήματά μου. Το θέμα είναι ότι έχω συνεχές πρόβλημα με το στομάχι, το οποίο δεν περνάει με τίποτα.
Κρίσεις πανικού δεν παθαίνω συχνά αλλα καθημερινά και συνεχώμενα είναι σαν να είμαι σε κρίση πανικού. Το πρόβλημα μου είναι ότι όταν πάρω ηρεμιστικό χάπι, ενώ έπρεπε να χαλαρώνω, αντιθέτος χειροτερεύει η κατάσταση. αυτό πως εξηγείται? ευχαριστω
Γεια σου Μπάμπη,
Προφανώς η συνεχόμενη ενόχληση απο το στομάχι σου οφείλεται στο άγχος. Σχετικά με το φάρμακο θα πρέπει να συνεννοηθείς με τον γιατρό σου. Υπάρχει περίπτωση η χορήγηση φαρμάκων να αποτελεί αγχογόνο παράγοντα για σένα. Δοκίμασε παράλληλα τεχνικές χαλάρωσης.
1 bradu enw koimwmoun kati me ksupnhse kai eniwsa ena fountwma,den m eftane h anapnoh m moudiase t xeri m ponouse h kardia m kai eixa taxikardia.enw fobamai para polu t giatrous hmoun toso xalia tinazomoun oloklhrh apo thn tremoula pou eixa pou phga st nosokomio ekana oles t eksetaseis kai m eipan oti einai kriseis panikou.exw na bgw 2 mhnes apo t spiti m fobamai para polu k toso me exoun piasei k kati mpoukomata st lemo k thn myth pou den m epitrepoun na faw me pnigoun anagouliazw.kserw oti einai kriseis oti den prokete na pa8w tpt alla ekeinh thn stigmei pou t pa8enw trelenomai me kirieuei k gunomai xeirotera.ti na kanw?se psuxologo de 8elw na paw 😦
Γεια σου Δήμητρα,
Αφού έχεις συνειδητοποιήσει ότι οι κρίσεις είναι στο μυαλό σου και δεν πρόκειται να πάθεις τίποτα, σημαίνει ότι έχεις κάνει το πρώτο βήμα. Όμως θα πρέπει να το επαναλαμβάνεις συνέχεια στον εαυτό σου ώστε να το πιστέψεις πραγματικά. Το να πας σε ψυχολόγο δεν είναι αρνητικό. Οι κρίσεις πανικού μπορούν να θεραπευτούν σχετικά εύκολα αν βρίσκονται σε αρχικό στάδιο όπως συμβαίνει με εσένα. Επίσης δεν θα χρειαστούν πολλές συνεδρίες, ενώ όσο αφήνεις και περνάει ο καιρός τόσο αυτή η κατάσταση αποτυπώνεται στο μυαλό σου και θα είναι πιο δύσκολο να την ξεπεράσεις.
Kαλησπερα!
Ειμαι 19 ετων και περνώ διαστηματα αγχους και κατα συνέπεια κρίσεων πανικου εδω και 1μιση χρονο περιπου.Ολα ξεκινησαν μετα τις πανελλαδικες,οταν εφυγα για να σπουδασω, αρκετα μακρια 8α ελεγα, απο το σπιτι μου. Η πρωτη κριση ηρ8ε σε μια συναυλια και πραγματικα ηταν κατι το ΦΡΙΚΤΟ. Πιστευω πως η αποσταση απο τους δικους μου και το καινουργιο αυτο ξεκινημα στη ζωη μου εφερε μαζι και τις κρισεις πανικου.Δεν μπορω να πω οτι υποφερω απο αυτες,ειναι χρονικα διαστηματα που με πιανουν π.χ περιοδους εντονου αγχους. Τοτε λοιπον δεν μπορω να με φανταστω σε κλειστο χωρο με πολλους ανθρωπους, δεν μπορω να με φανταστω μονη γιατι 8α πα8ω κατι και 8α πε8ανω και παει λέγοντας….Πραγματικα νοσταλγω την παλια ζωη μου με την ηρεμια,την εσωτερικη ηρεμια να υπαρχει μεσα μου,που 8α η8ελα να ξαναβρω.Θα ηθελα να με συμβουλευσετε για το πως 8α μπορουσα να το αντιμετωπισω μονη μου αρχικα, χωρις την βοη8εια καποιου ειδικου. Αν υπαρχουν δραστηριοτητες οι οποιες βοηθουν.
Σας ευχαριστω πολυ εκ των προτερων!
Καλη δυναμη σε ολους τους συμπασχοντες 🙂
Γεια σου Μαρία,
Θα πρέπει να προσέξεις ποιες σκέψεις σου προκαλούν άγχος και να προσπαθήσεις να τις αποβάλλεις. Δηλαδή την στιγμή που ξεκινάει το σενάριο με τις αρνητικές σκέψεις να παρέμβεις συνειδητά και να προσπαθήσεις να κατευθύνεις τις σκέψεις σου με κάτι θετικό. Επίσης τη στιγμή αυτή μπορείς να ασχοληθείς με κάποια δραστηριότητα που θα σε κάνει να ξεχαστείς πχ. να μιλήσεις στο τηλέφωνο με κάποιον ή να βγεις να περπατήσεις λίγο. Εάν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις μόνη σου το άγχος μπορείς να συμβουλευτείς κάποιο ειδικό για σύντομο χρονικό διάστημα. Δραστηριότητες οι οποίες βοηθάνε είναι πρώτα απο όλα η γυμναστική, στη δική σου περίπτωση η αερόβια άσκηση όπως είναι το περπάτημα, το ποδήλατο ή το κολύμπι. Επίσης θα σε βοηθούσαν πολύ οι τεχνικές χαλάρωσης, αλλά και η ενασχόληση με δραστηριότητες οι οποίες σε χαλαρώνουν γενικότερα.
Καλημερα..Διαβαζωντας ολα τα παραπανω μπορω να πω οτι πηρα κουραγιο που ειδα πως υπαρχουν κ αλλοι ανθρωποι καθε ηλικιας που αντιμετωπιζουν το δικο μου προβλημα…Ειμαι 21 ετων κ δε μπορω να προσδιορισω ποτε εκριβως επαθα την πρωτη κριση πανικου..Το μονο που μπορω να πω σχετικα μ’αυτο,ειναι οτι ολα ξεκινησαν πριν 2 χρονια,οταν χωρισαν οι γονεις μου,κ αναγκαστηκα να παρω το ρολο του »επιχειρηματια»,στο μαγαζι του πατερα μου μιας κ η μητερα μου δε γινοταν πλεον να δουλεβει εκει..Ερχοταν κοσμος κ με ρωτουσε που ειναι η μητερα μου,γιατι χωρισαν κ αλλου ειδους τετοιεσ αννοητες ερωτησεις..Ενιωθα το φορτιο τεραστιο,ωσπου αρχισα να μη βγαινω εξω..Εκεινο το καλικαιρι πηγα διακοπες με κατι φιλους,ομως δεν ειχα ορεξη για τιποτα,δε με χαροποιουσε τιποτα!οταν επεστρεψα ξαφνικα μ επιασε ενας εντονος φοβος για τα παντα, κ δε μπορουσα να φαω ουτε να περπατησω για μερες!!Τοτε αρχισαν κ οι κρισεις πανικου κυριως οταν εβγαινα εξω!Με τη βοηθεια της ψυχολογου μπορω να πω οτι το ξεπερασα σε μεγαλο βαθμο,κ καταφερα να συνεχισω τη σχολη μου κ κα βαλω νεους στοχους..Οποτε σταματησα τις συνεδρειες πιστευοντας πως ειμαι καλα!Η εστω πως οταν με πιανει,μπορω να το ελεγχω!Πριν απο 4 μηνες,συνεβαιναν αρκετα προβληματα παλι στο σπιτι,αυτη τη φορα ειχα το ρολο του ακροατη κ συμβουλατορα,μιας κ οι γονεις μου μου λεγαν τα δικα τους προβλαματα «θαβωντας»ο ενας τον αλλο..Σιγουρα ολο αυτο με πιεσε,ωστε μια μερα ημουν στη σταση λεοφωρειου,κ αναπαντεχα ηρθε ξανα η κριση πανικου!Προσπαθησα να το πολεμησω αλλα τις επομενες ημερες γινοταν χειροτερο!Αναγκαστηκα απο το φοβο μου να σταματησω τη σχολη(ιεκ),κ απο τοτε ειμαι συνεχεια στο σπιτι,ως το μονο ασφαλες μερος!!Βγαινω ελαχιστα εξω,κ αυτο η με αυτοκινιτο,η με καποιον μαζι μου!Ξερω πως πρεπει να ξανα αρχισω τις συνεδρειες,απλα εχω απογοητευτει!Ο πατερας μου μου ειπε να παρω χαπια αλλα δε θελω ουτε να το ακουω!Πιστευω οτι βοηθανε για πολυ λιγο,παθαινεις εξαρτηση κτλ…Αγχωνομαι στη σκεψη του οτι πρεπει καποια στιγμη να βγω εξω μονη..Βεβαια αυτους τους 4 μηνες το χω επιχειρησει πολλες φορες αλλα κυριως τις ωρες που δεν εχει πολυ κοσμο!Αν σκεφτω να παω πχ για καφε φοβαμαι πως ολοι θα καταλαβουν οτι φοβαμαι μην παθω κατι,ολοι θα με κοιτανε κτλ..Ολο αυτο με ριχνει αν κ τις τελευταιες μερες νιωθω καλυτερα!Πριν 2 χρονια που το ξανα χα το ξεπερασα αλλα τωρα…Θελω να σας ρωτησω,πιστευετε οτι το να αρχισω σιγα σιγα να βγαινω εξω με καποιον κ μετα μονη μου,θα βοηθησει ωστε να το ξεπερασω??Την διαθεση μου μπορω να την ελεγχω αλλα οχι την αγοραφοβια..Στοχος μου ειναι να καταφερω να βγαινω ανετα παλι εξω χωρις να χω αναγκη να ναι διπλα μου καποιος…Μονο ετσι θα νιωσω δυνατη ξανα..Σας ευχαριστω κ συγνωμη για το μεγεθος του μηνυματος..
Γεια σου Βάσω,
Είναι πολύ θετικό το ότι ξεπέρασες τις κρίσεις πριν απο δύο χρόνια. Απο ότι φαίνεται εμφανίζεις τα ίδια συμπτώματα και τώρα δηλαδή κρίσεις πανικού με αγοραφοβία. Προσπάθησε να ηρεμήσεις και να εφαρμόσεις απο την αρχή ότι είχες κάνει και την προηγούμενη φορά με την ψυχολόγο, ώστε να παρέμβεις στις σκέψεις σου αλλά και στις πράξεις σου. Πάνω απο όλα προσπάθησε οι ενέργειές σου να είναι μεθοδικές και συγκροτημένες. Αν δεν έχεις αποτελέσματα απο τη δικιά σου προσπάθεια, μην το αφήσεις. Θα πρέπει να συμβουλευτείς τη ψυχολόγο σου. Άλλωστε δεν θα χρειαστείς πολλές συνεδρίες απο τη στιγμή που έχεις καταφέρει να ξεπεράσεις το πρόβλημά σου την πρώτη φορά.
gia sas eimai 23 eixa kanei ena taxidi me aeroplano exo tromeri ipsofovia kai genikos me frikarei to aeroplano otan mpika mesa kai apogeiothike itan to pio tromaktiko pou eniosa kathos eixa entoeni taxipalmia tremoulo sta xeria kai fovos oti den mporo na anapsenfso san krisi panikou alla me to pou katevika ola kala meta apo mia vdomada afou ekana ena taxidi me traino eixa koimithei mono 5 ores kai me to pou ksipnisa eniotha adinamo to komri mou kai eftiaksa ena frappe me 2 koutalies kafe me to pou ton teliosa epatha krisi panikou mou fige me to pou katourisa apo tote to xa ksexasei sxedon entelos alla apo otan diavasa ti epatha sinexos fovamai min to ksanapatho yparxei periptosi na ftege o kafes kai na min to ksanapatho kathos exoun perasei 3 mines kai den exo ksanapathei kati
Γεια σου Αντρέα,
Ναι, ο καφές όπως και διάφορες άλλες ουσίες (ναρκωτικά, αλκοόλ) επηρεάζουν τις διαταραχές άγχους. Εαν χρειαστεί να ξαναμπείς σε αεροπλάνο θα πρέπει να εφαρμόσεις τεχνικές χαλάρωσης με αναπνοές. Επίσης οι τεχνικές χαλάρωσης θα σε βοηθήσουν εαν αισθανθείς ότι ξαναπαθαίνεις κάτι τέτοιο. Γενικά να ξέρεις ότι και μόνο ο φόβος για να μην πάθεις κάτι μπορεί να προκαλέσει κρίση πανικού. Οπότε προσπάθησε να αποβάλλεις αυτές τις σκέψεις.
Γεια σας,
Δυστυχώς βασανίζομαι εδω κ 20 ημέρες απο κρίσεις πανικού. Πριν 2 χρόνια έχασα τον πατέρα μου κ ενα πολύ φίλο μου. Εν συνεχεία χώρισα (χωρις να το θέλω) μετα απο 18 χρόνια σχέσης και γάμου με 2 παιδια και βρέθηκα μέσα στο χάος. Ζορίστηκα παρα πολυ. Για μερικούς μήνες παρέπεα και μετά γνώρισα μια κοπέλα. Ειμαστε μαζί εδω και 8-9 μήνες. Ειναι ενας πολυ γλυκος άνθρωπος με απιστευτη κατανόηση, υπομονή, περνάμε πολύ ωραία μαζι και μας αρέσουν τα ιδια πράγματα. Βλέπω τώρα οτι δεν ημουν έτοιμος για σχέση αλλα μου προέκυψε βλέποντας εναν ανθρωπο που ταιριάζω σε πάρα πολλά πράγματα και που θα μπορόυσα να ξαναφτίαξω την ζωη μου μαζί του. Εδω και τρεις εβδομαδες ειχαμε ενα καβγά (για ασήμαντους λογους) και απο τότε βασανιζομαι απο κρίσεις. Το στομάχι μου ειναι συνέχεια κόμπος και νίωθω οτι θέλω να την απωθήσω και να μέινω μόνος. Αυτό συμβάινει κυριως την ώρα του πανικού. Παρολα αυτα δεν θελω να την διώξω καθως θεωρώ οτι ειναι πολυ σπανιος ανθρωπος και νομιζω οτι μπορούμε να ειμαστε μαζι. Το μονο που θελω ειναι να χαλαρώσω και να ειμαι μαζί της. Την μια ειμαι μια χαρα μαζι της την αλλη αρχιζει και φουντώνει μεσα μου το αισθημα φυγης – αποριψης της και μου βγαίνει ο πανικος…Προσπα΄θω να το κουμαντάρω αλλα αυτος ο διχασμος με τρελλαινει. Εδω και αρκετες μερες εχω ζορισει απρα πολυ το μυαλο μου ψαχνοντας με την λογική τι φταιει. Σκεφτομαι οτι με τον καβγά ισως ενεργοποιησα μεσα μου αμυνες, ισως ανοιξαν παλιες πληγές του οχι κ τοσο παλιου χωρισμού μου με αποτέλεσμα να την βλέπω ως εχθρό μου, ως επικίνδυνη να με πληγώσει? Εκει που ειμαστε μια χαρα αρχιζω και νιωθω ενα αισθημα φυγής/την τερατοποιω/την καταργω/κανω ηλιθιες σκέψεις…μετα μου φεύγει εχοντας αφήσει με εξαντλήμενο…Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω..
Γεια σου Γιώργο,
Πρώτα απο όλα προσπάθησε να βρεις ποιες σκέψεις σε οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση. Αν όπως λες όλα ξεκίνησαν απο τον καυγά, πολύ πιθανό οι λόγοι να μην ήταν τόσο ασήμαντοι- για σένα, ή για παράδειγμα μπορεί να σε ενόχλησε κάτι που το συσχέτισες με το δικό σου παρελθόν. Με τι τρόπο προσπαθείς να κουμαντάρεις το αίσθημα φυγής και απόρριψης που σε κυριεύει; Αν ανακαλύψεις τι προηγείται στην εμφάνισή του ίσως είναι πιο εύκολο να το προβλέψεις και να το αποφύγεις πριν αυτό δημιουργηθεί. Σίγουρα αυτά που πέρασες δεν ήταν εύκολα και σε έχουν επηρεάσει, όμως έχει περάσει αρκετός καιρός απο τότε για να μπορέσεις να αποδεχτείς τις αλλαγές στη ζωή σου. Ίσως κάποια κατάλοιπα πένθους εμφανίζονται τώρα στην αποδοχή της νέας σου σχέσης και ζωής. Παράλληλα πρέπει να δουλέψεις τα συμπτώματα του άγχους σου. Δοκίμασε αρχικά τεχνικές χαλάρωσης όταν σου εμφανίζονται τα συμπτώματα άγχους. Παράλληλα θα πρέπει να παρατηρήσεις τι άλλο σε αγχώνει στη ζωή σου και ποιες σκέψεις συνοδεύουν και προκαλούν το άγχος σου.
kalhspera…antimetopizo kai go provlhmata panikou.exo entenes fivies.to problhma mou einai oti tora pia to exo doulepsei kai den me pianoun entona oi fovies.alla to exo sunexeia sto mualo mou kai mou dhmiourgountai…thelo na pao ena taksidi me delfini kai fobamai oti tha patho krish panikou…ti na kano???????????
Γεια σου Ζωή,
Παρατήρησε ποιες σκέψεις σου δημιουργούν αυτές τις φοβίες και προσπάθησε να τις προλάβεις πριν αυτές δημιουργηθούν. Επίσης θα πρέπει να αντικαταστήσεις τις αρνητικές σκέψεις που σου προκαλούν φόβο, με θετικές. Όπως για παράδειγμα είναι η σκέψη που σου προκαλεί φόβο στο ταξίδι με το δελφίνι ότι θα πάθεις κρίση πανικού. Θα πρέπει να την αντικαταστήσεις με ένα θετικό σενάριο. Δηλαδή στην αρχή θα πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου να φανταστεί ότι το ταξίδι αυτό θα έχει θετική εξέλιξη και να το επαναλάβεις τόσες φορές με τη φαντασία σου ώστε να μπορέσεις να το αποτυπώσεις στο μυαλό σου.
ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΕ ΒΟΗΘΙΑ
ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΤΑΝ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΕΠΑΘΕ ΚΑΡΚΙΝΟ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΒΙΩΣΑ ΠΟΛΥ ΒΑΘΙΑ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΤΑ ΗΜΟΥΝ ΚΟΛΛΗΜΕΝΗ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΞΕΚΙΝΙΣΑ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΞΥΠΝΑΩ ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ ΜΕ ΜΕ ΚΟΜΕΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΚΑ ΜΕ ΤΡΟΜΕΡΗ ΤΑΧΥΠΑΛΜΙΑ ΔΕΝ ΔΩΣΑΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑΤΑ ΕΝΩ ΖΗΤΟΥΣΑ ΒΗΘΕΙΑ ΞΑΦΝΙΚΑ ΓΙΝΟΜΟΥΝΑ ΚΑΛΑ.Η ΜΕΡΕΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΕΘΑΝΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΕΙΔΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΟΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΓΙΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΖΩ ΑΛΛΟ ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΓΙΝΕ ΟΙ ΚΗΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΡΙΑ ΟΛΟΙ ΗΤΑΝ ΠΩΣ ΗΜΟΥΝΑ ΤΟΣΟ ΨΥΧΡΗ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΝ ΕΠΑΘΑ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ ΟΤΑΝ ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ ΒΟΛΤΑ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΙΣΕ ΜΕ ΔΥΣΠΝΟΙΑ ΜΟΥΔΙΑΣΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΝΑ ΜΥΡΜΥΓΚΙΑΖΕΙ ΠΗΓΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΕΝΑ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΧΑΛΙΑ ΦΩΝΑΖΑ ΟΤΙ ΠΕΘΕΝΩ ΟΤΙ ΣΒΗΝΩ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΕΤΟΙΑ ΜΕ ΕΝ ΥΠΝΟΣΕΝΤΟΝ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΕΓΙΝΑ ΠΕΡΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΔΩ ΕΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΓΙΑΤΑ ΕΠΑΘΑ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΗΓΑ ΞΕΚΙΝΙΣΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΚΑΝΑ ΠΟΛΛΕΣ ΣΥΝΕΔΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΗΡΑ ΠΟΛΛΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΓΙΝΑ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΝΑ ΧΩΡΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΑΛΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΣΑΝΑΠΗΡΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΣΥΝΗΛΘΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΝΑ ΦΟΒΑΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΕΙΔΗΚΑ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΛΙΓΟ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΟΥ Η Η ΠΛΑΤΗ ΜΟΥ ΦΟΒΑΜΕ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΑΙΝΩ ΝΑ ΦΟΒΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΟ ΑΥΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΡΩ ΦΑΡΜΑΚΑ ΟΘΤΕ ΝΑ ΤΑ ΚΟΥΒΑΛΑΩ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΣΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΠΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΑΜΕ ΟΤΑΝ ΜΕΝΩ ΜΟΝΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΗ ΠΕΡΑΣΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΤΩΡΑ ΖΗΣΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΜΕ ΤΟΣΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑ ΘΕΛΩ ΑΠΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΟΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΠΕΡΝΑΩ ΤΙΣ ΚΡΙΣΗΣ ΕΥΚΟΛΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΟΒΑΜΕ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΡΝΩ ΠΛΕΟΝ ΑΛΛΑ ΖΑΧΑΧ ΚΡΥΦΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΡΩ ΚΑΙ ΛΙΓΑΚΙ ΣΑΣΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΕ ΑΓΩΝΙΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Γεια σου Γιάννα,
Εχεις ξεπεράσει παλιότερα τις κρίσεις πανικού και αυτό δείχνει ότι μπορείς να τα καταφέρεις κάθε φορά που σου εμφανίζονται. Θα πρέπει να γνωρίζεις ότι σε περιόδους πίεσης και άγχους τα συμπτώματα μπορεί να σου επανεμφανιστούν και για αυτό θα πρέπει να είσαι πιο προσεκτική, δηλαδή να μην τα αφήνεις να σε κυριεύουν κάνοντας αρνητικές σκέψεις. Σχετικά με το φόβο του θανάτου θα πρέπει να αλλάξεις τον τρόπο που αντιμετωπίζεις το θάνατο και τη ζωή. Δηλαδή για σένα ο θάνατος είναι ένας μεγάλος φόβος ο οποίος σε επηρεάζει πάντα αρνητικά. Προσπάθησε να εστιάζεις την προσοχή σου στη ζωή και στο τι θέλεις να ζήσεις και να μην σκέφτεσαι κατευθείαν το θάνατο. Κάθε φορά που σου έρχονται σκέψεις για το θάνατο προσπάθησε να τις αλλάξεις με πράγματα που θέλεις να κάνεις στη ζωή σου. Σκέψου ότι αν περάσουν τα χρόνια και σε απασχολεί μόνο αυτό δεν θα καταφέρεις κάτι παραπάνω. Βάλε στόχους για τη ζωή σου, για πράγματα που θέλεις να πετύχεις και κυνήγησε τα.
KALHSPERA.PRIN 5 XRONIA PERIPOU EPATHA TIS PROTES KRISEIS PANIKOU SE VARIA MORFI……..TAXYKARDIA APISTEUTH KOMPOS STON LAIMO MOUDIASMATA TREMOULO TA PANTA NOMIZA OTI THA PAITHANO……PHGAN AMESOS STO IPOKRATEIO EKANA OLES TIS EJETASEIS HTAN PENTAKATHARES……OI GIATROI MOU EVALAN ORO ME KAPOIO HREMISTIKO MESA KAPOS XALAROSA META APO LIGH ORA TELEIOSE O OROS HMOUN KALYTERA KAI MOU EIPAN OTI EINAI APO TO ANXOS OLA AUTA POU EPATHA…..FEUGO ME TOUS GONEIS MOU GYRIZO SPITI KAIKATHOMAI 5 LEPTA KAI TO JANAPATHAINO AKRIVOS TO IDIO……FEUGOUME PALI KAI PAME IPOKRATEIO OPOU MOU EDOSAN AN THYMAMAI KALA LEXOTANIL……….GYRIZO SPITI PALI TA IDIA FEUGOUME KAI PAME STO NOSOKOMEIO SOTHRIA OPOU KAI OI GIATROI EKEI MOU EIPAN TO IDIO EGO OMOS FOVOMOUN NA FYGO KAI ETSI KOIMITHIKA STO NOSOKOMEIO TO VRADY……….THN EPOMENH MERA DEN MPOROUSA NA KATSO SPITI MOU MESA KATHOLOU MA KATHOLOU EMPAINA STOI SPITI KAI PNIGOMOUN ENTELOS………MILHSA ME KAPOIA FILH MOU TOTE KAI EIXE TO IDIO SXEDON PROVLHMA MOU SYSTHSE ENAN PSYXIATRO…….PHGA JEKINHSA THERAPEIA ME POLLA FARMAKA….EIXA AITHISTEI PARA POLY THN THERAPEIA THN EKANA GIA 7 MINES PERIPOU …DEN ANTEJA ALLO TA EKOPSA MAXAIRI APO MONOS MOU………..EKANA NA KOIMITHO 20 MERES PONAGANE TA KOKKALA MOU.META KAPOS SYNHLTHA OTAN EKOPSA TA XAPIA………..SE OLA AUTA TA XRONIA ME EXEI PIASEI ARKETES FORES OTAN EXO APISTEUTO ANXOS STRESS STENAXORIA……….OTAN KATALAVAINO OTI ME PIANEI PERNO MISO ZANAX KAI HREMO………THN PROHGOUMENH EBDOMADA HTAN NA XORISO ME THN KOPELIA MOU……..FRIKARA ENTELOS DEN MPOROUSA KATHOLOU DEN EIXA KOURAGIO NA PERPATISO NA KANO TO OTIDHPOTE…………TELIKA TA VRIKAME DOJA TON THEO….ALLA TO THEMA EINAI TIS 4 TELEUTAIES MERES ME PIANEI SYNEXEIA KRISH PANIKOU KAI SYGKEKRIMENA SHMERA TO PROI…….NOMIZO OTI THA TRELATHO OTAN TO PATHAINO EINAI POLY ASXIMO………….PEITE MOU SAS PARAKALO TI NA KANO DEN THELO NA PAO PALI SE PSYXIATRO….SKEFTOMAI NA PAO SE KAPOION PSYXOLOGO.PISTEUETE OTI THA ME VOHTHISEI?KAI PEITE MOU TI NA KANO THN STIGMH OTAN ME PIANEI MIA KRISH?SAS PARAKALO APANTISTE MOU………SAS EUXARISTO PARA POLY…….
Γεια σου Νίκο,
Κανονικά όταν συστήνεται φαρμακευτική αγωγή, θα πρέπει να πραγματοποιείται συγχρόνως με ψυχοθεραπεία με τελικό στόχο τη διακοπή των φαρμάκων. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει πάντα και το αποτέλεσμα είναι να αυξάνεται η δόση των φαρμάκων αντί να μειώνεται. Η συμβουλή απο κάποιο ψυχολόγο πιστεύω ότι θα σε βοηθήσει αρκετά.
geia sas!!!!
prin sas pw otidipote thelw na sas enimerwsw pws fetos dinw panellinies diladi to maio tou 2011!auto to gegonos me exei katastrepsei entelws kai psichologika kai swmatika kai den kserw ti na kanw!!!to vradu otan koimamai vlepw efialtes kai lew tin uli apo mesa mou!pisteuw oti einai arxi kai me to swsto programma kai tis epanalipseis th mou fugei oristika to agxos!!eseis ti lete???
Γεια σου milfez,
Έχεις δίκιο, θα πρέπει να εστιάσεις την προσοχή σου στην προσπάθεια και όχι στο αποτέλεσμα το οποίο είναι αγχογόνο. Για να το πετύχεις αυτό θα πρέπει όπως το αναφέρεις να έχεις σωστό προγραμματισμό. Αν τηρείς το προγραμματισμό σου θα έχεις και καλά αποτελέσματα.
Eimai 24 xronwn kai ipoferw edw kai 4 peripou mines apo kriseis panikou. Arxisan ola apo entono anxos pou eixa me tin igeia twn goniwn mou, se sindiasmo me tin sxoli kai genikotera to mellon meta ti sxoli. Stin arxi eixa aforitous ponous sto stomaxi sxedon ka8imerina(2 xronia twra). meta apo ti gastroskopisi pou itan ka8ari katali3ame oti gia ton pono sto stomaxi ef8inotan to agxos kai mou xorigisan pa8ologos kai gastroenterologos agxolitika ipias morfis (bralix – librax). Edw kai 4 mines twra omws polemaw kai me tis kriseis panikou. Stin arxi itan poli pio ipies. Twra einai poli pio dinates. To apokorifwma: Simera anagastika na figw arwn arwn apo to 8eatro en wra parastasis giati eniw8a oti pnigomai, tasi gia emeto, tremoulo xeriwn, k eniw8a eglwvismenos. Exei alla3ei poli i ka8imerinotita mou ton teleftaio kairo afou sinexws zw me ena fovo: 8a me piasei krisi panikou – tasi emetou i 8a kanw emeto – 8a ginw rezili, — ase den 8a vgw kalitera. Simera meta to simban sto 8eatro to pira apofasi oti den 8a afisw na mou 3anasimbei. Eimai toso 8imwmemos me ton eafto mou… prwti fora den anteksa apo to parapono k evala ta klamata.. giati na min elegxw ton eafto mou… giati se mena… afto skeftomoun… apo oti vlepw exei ki allous omws! An kai ilikrina afti ti stigmi eimai vourkwmenos (kai den perimenw na katalavei kapoios ton logo, an den pernaei tin idia fasi me mena kai tis kriseis) to exw parei apofasi pws den 8a to afisw na me katavalei. TERMA! 8a episkeftw kapion psixologo, kai 8a kanw kai egw oti pernaei ap to xeri mou. Otan 8imwnete me ton eafto sas, kai skefteste »giati se mena», na fernetai sto nou sas oti den eisaste monoi sas. Eimai kai egw edw, kai polloi alloi pou ipoferoun me to idio provlima. Emena me voi8ise otan eida ta minimata sas. Estw ligo, alla me voi8ise….
christo eisai apithanos………..sugxarhthria kai gia to tharos sou kai gia ton tropo antimetwpishs sou…………kai egw twra pou se diabasa klaiw…………..giati pernaw ta idia kai xeirotera………..
Χρηστο μπραβο για την αντιμετωπιση σου. Και εγω περναω δυσκολα. Ολα αρχισαν πριν το καλοκαιρι, χωρις εμφανη αιτια. Ειχα περασει 3 δυσκολα χρονια με σοβαρα θεμα υγειας δικων μου ανθρωπων,εμεινα ανεργη κ κλειστικα στο σπιτι για να κανω οικονομια. Μετα απο λιγο καιρο συνηθισα να μη βγαινω εμενα μεσα κ εκανα δυσαρεστες σκεψεις….. Ωσπου αρχισαν οι κρισεις πανικου. Την πρωτη φορα ενιωθα τρεμουλο δυσκολια συγκεντρωσης σε οσα μου ελεγε ο φιλος μου,με ελουζε κρυος ιδρωτας κ ειχα μεγαλο φοβο οτι θα πεθανω. Ωσπου εκλογικευσα την κατασταση μου γτ ειχα ακουσει για τις λεγομενες κρ.πανικου κ ηρεμισα. Προσπαθωντας να μην το σκεφτομαι, το σκεφτομουν..Τη δευτερη φορα η καρδια μου πηγαινε να σπασει. Εκανα εξετασεις κ ηταν καλες.Δεν εχω κλεισει τα 24.δεν κανω καμια καταχρηση περαν του οτι καπνιζω το πολυ ενα πακετο το οποιο ελαχιστοποιησα. Ναι νιωθω σφιξιμο στο στηθος συχνα,ναι φοβαμαι μην μου τυχει εξω. Επαθα ξανα πριν 2 μερες που ημουν σε αλλη πολη και ειπα ΑΜΑΝ μεχρι να φτασω στην πολη μου. Ειναι βασανιστικο να φοβασαι αλλα θα το παλεψω με καθε δυναμη. Οπως ολοι μας κ ελπιζω μια μερα να γελαω με ολα οσα με φοβιζουν τωρα. Υπομονη κ επιμονη μας ευχομαι!!
Διαβάζοντας τα σχόλια αναγνωρίζω κι εγώ τον εφιάλτη των κρίσεων πανικού που με είχαν επισκευτεί πριν 4 χρόνια και τον οποίο τότε είχα αντιμετωπίσει (αφού είχα κάνει ότι παθολογική εξέταση για να πειστώ οτι δεν πάσχω από καρδιά ή δεν παθαίνω εγκεφαλικό) με φαρμακευτική αγωγή και στη συνεχεια με σωματική άσκηση, χορό και ασκήσεις χαλάρωσης με yoga. Ένιωθα πως είχα καταλάβει τι συμβαίνει και γιατί…πείστηκα όταν κατάφερα να προκαλέσω η ίδια συνειδητά στον εαυτό μου μια κρίση πανικού με τη σκέψη μου και μετά ένιωθα πλέον πως μπορώ να τις διαχειριστώ και να τις ελέγξω. Έτσι και έγινε και με το πέρασμα του χρόνου σχεδόν τις ξέχασα κιόλας.
Μετά από 2 χρόνια λόγω τραυματισμού σταμάτησα τις σωματικές δραστηριότητες… και μετά από ένα χρόνο… βιώνοντας μια αγχωτική για μένα περίοδο (χωρίς να έχω όμως πάλι κρίσεις πανικού) παρατήρησα αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος μου κάποιες ώρες της ημέρας (37.2-37.5 C) … σχεδόν σε καθημερινή βάση… και όλο αυτό επί αρκετούς μήνες…!
Φυσικά έκανα ένα σωρό εξετάσεις…και ξανά εξετάσεις… αιματολογικές, αξονικές, επισκέψεις σε γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων, τελικά δεν βρέθηκε ποτέ κάποιο προφανές παθολογικό αίτιο… ούτε αισθανόμουν κατά τα άλλα άσχημα ή άρρωστη πέρα από τον φόβο του μήπως βρεθεί ότι έχω κάτι τελικά.
Αυτό που παρατήρησα στην πορεία και ισχύει ακόμη και τώρα είναι πως.. σε κάθε μου «έκθεση» στον στρεσογόνο παράγοντα…(είναι κάποια φοβία με την οποία έρχομαι αντιμετωπη σχεδόν καθημερινά) αυξάνεται αισθητά η θερμοκρασία μου για την επόμενες 1-2 ώρες και μετά επανέρχεται στα φυσιολογικά επίπεδα.
Έχει αντιμετωπίσει κάποιος άλλος κάτι παρόμοιο ή μπορεί να εξηγηθεί επιστημονικά?
Καλησπέρα Έυη,
Σε επιστημονικές έρευνες αναφέρεται ότι το άγχος μπορεί να προκαλέσει αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος επειδή προκαλεί ενεργοποίηση του συμπαθητικού συστήματος. Η αύξηση αυτή θεωρείται κυρίως αποτέλεσμα της ταχυκαρδίας που προκαλείται από την ενεργοποίηση του συμπαθητικού.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ..ΟΝΟΜΑΖΟΜΑΙ ΣΩΤΗΡΗΣ Κ ΕΙΜΑΙ 23 ΧΡΟΝΩΝ…ΕΠΑΘΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ Μ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 2.5 ΜΗΝΕΣ..ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ Κ ΗΜΟΥΝ ΣΤΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΡΕΝΟΥ.ΠΕΡΙΜΕΝΩΝΤΑΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΚΟΠΕΛΑ Μ,ΟΠΩΣ ΚΑΘΟΜΑΣΤΑΝ ΕΝΙΩΣΑ ΕΝΑ ΠΝΙΞΙΜΟ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ Κ ΛΙΓΟ ΣΤΟ ΣΤΙΘΟΣ ΕΝΑ ΣΦΥΞΙΜΟ,ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΠΟΛΥ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Η ΚΑΡΔΙΑ Μ Κ ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ Ο ΦΟΒΟΣ.ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΗΓΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΑ ΕΠΕΙΓΩΝΤΑ ΣΕ ΑΣΧΗΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΙΣΤΕΥΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑ..ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΠΗΓΑ ΣΕ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟ ΕΚΑΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ Κ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ.ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΑΘΕΝΩ ΣΥΧΝΑ ΚΡΙΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΕ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΟ ΒΑΘΜΟ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ..ΑΛΛΑ ΤΟ ΕΧΩ ΣΥΝΑΙΧΕΙΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ Κ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΝΙΩΘΩ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΠΙΑΣΕΙ ..ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΤΟ ΣΦΥΞΙΜΟ ΣΤΟ ΣΤΙΘΟΣ Κ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΑ ΟΤΙ Η ΚΑΡΔΙΑ Μ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ…ΠΕΤΑΓΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΝΟ Μ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟΣ ..ΙΣΩΣ ΝΑ ΦΤΑΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΥΝΑΙΧΕΙΑ»?ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΩΘΩ ΣΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ Μ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΞΕΧΝΑΩ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ…ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΣ ΕΙΧΑ ΑΓΧΟΣ ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ Μ ΔΕΝ ΜΕ ΕΙΧΕ ΠΙΑΣΕΙ ΑΥΤΟ ..ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΑΚΟΜΑ..ΓΤ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΑ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΜΟΝΟΣ Μ..ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ Κ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΡΕΜΙΣΑ ΓΤ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΜΕΝΑ..ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ…ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΟΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ..ΕΥΧΟΜΑΙ Κ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ…
Γεια σου Σωτήρη,
Η κρίση πανικού συνήθως προκαλείται απο διάφορες αγχογόνες σκέψεις. Μια απο αυτές τις σκέψεις είναι η ανησυχία ότι μπορείς να παθεις κρίση. Η αναγνώριση των σκέψεων που προκαλούν άγχος και η αντικατάστασή τους είναι πολύ βοηθητική.
geia sas !!Istera apo ton aprosmeno 8anato tou pappou mou arxisa na emfanizw kriseis avxous me simptomata taxipalmias ais8isi mi pragmatikou fovias gia 8anato zaladas kai genika oti simptoma kikloforei..oi goneis mou anisixisan kai etsi ekana olestis e3etaseis kai apodixthke pos olo afto einai ka8ara psixologiko…Piga loipon se psixologous alla xwris apotelesma…Eimai anhlikh kai exw katantisei kleismenh mesa sto spiti logo aftis tis psixologikis as8enias…fovame na vgw kai pistevw pws opou kai an paw 8a pa8w kati sxetika me tin igeia mou!! Afto 3ekinise to prohgoumeno kalokairi kai enw olo to xeimwna imuna kala twra mou arxisan pali ta idia!!Ti allo mporw na kanw ?? Dn tin antexw allo aftin tin katastasi kai ektos aftu dn katalavenei kaneis ti pernaw kai oloi to pernun os kati aplo…
Καλησπέρα Εύη,
Κάποιες φορές ο ψυχολόγος που επισκεπτόμαστε δεν ταιριάζει στην προσωπικότητά μας, είτε γιατί η προσέγγιση που ακολουθεί δεν μας φαίνεται σωστή, είτε γιατί δεν μπορεί να μας πείσει ότι θα μας βοηθήσει. Σε αυτές τις περιπτώσεις καλό θα είναι να δοκιμάζει κανείς και άλλους ψυχολόγους, μέχρι να βρει αυτό που του ταιριάζει. Καλό θα είναι να εμπιστευτείς κάποιο ψυχολόγο για να μπορέσει να σε βοηθήσει. Όπως βλέπεις το πρόβλημά εμφανίζεται σε πολλούς ανθρώπους και είναι κάτι που μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Γειά σας!!!είμαι 19 ετών κ τους τελευταίους 2 μήνες υποφέρω κυριολεκτικά απο κρίσεις πανικού…Τα συμπτώματα είναι τα εξής: ενα σφύξιμο στο στήθος, ένας κόμπος στο λαιμό, τρομέρη δύσπνοια, μουδιασμα στα χερια, ζάλη, ένα τρανταγμα μέσα στο κεφάλι σε σημείο που νομίζω οτι θα φυγει απο τη θέση του…Νιώθω επισης φοβο κ στενοχωρια χωρίς λόγο από τη στιγμή που θα ανοίξω τα ματια μου το πρωί…Φοβάμαι να ταξιδεψω, να βρεθώ σε χωρο με πολλους ανθρώπους, νιώθω άσχημα όταν περιμένω για πολλή ώρα σε ενα μερος…Ακόμη και όταν περπατάω αισθάνομαι κατί να με τραβάει προς τα κάτω…Πάρα πολλες φορές αισθανθηκα ότι θα λυποθημήσω…Αυτός ο φόβος με κινηγάει παντού..Το κακό ειναι οτι δεν το παθαίνω μια ή δυο φορές την ημέρα αλλα το εχω μονιμα και μονο για λιγη ώρα μεσα στην ημερα αισθάνομαι καλα…Παρόμοια συμπτώματα ειχα κ πριν 1,5 χρονο..Τότε ειχα για 3 μηνες δέκατα πυρετου, μουδιασματα στο κεφαλι κ τάσεις λυποθημιας…Βλέπετε ηταν η χρονια που εδινα πανελληνιες…Τότε λοιπον ειχαμε κανει απειρες εξετασεις κ δεν βρεθηκε κατι ανησυχητικο…Ο καρδιολογος εριξε την ιδέα πως κατα πάσα πιθανότητα ειναι κρισεις πανικου…Οταν μετα από 3 μήνες χαλαρωσα κ ειπα στον εαυτό μου οτι οι πανελληνιες δεν ειναι τιποτα το σπουδαιο κ οτι ολα θα πανε καλα αρχισα να ηρεμω…Στον 1,5 χρονο που μεσολαβησε μέχρι την δευτερη κ δυνατη κριση(που ζω τωρα) είχα ενα επισοδειο κρισης αλλα κρατησε λιγες ωρες…Φετος το Πασχα ομως αρχισα να εχω ενα πλακωμα στο στηθος κ ενα προαισθημα πως κατι κακο θα συμβει…Αυτο το πλάκωμα εξακολουθώ να το έχω μόνο που πλεόν εχω και τα παθολογικά συμπτώματα…Περνάω μία πολύ δύσκολη και οδυνηρή περίοδο…Στους γονείς μου προσπάθησα να ανοίξω μία συζήτηση αλλα επειδη δεν το εχουν πάθει ποτε δεν με καταλαβαίνουν και αντιδρούν καπώς υπερβολικα…Ευτυχώς μπορώ να μιλησω στις κολλητές μου…Η μία το εχει παθει για περιπου 1 μήνα κ μπορει να με καταλαβει…Η άλλη δεν το εχει παθει αλλα τουλαχιστον ακούει όσα εχω να πω και προσπαθει να περνάμε οσο πιο καλα γινεται…Η κολλητη μου που εχει πάθει στο παρελθον κριση πανικου επαιρνε βαλλεριανες καθε φορα που δεν αισθανοταν καλα…Βεβαια το ξεπερασε εντελως όταν βρηκε την πηγη του κακου..Πιστευετε πως οι βαλλεριανες θα βοηθησουν καθολου στην περιπτωση μου???Το κακό με μενα ειναι πως δεν ξέρω γιατι εχω αυτες τις κρισεις πανικου…Νομιζα πως ηταν η ελλειψη των γονειων μου μιας κ ειμαι φοιτητρια…Ηρθα ομως στο σπιτι μου, κοντα στους δικους μου και νιώθω το ιδιο χαλια…Επίσης, εχω παρατηρησει πως οταν μπαινω στη θαλασσα φευγουν όλα τα συμπτωματα κ όλες οι φοβιες..Οταν βγω όμως ξεκινανε όλα απο την αρχή…Λεω στον εαυτο μου πως ολα ειναι στο μυαλο μου αλλα κ παλι δεν μπορω να αποφυγω τις κρισεις…Δεν θέλω να παρω χαπια γιατι ξέρω πως δεν θα εχω μονιμα αποτελεσματα!!!Σκεφτομαι να παω σε ψυχολογο αλλα δεν θελω να το πω στους δικους μου κ δεν ξερω πως να δικαιολογησω τα εξοδα…Αληθεια, γνωριζετε ποιες ειναι οι τιμες γι’αυτες τις περιπτωσεις???Θα με βοηθουσε πολυ η απαντηση σας…Ευχαριστω εκ των προτερων…
xerete eimai 21 xronon k apo ta 19mou pathaino kriseis panikou vasika to eixa kseperaseis gia ena xrono alla meta me ksana vrike pairnw farmaka k niotho kalitera dn kserw omos kapoia mera tha ta kseperaso ola auta ean tha figoun apo mesa mou??ean mporei kapoios as pei ti gnomi tou…euxaristw……….
Γεια σου Μαρία,
Οι τιμές κυμαίνονται απο 40-60€, μπορείς όμως να βρεις και συνεδρία μέσω διαδικτύου που θα είναι φτηνότερη. Ακόμα μπορείς να απευθυνθείς σε κάποιο δημόσιο κέντρο που η συμβουλευτική είναι δωρεάν. Καλό θα είναι να αποφύγεις τα φάρμακα και να προσπαθήσεις να το ξεπεράσεις μόνη σου. Η αερόβια άσκηση όπως είναι το περπάτημα, το ποδήλατο και το κολύμπι, βοηθάει πολύ στις διαταραχές άγχους. Αν προσπαθήσεις να γυμνάζεσαι καθημερινά θα σε βοηθήσει πολύ. Επίσης θα πρέπει να δοκιμάσεις τεχνικές χαλάρωσης.
Γεια σου Άκη,
Για να ξεπεράσεις τις κρίσεις πανικού θα πρέπει να δουλέψεις με τον εαυτό σου. Τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν να ηρεμήσουν τα συμπτώματα αλλά δεν αποτελούν μόνιμη λύση. Καλό θα είναι παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή να κάνεις και ψυχοθεραπεία ώστε να αντιμετωπίσεις μόνιμα τις κρίσεις αυτές.
Απ την πολυ μαλακια θα ειναι
ΝΟΜΙΣΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ ΑΤΟΜΑ ΜΙΚΡΑ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ ΔΙΑΒΑΖΩ Κ ΠΕΡΝΩ ΛΙΓΩ ΚΟΥΡΑΓΙΟ.ΕΙΜΕ 30 ΧΡΟΝΟΝ Κ ΥΠΟΦΕΡΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!ΠΡΟΤΙ ΦΟΡΑ ΤΟ ΕΠΕΘΑ ΠΡΙΝ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ Κ ΠΑΡΑ ΠΟΛΑ ΟΙΚΟΓΕΝΙΑΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.ΠΗΓΑ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΙΣΕ ΠΡΕΠΕΙ ΜΟΝΟΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΣΟΥΜΕ..ΤΟ ΠΡΟΒΛΙΜΑ ΕΙΝΕ ΟΤΙ Κ Η ΚΟΛΙΤΙ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΙΜΑ ΠΕΡΝΕΙ ΧΑΠΙΑ ΕΩ Κ 6 ΜΗΝΕΣ…ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΕΙΝΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
εχω στειλει πιο πανω την προσωπικη μου εμπερια που ακομη βιωνω,αλλα θελω να κανω μια μικρη παρενθεση..ειναι κατι το οποιο μ εχει βοηθησει αρκετα κ ελπιζω να παρουν κουραγιο κ οι υπολοιποι…παρατηρησα πως καθε πρωι που ξυπναω,η πρωτη σκεψη μου ειναι να αναρωτηθω το πως ηταν η ψυχολογια μου την προηγουμενη μερα…αν δεν ηταν καλη,αθτοματα χαλαει κ η σημερινη διαθεση μου..αν ηταν καλη,παιρνω θαρρος,κ λεω πως ειμαι καλυτερα,οποτε εχω μεγαλυτερη δυναμη μεσα μου…οποτε το παν για μενα ειναι,καθε πρωι που ξυπναω,να συγκεντρωνομαι στην αναπνοη μου,κ να λεω:χθες ησουν καλυτερα απο προχθες…κ σημερα θα εισαι καλυτερα απο χθες..ριξε μια ματια εξω…ολα ειναι πολυ ομορφα.εισαι δυνατη,ολα θα πανε καλα!!!ας μην το βαζουμε κατω παιδια..ειμαστε πιο δυνατοι απο τις κρισεις πανικου….οταν με πιανει απευθυνομαι στην κριση λεγοντας της:για να δουμε τι μπορεις να κανεις….τι θα καταφερεις…κ απλα την αφηνω να ερχεται κ να φεθγει χωρις να της δινω σημασια…η ζωη ειναι ομορφη!!!κατακτηστε την!!!συγνωμη για την παρεμβαση:-)
Γεια σου Ράνια,
Οι ψυχολόγοι όπως και ψυχοθεραπευτικές διαδικασίες που ακολουθούν μπορεί να μην είναι πάντα κατάλληλες για ένα άτομο. Θα πρέπει και οι ίδιοι οι ψυχολόγοι να σταματούν την διαδικασία, εαν βλέπουν ότι δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη ή αν το άτομο που παρακολουθούν έχει αμφιβολίες για τη μέθοδο που ακολουθούν. Διαφορετικά είναι πολύ πιθανό να μην υπάρχουν θετικά αποτελέσματα.
Βάσω σε ευχαριστούμε για το σχόλιό σου. Είναι πολύ σημαντικό και βοηθητικό, να κάνουμε θετικές σκέψεις και να χρησιμοποιούμε θετικό αυτοδιάλογο.
ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΑΓΧΩΔΗΣ ΚΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΣΧΩ ΑΠΟ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗ ΖΕΣΤΗ. ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΖΕΣΤΑΘΕΙ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΟΥ ΑΡΧΙΖΩ ΚΑΙ ΝΟΙΩΘΩ ΑΒΟΛΑ, ΚΑΙΝΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ, ΕΧΩ ΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΜΜΕΤΟ, ΤΑΧΥΚΑΡΔΙΕΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΛΙΠΟΘΥΜΗΣΩ. ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΚΑΤΙ Ή ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ, ΤΟ ΠΑΘΑΙΝΩ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ. ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΞΑΠΛΩΝΩ ΚΑΙ ΒΑΖΩ AIR CONDITION ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ Η ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ. ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ?
ΕΠΙΣΗΣ ΜΗΠΩΣ ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΛΟ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΓΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ?
Καλησπέρα Μαρία,
Έχεις συνδέσει την αύξηση της θερμοκρασίας με έντονες σκέψεις ανησυχίας με αποτέλεσμα να σου προκαλούνται οι κρίσεις πανικού. Προσπάθησε αρχικά να παρατηρήσεις τον εαυτό σου και ποιες είναι οι σκέψεις αυτές που κάνεις όταν ανεβαίνει η θερμοκρασία. Στη συνέχεια θα πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι οι σκέψεις αυτές είναι μόνο στο μυαλό σου και δεν ισχύουν στην πραγματικότητα. Αυτό θα γίνει σταδιακά και θα χρειαστεί αρκετή προσπάθεια και θέληση. Τελικός στόχος σου θα είναι να μπορέσεις να παραμένεις σε ζεστό περιβάλλον χωρίς φόβο. Θα πρέπει να το δουλέψεις σταδιακά, δηλαδή πρώτα με τον εαυτό σου με νοερή απεικόνιση και έπειτα προσθέτοντας σταδιακά μια μικρή αυξηση της θερμοκρασίας.
Γεια σας και συγχαρητηρια για τη σελιδα σας, η οποία ειναι αρκετά βοηθητικη για όλους εμας.
Η ιστορια η δικη μου περιλαμβανει πολυ αγχος , κρισεις πανικου και ψυχοσωματικα.Ενω έχω καταφερει παρα πολλα, οι πανικοι έχουν σχεδον εξαλειφθει, έχω πολύ εντονα ψυχοσωματικα.
Αυτό που με βασανίζει περισσοτερο τωρα τελευταια είναι το σφιξιμο που έχω στο στηθος.
Διαρκει ωρες , αλλες φορες και μερες.Πλεον εχω αρχισει να πειθομαι οτι δεν προκειται για την καρδια μου, αν και δεν ειναι λιγες οι φορες, που νομιζω οτι εχω κατι παθολογικο.Αυτό που με ζοριζει περισσοτερο ειναι οτι με ενοχλει παρα πολυ και με κουραζει, γιατι εχει μεγαλη διαρκεια.Εκεινες τις ωρες νιωθω εντονη δυσφορια και ατυπη δυσπνοια.Εχω δοκιμασει αναπνοες αλλα δεν με βοηθουν.
Υπαρχει κανενας αλλος τροπος για να απαλλαχθω απο αυτο το συναισθημα;;Ευχαριστω εκ των προτερων!
Γεια σου Λυδία,
Δοκίμασε να αντιμετωπίσεις άμεσα τα συμπτώματα με τεχνικές χαλάρωσης. Η πιο απλή απο όλες είναι αυτή με τις αναπνοές. Δηλαδή για πάνω απο 2 λεπτά μέτρα 4 δευτερόλεπτα εισπνοή και 8 δευτερόλεπτα εκπνοή. Κάνε λίγο εξάσκηση σε αυτό και δοκίμασε αν έχεις καλύτερα αποτελέσματα με μεγαλύτερη διάρκεια εκπνοών και εισπνοών. Για να έχεις αποτέλεσμα θα πρέπει να το επαναλάβεις αρκετές φορές για για μεγαλύτερα διαστήματα. Μην περιμένεις αποτελέσματα μέσα σε ένα λεπτό. Επίσης η εξάσκηση και η απόκτηση εμπειρίας βοηθάνε πολύ στην αποτελεσματικότητα της μεθόδου με αναπνοές.
geia sas paidia..gia arxh oti diabasa twra apo sas nomiza oti tha to pathw.!!!prwth fora pou epatha kriseis panikou htan prin apo 5 xronia peripou, sta 22 mou nomizw…oi paragontes hta poloi tha elega, enas xwrismos , mathimata pou xrwstousa sto panephsthmio , ana faseis kapia narkwntika , arketo alkool …mesa apo auta hrthe h katathlipsh…kai siga siga (epitelous) oi kriseis panikou…lew epitelous, giati meta apo tis kriseis panikou efuge h katathlipsh..ena bradu hmoun se mia paralia kai ksafnhka hrthan ato mualo mou apeires arnhtikes skepseis , pou de mporousa na tis stamathsw me tipota , arxisa na zestenome, na perpataw grhgora asth paralia , eniwtha oti tha trelathw , me epiase diaria kateuthian kai emetos..nomiza oti eixa ta panta ekeinh th stigmh..olo auto krathse konta ena 6mhno, 6 mhnes koimomoun 1 wra thn hmera, den etrwga(eixa xasei 15 kila) kai eliwna kathimerina…parallhla omws endiaferomoun gia th zwh mou , h aisthish twn panikwn oti eimai arwsth , mou edwse ena endiaferwn kai ediwkse th katathlipsh…meta tous 6 mhnes hrthe alo ena kuma katathlipshs…PERASA POLLA…de phga se kanena giatro, oti ezhsa tha to paromoiaza me kolash , apla epsaksa ton eafto mou kai niwthw pws anebhka lebel san anthrwpos…eniwtha pio wrhmh ustera apo ola auta.!!!apo tote exw ginei kala…edw kai 3.5 xronia peripou, apla exw parathrhsei,(epeidh ap ola auta pou perasa , twra katafera na teleiwsw to panephsthmio)..kATHE SE[TEMBRH ME PIANEI AGXOS EXW KAPIA SUPTWMATA KRISEWN…ALLA PANTA NIWTHW OTI TA KATAFERNW…fetos omws eniwsa kapia kainouria sunaisthimata…dhmiourghthike fobos me tis alages sth zwh mou,epeidh tha xreiastei na metakomisw apo to meros pou menw…opote arxisa na fobame sta megala metaforika mesa, opws karabi, aeroplano…THELW NA SAS PW LOIPON OTI PROSPATHW NA TH PALEPSW…MPENW STA KARABIA ME PIANEI KRISH PANIKOU KAI KATHE FORA POU BGAINW APO KEI NIWTHW NIKHTRIA…THELW NA FWNAKSW APO TH XARA MOU…TIA PROALES HMOUN KSAPLWMENH STO KREBATI MOU ARXISA NA UDRWNW, NA EXW TAXUKARDIES KAI ENA ENTONO AISTHIMA PANIKOU…TOTE KOUKOULWTHIKA ME TA SKEPASMATA KAI EIPA APO MESA MOU XTUPA…TO POLU-POLU NA EISAI KSAPLWMENH GIA MERIKES MERES KAI NA NIWTHEIS OTI THA PETHANEIS…AUTH H SKEPSH MOU FANHKE TOSO ASTEIA POU AMESWS EDIWKSE THS KRISEIS…apla thelw na sas pw to ekshs, o kathe anthrwpos tha brei to <> ola antimetwpizonte sth zwh, ola mporoume na ta paroume ws prokliseis….ws peripeteies…h zwh einai wraia, exei polla na mas dwsei , kai to na antimetwpisoume th krish panikou , mia wraia proklish einai kai auto…elpizw na bohthisa kai na mh sas kourasa…!!!KALH SUNEXEIA SE OLOUS.
ΑΝ ΕΙΧΕΣ ΟΜΩΣ ΒΑΡΙΑΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ ΓΥΡΝΟΥΣΕ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΕΦΗ ΘΑ ΔΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ.ΘΑ ΕΒΛΕΠΕΣ ΝΑ ΓΥΡΝΑΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΠΛΑΚΑ ΘΑ ΕΙΧΕ…
Kalispera sas me lene kvnstantino,edw kai kapoioys mines ,blepw mia ptwsi tis jixologikis mou katastasis ,me simptwmata agxous pou prospathw na antimetwpisw monos mou ,kathws episeis kai me kapoies ipies kriseis panikou ,me tin teleytaia prosfata prin apo duo meres ,tha prepei na pw pos ,to xeimwna kai gia kapoio diastima douleya se dyo douleies ,alla kai oti exw mia sxesi pou i ginaika pou einai dipla mou einai idiaitera apaititiki ,kai me autarxikes idees kai apoceis ,egw antidrw kai sinexeia tsakonomaste ,mipws i sxesi auti mou dhmiourgei olo ayto to agxos ,an mporeitai perimenw mia apantisi pou tha boithisei eyxaristw poli,kai ipomoni kai kouragio se ola ta paidia ,poy pernoun ta idia….
Καλησπέρα Κωνσταντίνε,
Η πίεση στη σχέση σου μπορεί να σου προκαλεί πίεση, αλλά κυρίως το πρόβλημα στις διαταραχές άγχους είναι το πώς διαχειριζόμαστε αυτή την πίεση, κάτι που μπορεί να μας οδηγήσει και σε σχετική συμπτωματολογία. Προσπάθησε να παρατηρήσεις τις σκέψεις που κάνεις για τη σχέση σου ώστε να ξεκαθαρίσεις αν οφείλεται σε αυτό. Πολλές φορές η πίεση συσσωρεύεται απο διαφορετικούς εξωτερικούς παράγοντες. Σε πρώτο στάδιο πρέπει να βρεις ποιες σκέψεις είναι λανθασμένες.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ.ΕΓΩ ΠΑΘΑΙΝΩ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΩΣ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΤΥΧΕ ΣΕ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΗΛΙΚΙΑ.ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝ ΣΤΑ 33 ΜΟΥ ΕΧΩ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΥΤΟ.ΦΥΣΙΚΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΕ ΨΥΧΑΝΑΛΙΤΗ ΚΤΛ.ΑΛΛΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΧΩ?ΠΕΡΑΣΑ ΑΠΟ ΑΓΟΡΑΦΟΒΙΕΣ ΒΑΡΙΑΣ ΜΟΡΦΗΣ,ΑΠΟ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ,ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΕΣ,ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ.ΤΩΡΑ ΜΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΕΚΤΟΣ ΠΟΛΕΩΣ ΜΟΥ.ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΠΑΝΙΚΟΣ.TI ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.ΜΟΥ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΑΣΨΗΜΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΠΩΣ ΣΚΟΤΩΝΑ ΚΤΛ.ΜΟΥ ΛΕΓΑΝΕ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΚΤΛ.ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ.ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΗΝ Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΤΑ ΕΜΟΥ ΑΣΘΕΝΕΙΑ?ΠΟΙΟ ΤΡΑΓΙΚΗ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΗ.ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΤΣΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΓΩ.
Καλησπέρα Κιττ,
Οι κρίσεις πανικού θεραπεύονται και μάλιστα αποτελεσματικά, θα πρέπει όμως να καταβάλλεις σημαντική προσπάθεια. Αν ο ψυχαναλυτής/τρια που πηγαίνεις δεν σε έχει βοηθήσει ίσως να πρέπει να απευθυνθείς αλλού. Πολλές φορές η σχέση με τον ψυχοθεραπευτή δεν είναι αποτελεσματική, πρέπει να βρούμε αυτόν που μας ταιριάζει και μπορεί να μας βοηθήσει.
kalhspera,edw k polla xronia antimetopizw provlhmata fovias, ana periodous einai pio entona k katalavainw oti einai apo entono agxos h skepseis oi opoies me provlhmatizoun,uparxoun k periodoi vevaia pou sxedon nomiza oti katapolemhsa kapoies apo autes.
H pio enoxlhtikh einai h kataposh stereas trofhs h farmakwn me fovo ton pnigmo,trww kanonika alla panta masaw polu kala thn trofh mou apo fovo ,se periptwsh pou prepei na parw mia antiviosh h mia agwgh pou einai se xapi apofeugw na to katapiw k vriskw allous tropous opws na ta masaw h na ta liwnw..einai kati pou me stenaxwrei polu k me kanei na niwthw diaforetikh apo tous allous…to prwtoepatha sthn efivia k apo tote me pianei analoga tis katastaseis..geinika eimai agxodhs anthrwpos k se oti afora thn ugeia polles fores upervolikh alla oxi se ola..exw thn entupwsh oti kapoies fores pathainw k kapoies mikres kriseis panikou k to katalava apo auta pou diavasa sthn selida sas…sumvainei mono otan me agxwnei kati ponos sto sthithos sthn plath den mou ftanei h anapnoh mou alla borw na to kontrolarw,se auth thn fash ths zwhs mou perasa ena polu traumatiko epeisodio me ton patera mou o opoios nosileuetai sthn entatikh k einai se mikrh hlhkia hlhkia kati pou den to perimename k kindineuse h zwh tou tis hmeres autes ola auta ta suptwmata eginan polu entona k perissotero oso vriskomoun ston xoro tou nosokomeiou…den kserw an boresa na sas dwsw na katalavete thn periptwsh mou prospathw na to kseperasw monh giati exw antiliftei ti einai alla me kourazei kapoies fores..poia einai h gnwmh sas epanw sto thema mou?
euxaristw gia thn prosoxh sas.
paidia k ego taleporume edo k 1,5 xrono me avto fisika arxisa na perno farmaka k tora boro na kratiso kapos tis isoropies mou alla me piani pou k pou k kapos tis elenxo alla d boro allo avtin tin katastasi……na fantastite exo skefti mexri k na pao na kano therapia meso ipnosis giati exo akusi oti voithai poli ………..
Είναι τραγικό αυτό που θα πω και συγνώμη, αλλά διαβάζοντας όλα τα σχόλια νιώθω τεράστια ανακούφιση. Ξέρω ότι αρκετός κόσμος υποφέρει από κρίσεις πανικού αλλά ποτέ μου δεν είχα συζητήσει για αυτές. Έχω την πολύ κακή συνήθεια να νομίζω ότι μπορώ να τα καταφέρω όλα μόνη μου. Έτσι συνέβει και με τις κρίσεις πανικού. Η πρώτη φορά ήταν στα 18 μου μετά από κατανάλωση «τσιγάρου» μαζί με την παρέα μου. Γενικά, δεν παίρνω ναρκωτικά και δεν πίνω. Κάνω πολύ υγιεινή διατροφή και αθλούμαι αρκετά. Μετά από την πρώτη κρίση πανικού ακολούθησαν και άλλες. Οι εξετάσεις μου ήταν πάντα άριστες. Συνειδητοποίησα ότι υπέφερα από κρίσεις πανικού. Εκείνη την περίοδο τις αντιμετώπισα μέσα σε έξι μήνες χωρίς καμία βοήθεια υποβάλλοντας τον εαυτό μου σε καθημερινή΄»πλύση εγκεφάλου»: Όποτε άρχιζαν τα συμπτώματα επαναλάμβανα, ούτε και εγώ ξέρω πόσες φορές, φράσεις όπως «είσαι μια χαρά», «όλα είναι στο μυαλό σου», «το έχεις ξαναπεράσει και τα έχεις καταφέρει», «είσαι πολύ δυνατή» κτλ. Τώρα είμαι 22, και αν τότε τα κατάφερα λόγω του ότι το ξέχασα κάποια στιγμή, λόγω του ότι βαρέθηκα τον εαυτό μου να ζει με αυτόν τον τρόπο, λόγω του ότι ήταν επιτακτική ανάγκη να το ξεπεράσω επειδή είμαι αρκετά δραστήρια και το σπίτι μου λίγο με βλέπει, τώρα, έχουν ξαναγυρίσει και με βρήκαν απροετοίμαστη και μάλιστα σε περίοδο εξεταστικής. Δεν θα σας μιλήσω για συμπτώματα όπως ότι φοβάμαι να μπω σε μετρό, φοβάμαι τα μέρη με πολύ κόσμο, φοβάμαι όταν κάθομαι στο αμφιθέατρο έτοιμη να δώσω εξετάσεις, φοβάμαι ότι θα με καταλάβει ο κόσμος τριγύρω μου αλλά για συμπτώματα όπως το σημέρινο. Αποφάσισα να πάω για καφέ με έναν φίλο μου μετά από εξέταση για να χαλαρώσω και όταν σηκώθηκε να πάει τουαλέτα και έμεινα μόνη μου, άρχισαν τα πρώτα συμπτώματα. Ευτυχώς γύρισε γρήγορα και ήταν όλα πάλι μια χαρά. Μετά από αυτό το περιστατικό είναι προφανές πλεόν ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Το μόνο ασφαλές μέρος είναι το σπίτι μου και αρχίζω να περιοριορίζω τις δραστηριότητες μου κατά πολύ. Παρόλα αυτά εφαρμόζω ομοιοπαθητική μέθοδο αλλά δεν ξέρω αν είναι σωστό. Δηλαδή, αναγκάζω τον εαυτό μου να μπει στο μετρό. Ξέρω οτι θα έχω κάποια συμπτώματα αλλά πιστεύω ότι θα τα ελέγξω. Μερικές φορές το καταφέρνω άλλες πάλι όχι. Κουβαλάω πάντα μαζί μου κάτι να διαβάζω, το mp3 είναι ο καλύτερός μου φίλος και στο κινητό έχω λύσει όλα τα sudoku. Θέλω να πιστεύω ότι θα περάσει όπως τότε την πρώτη περίοδο. Θέλω να πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα βαρεθώ, θα το ξεχάσω. Θέλω να μπαίνω στο αυτοκίνητο χωρίς να φοβάμαι ότι θα μπλέξω σε κίνηση, θέλω να είμαι στο αμφιθέατρο ήρεμη και σίγουρη, θέλω να πάρω το κτελ να πάω κάπου μακριά και να μην πιάνω κουβέντα με όποιον κάθεται δίπλα μου προκειμένου να ξεχαστώ, θέλω να μπαίνω στο μετρό το πρωί και αντί να αγχώνομαι να κοιμάμαι, θέλω να βλέπω τα νοσοκομεία σαν άσχημα κτίρια που μισεί κανείς και όχι σαν έξοδο κινδύνου, θέλω να ζήσω όπως πριν ελεύθερη, γιατί είναι τόσο δύσκολο;
Καλησπέρα Αλεξάνδρα,
Είναι δύσκολο γιατί έχουμε μάθει τον εαυτό μας να σκέφτεται με ένα τρόπο και οι σκέψεις αυτές με την παρουσία έντονων συναισθήματος επαναλαμβάνονται ασυνείδητα και συνεχώς. Συγχρόνως με την μέθοδο που ονομάζεις ομοιοπαθητική -και είναι σωστή εφόσον το ζητούμενο είναι να επιβληθείς στον εαυτό σου- προσπάθησε να διαχωρίσεις τις σκέψεις απο το συναίσθημα και να συνειδητοποιήσεις ότι οι σκέψεις αυτές επαναλαμβάνονται επειδή και μόνο έχεις μάθει τον εαυτό σου να λειτουργεί με αυτόν το τρόπο.
Θεωρω οτι τα πρωτα εντονα σημαδια του αγχους ηρθαν απο επαγγελματικα αιτια τον Ιουνιο του 09,Τον Δεκεμβριο του 09 ομως την ακουσα κανονικα, μετα απο πονους στα γεννητικα οργανα, επισκεφτομαι χειρουργο, μου λεει οτι πρεπει αμεσα να κανω μια επεμβαση ρουτινας. Τοτε θεωρω οτι εγινε το μπαμ, αγχωθηκα παρα πολυ, το σκεφτομαι ακομη και κλαιω… Εκανα μια βδομαδα νωριτερα απ οτι ειχα προγραμματισει την επεμβαση. Ολα πηγαν καλα, αλλα ο γιατρος μου ζηταει να κανως καποιες επιπλεων εξετασεις. Τα αποτελεσματα ειναι καλα απο την μια διοτι δεν υπαρχει καποιος ογκος, αλλα απο την αλλη μου λεει πως θα πρεπει να κανω νεα επεμβαση (Κηρσοκοιλη) αν θελω να γινω πατερας… Δευτερο μπαμ!!! Γυρισα 8 ουρολογους (και 4-5ειδικοτητες ακομη) για να δω τι παιζει, ολοι ηταν αρνητικοι στην διαγωση του χειρουργου. Οι μηνες κυλουσαν, αλλα πλεων με το που εφευγα απο εναν γιατρο αντι να αισθανομαι χαρα, σκεφτομουν μηπως κατι συμβαινει… Σκεφτηκα οτι μπορει να εχω παθει πολλα… επισκεφτηκα εναν νευρολογο. Μου ειπε οτι ολο αυτο δεν ειναι τιποτα, μια ταραχη και αγχος απο την εγχειρηση. Με ειχε δει ταραγμενο και μου προτεινε να παιρνω το 1/3 απο ενα αντικαταθληπτικο. Ημουν καθετα αρνητικος, του ειπα πως δεν θελω να γινω φυτο. Δεν πηρα τιποτα, μετα απο καποιο διαστημα πηγα σε ψυχολογο. Στο τελος της συνεδριας, μου ειπε δεν εχεις τιποτα, δεν χρειαζεται να παρεις τιποτα, εισαι μια χαρα, συνεχισε την ζωη σου. Ενιωσα απιστευτη χαρα, το αγχος, ο φοβος δεν εφυγε ομως. Πλεων νομιζω πως εχω συνειδητοποιησει οτι ειμαι μια χαρα, αυτο που δεν καταλαβαινω και τα παιρνω μ εμενα ειναι γιατι να σφηνωνεται μια ασχημη ιδεα και να την ψαχνω… αντι να την προσπερναω. Εγω λες και την περιμενω. Την μια σκεφτομαι μηπως εχω καταθλιψη, μηπως παθω αλτς χαιμερ, την αλλη φοβαμαι μηπως το αλλαξω και δεν ειμαι ποια στρειτ. Αντιθετα με αλλους αναγνωστες δεν φοβαμε, τους κλειστους χωρους, την οδηγηση, το να βγω κτλ..
Ρωταω, Ξερεις τι συμβαινει ? Ναι, ολα προερχονται απο μια ανυσηχια, εναν φοβο. Φοβομαστε, οτι δεν μας αρεσει, οτι ειναι ξενο και δεν θελουμε νας μας προσεγγισει… Γι αυτο φοβοσουν την εγχειρηση, μηπως αυριο δεν θα μπορεσεις να κανεις παιδια, μηπως κανεις το ενα η μηπως εισαι το αλλο. Φοβος ειναι… Φοβασε μηπως καποιος δικος σου η εσυ παθει κακο, αλλιως θα το ευχοσουν. Γι αυτο και εσυ φοβασαι τα παραπανω,οπως κατα καιρους μηπως εχεις τρελλαθει… Γιατι αν ολα τα παρπανω τα εκανες, δεν θα τα φοβοσουν, θα σου αρεσαν, θα ζουσες μ αυτα. Φοβασε στην ουσια, τον εαυτο σου, λες και εχεις αναιρεσει την εμπιστοσυνη σου απο αυτον, Γιατι? Υπαρχει λόγος? Λεω οχι, ομως και παλι η ανυσηχια δεν εχει φυγει, δεν εχει φυγει ο Φοβος. Απο την μια πιστευω οτι εχω την δυναμη να κανω καταμετωπο επιθεση και απο την αλλη λεω σκεψου κατι αλλο, κατι ωραιο. Δεν ξερω, παντως εχω παρατηρησει πως μετα απο ασκηση (ποδοσφαιρο, σεξ) η εκφραση (κλαμα) νιωθω πουπουλο, ποιο ηρεμος. Εσεις τι λετε?
Καλησπέρα Γιώργο,
Υπαρξιακοί φόβοι και φόβοι για την υγεία, απασχολούν κατά καιρούς όλους τους ανθρώπους. Το ζητούμενο είναι οι φόβοι αυτοί να μη μας κυριαρχούν και να μην απασχολούν την καθημερινότητά μας. Κάποια παθολογική αιτία- όπως η εγχείρηση σου- αλλά και η συχνή επανάληψη αυτών των φόβων μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχή. Άρα θα πρέπει να ελέγχουμε αυτές τις σκέψεις πριν μας ελέγξουν αυτές. Επίσης έχει αποδειχτεί σε πολλές έρευνες ότι η άσκηση ευνοεί την ψυχική υγεία σε φυσιολογικά άτομα αλλά ακόμα και σε περιπτώσεις ψυχικών διαταραχών.
paidia h krisis panikou einai oti xirotero oute ston exthro mou deb to efxomai! taleporoumai edw kai 7 xronia,ti na paw xalia xalia..ta kalhteria xronia ths zwhz mas gynane SKATA!!
Σιγουρα ο οποιαδηποτε κριση δεν ειναι ευχαριστη, αλλα μην ειμαστε υπερβολικοι και μιζεροι, οπως και να εχει ειναι μια κριση, στη πραγματικοτητα κραταει 5-30 λεπτα. Ας ευλογησουμε τον θεο που ειμαστε μια χαρα, ας αναλογηστουμε τι προβληματα αντιμετωπιζουν αλλοι ανθρωποι, ποσο φοβηθηκαμε εμεις μην ειμαστε στην θεση τους, αλλα τελικα δοξα το θεο δεν ειμαστε. Λιγο πολυ ολοι φοβομαστε, ισως καποιοι καπως παραπανω. Υπηρχαμε πριν τις κρισεις, υπαρχουμε τωρα, θα υπαρχουμε και αυριο χωρις αυτες, αρκει να πιστεψουμε, ας μην ασχολουμαστε συνεχεια μαζι τους, για να μην ασχολουνται και αυτες μ εμας. Αλλωστε δεν ειναι τιποτα, ειμαι απλα μια ανυσηχια, ενας φοβος, ενα αρνητικο συναισθημα. Μπορουμε να το αντικαταστησουμε με γαληνη, χαρα και ελπιδα για το μελλον
exeis apoluto dikio auth h katastash to mono pou fernei ws apotelesma einai mizeria k kakh poiothta zwhs..
ola einai sto xeri mas arkei na afierwsoume xrono gia ton eauto mas,ousiastiko xrono..
xara,galhnh,elpida gia to mellon 🙂
Ετσι ειναι, δεν διαφερουμε απο τους αλλους ανθρωπους. Εγω προσωπικα δεν ξερω καποιον χωρις προβληματα. O καλητερος μου φιλος, που παντα ειναι μες την ενεργεια και το γελιο, πηγαινε-ει σε ψυχαναλυτη εδω και χρονια, οταν μου το ειπε δεν το πιστευα.
Η ζωη ειναι γεματη απο προβληματα μικρα η μεγαλα. Το μεγεθος εχει να κανει με την βαρυτητα που τους δινουμε.
Εσυ μπορει να φοβασαι μην πνιγεις, εγω μπορει να ανυσηχω βλεποντας μια φυσιογνωμια που δεν θα ηθελα να της μοιασω η επειδη ακουσα για μια ασχημη αρρωστια και καποιος αλλος να φοβαται τα αεροπλανα η την οδηγηση. Το συμπερασμα που εγω βγαζω και απο τοτε που το συνειδητοποιησα νιωθω καλυτερα ειναι το εξης: Ολοι οι ανθρωποι κατι φοβομαστε, δεν ημαστε ιδιοι για να φοβομαστε τα ιδια και το ιδιο.
Τον Χ φοβο η τον ξεπερνας σκεφτομενος κατι αλλο ή προκαλοντας τον. Ειναι σαν τ ανεκδοτα εσυ γελας με τους ποντιους, εγω με τις ξανθιες. οταν το ακουσεις πολλες φορες σταματας να γελας το ιδιο, ειτε γιατι εχεις αρχισει να το βαριεσαι, ειτε επειδη ακουσες καποιο καινουργιο, πιο ξεκαρδιστικο…
Δεν ειμαι κανενας φιλοσοφος, ουτε εξυπνακιας, απλα ορισμενα πραγματα πλεων τ αντιλαμβανομαι και τα αποδεχομαι πιο χαλαρα, θεωρω οτι τα παρατηρησα.
Παρατηρησα τον φοβο μου και ανακαλυψα, οτι ειναι απλα ενα ακομη συναισθημα, ερχεται και φευγει, ποτε ειναι το Χ, ποτε το Ψ και παει λεγοντας… πολλες φορες μενει απλα μια σκεψη… καθησα και παρατηρησα τον φοβο μου και οχι την χαρα μου γιατι ο φοβος προκαλει η προκαλειτε απο ανησυχια και ως ανθρωπος παντα ο νους μας παει στο κακο (αυτο μου το ειχε πει νευρολογος). Ρωταω τον ευατο μου, γιατι δεν παρατηρεις και την χαρα? Αν μπορεις να το κανεις για τον φοβο, μπορει και για την χαρα….
Η ζωη δεν ειναι μονο ασπρο και μαυρο, εχει και κιτρινο και κοκκινο και γενικα ειναι γεματη απο εκατομυρια χρωματα, ας μην στεκομαστε σε ενα, αλλα και οταν το κανουμε ας μην τα βαζουμε με τον εαυτο μας, στο κατω, κατω οπως λεει και ο θυμοσοφος λαος μας, του φοβητσιαρη η μανα δεν εκλαψε ποτε… 🙂
Για παραδειγμα : Αντι να καθομαι στον καθρεφτη και να αγχωνομαι και στεναχωριεμαι, γιατι εχω ασχημα αυτια, μπορω να παινευτω για τα υπεροχα μου ματια και ν αγχωθω πως μπορω να φτιαξω καλυτερα τα μαλλια μου, υπαρχει και αυτο το αγχος, το δημιουργικο…
mou aresei o tropos pou ta diatupwneis k einai h pragmatikothta,sigouro den einai tuxaio pou mas sumvainoun auta….ola einai mesa apo duskolies ths zwhs…
alla opws les o kathe anthrwpos einai diaforetikos k antimetopizei me ton diko tou tropo….einai kalh h thetikh skepsh alla den ftanei mono auto,thelei na asxolhtheis na vreis to giati to pote k mesa apo auta tha vrethoun k oi luseis..egw eimai se auth thn diadikasia,auto pou lew sunexeia ston eauto mou einai ..zhse !!! pou sthn ousia tetoios anthrwpos eimai apla eimai se mia duskokh fash ths zwhs mou…as mhn periautologw allo….ta sxolia sou einai ta pio thetika k einai kalo na ta diavazei kaneis….
το παρακατω κειμενο το ειχα βρει στο διαδυκτιο, σε καποιο μπλοκ, που δυστηχως δεν συγκρατησα τη διευθηνση
———————————————————————-
Κρίσεις Πανικού!
Μπορείς Πραγματικά να Τις Σταματήσεις ;
Πόσο κακές είναι ; Αισθάνεσαι σαν να χάνεις το μυαλό σου ; Νοιώθεις σαν να τρέχεις να κρυφτείς από τον ίδιο σου τον εαυτό ; Φοβάσαι ότι μπορεί να τρελαθείς ;
ΕΧΩ ΒΡΕΘΕΙ σ` αυτή τη θέση!!! Τώρα ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ πια και θέλω να μοιραστώ μαζί σας πώς το κατάφερα. Δεν πουλάω κάτι. Απλά παρατήρησα ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ τις εμπειρίες που ο ίδιος είχα σε φίλους και άλλους που χρειάζονταν βοήθεια, κι έτσι αποφάσισα να τα γράψω ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΔΩ, σε αυτή την ιστοσελίδα όπου ο καθένας μπορεί να τα διαβάσει.
Αυτή είναι μια αποτελεσματική μέθοδος πλήρους περιορισμού των κρίσεων πανικού. Μπορεί να μην σας αρέσει ή να μην κατανοήσετε πλήρως αυτά που θα διαβάσετε (ειδικά στην πρώτη ανάγνωση). Εντούτοις, πιστεύω ότι θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε περισσότερα σχετικά με το τί γίνεται «μέσα στο κεφάλι σας«. Και το γνωρίζω διότι ήταν μέσα στο ΔΙΚΟ ΜΟΥ κεφάλι για πολύ καιρό. Η συνειδητοποίηση βοηθάει στην ανάκτηση του ελέγχου.
«Όταν δεν τις φοβάσαι, αυτές δεν υπάρχουν»
Αυτές οι απλές, λογικές λέξεις κρύβουν τόσο πολύ αλήθεια μέσα τους! Οι κρίσεις πανικού είναι Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ που φοβάται αυτά που ΕΣΥ αισθάνεσαι. Παρουσιάζουν την σύγκρουση του ΕΑΥΤΟΥ ΣΟΥ που ΣΕ φοβάται! ΑΝ δεν ΦΟΒΟΣΟΥΝ τα συναισθήματά σου, δεν θα είχες πιά κρίσεις πανικού. Αυτή είναι η απάντηση με απλά ξεκάθαρα λόγια (κανένα λογοπαίγνιο, ειλικρινά)!
*** Κατ` αρχάς θέλω να αναφέρω ότι μελέτησα όσα έχει γράψει η Δρ.Claire Weekes (Πατήστε εδώ) (Αυστραλή ιατρός και συγγραφέας) και ο Δρ. Albert Ellis (Πατήστε εδώ) για πολλά χρόνια. Παρουσίασαν πολύ ορθολογιστικές μεθόδους καταπολέμησης του νευρολογικού άγχους, του πανικού και της αγοροφοβίας. (ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ: Είμαι βιολόγος. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ψυχολόγος – παρ` όλο που η αδερφή μου είναι ψυχολόγος – ούτε έχω εκπαιδευτεί στην ψυχολογία. Οπότε, δεν μπορώ να αναφέρω αξιώματα ούτε εγγυήσεις. Αυτές είναι οι εμπειρίες μου που μοιράζομαι σε αυτή την ιστοσελίδα και μέσω αυτών ίσως να αποκτήσετε ορισμένη κατανόηση της δικής σας κατάστασης και να βοηθηθείτε στην αντιμετώπιση των δικών σας συναισθημάτων πανικού. Οι πληροφορίες που αναφέρω σε αυτή την ιστοσελίδα δεν αποτελούν ούτε μπορούν να θεωρηθούν υποκατάστατο της ιατρικής συμβουλής ειδικού. Να ζητάτε πάντα την συμβουλή του ιατρού σας ή κάποιου άλλου ικανού ειδικού σε θέματα υγείας πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε καινούργια θεραπεία ή για όποιες απορίες σας δημιουργούνται σχετικά με κάποιο ιατρικό θέμα. Τίποτα απ` όσα αναφέρονται σε αυτή την ιστοσελίδα δεν αποτελούν υποκατάστατο της ιατρικής διάγνωσης ή θεραπείας.)
ΕΝΤΑΞΕΙ ; ΕΤΟΙΜΟΙ ;
Με μια γρήγορη αναφορά, για να σταματήσεις μια κρίση πανικού – ένα ασφυκτικό συναίσθημα φόβου – πρέπει να περάσεις το τείχος της ανησυχίας και να βγείς στην άλλη πλευρά του φόβου σου (όχι, αυτό δεν είναι καμία παράξενη θεραπεία ή νέας γενιάς τρικ). Πραγματικά λειτουργεί ! Μακάρι να μπορούσα να σε πάρω από το χέρι και να σε πάω εκεί αλλά πρέπει ΕΣΥ να το κάνεις. Η πίστη στην αποτελεσματικότητά του είναι κάτι που αντιτίθεται σε όλες τις πτυχές της δικής μας αίσθησης επιβίωσης και χρειάζεται χρόνος για να το πιστέψεις πραγματικά. Όμως ΑΝ έχεις μια κρίση πανικού/φόβου, ανακάλυψα ότι ο μόνος τρόπος να την νικήσεις είναι να προσπαθήσεις να αφήσεις την αίσθηση αυτή να γίνει όσο χειρότερη και δυσφορική θέλει να γίνει. Άφησέ την να γίνει όσο κακιά μπορείς να την κάνεις. Και, επειδή πραγματικά ΕΙΝΑΙ ένας αυτο-δημιούργητος φόβος, αφού της κάνεις την χάρη να ταξιδέψεις στην «ΑΛΛΗ πλευρά« του φόβου, αφήνοντάς την να κάνει το – θετικά – χειρότερό της σε σένα μετά ….. δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ….τίποτα δεν υπάρχει εκεί. Κανένας φόβος. Στην άλλη πλευρά δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ απολύτως φόβος παρά ένα μεγάλο χαμόγελο. Η στιγμή της συνειδητοποίησης είναι μια θαυμάσια εμπειρία. Προσωπικά, ΤΟΤΕ συνειδητοποίησα ότι αυτά τα συναισθήματα, το ότι δεν έχω τον έλεγχο, είχαν τελειώσει!
Το άγχος είναι ο κυριότερος υποκινητής των αισθήσεων πανικού. Ίσως να είχες εντοπίσει κάποιο επίπεδο άγχους το οποίο είναι εκτός της δικής σου ικανότητας να το ξεφορτωθείς. Λέω «είχες« διότι πιθανόν το γεγονός που προκάλεσε αυτές τις κρίσεις πανικού να έχει τελειώσει προ πολλού. Υπάρχουν πολλές μεθόδοι χαλάρωσης που βοηθούν στην μέιωση του άγχους και όλες αυτές είναι ωφέλιμες. Η συνειδητοποίηση του άγχους σας και η επίγνωση του τρόπου διαχείρησής του, πάντα θα σε βοηθάει σε όλη σου τη ζωή. Όμως, οι κρίσεις πανικού πιθανόν να ήταν το αποκορύφωμα αυτού του αρχικού στρεσογόνου γεγονότος. Δεν με απασχολέι ΤΙ ή ΠΩΣ έφτασες σε αυτά τα συναισθήματα – τα έχεις και δεν σου αρέσουν και θέλεις να απαλλαγείς από αυτά! Αυτή την στιγμή δεν είναι σημαντικό το ότι η μητέρα σου ήταν κακιά ή ο πατέρας σου σε παραμελούσε ή αν είσαι τελειομανής ή αν έχεις εμμονές, κλπ. Δεν υποτιμώ την κατάστασή σου. Οι κρίσεις πανικού αυτοτροφοδοτούνται. Είναι μια συνήθης διαταραχή που μπορεί να παρουσιαστεί και να δυσκολέψει τη ζωή ακόμα και του ευφυούς ή δυνατού ανθρώπου. Είναι από μόνες τους μια ολόκληρη οντότητα. Αυτά τα συναισθήματα μοιάζουν τόσο δυνατά και σε τρομάζουν. Αλλά ΜΗΝ νομίζεις ότι χάνεις το μυαλό σου, ή ότι πλησιάζεις την τρέλα, όποιος κι αν είναι ο φόβος σου ή το παρελθόν σου. Κάνεις κάτι απολύτως φυσιολογικό….τις `χτυπάς` στην προσπάθειά σου να αποκτήσεις τον έλεγχό τους. Αλλά προσπαθείς να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΦΟΒΟ! Ο φόβος δεν είναι στον συνειδητό σου έλεγχο. Ελέγχεται ενστικτωδώς και είναι αντίδραση ΣΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙΣ! Και αυτή τη στιμγή πιστεύεις ότι ΑΠΕΙΛΗΣΑΙ! Αντίθετα, πρέπει να το δεχτείς και να του επιτρέψεις να γίνει κομμάτι σου και με αυτό τον τρόπο, θα σταματήσεις την υπερβολική σου αντίδραση. Συνέχισε να διαβάζεις!
Πιθανόν να υποψιάζεσαι πάρα πολλές πιθανές ασθένειες και να φοβάσαι για κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας το οποίο δεν βρήκε ο γιατρός σου ή σου περιέγραψε σαν κάτι με τα «νεύρα« σου ή κάποια άλλη αναφορά στο νευρικό σου σύστημα. Αν όχι, σε παρακαλώ να επισκεφτείς τον ιατρό σου για να πάρεις απαντήσεις σε όλα σου τα ερωτήματά ! Μπορεί να σου έχει γράψει κάποια αγχολυτική αγωγή που ίσως να σε βοηθήσει στην αντιμετώπιση των αισθήσεων πανικού αν έχεις την άναγκη άμεσων αποτελεσμάτων. Ορισμένοι ιατροί περιγράφουν τον πανικό ως μια χημική διαταραχή που μπορεί να αντιδράσει θετικά σε φαρμακευτική αγωγή. Δοκίμασα αρκετά από αυτά. Προτίμησα να μην τα πάρω διότι δεν μου άρεσαν οι παρενέργειες που είχαν όπως και οι οδηγίες χρήσης τους. Αλλά για μερικούς ασθενείς, η φαρμακευτική αγωγή είναι πολύ βοηθητική. Όμως, εν απουσία πραγματικής παθολογίας, την παρούσα στιγμή, φοβάσαι τις ίδιες τις κρίσεις πανικού ή με πιο απλά λόγια, ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙΣ!
Οφείλω να είμαι απόλυτος! Δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ που να το προκαλεί (αν δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη διεγνωσμένη ασθένεια, κατάσταση ή γεγονός όπως ένα άγριο ζωό σε επίθεση). Δεν είναι ένας χώρος ή μια κατάσταση ή μια σκέψη…ούτε ο καναπές ή το αυτοκίνητο ή αυτή η παράξενη αίσθηση στα μάτια σου, στο στομάχι, στο κεφάλι, στα χέρια ή αυτό το πολυσύχναστο μέρος! Ούτε όγκος στο κεφάλι, ούτε καρκίνος σε κάποιο σημείο του σώματος, ούτε νέκρωση συγκεκριμένων νέυρων! Μόνο εσύ! Να σου το πώ κι αλλιώς..η σκέψη ότι ένα συγκεκριμένο δωμάτιο ή κατάσταση ΠΡΟΚΑΛΕΙ τις κρίσεις πανικού που έχεις…είναι λάθος. Σίγουρα καταλαβαίνω ότι όταν έχεις βρεθεί σε ένα μέρος ή κατάσταση στην οποία έχεις πάθει τέτοιες κρίσεις παλαιότερα, έχεις επίγνωση ότι βρίσκεσαι εκεί και φοβάσαι ΑΥΤΟ το μέρος ή την κατάσταση. ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑ αυτό το οποίο βρίσκεται σε ύψιστη φάση εγρήγορσης. Πρέπει να καταλάβεις ότι ξεκινάει από εσένα! Επίσης, υπερβάλλεις αυτά τις ενοχλητικές αισθήσεις που παρατηρείς στο σώμα σου και τους δίνεις ΜΕΓΙΣΤΗ σημασία. Συσσωρεύεις όλο και περισσότερα στη ζωή σου όσο ΚΡΥΒΕΣΑΙ από αυτές! ΔΕΝ είναι οι χώροι ή οι καταστάσεις ή τα συναισθήματα, και ξέρω πόσο δύσκολο είναι να το δεχτείς. Αλλά μόνο έτσι θα μπορέσεις να αλλάξεις την στάση σου από ΚΡΥΦΤΟ σε «υποχώρηση«! Από προκατάληψη σε μια ορθολογιστική προσέγγιση!
Μόλις υιοθετήσεις την στάση, «Θα αφήσω αυτό το συναίσθημα φόβου να γίνει όσο χειρότερο θέλει να είναι, δεν με νοιάζει πια«, και το κάνεις, αφέσου να το πλησιάσεις και ξεκινήσεις να το πιστεύεις (ο πρώτος στόχος), ύστερα αρχίζει να ξεπροβάλλει η αλήθεια. Φοβάσαι ελαφρώς λιγότερο. ΘΕΛΕΙ ΕΞΑΣΚΗΣΗ. (Η βιβλιογραφία σχετικά με την θεραπεία της διαταραχής ιδεοψυχαναγκασμού αναφέρει ότι η επίμονη εξάσκηση τέτοιων δεξιοτήτων, μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές στην λειτουργία του εγκεφάλου χωρίς φαρμακευτική αγωγή.) Ξεκινώντας να αντιμετωπίζεις αυτά τα συναισθήματα και να υιοθετείς την στάση παραγκωνισμού, θα πλησιάζει όλο και περισσότερο στην λογική αυτή. Τελικά, θα είσαι έτοιμος για την στιγμή που θα προσπαθείς πραγματικά να κάνεις χειρότερο όλο αυτό που παιρνάς κατά την διάρκεια της κρίσης πανικού – και ΑΥΤΗ είναι μια πολύ σημαντική στιγμή!
Προκειμένου να κάνεις αυτό το βήμα – το βήμα επιθυμίας για ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ πανικό και της αίσθησης όλου αυτού στο χειρότερό του – πρέπει τελικά να πιστέψεις ότι ο φόβος είναι λάθος και ότι έχεις πλέον κουραστεί από αυτές τις ίδιες κρίσεις πανικού και τα ίδια συναισθήματα που παρατηρείς όλο και πιο συχνά. Μπορεί να φοβάσαι αυτή τη στιμγή αλλά θα είσαι αποφασισμένος να ακολουθήσεις τον φόβο σου στην «πηγή« του πανικού και ό,τι κακό φοβάσαι και να μην ξανάρθει! Θα μπορούσα να περιγράψω λεπτομερώς πώς πιθανά να το φαντάζεσαι :-). Όπως κι εγώ, θα το έχεις κάνει στο μυαλό σου 100 φορές χειρότερο από ό,τι πραγματικά είναι. ΦΑΙΝΕΤΑΙ απαίσιο και τρομακτικό αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Αυτό που θα συμβεί μετά, θα σε εκπλήξει! Το όλο χαρτόσπιτο του πανικού καταρέει διότι πήγες κατευθείαν στους φόβους σου χωρίς καμία αμφιβολία. Οι φόβοι σου δεν ήταν τίποτα παρά ανησυχία για αυτούς τους ίδιους και αυτός ήταν η αιτία του πανικού.Οι κρίσεις πανικού αποκαλύφθηκαν και δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν φάυλο κύκλο, μια κυκλική εγκεφαλική διαδικασία, ένας ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ ΒΡΟΧΟΣ! Αποτελούνται από 100% ανησυχία και τίποτε άλλο – ΤΙΠΟΤΕ άλλο! Ο πανικός ξαφνικά σταματάει και νοιώθεις άμεσα ήρεμος. Τώρα συνειδητοποιείς ότι μπορείς να το κάνεις κάθε φορά. Δεν υπάρχει τίποτα «μη-γνώριμο« πια. Η εσωτερική σύγκρουση που ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ τελείωσε. Πέρασες μέσα από την ανησυχία προς την πηγή του φόβου και δεν βρήκες τίποτα. Αυτή η σύγκρουση, θεωρώ, ότι είναι ο λόγος που παραμένουν μέσα μας οι κρίσεις πανικού για τόσο πολύ καιρό. Το νευρικό σου σύστημα στην πραγματικότητα δεν θέλει μια τέτοια σύγκρουση. Δεν του αρέσει.
Θέλεις αποδείξεις? Αν πιέσεις τον πανικό να έρθει, τον προκαλέσεις να εμφανιστεί….πραγματικά τον ικετέψεις να έρθει….δεν ΜΠΟΡΕΙΣ να τα καταφέρεις! Προσπάθεισαι αυτή τη στιγμή, στρέφοντας όλη σου την προσοχή στο να ΚΑΝΕΙΣ τον εαυτό σου να πάθει μια κρίση πανικού.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟ! Είδατε πώς λειτουργεί ; Όταν ΘΕΛΕΙΣ να πάθεις κρίση πανικού, δεν μπορείς και όταν φοβάσαι μην πάθεις κρίση πανικού…την παθαίνεις. Αυτή είναι η απόδειξη ότι οι κρίσεις πανικού είναι μόνο ανησυχία.Και αυτός είναι ο τρόπος να τις διώξεις.
Αντιμετωπίζω τα συναισθήματα πανικού περιστασιακά περίπου 15 χρόνια και τελικά συνειδητοποίησα ότι ποτε΄δεν χειροτερεύουν – απλά συσσωρεύονται και δομούν πάνω στο ίδιο σημείο. Αυτό ήταν ένα σημείο φόβου που ΤΟΣΟ τρόμαζα να νοιώσω που θα έκανα τα σχεδόν τα ΠΑΝΤΑ για να τις κάνω να φύγουν μακρυά και πολλές φορές απέφευγα μέρη που έμοιαζαν να τις προκαλούν. Αλλά μετά από 15 χρόνια – τα ίδια συναισθήματα! Πάντα αναρωτιόμουν τί να είναι πίσω από αυτό, πέρα από αυτό το συναίσθημα φόβου ; Αλλά δεν τολμούσα να πάω ως εκεί. Η΄ αργότερα θα έλεγα, «Το δέχομαι« – αλλά στην ουσία δεν το έκανα. Ακόμα αμφέβαλα ενώ έκανα προσπάθειες για να δείξω αδιαφορία.
Όταν είσαι σε αυτή,δηλαδή την άλλη πλευρά του φόβου, αποκτάς μια δύναμη που έρχεται από την κατανόηση. Συνειδητοποιείς ότι θέλεις να ΧΑΣΕΙΣ την μάχη αυτή. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Δεν μπορείς να προκαλέσεις ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ μια κρίση πανικού ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ από μόνος σας. ΓΙΝΕΤΑΙ όσο χειρότερη μπορεί να γίνει. Γι` αυτό όταν λέω, «Ακολούθησέ την, ζήσε την χειρότερη δυνατή κρίση«, δεν υπάρχει κάτι να γίνει! Έχεις ήδη βιώσει τα χειρότερα πολλές φορές, όμως κάθε φορά θέλεις να τρέξεις μακρυά του, θέλεις να βγείς από την σκέψη σου, «σε παρακαλώ, σε παρακαλώ πολύ φύγε…..χάνω το μυαλό μου, χάνω τον έλεγχο, θα πεθάνω (ή οτιδήποτε).« Η ένταση του φόβου σε κοροιδεύει! Πρέπει να γυρίσεις το τραπέζι και να το «πλησιάσεις« με όσο μεγαλύτερη πίστη μπορείς αυτή την στιγμή του φόβου και του πανικού (θέλει μόνο μια κίνηση). Άφησέ την να σε πλημμυρίσει και να κάνει ό,τι θέλει ΚΑΙ (όταν νοιώθεις έτοιμος) ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ!!!! Δεν είναι εφικτό.
Ένα σχόλιο που πάντα θα θυμάμαι για όταν είμαι αγχωμένος/σε πανικό είναι ότι είμαι 180 μοίρες μακρυά από το να χάσω το μυαλό μου (να τρελαθώ). Ένας «τρελός« συνήθως δεν έχει ιδέα ότι είναι τρελός και σίγουρα δεν είναι τόσο επικεντρωμένος στον έλεγχο των συναισθημάτων φόβου που έχει. Πολλές κρίσεις μπορεί να ξεκινούν με ανησυχία για κάποιο συναίσθημα ή αίσθηση όπως ταχυκαρδία ή αρρυθμία, άτονοι μύες, θολή όραση, ζάλη, πονοκέφαλο ή ενόχληση στο στομάχι. Αυτό το συναίσθημα αρχίζει να σου θυμίζει τις παλιές σου εμπειρίες. Αυξάνει το άγχος. Μετά έρχονται οι καταστροφικές σκέψεις ότι κατι ΚΑΚΟ σου συμβαίνει. Εσύ, ως αγχωτικός, τρομαγμένος, και ίσως τελειομανής, προσπαθείς να έχεις τον μεγαλύτερο έλεγχο που μπορείς, ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ, πεπεισμένος ότι ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ ΣΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ! ΟΧΙ δεν ισχύει! Ό,τι αισθάνεσαι έχει και μια οργανική εξήγηση ή αιτία λόγω του νευρικού σου συστήματος το οποίο βρίσκεται «σε εγρήγορση«. Υπερβάλεις για τα συναισθήματά σου κάνοντας σκέψεις ότι αυτό που σου συμβαίνει ΠΡΕΠΕΙ να είναι σοβαρό και ότι ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΕΛΛΑΣ! Οι αισθήσεις του «εξωπραγματικού« μπορεί να εμφανίζονται λόγω των νευροδιαβιβαστών σου που φορτίζονται από την συνεχή σου ανησυχία. Αλλά εντείνεις αυτή την αίσθηση σαν μία ακόμα απόδειξη ότι τα «χάνεις« άμεσα. Βλέπεις τον κύκλο που κάνεις ?
Είσαι στην αντίθετη πλευρά από την τρέλα. Είσαι ΠΟΛΥ λογικός και επιζητάς υπερβολικό έλεγχο την στιγμή που βιώνεις αυξημένη ένταση και άγχος. (Η Γνωσιακή Συμπεριφοριστική Θεραπεία σου μαθαίνει να αναγνωρίζεις αυτή την «καταστροφολογία« των συναισθημάτων σου και να τα αντικαταστήσεις με λογικές δηλώσεις όπως «Είναι απλά μια προσωρινή ανατάτωση ή αίσθηση ότι θα περάσει σύντομα.«) Σκέψου την κρίση πανικού σου σαν μια συναισθηματική εκδήλωση διότι αυτό είναι στην πραγματικότητα! Αλλά διαφέρει από το κλάμμα, για παράδειγμα, διότι διατηρείς και αυτή την συναισθηματική ευαισθησία όταν συνεχώς την φοβάσαι, μέσω ελέγχου και παρακολούθησής της. Ελπίζεις σε συνειδητό έλεγχο ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ.
Αλλά τελικά απλά ΕΝΔΙΔΟΝΤΑΣ και επιτρέποντας στην κρίση πανικού να έρθει και τελικά να την προκαλείς και να προσπαθείς να την κάνεις χειρότερη…σπάει τον κύκλο και σε φέρνει πλέον πάλι στο κέντρο, όπου ο φόβος είναι διαχειρίσιμος. Όταν παραδίνεσαι στον έλεγχο, έχεις τον έλεγχο. Είναι αστείο πώς τελικά λειτουργεί αυτό. Διότι την στιγμή της κατανόησης της απλής αλήθειας για τον φόβο σου….έρχεται ο έλεγχος. Τα χρόνια μου με τον πανικό τελείωσαν σε λιγότερο από 1 λεπτό μετά από ολοκληρωτική και άνευ όρων παράδοση και πρόκληση των συναισθημάτων πανικού να γίνουν χειρότερα. Έπιασε! Ξέρω ότι δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ πια στη ζωή μου, διότι έχω κερδίσει αφήνοντας τον εαυτό μου να χάση την μάχη (που στην ουσία, ήταν νίκη). Είμαι απόλυτα ελέυθερος από αυτά τα συναισθήματα περισσότερο από 9 χρόνια πλέον. Στην ουσία, ΘΕΛΩ να ξανάρθουν για να αποδείξω πάλι ότι ξέρω την απάντηση. Αλλά, δεν έρχονται,δεν μπορούν…διότι δεν τα φοβάμαι και ο «φόβος« με την μορφή ανησυχίας ήταν η βάση τους. Χωρίς φόβο, δεν έχουν καμία οντότητα.
Πρέπει να καταλάβεις και να πιστέψεις ότι το μυαλό και το σώμα σου είναι στέρεα και σταθερά όπως ένας βράχος. Όταν «νομίζεις« ότι θα πεθάνεις ή ότι «τα χάνεις« λόγω των αγχωτικών σου σκέψεων, όλο σου το σώμα ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ να παρατήσεις την εσωτερική μάχη ώστε να μπορέσει να επιστρέψει στα φυσιολογικά του. Αυτή είναι η φυσική διαδικασία μέσα σου. Το σώμα σου (του οποίου κομμάτι είναι και το μυαλό σου) θέλει να επιστρέψει σε μια φυσιολογική, μη-συγκρουσιακή, χαμηλής έντασης φάση αν του το επιτρέψεις! ΑΡΑ, άσε τον εαυτό σου να χάσει!!! Σταμάτα να παλεύεις με τις κρίσεις πανικού και δείξε θέληση να «πεθάνεις« από αυτές αν αυτό είναι που φοβάσαι!!! Ξεκίνα! Δεν θα πεθάνεις. Δεν έχεις να χάσεις κάτι παρά από τον ίδιο τον φόβο! Αλλά αυτή είναι η στάση που πρέπει να συνειδητοποιήσεις και να βάλεις σε εφαρμογή – να παρατήσεις την μάχη και να δείξεις διάθεση να παρατήσεις τα πάντα και να πάς όπου σε οδηγήσουν τα συναισθήματά σου και να ακολουθήσεις αυτή την πορεία όπου θέλει να πάει. Διότι τότε θα δείς πραγματικά ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ μάχη να κερδίσεις ή να χάσεις. Απλά μια επιστροφή στην πραγματικότητα. Τώρα, όταν κοιτάω πίσω, μου φαίνεται τόσο απλό. Ελπίζω να μπορέσεις να το κάνεις κι εσύ! Κάθε φορά που νοιώθεις άγχος και φόβο για το άγνωστο…θα ξέρεις ότι πρέπει να το αφήσεις να πάει όπου θέλει και να εγκαταλείψεις στα χέρια του τον εαυτό σου. Και έτσι τελικά θα καταφέρεις να βάλεις τέλος σε αυτό και να το «ελέγχεις«.
Πρέπει να το πώ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ. Αυτή η εγκατάλειψη στους φόβους σου είναι κάτι πολύ δύσκολο να δεχτείς. Στοιχηματίζω ότι απλά θα προσπαθήσεις να το διώξεις παθητικά, έχοντας στο μυαλό σου ότι μέχρι εδώ μπορείτε να τα καταφέρεις! Αυτό είναι μια καλή ΑΡΧΗ! Αλλά η απάντηση βρίσκεται αρκετά πιο μακρυά στο ΑΓΝΩΣΤΟ! Αυτό το μέρος που μοιάζει υπερβολικά τραγικό για να πάς. Και η ενεργή κίνηση ΠΡΟΣ το κέντρο του φόβου σας και όχι το κρύψιμο μακρυά από αυτό, είναι μια «άγνωστη περιοχή« και πίστεψέ με ότι περίμενα πάρα πολλά χρόνια πριν το κάνω τελικά. Πέρασα τα τελευταία χρόνια απλά να «δέχομαι« και να «πνίγομαι« κάτι που ήταν μόνο ανοχή και αποφυγή. Όταν είσαι έτοιμος, ελπίζω να πάς προς τα εκεί. Το πέρασα και μετά έγινε τόσο ξεκάθαρο και συγχήστηκα που δεν το έκανα νωρίτερα. Μελέτησα αυτή την μέθοδο αρκετά χρόνια. Όλη η λογική της και η τακτική της ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΕΤΑΙ σε αυτό:
• Ο φόβος μέσα σου είναι αυτο-δημιούργητος.
• Ο φόβος είναι ΑΠΟ έναν φόβο – τις κρίσεις πανικού (ανησυχία/προσμονή).
• Αν δεν τις φοβάσαι, δεν υπάρχουν.
• Για να φύγει ο φόβος, πρέπει να θέλεις απόλυτα (οχι να ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ…αλλά να ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΧΤΑΡΑΣ να έχεις συναισθήματα χωρίς επιπτώσεις) να τον έχεις στο χειρότερό του όμως για όσο χρόνο χρειαστεί, με άλλα λόγια, ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΥΦΤΟ.
• Πρέπει να κινηθείς προς αυτό και να ΘΕΛΕΙΣ να σου συμβεί σαν να είναι η χειρότερη εμπειρία της ζωής σου! Δεν το ΛΕΣ απλά στον εαυτό σου, πρέπει να το ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ – 100% – και να μην σε νοιάζει πιο για το τί σου συμβαίνει!
Και τότε, ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ! Δεν υπάρχει τίποτα εκεί.Οι φόβοι σου ανατροφοδοτούνται μόνοι τους όπως ένας φάυλος κύκλος. Και μόλις τον σταμάτησες!
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΠΟ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΡΟΝΟ ..ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΑΡΧΙΣΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΟΤΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΞΑΦΝΙΚΑ..ΕΧΩ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΘΑΙΝΩ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΜΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ?
ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΟ ΠΑΘΑΙΝΩ ΟΤΑΝ ΜΕ ΚΥΡΙΕΥΕΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΟΝΤΩΣ ΔΙΑΡΚΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΛΕΠΤΑ ΑΛΛΑ ΤΙ ΛΕΠΤΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΕΣ ΟΜΩΣ ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΠΑΙΡΝΩ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ 3 ΦΟΡΕΣ ΕΙΣΠΝΟΗ ΚΑΙ ΕΚΠΝΟΗ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΟΣΟ ΠΙΟ ΑΡΓΑ ΜΠΟΡΩ …ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΜΕΣΩΣ..
ΚΑΝΩ ΚΑΛΑ ?
Καλησπέρα Χριστίνα,
Κάνεις πολύ καλά! Ασκήσεις με αναπνοές αποτελούν τεχνικές χαλάρωσης οι οποίες είναι πολύ αποτελεσματικές στον έλεγχο των κρίσεων πανικού και γενικότερα στις διαταραχές άγχους.
GIORGO EXIS APOLITO DIKIO….PEDIA PREPI NA PAPSOUME NA FOVOMASTE,,,,,,,,,,EGO EDO K ENA MINA PIRA APOFASI NA TA KOPSO TA FARMAKA K NA IME OPOS OLI I ALLI POY ANTI FOVO EXOUN RISKO…..PARTE APOFASI OTI AVTO INE APLOS MIA XAZOMARA TOY EGEFALOU MAS K DEN PREPI NA AFISUME AVTO NA MAS NIKISI K NA MAS PARI APO KATO,,,,,,,,OTI INE NA GINI THA GINI K EMIS TIN IGIA MAS NA EXOUME K TA PROVLIMATA INE GIA NA TA ANTIMETOPISUME K NA GINUME PIO DINATI,,,,,,,,VALTE STOXOUS STI ZOI SAS K THA DITE POS THA ALLAKSUN OLA….MIA GIA PANDA
xristina bravo afu katafernis na to kseperasis moni sou k etsi evkola bravo prepi emis oli i ipolipi na paroume paradeigma apo sena
Είμαι 16 χρονών και τους τελευταιους μήνες παθαίνω κρισεις πανικου διαρκειας 5-20 λεπτών και συχνότητας 1-2 φορες τον μήνα. Μερικές έχουν συμβεί σε στιγμές απολυτης ευτυχίας, άλλες στο σχολείο ενώ ποτέ δεν μου συμβαινει όταν είμαι μόνη μου. Ομως δεν μπορώ να συνηδειτοποιήσω γιατί μου συμβαίνουν αυτές οι κρίσεις αφού δεν αντιμετωπίζω ψυχολογικά προβλήματα. Πριν ένα χρόνο έκανα αλλαγή κατοικίας πράγμα που με στεναχώρησε, αλλά οι κρίσεις εμφανίστηκαν μετά από ένα εξάμηνο. Επίσης το οικογενειακό μου περιβάλλον δεν είναι ευχάριστο καθώς οι γονείς μου ζουν σχετικά χωριστά με συχνούς καυγαδες. Παρ’όλα αυτά δεν πιστεύω να είναι τα παραπάνω οι αιτίες των κρίσεων. Όταν παθαίνω κρίσεις δεν μπορώ να ελεγξω τον εαυτό μου και συχνά ξεσπώ σε κλάματα. Τέλος, έχω διαταραχές στην εμμηνορροιια τις οποίες ο γιατρός τις αποδίδει σε αγχος για το σχολείο. Θα προτιμούσα να μην το αναφέρω στους γονείς μου. Μπορώ να το ξεπεράσω χωρίς ψυχολογική βοήθεια? Ευχαριστώ!!
Γεια σου Θεοδώρα,
Οι κρίσεις πανικού μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε υγιές άτομο. Ουσιαστικά είναι πολύ έντονες σκέψεις για την υγεία μας και ότι μπορεί να πάθουμε κάτι κακό. Αυτές οι σκέψεις προκαλούν έντονο άγχος το οποίο εκφράζεται σωματικά με τα συμπτωματα των κρίσεων πανικού. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να προσπαθήσεις να κάνει είναι να διώξεις αυτές τις σκέψεις όταν σου εμφανίζονται. Οταν τις αναγνωρίζεις νωρίς αυτό είναι ακόμα πιο εύκολο. Προσπάθησε να τις ξεπεράσεις μόνη σου, πολύς κόσμος τα έχει καταφέρει σε αυτό. Το άγχος για το σχολείο θα πρέπει να το αντιμετωπίσεις ξεχωριστά. Προσπάθησε πρώτα απο όλα να αναγνωρίσεις ποιες είναι οι σκέψεις που σε αγχώνει και τί είναι αυτό που τις προκαλεί. Στη συνέχεια σκέψου με τη λογική και κρίνε ποιές σκέψεις π΄ρεπει να κάνεις και ποιές όχι.
theodora mou ine poli lipero avta p s simvenune……iparxun pragmata pou bori esi me tin logiki sou n theoris oti d ine ta aitia avta alla stin pragmatikotita na ine avta katse moni s k prospathise na vris pios ine o pragmatikos o logos pou anxonese k sizita me tin mama sou i opia bori na se voithisi…….etsi boris na kataferis moni s na to kseperasis….oli borume an thelume…….ama d s perasi tote mia episkepsi se psixologo tha itan kalo gia sena………………….k pistepse me d ine katholou dropi k oute simeni oti exis psixologika provlimata……….an kaloskeftis anthropi imaste k ine logiko kapies fores na dialiomaste allios tha imastan robot…..elpizo na se voithiso me tin simvuli mou……..min kollas puthena 🙂
Δεν εχω παρει ποτε φαρμακα και ενας απο τους φοβους μου ειναι και αυτος. Πανω που περασα μια τελεια εβδομαδα, να ξανα οι μυικοι πονοι κτλ… Αγχωνομαι και απορω πως συμβαινει αυτο σ΄εμενα? και απανταω: τι συμβαινει? αγχωνεσαι, ξερεις κανενα να μην αγχωνεται? Προσπαθω ρε γαμωτο, προσπαθω αρκετα και πανω που λεω, ωραια να σε παλι. Πεισμωνω, κανω αυτο που εχω προγραματισει, ασχολουμε με οτι θελω, μπορει χωρις κεφι, αλλα δεν υποχωρω, δεν κανω πισω, θα σε νικησω…!!! ειμαι ποιο δυνατος!!! σε μελεταω και στο τελος θα σ εξαφανισω!!!
Γεια σου Γιώργο, πολύ σωστά η επιμονή και η υπομονή είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες για την αντιμετώπιση των κρίσεων.
Γειά σας! Θα ήθελα να εκφράσω κάποιες απορίες σχετικά με τις κρίσεις πανικού, ζητώντας απαντήσεις από την επιστημονική σας ομάδα. Είμαι 26 ετών και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, φοβάμαι τις αρρώστιες, τον θάνατο και γενικότερα «μην πάθω κάτι». Υπάρχουν στιγμές που γελάω με τον εαυτό μου… Πρόσφατα ανακάλυψα πως 3 κοντινά μου άτομα (φιλικά), παθαίνουν κρίσεις πανικού. Δεν είχα ξανα ακούσει ποτέ αυτό τον όρο, παρόλο που και εγώ, από τα παιδικά μου χρόνια, αποτελώ ένα πολύ αγχώδες άτομο. Επειδή, λοιπόν, άκουσα για τις κρίσεις πανικού από 3 διαφορετικά άτομα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, φοβήθηκα πως κάποτε θα πάθω κι εγώ, λόγω του έντονου άγχους που έχω καθημερινά. Έτσι, το σκεφτόμουν συνέχεια, ώσπου έπαθα 2 κρίσεις, τη μία ένα μήνα μετά την άλλη. Δεν ξέρω αν ήταν κανονικές κρίσεις πανικού ή αν τις δημιούργησα εγώ στο μυαλό και το σώμα μου, λόγω της αρρστοφοβίας μου… Κι αυτό το λέω, γιατί δεν πάσχω από αγοραφοβία, μου αρέσουν τα μέρη με πολύ κόσμο και δεν κλείνομαι στον εαυτό μου. Εσείς τι λέτε; Τέλος, ακόμα κι αν οι κρίσεις ήταν κανονικές, έχω αποφασίσει να σκέφτομαι θετικά και να μην έχω τον φόβο μιας πιθανής μελλοντικής κρίσης, ώστε να αντιμετωπίσω την κατάσταση. Ποιά μπορεί όμως να είναι τα αποτελέσματα των κρίσεων αυτών. Προκαλούν βλαβες στον οργανισμό ή μπορούν να οδηγήσουν π.χ. σε παράνοια;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
Καλημέρα Σοφία!
Δεν είμαι ειδικός αλλά λόγω κρίσεων πανικού πάω εδώ και αρκετό καιρό σε ψυχολόγο. Οι κρίσεις πανικού δεν θα σε οδηγήσουν ποτέ στην παράνοια…αλλιώς ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού (βάση στατιστικής το 15% του πληθυσμού έχει πάθει κρίση πανικού τουλάχιστον 1 φορά στην ζωή τους) θα φορούσαμε πουκαμισάκια με τα μανίκια να δένουν πίσω. Επίσης δεν προκαλούν καμία βλάβη στον οργανισμό. Όλα τα συμπτώματα υποχωρούν λίγα λεπτά μετά την κρίση…αυτό που μένει συνήθως είναι ο φόβος, το βάρος – πόνος στο στήθος και το άγχος. Αλλά καμία βλάβη. Τα παραπάνω στα λέω απο προσωπική εμπειρία!
Να είσαι καλά!
opote anxwnomai me poianoun dinatoi ponoi sto stomaxh kao sta kokala m….8a voh8eish kati apo afta..??
γεια σας υποφερω και γω απο κρισεις πανικου ειναι πραγματικα πολυ τρομακτικες και μου εχουν διμιουργησει εντονη αγοραφοβια και ετσι δεν βγαινω απο το σπιτι γιατι εξω φοβαμαι οτι θα παθω κατι.μερικες φορες επαιρνα καποια ηρεμιστικα που με βοηθουσαν αλλα δεν θελω να παιρνω φαρμακα και επισης δεν εχω επισκεφτει ψυχολογο γιατι νομιζω οτι δεν θα με βοηθισει ιδιαιτερα.τα συμπτωματα που με πιανουν ειναι εντονος φοβος,νομιζω οτι χανομαι, οτι χανω τα λογικα μου,εντονη ταχυκαρδια και δυσπνοια,ζαλαδα,οτι θα ερθει μια μεγαλη καταστροφη δηλαδη ξεσπασματα και γενικως μου φαινονται ολα περιεργα.θα ηθελα πολυ να μου δωσετε καποιες συμβουλες πως να το αντιμετωπισω γιατι δεν την μπορω αυτη την κατασταση.
Καλημέρα,
Είμαι 26 χρονών.Χθές διάβασα όλες τις παραπάνω ιστορίες και ειλικρινά ένιωσα οτι δεν είμαι μόνη!Την πρώτη κρίση πανικού την έπαθα στα 20, ήταν η πιο φρικτή εμπειρία που θα μπορούσε να ζήσει άνθρωπος!Τότε κατέληξα στο νοσοκομείο νομίζοντας ότι έχω κάτι παθολογικό. Την επόμενη μέρα ζήτησα τη βοήθεια ψυχολόγου. Τότε νόμιζα οτι για την κρίση πανικού έφταιγε η σχέση μου. Ένιωθα οτι με πνίγει!Μόνο το όνομα του να έλεγα ή να έβλεπα φωτογραφία του έπεφτα ξερή απο το άγχος! Τελικά χώρισα (αν και πλεον πιστεύω οτι δεν ήταν αυτός ο λόγος). Απο εκεί και πέρα σε κάθε σχέση μου έιχα την ίδια φοβία,οτι ανα πάσα στιγμή θα συμβεί το ίδιο.Πάντα έχω άγχος όταν είμαι σε σχέση…ΠΟΛΥ ΑΓΧΟΣ, ΠΟΛΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑ…σε σημείο που βλέπω τον άλλον άσχημο, βάρος, ανυπόφορο, με αποτέλεσμα να χωρίζω. Πριν απο 6 μήνες έπαθα και πάλι κρίση πανικού.Καθώς ήμουν μόνη μου άρχισα να μην μπορώ να αναπνεύσω, να ιδρώνω, να πονάω παντού, να στενεύει ο χώρος, να με πνίγει το σπίτι, να κάνω εμετό, τάσης φυγής και γενικότερα όλα τα συμπτώματα!Ηταν απαίσιο!Απο τότε επικρατεί ένα χάος μέσα μου.Χώρισα αλλά και πάλι υπέφερα,οπότε ξανά είμαστε μαζί, αλλά κάθε μέρα φοβάμαι…πονάω, αγχόνομαι, φρικάρω, κάνω τον ίδιο κύκλο σκέψεων!Κοιμάμαι-ξυπνάω-τρωω-δουλεύω-οδηγώ-υπάρχω και μόνο αυτό σκέφτομαι! Ώρες ώρες νομίζω οτί είμαι μόλις ένα βήμα να το ξανα πάθω!Αυτός ο πόνος στο στήθος, αυτές οι ίδιες κακές σκέψεις με έχουν κουράσει…δεν ξέρω πόσο θα αντέξω…βαρέθηκα! Έχω αλλάξει 3 ψυχολόγους, την 1η φορά η συμβουλευτική κράτησε 8 μήνες και ήμουν σίγουρη οτι καθάρισα!Αλλά μέσα μου παντα υπήρχε ο φόβος!Η τωρινή μου ψυχολόγος είναι πάρα πολύ καλή και εδώ και 4 μήνες έχω κάποιο αποτέλεσμα αλλά…ακόμα πνίγομαι. Οι τεχνικές χαλάρωσης και η yoga αρχικά βοήθησαν πολύ αλλά δεν έιμαι σίγουρη οτι βοηθούν πλέον. Ζήτησα χάπια αλλά δεν μου δίνει. Θα μείνω μια ζωή μόνη μου…με άγχος και προσπάθεια για να αναπνέω…ε τι ζωή είναι αυτή; Είμαι πολύ απογοητευμένη!Γιατί να μην μπορώ να ζήσω φυσιολογικά? Κουράστηκα!
iwanna mou ,diavase to keimeno mou apo katw…o psuxologos de voh8aei,prepei na pas se psuxiatro-psuxo8erapeuth kai na kanei gnwsiakh psuxo8erapeia mono auto mporei na se voh8hsei kai fusika parallhla farmakeutikh agwgh…einai aparaithth…to ladose einai ena ap ta kalutera farmaka pou uparxoun,dra se 15 meres gia auto parallhla 8a prepei na upostirizesai me xanax…alla pros 8eou,prepei opwsdhpote na akolou8hseis farmakeutikh agwgh gia na mh sou 3anaemfanistei pote sth zwh sou!einai krima na xanoume th poiothta ths zwhs mas enw me ena xapi mporoume na th veltiwsoume:)filia
Nicole σε ευχαριστώ πολύ για την απαντησή σου.
Δεν πρέπει οπωσδήποτε να ακολουθήσουν όλοι οι άνθρωποι με κρίση πανικού φαρμακευτική αγωγή!Είναι σαφώς η γρηγορότερη ανακούφιση αλλά δεν λύνεις κανένα πρόβλημα. Μιλάω για μένα προσωπικά γιατί γνωρίζω οτι έζησα για πολλά χρόνια σε ιδιαίτερα προβληματικό και αγχωτικό περιβάλλον στο οποίο ένιωθα εγκλωβισμένη..πνιγόμουν! Ο εγκέφαλος είναι σαν υπολογιστής, αποθηκεύει στην μνήμη του εικόνες, λέξεις, συναισθήματα και μαθαίνει να τα επεξεργάζεται με συγκεκριμένο τρόπο. Το θέμα είναι να αναγνωρίζει κανείς απο που μπορεί να πηγάζει αυτη η προβληματική συμπεριφορά(κρίση πανικού), τι την πυροδοτεί, να συμφιλιωθεί με τα συναισθήματα του και ύστερα να αρχίζει να επαναπρογραμματίζει…Φυσικά αυτός είναι ο μακρύς και δύσκολος δρόμος της ψυχοθεραπείας…ο άλλος είναι της φαρμακευτικής αγωγής.Και οι 2 τρόποι είναι αποδεκτοί, ο καθένας μπορεί να διαλέξει! Εγώ προτιμώ μάλλον αυτόν της ψυχοθεραπείας και έχω δεί αποτελέσματα…αν και κουράζομαι πολλές φορές. Κάνω παρέα με άνθρωπο ο οποιος είχε το ίδιο πρόβλημα και έμαθε να το χειρίζεται απόλυτα μόνο με ψυχοθεραπεία. Συνεπώς ο ψυχοθεραπευτής στοχεύει στην αναγνώριση και χειρισμό της προβληματικής συμπεριφοράς ενώ η φαρμακευτική αγωγή στην άμεση ανακούφιση των συμπτωμάτων. Προσωπικά έφτασα πρόσφατα ένα βήμα πριν την κρίση και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ αντέστρεψα την κατάσταση!!!Απο εκεί που νόμιζα ότι θα ξεραθώ τελικά όχι μόνο δεν ξεράθηκα…αλλά ένιωσα ήρεμη!!!ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΑ!!! Ας κάνουμε όλοι υπομονή και όλα θα περάσουν!
geia sou Niko egw ksekinisa me krisis panikou edw kai 4 mines eixa fovies oti tha pethano apo tin kardia mou piga se psuxologo kai meta apo 10 sunedries mou eipe na paw se psixiatro giati den mporouse na me voithisi,enw iksera oti eime kala to mualo mou antidrouse,ksexasa na pw oti mexri tote pou kai pou eperna xanax gia tis krisis panikou pou mou ta edwse o oikogeniakos mou giatros.Telika piga se psixiatro kai moy eipe tha sas ta pw sta agglika giati meno ameriki anxiety disorter with fears,kai mou edwse pexeva me xanax,mou eipe oti to prwto farmako mpori mexri na arxisi na drasi na mou ferni pio polles fovies kai gia auto to xanax,exw pari mia vdomada apo miso pexeva kai apo xthes 1 olokliro enw den eixa toses fovies sikothika simera kai to proto pou eipa einai tha pethano simera fusika pira xanax kateutian kai iremisa.Apo oti mou eipe i psixiatros tha kanoun ligo kairo mexri na drasoun.Egw pantos pira tin apofasi na parw farmaka giati den mporousa allo exw kai 3 mikra paidia.Edw stin ameriki olo o kosmos pasxi apo kapoio anxos,kai den einai ntropi na pas se psuxiatro edw einai fusiologiko.Stin Ellada nomizoun oti epeidi tha pas se psuxiatro eise kai trelos .Paidia zoume se mia koinonia me toso anxos.Oso gia tis parenergies ola ta farmaka exoun.I giatros otan mou edwse ta xapia kserete ti mou eipe min diavasis tis parenergies apla i etairies prepi na ta grafoun,kai an eise atomo pou fovase kalitera na min.Auta apo emena paidia theli apla tharos kai an den mporite moni sas giauto exoume tous giatrous
Kalhspera sas…oi kriseis panikou einai ena megalo 8ema kai 8elei polu suzhthsh…eimai 21 xronwn kai eimai kai egw sthn idia akrivws fash,pernaw kriseis panikou…sthn arxh nomiza pws exw kati organiko alla afou phga se olous tous giatrous katelh3a pws einai kriseis panikou…h alh8eia einai pws vgainoun ekei pou de to perimeneis,kai proerxontai apo gegonota pou se exoun stenaxwrhsei,agxwsei ..ousiastika einai susoreumeno agxos pou 3espaei sto swma sou (psuxoswmatika)!omws paidia prepei na 3erete oti auto mporeis na to 3eperaseis mono me farmakeutikh agwgh kai parallhla me gnwsiakh psuxo8erapeia!h farmakeutikh agwgh pou 8a sas dwsei o psuxiatros-psuxo8arapeuths einai anagaia wste oi kriseis siga siga na 3eperniountai kai telos na mhn uparxoun pia..me 6 mhnes 8erapeia me farmaka kai parallhla psuxo8erapeia na eiste sigouroi pws de exete pote 3ana sth zwh sas kriseis panikou.epishs na tonisw pws den prepei na pate se psuxologo alla se psuxiatro-psuxo8erapeuth o opoios prepei na kanei gnwsiakh psuxo8erapeia to na pate se psuxologo einai teleiws perito de mporei na sas voh8hsei!to xanax einai ena polu kalo farmako gia epipleon upustiri3h alla parallhla me 8erapeia(psuxofarmako)..polloi an8rwpoi apofeugoun na pioun farmaka dioti nomizoun pws einai treloi,h ntrepontai na pane sto giatro…OXI paidia dn einai etsi,prepei na voh8hsoume ton eauto mas kai den einai trelos opoios voh8aei th psuxh tou na epanel8ei kai na mh niw8ei fovo!kai gia telos oso pio polu vgainete toso pio polu to 3epernate…me to zori,estw gia ena kafe kapou konta sto spiti…o pio shmantikos paragwntas einai na skefteste 8etika:)auta apo mena…:)
Nikole eime mazi sou kai exw arxisi to xanax me ton pathololgo mou kai se liges meres paw se psuxiatro,afou eida oti moni mou den ta katafernw,piga se psuxologo alla tipota mia mpros kai mia pisw.opws exw ksana grapsi edw stin Ameriki den theorise trelos an pas se tetoiou eidous giatrous,giauto allwste uparxoun gia na mas voithisoun ,kai osw pio nwris pas toso to kalitero,to swma mas den antexi ta panta kapoia mera lugizi.Giauto sumfono 100% mazi sou.
Καλησπέρα
Το όνομα μου είναι Σταύρος , είμαι 26 χρονών , αθλητής από τα 10 μου χρόνια , σκληρά εργαζόμενος και με πολύ καλή φυσική κατάσταση .
Όλα ξεκίνησαν ξαφνικά μπροστά στον υπολογιστή , (μόνο ένα μούδιασμα σε ένα δάχτυλο χεριού) ξαφνικά αισθάνθηκα ένα πόνο στο στήθος , ζαλάδα , αίσθημα ασφυξίας , αίσθημα παλμών , αριθμείες και τα λεγόμενα φτερουγίσματα , ο πόνος ήταν από την μεριά της καρδιάς και εσωτερικός , πανικόβλητος πήγα στο νοσοκομείο , (οι εξετάσεις είναι όλες καλές )
Με πιάνει πάντα όταν ζορίζομαι πραγματικά για κάτι ( πάντα με αρνητικές σκέψεις ) .
Μετά από πολύ μελέτη στα ιατρικά θέματα από το διαδίκτυο κατέληξα στα εξής που με βοηθάνε :
Πρώτο και πιο σημαντικό από όλα… κάντε πόλεμο με τον εγώ σας και το μυαλό σας ( μπορώ να κάνω τα πάντα . <>) .
δεύτερο… ( πάντα για μένα μιλάμε ) είναι μετά από όλο το στρες που έχω φάει κατά την διάρκεια της μέρας … χαλαρώνω με ένα τραγουδάκι του τύπου : http://www.youtube.com/watch?v=V1bFr2SWP1I
δεν λέω πολλά … γιατί τα αναφέρεται και εσείς πιο πάνω …συγχαρητήρια για την ιστοσελίδα ( έμαθα πάρα πολλά )
περαστικά μας… και δεν είναι τίποτα .
Γεια σας! Ευχαριστώ που υπάρχετε… Όλ’αυτά που διάβασα τα περνάω κατά καιρούς απ’ τα 18 μου ,(τώρα είμαι 35) έχω κάνει δυο παιδιά, όλοι νομίζουν ότι είμαι πολύ δυνατή, όμως ο καλύτερός μου φίλος είναι το xanax… τελευταία νοιώθω μόνιμα ότι κάτι θα συμβεί κακό κ.λ.π. ξέρω ότι το πρόβλημα ξεκινάει απ’ τη μητέρα μου που δε με αποδέχτηκε ποτέ και σε όλη τη μέχρι τώρα ζωή μου προσπαθώ ν’ αποδείξω πως ήταν λάθος της γιατί εγώ αξίζω…Απ’ την υπερπροσπάθεια λοιπόν, έκανα επιλογές που θα ενέκρινε αυτή (αλλά που δε κάλυπταν εμένα). Αν μπορούσατε να ρωτήσετε κάποιον έξω θα σας έλεγε ότι εγώ αποκλείεται να περνάω τέτοιες φάσεις με πανικούς κ.λ.π. Εγώ όμως ξέρω ότι κουράστηκα να προσποιούμαι πως είμαι καλά . Ξέρετε κάτι; Όταν βρίσκομαι για φαγητό με κόσμο παίρω εκ των προτέρων xanax για να μη πνιγώ!!!!και αρχίσω να νομίζω ότι κάτι κόλλησε στο λαιμό μου και δε μπορώ να πάρω ανάσα, και καταλήξω μ’ αυτά και μ’ αυτά στο νοσοκομείο να ψάχνουν το βασανισμένο μου λαιμό πάλι οι γιατροί, λέγοντάς μου στο τέλος ότι μάλλον κάτι πέρασε κι έφυγε…Φυσικά, όπως καταλαβαίνετε δε μπορώ να χαλαρώσω και να περάσω καλά ποτέ… Δε μπορώ καν να βγω για ουζάκι έξω( όπως παλιά) γιατί φυσικά πως να πιεις αν πάρεις αγχολυτικά;;;; Συγνώμη αν σας κούρασα, είναι μάλλον που δε το συζητώ παραέξω (το γνωρίζουν αναγκαστικά ο άντρας μου και δυο καλοί μου φίλοι).Νομίζω ότι δε θα μπορέσω ποτέ πια να νοιώσω χαλαρά τις απλές χαρές της ζωής γιατί δυστυχώς δεν έχω χρήματα για ψυχοθεραπεία… Σας ευαριστώ για την υπομονή σας!
gia sas iroes kai iroides..exo diataraxi panikou 8 xronia tora..to xeirotero sinaisthima den einai oti niothis kai pisteveis oti i epomeni fora pou tha xanaerthei mporei na einai i teleytaia soy?den einai otan sfigetai to stithos kai i kardia mexri pou erxetai ena simeio pou les tora teleiosa?otan pernaei den les ti glitosa kai ayti ti fora…kai mexri tin epomeni?tha diabaso ligo sto internet tous omoiopatheis,tha prosexo ligo parapano to fagito to tsigaro to poto kai ton ipno mpas kai xipniso ena proi kai me enan magiko tropo eimai xana opos prin.. alla auti imera den erxetai pote…oso ki an parakalas..exo asxolithei pistepste me oso kaneis allos me tin diataraxi panikou,exo grapsei stous kata kairous psixologous psixiatrous psixotherapeytes keimena gia na ta dosoun stous astheneis tous na boithithoun giati emenan pagota me ton tropo pou exigousa kai periegrafa ayti tin pathisi pou einai adinaton na se katalabei kapoios an den to exei pathei den paei nanai o kaliteros epistimonas toy kosmou.simboyleytika psaxte kai pante mono se giatro pou perase diataraxi panikou kai sigkekrimena ston nikita kaykio.ego tha pigena alla meno boreia kai den mporo.opoios den ton xerei as mpei youtube kai na patisei kriseis panikou.aytos o kyrios me ta gialakia einai apta megalitera atoma tis zoismou kai tha ginei kai tis dikis sas molis ton akousete.na xerte kai kati allo..pharmaka psixologoi kai o idios o theos na katebei na mas deixei texnikes xalarosis kai giogka emas pou exoume sobaro problima tha mas einai entelos axrista..ayta boithane aytos pou den to exoun se megalo bathmo.ego anaferomai se emas pou exei allaxei rizika i zoi mas kai den xreiazetai na exigo..alloste kourasa poli alla elpizo na mou milisete..eimai edo gia olous sas…telika meta apo ola ayta tha mou pei kaneis sas an tin epomeni fora pou tha to patho tha pethano i tha tin glitoso akomi mia fora?sas agapao oloys kai as min sas xero giati aytoi oi anthropoi san ki emas xeroun pragmatika na agapoun..
‘Αγνωστοι φίλοι , γεια σας και πάλι. Χτες βράδυ βρέθηκα στο νοσοκομείο γιατί πνιγόμουν από κάτι ανύπαρκτο στο λαιμό… Είχα να πάω στο νοσοκομείο για κάτι τέτοιο απ’ το καλοκαίρι και πριν απ’ αυτό 5 χρόνια… Φοβάμαι πως ξανακυλάω στα πολύ δύσκολα( 5 χρόνια πριν με ήξεραν όλοι οι ΟΡΛ της πόλης μου και όχι μόνο )κάθε τρεις και λίγο εγώ με κάτι ανύπαρκτο που μου στερούσε την ανάσα και είχε κολλήσει στο λαιμό μου, έτρεχα στα εφημερεύοντα κάτωχρη,τρέμοντας , αλλά παραδόξως με απεριόριστη υπομονή στα σκαλίσματα του λαιμού και σε όλες τις εξετάσεις που έκανα για να αποκλειστεί κάτι παθολογικό.
Λοιπόν, ξέρετε τι έπαθα στα τέλος; Δεν έτρωγα τίποτα(παρ’ όλο που πεινούσα τρελά) κοιτούσα τους ‘αλλους να τρώνε αυτά που μαγείρευα και μου τρέχανε τα σάλια… δε τολμούσα όμως να αγγίξω τίποτα!!!! Επέζησα με σοκολάτες που προμηθευόμουν το απόγευμα και έτρωγα τα ξημερώματα,που ξυπνούσα απ’ τον ύπνο κάπως χαλαρή. Άφηνα τη σοκολάτα να λιώσει καλά (εννοείται μόνο γάλακτος, χωρίς ξηρούς καρπούς)και κατάπινα με φόβο ψυχής… Το αποτέλεσμα ήταν μέσα σε 3 μήνες να χάσω 14 κιλά και στο τέλος να πάω σε ψυχίατρο που μου έδωσε αντικαταθλιπτικό και xanax για 1 χρόνο περίπου οπότε και γλύτωσα απ’ ότι φαίνεται προσωρινά… Γιατί εδώ και 3,5 περίπου χρόνια έχω κόψει τα αντικαταθλιπτικα , είχα κόψει και τα xanax μέχρι το καλοκαίρι που έπαθα τη πρώτη κρίση πανικού, και τώρα βρίσκομαι στον απόλυτο πανικό γιατί καταλαβαίνω ότι πρέπει μάλλον ν’ αρχίσω φτου κι απ’την αρχή. Το xanax εννοείται ότι το έχω απ’ το καλοκαίρι ξεφτιλίσει παίρνοντας καθημερινά και μια μικρή δόση. πΑΙΔΙΆ ΒΟΉΘΕΙΑ, ΔΕΝ ΑΝΤΈΧΩ ΠΆΛΙ ΤΑ ΊΔΙΑ , ΑΠΌ ΧΤΕς ΤΟ ΒΡΆΔΥ ΕΊΜΑΙ ΡΆΚΟς.
Καλημέρα Νεφέλη,
Είναι λογικό να νιώθεις ράκος, όλοι όσοι έχουμε περάσει αυτή την κατάσταση σε καταλαβαίνουμε!Τα κατάφερες την 1η φορά να το ξεπεράσεις και να είσαι σίγουρη οτι θα τα καταφέρεις και τώρα, φτάνει να πάρεις λίγη δύναμη για να σταθείς στα πόδια σου. Αυτό που θα σε βοηθήσει όμως να καταλάβεις γιατί σου συμβαίνει αυτό είναι η ψυχοθεραπεία. Δες το με την απλή λογική, αν πονάει κάθε μέρα το στομάχι σου για μια μεγάλη περίοδο και εσύ απλά παίρνεις παυσίπονα τότε ανακουφίζεις τον πόνο αλλά δεν ξέρεις ποιό είναι το πρόβλημα…οπότε όταν θα πάψεις να παίρνεις παυσίπονα τότε το πρόβλημα που πάντα ήταν εκεί θα επιστρέψει. Γι’ αυτό εκτός απο τα χάπια (Xanax κτλ) καλό θα ήταν να πας σε μια/εναν ψυχοθεραπευτρια/τη…αυτή είναι η γνώμη μου. Κατα τα άλλα προσπάθησε όσο μπορείς, έστω και ελάχιστα, να σκέφτεσαι θετικά!Δεν θα ζήσεις για πάντα έτσι!Θα βρείς τη λύση και όλα αυτά θα περάσουν!
Καλημέρα!
Telika vlepw den eime i moni me kriseis panikou, an kai edw pou zw stin usa edw kai 2 xronia o psixiatros kai o psixologos einai stantar.Emena i istoria mou exei os eksis,ena vradu piga sta epeigonta me pono stin plati kai sto stithos afou me kratisan gia 6 ores kai afoy ekana diafores eksetaseis mou eipan pws einai to stomaxi mou.Telika ontos eixa to elikoides vaktiridio me gastritida.Emena omws apo tote mou kolise oti exw tin kardia mou.Prin apo 2 xronia enw imouna edw exasa tin mitera mou se ilikia 61 apo kardia,kapnize 2 paketa tsigara kai pollous kafedes pragma pou egw den ekana pote,telos panton den katafera na paw stin kidia tis.Genika ta teleutaia 10 xronia itane arketa dyskola gia mena ekana 22 eksosvmatikes kai telika apoktisa triduma ta opoia megalosa moni me ton antra mou.Epeita irthe i metakomisi edw gia epaggelmatikous logous tou sizigou,kai o thanatos tis miteras mou,ksexasa na pw oti otan pethane i mama mou molis eixame agorasi spiti kai eixa alla sto mualo mou apo tin mitera mou.Piga se psuxologo kai meta apo 10 sunedries mou sustise na paw se psuxiatro gia farmaka giati leei oti enw kserw oti eime kala den to apodexomai kai fovate mipws patho kataulipsi.Exw kanonisi na dw mia psixiatro apo tis kaliteres tis perioxis,entometaksi pernw xanax me sumvouli tou giatrou mou,alla einai mono gia tis krisis panikou.Exw polles files edw pou pernoun farmaka gia fovies kai diafora alla kai mou lene oti afou uparxoun giati na vasanizomaste afou den katafernoume na epivlithoume sto mualo mas.egw to exw pari apofasi gia ta farmaka giati exw 3 mikra paidia kai den mou ftene se tipota na vlepoun tin mama tous etsi.Euxomai se olous mas na ginoume kala.Euxaristw gia ton xrono sas
#
*
o
Καλημέρα!
#
Κικη Says:
24/11/2010 στις 21:07
Telika vlepw den eime i moni me kriseis panikou, an kai edw pou zw stin usa edw kai 2 xronia o psixiatros kai o psixologos einai stantar.Emena i istoria mou exei os eksis,ena vradu piga sta epeigonta me pono stin plati kai sto stithos afou me kratisan gia 6 ores kai afoy ekana diafores eksetaseis mou eipan pws einai to stomaxi mou.Telika ontos eixa to elikoides vaktiridio me gastritida.Emena omws apo tote mou kolise oti exw tin kardia mou.Prin apo 2 xronia enw imouna edw exasa tin mitera mou se ilikia 61 apo kardia,kapnize 2 paketa tsigara kai pollous kafedes pragma pou egw den ekana pote,telos panton den katafera na paw stin kidia tis.Genika ta teleutaia 10 xronia itane arketa dyskola gia mena ekana 22 eksosvmatikes kai telika apoktisa triduma ta opoia megalosa moni me ton antra mou.Epeita irthe i metakomisi edw gia epaggelmatikous logous tou sizigou,kai o thanatos tis miteras mou,ksexasa na pw oti otan pethane i mama mou molis eixame agorasi spiti kai eixa alla sto mualo mou apo tin mitera mou.Piga se psuxologo kai meta apo 10 sunedries mou sustise na paw se psuxiatro gia farmaka giati leei oti enw kserw oti eime kala den to apodexomai kai fovate mipws patho kataulipsi.Exw kanonisi na dw mia psixiatro apo tis kaliteres tis perioxis,entometaksi pernw xanax me sumvouli tou giatrou mou,alla einai mono gia tis krisis panikou.Exw polles files edw pou pernoun farmaka gia fovies kai diafora alla kai mou lene oti afou uparxoun giati na vasanizomaste afou den katafernoume na epivlithoume sto mualo mas.egw to exw pari apofasi gia ta farmaka giati exw 3 mikra paidia kai den mou ftene se tipota na vlepoun tin mama tous etsi.Euxomai se olous mas na ginoume kala.Euxaristw gia ton xrono sas
ικη Says:
24/11/2010 στις 21:07
Telika vlepw den eime i moni me kriseis panikou, an kai edw pou zw stin usa edw kai 2 xronia o psixiatros kai o psixologos einai stantar.Emena i istoria mou exei os eksis,ena vradu piga sta epeigonta me pono stin plati kai sto stithos afou me kratisan gia 6 ores kai afoy ekana diafores eksetaseis mou eipan pws einai to stomaxi mou.Telika ontos eixa to elikoides vaktiridio me gastritida.Emena omws apo tote mou kolise oti exw tin kardia mou.Prin apo 2 xronia enw imouna edw exasa tin mitera mou se ilikia 61 apo kardia,kapnize 2 paketa tsigara kai pollous kafedes pragma pou egw den ekana pote,telos panton den katafera na paw stin kidia tis.Genika ta teleutaia 10 xronia itane arketa dyskola gia mena ekana 22 eksosvmatikes kai telika apoktisa triduma ta opoia megalosa moni me ton antra mou.Epeita irthe i metakomisi edw gia epaggelmatikous logous tou sizigou,kai o thanatos tis miteras mou,ksexasa na pw oti otan pethane i mama mou molis eixame agorasi spiti kai eixa alla sto mualo mou apo tin mitera mou.Piga se psuxologo kai meta apo 10 sunedries mou sustise na paw se psuxiatro gia farmaka giati leei oti enw kserw oti eime kala den to apodexomai kai fovate mipws patho kataulipsi.Exw kanonisi na dw mia psixiatro apo tis kaliteres tis perioxis,entometaksi pernw xanax me sumvouli tou giatrou mou,alla einai mono gia tis krisis panikou.Exw polles files edw pou pernoun farmaka gia fovies kai diafora alla kai mou lene oti afou uparxoun giati na vasanizomaste afou den katafernoume na epivlithoume sto mualo mas.egw to exw pari apofasi gia ta farmaka giati exw 3 mikra paidia kai den mou ftene se tipota na vlepoun tin mama tous etsi.Euxomai se olous mas na ginoume kala.Euxaristw gia ton xrono sas
Απάντηση
Γεια σου Αλεξάνδρα,
Το να αναγνωρίζεις τα πρώτα συμπτώματα πριν σου εμφανιστεί η κρίση είναι πολύ βοηθητικό. Εκείνη τη στιγμή αν μπορέσεις να κατευθύνεις τις σκέψεις σου αλλού, είναι βέβαιο ότι οι κρίσεις πανικού δεν θα εμφανίζονται. Επίσης η «ομοιοπαθητική» βοηθάει τους τολμηρούς, αρκεί να είναι προετοιμασμένοι για θετικές σκέψεις και να αντιμετωπίσουν την κατάσταση χωρίς φόβο.
kalhmera sas!! eimai 37 xronon kai edw kai para poli kairo apo ta paidika mou xronia niotho oti tha patho kati!!fovame ta nosokomia fovame tous giatrous fovame na kano eksetasis nomizo pos tha me vroun kati..kathe episkepsi mou se giatro sinodevete apo 100 me 120 palmous.. kai panta nomiza pos exo provlima me tin kardia mou,exo sinexeia taxipalmies fovame na kano kai to paramikro,nomizo pos tha patho efragma anakopi,piga se giatrous ekana pano apo 6-7kardiografimata kai ola eitan mia xara,mexris prin liges meres eniotha kati dinatous xtipous stin perioxi tis kardias pou eitan mi fisiologiki,piga se kardiologo kai mou eipe pos exw flevokonviki taxipalmia kai pos proilthe apo anxos..mou eipe pos den kindinevo na patho tipota alla prepi na episkeyto enan psixologo.. kai mou edwse na perno atarax ton 25.. kai tora eimai pio kalitera iremise kai h kardia mou..sas parakalo pite mou kai eseis ti gnomi sas ti mporo na kano na min fovame ayta pou sas periegrapsa parapano!!… eyxaristo
Καλησπέρα Μάκη,
Τα συμπτώματα σου φέρνουν περισσότερο σε υποχονδρίαση, δηλαδή υπερβολική ενασχόληση με την υγεία σου. Είναι διαταραχή άγχους καθώς το παραμικρό σωματικό σύμπτωμα προκαλεί μεγάλη ανησυχία για φόβο. Στην περίπτωση σου το άσχημο είναι ότι το εμφανίζεις πολλά χρόνια. Σίγουρα θα ηρεμήσεις λίγο με τα φάρμακα όμως καλό θα είναι να κάνεις παράλληλα και ψυχοθεραπεία με στόχο να τα διακόψεις κάποια στιγμή.
Εγω ποτε ανυσηχω για σωματικα αιτια για π.χ. ποναει το στομαχι μου και φοβαμαι μηπως εχω χολη (εκανα 2 φορες εξετασεις ) ποναει το στηθος μου και φοβαμαι μηπως θα παω για μπαλονακι και γενικα εχω φοβοθει για πολλα ακομη (νοσο των χοιρων, κουνουπι τιγρης, μην παθω ανακοπη στο γηπεδο, κτλ). Νομιζω οτι ολα αυτα αρχισαν σε μια δυσκολη επαγγελματικα προβληματα και γιγαντωθηκαν με το αγχος μιας εγεχειρησης. Εχουν περασει περιπου 15μηνες απο την πρωτη επισκεψη σε νοσοκομειο, ακολουθησαν πολλες απο τοτε και συμπερανα οτι πολλες φορες εψαχνα-ω κατι να αγχωθω, κατι να στεναχωρηθω, πολλες φορες με το που εφτανα στο νοσοκομειο στεναχωριομουν γιατι πηγα, δηλαδη παραδεχομουν το οτι δεν εχω κατι σημαντικο και οτι ειναι ψυχολογικο. Οταν εφευγαν τα παθολογικα ερεθισματα επικεντρωνομουν σε ψυχολογικες ανυσηχιες, ειμαι καλα? μηπως τα εχω χασει? γιατι και γιατι σκεφτομαι αρνητικα ? μηπως κανω κακο σε δικους μου ανθρωπους, μηπως σ εμενα, μηπως και μηπως… Ποτε δεν εκανα κακο και ουσιαστηκα προσπαθω να αποφυγω την ιδεα η την σκεψη μηπως κατι μαγικο συμβει και μου στριψει και κανω… αλλωτε ανχωνομουν μηπως γινω σαν ορισμενους αστεγους, μηπως παω και μονασω και τετοια… Ουσιαστηκα οτι δεν θα θελα ποτε να κανω, φοβαμαι μηπως κατι συμβει και το κανω, μηπως δεν ειμαι καλα και δεν με ελεξω… επισκεφτηκα και ψυχολογο, μου ειπε δεν ειναι τιποτα, μην ασχολησε, οιτ εγινε, εγινε κοιτα μπροστα, βαλε στοχους και ζησε την ζωη σου, ουτε φαρμακα χρειαζεσαι ουτε τιποτα, κοιτα μπροστα, εγω ομως λες και κολλαω, την μια το στομαχη (χολη), την αλλη συχνουωρια (προστατιτιδα), την αλλη μπουκωμα (αιχμοριτιδα) και στο τελος τα ψυχολογικα… Τι να πω? και ημουν ενα ατομο με την πλακα του, τη διασκεδαση του, οπαδος, πολλα χρονια αθλητης, με πολεμικες τεχνες και επικυνδινα σπορ. τωρα ειμαι στα 29 και με ολα αυτα ειδα να φευγει η γη κατω απο τα ποδια μου, ενα ατομο φοβισμενο, ορισμενες μερες διαρκως αγχομενο, που τις περισσοτερες στιγμες ν αδιαφοροι για το τι συμβαινει διπλα του και να επικεντρωνεται στα υποθετικα του προβληματα και δυστηχως ουσιαστηκα χωρις δουλεια. Ουφ τα ειπα… 🙂 αν πιστευει κανεις οτι μπορει με καποιο σχολιο να βοηθησει, ερμηνευσει η να προτεινει κατι (πχ βιβλιο), ευχαριστως
paidia ola mesa sto mialo einai . oi zoi einai mikri kai prepei na mathoume na ti xaroume kai ego, ta eidia simtomata exo me olous esas.zise to simera oso ginete kalitera,me opion ginete tropo kai ase to ayrio na erthei opos thelei…………….
Καλησπέρα Γιώργο,
Το άγχος προκαλεί αρνητικές σκέψεις και οι αρνητικές σκέψεις με τη σειρά τους προκαλούν περισσότερο άγχος με αποτέλεσμα να χειροτερεύει η κατάσταση αν δεν την εμποδίσουμε. Στην περίπτωσή σου αυτό φαίνεται ξεκάθαρα αφού λες ότι τα συμπτώματα ξεκίνησαν σε μια δύσκολη επαγγελματικά κατάσταση. Επίσης πρέπει να δικαιολογήσεις λίγο τον εαυτό με την πίεση της εγχείρησης. Θα πρέπει αρχικά να διαχωρίσεις το άγχος απο τις σκέψεις και να κατανοήσεις ότι όταν έχεις άγχος ασυνείδητα θα σου εμφανίζονται οι αρνητικές σκέψεις. Επίσης πρέπει να αποδεχτείς την κατάσταση και να μην νομίζεις ότι θα συμβεί το χειρότερο, για να μη σου προκαλεί περισσότερη ένταση. Τέλος αφού κατανοήσεις τις αρνητικές σκέψεις να προσπαθήσεις να τις αντικαταστήσεις με θετικές.
Καλημέρα και από εμένα.
Πέρασα και εγώ μία κρίση πανικού πριν από 6 μήνες και ήταν πραγματικά τρομακτική εμπειρία. Μετά από κάποιες εξετάσεις και συμβουλές από φίλους γιατρούς, το άφησα πίσω και συνέχισα. Πριν από 1 μήνα όμως λόγω συγκεκριμένων γεγονότων πυροδοτήθηκαν ξανά και αυτή τη φορά κυριώς με τη μορφή φοβίας. Μήπως είμαι άρρωστος; Μήπως πρέπει να πάω στο γιατρό; Το αποτέλεσμα να ξοδέψω 1.000 ευρώ σε εξετάσεις και γιατρούς μέσα σε ένα μήνα για να μου πουν ότι δεν έχω τίποτα και ότι όλα είναι από το άγχος μου. Ηρέμησα αρκετά αλλά πλέον οι φοβίες που έχω δημιουργήσει έχουν καταστρέψει την ποιότητα ζωής μου. Προχθές τρώγοντας νόμισα ότι πνιγόμουν και φοβήθηκα. Από τότε νιώθω ότι δεν μπορώ να φάω. Ο φόβος και το άγχος προκαλλεί -προφανώς- κάποια συστολή στους μύες του λαιμού μου και ότι τρώω κατεβαίνει με δυσκολία. Καταλαβαίνω ότι είναι κάτι καθαρά ψυχολογικό αλλά δεν είναι κάτι που μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου. Υπάρχει κάποια συμβουλή/τεχνική ώστε να αποβάλλω το φόβο; Χθες αποφάσισα να πάω να μιλήσω σε ένα ψυχολόγο. Έχω κλείσει ραντεβού και ελπίζω να βοηθήσει. Ευχαριστώ για το χρόνο σας
geia sou niko 🙂
auto pou sou sumvainei einai kathara apo to agxos..
tha sou dwsw mia sumvoulh opou emena telika
me vohthise polu..dokimase thn k esu…
k egw otan agxwnomai exw tetoia suptwmata kuriws se periodous megalou stres h stenaxwrias..
sigoura olh thn hmera tha skeftesai to provlhma pou se apasxolei …did to oti den boreis na fas…k prwtou erthei to piato brosta sou hdh eisai agxwmenos gia to an boreis na fas xwris duskolia….k diafores skepseis opws….giati na to exeis pathei auto?den einai fusiologiko auto pou sou sumvainei….oti prepei na fas….k den kserw ws pou borei na ftasei o dikos sou o nous…k kathe boukia pou katevainei eimai marturio k katorthoma mazi!!!!!
sigoura tha skeftesai k oti an eisai me parea ,autos o fovos sou isws apokalufthei kai einai kati pou den theleis na ginei….k se agxwnei k auto….genika mia polu agxwtikh katastash pou logiko einai sto telos na mhn boreis na fas alla oute k na theleis…
opote poia einai h lush?na apovaleis to agxos….h wra tou faghtou einai mia stigmh hremias k apolaushs gia ton eauto mas k etsi prepei na to antimetopiseis…
den einai swsto na ta vazeis me ton eauto sou vazwntas ton se apologia giati tha borouse na to exei pathei auto…
apla dexesai oti einai mia katastash pou sthn parasousa stigmh sou sumvainei….xwris to giati!!!!
apolause to faghto sou opws akrivws esu to theleis…k se voleuei…..fae oso arga theleis!!!!mashse thn trofh sou epishs oses fores theleis !!!!!antimetopiseto me hremia…tha faw oti thelw oso thelw k se osh wra thelw xwris na se endiaferei ti tha elegan oi alloi gia esena.
epi ths ousias kanakepse ton eauto sou k dwse auto pou thelei …..o logos pou antidraei etsi einai profanws giati den tou dineis polu shmasia (epi ths ousias) ….opote to swma ksupnaei k mas xtupaei koudounakia…tpt den einai tuxaio…fwnazei dwse mou shmasia!!!!!!! k giauto sou kanei thn zwh ligo….duskolh …oso perissotero asxoleise me auton,,,toso kalutera tha niwtheis !!!!
den kserw an se vohthisa to euxomai pantws 🙂
exe ebistosunh ston eauto sou k asxolhsou me auton!
ola tha pane kala!!!!! xamogelase 🙂
Μαριλένα σε ευχαριστώ πολύ! Η αλήθεια είναι ότι πλέον πιέζω απίστευτα τον εαυτό μου να φάει ακόμα και τροφές που με «φοβίζουν» και τα καταφέρνω. Το θέμα είναι ότι το σκέφτομαι σχεδόν όλη μέρα και όποτε καταπίνω νιώθω τον κλασικό «κόμπο». Εννοείται ότι πήγα και σε ΩΡΛ ο οποίος φυσικά και δεν βρήκε τίποτα και φεύγοντας από το ιατρείο ήμουν μια χαρά. Στην πρώτη όμως ευκαιρία, εμφανίζεται πάλι. Έχεις όμως απόλυτο δίκιο όσον αφορά τον εαυτό μου. Είναι σίγουρο ότι τον τελευταίο καιρό δεν του δίνω και τόση σημασία… Θα προσπαθήσω και άλλο απλά δεν ξέρω μήπως τελικά είναι καλύτερο να ζητήσω τη γνώμη ενός ειδικού…
tha sou kanei kalo na episkefteis enan eidiko
sou ta eipa me olh mou thn kardia giati polu apla borw na se katalavw…
den thelei piesh se tpt…..oso ton piezeis na faei toso tha antidraei ..dwstou oti thelei….otan katapiezoume polu tous eautous mas auto einai k to apotelesma……DEN KATAPINEI..
k me auto ton tropo to ekdhlwnei,eimai sigourh oti tha to kseperaseis k to oti milas giauto einai mia arxh !!!!
na eisai kala niko 🙂
Καλησπέρα Νίκο,
Πέρα απο αυτά που σωστά ανέφερε η Μαριλένα, θα σε βοηθήσει αν πριν το φαγητό αλλά και όποτε αισθάνεσαι πίεση να εφαρμόζεις τεχνικές χαλάρωσης, ώστε να μειώνεται η ένταση που έχεις.
Γεια σας παιδια τελικα πηγα σε ψυχιατρο μου εδωσε Pexeva μαζι xanax και ο θεος βοηθως,δεν αντεχα αλλω να ζω με εναν φοβο καθε μερα μηπως παθω την καρδια μου,εδω στην Αμερικη ο ψυχιατρος δεν ειναι ντροπη.Ελπιζω να με βοηθησουν θα σας γραψω αποτελεσματα.Παιδια κουραγιο και αν δεν μπορειτε χωρις φαρμακα γιατι οχι.
γεια σας ….εδω και αρκετο χρονικο διαστημα περιπου 3 μηνες με πιανουν πολυ συχνα κρισεις πανικου και εχω παρατηρησει οτι με πιανουν κυριως οταν θελω να βγω εξω και να συναντησω τον φιλο μου ειτε ειμαστε μονη μας ειτε με αλλα ατομα παρεα……γενικα μπορει να με πιασει πολυ ευκολα μια κριση πανικου οταν εχω εξεταστικη η οταν εχω μια πολυ σημαντικη δουλεια να κανω αλλα κυριως οπως ειπα και πιο πριν οταν προκειται να βρεθω με τον φιλο μου και γενικα με ατομο του αντιθετου φιλου……αυτο με πιανει τωρα κυριως το τελευταιο διαστημα δεν ξερω γιατι με αγχωνει τοσο πολυ αυτο το αστειο κατα τη γνωμη μου πραγμα σε σημειο που να εχω ταση για εμετο ……πραγματικα δεν ξερω γιατι αλλα μου συμβαινει κ δεν μπορω να το αντιμετωπισω χωρις καποια βοηθεια…..μου εχει γινει εμμονη ιδεα και με αγχωνει η σκεψη και μονο ………και μονο που τον σκεφτομαι με πιανει κριση..θελω να κανω εμετο …η ανασα μου κοβεται και γενικα ειμαι σε μια πολυ χαλια κατασταση με αποτελεσμα να μην μπορω να βγω και να κλεινομαι σπιτι γιατι μονο ετσι ηρεμω………..αν μπορει καποιος να με βοηθησει λεγοντας μου τι πρεπει να κανω πχ ψυχοθεραπεια η καποιο αγχολιτικο ασ μου πει γιατι πραγματικα αυτη η κατασταση δεν μπορει να συνεχιστει………σας εκλιπαρω…………περιμενω απαντηση
Καλησπέρα Κατερίνα,
Το διάστημα που σε πιάνουν οι κρίσεις είναι μικρό οπότε θα είναι πιο εύκολο να τις ξεπεράσεις αρκεί να μην τις αφήσεις να μεγεθυνθούν και άλλο. Αν δεν μπορούν να σε βοηθήσουν οι παραπάνω αναφορές, καλό θα είναι να επισκεφτείς ψυχολόγο.
ηθελα επισης να συμπληρωσω οτι αυτες οι κρισεις δεν με επιαναν πιο παλια σε τοσο εντονο βαθμο…αυτο συμβαινει τον τελευταιο καιρο και δεν μπορω να το αποβαλω……και πολυ φοβαμαι οτι δεν θα μου φυγουν ποτε…..δεν αντεχω αλλο..
geia sas prwth fora mpenw se auto to site apla mpika genika sthn diadikasia na psaksw gia ths kriseis panikou giati prosfata mou sinebh kai emena kai den kserw pws na to antimetopisw.
opos kathomouna stn douleia mou arxisa na skeutomai diafora…zw monh mou me tn adelfo mou epeidh h mhtera mas logo douleias taksideui sunexeia o pateras mas pasxi apo kapoia psixologikh neurosh den menei mazi mas basika dn exw idea pou mporei na briskete auta sas ta lew epeidh ta diafora pou skeutomai einai pws fobamai pws mporei kai egw na »trelathw» kai oti mporei na einai klironomiko kai bazw ton eauto mou se mia diadikasia na skeutomai gia na apodiksw to antitheto argotera me piani tremoulo sta podia tash pros lipothimia nautia kai mia esthisi: to na thelw na fonaksw na milisw kai na »pnigomai» mesa mou…hlikrina den kserw ti na kanw thelw na to katapolemisw fobamai pws den mporw na to eleksw…
an gnwrizi o opoiosdhpote kati peri autou tou thematos parakalw tha ithela na mou dwsi kapoia simboulh euxaristw!!
αααχχχχχχχ σε καταλαβαινω απολυτα………πραγματικα δεν ξερω τι θα μπορουσα να σου πω για να σε βοηθησω γιατι κ γω βρισκομαι σε μια περιπου ιδια κατασταση η οποια μου εχειδημιουργηθει απο αλλο λογο βεβαια αλλα τα συμπτωματα ειναι στο περιπου ιδια απλα σε μενα κυριαρχει η ναυτια…………..κ εγω επιζητω απελπισμενα βοηθεια γιατι πραγματικα οταν σε πιανουν κρισεις πανικου ειναι πολυ δυσκολο να τις αντιμετωπισεις κ να μπορεις να τις ελεγχεις………για μενα τουλαχιστον αυτη τη στιγμη ειναι ακατορθωτο και πραγματικα εχω φτασει στο σημειο να λεω πως δεν θελω την ζωη μου ……….δεν αντεχωβ να ζω ετσι και πρεπει οπωσδηποτε να βρεθει μια λυση…….ευχαριστω…
Καλησπέρα Άννα,
Όπως αναφέρεις οι κρίσεις σου συμβαίνουν όταν ξεκινάς τα σενάρια με τις αρνητικές-ανησυχητικές σκέψεις. Προσπάθησε λοιπόν να παρέμβεις στην ρίζα του του προβλήματος, δηλαδή όταν ξεκινάς τα αρνητικά σενάρια που έχεις αναπτύξει με τις σκέψεις σου να αλλάζεις «θέμα» και να απασχολήσεις τον εαυτό σου διαφορετικά. Όσο βάζεις τον εαυτό σου στη διαδικασία για να αποδείξεις το αντίθετο θα χειροτερεύει η κατάσταση γιατί πιέζεσαι σε στιγμές άγχους.
καλησπέρα θα σας περιγράψω μια περίεργη κατάσταση που σίγουρα δεν έχετε ξαναντιμετωπίσει.Υποφέρω εδώ και αρκετό καιρό από αδυναμία ούρησης όταν βρίσκομαι με άτομα εκτός του πολύ κοντινού μου περιβάλλοντος (αδερφός ,μάνα κολλητός).Δηλαδή ενώ θέλω να ουρήσω και όταν επισκέπτομαι την τουαλέτα αγχώνομαι, νιώθω ότι είμαι στο επίκεντρο (δηλαδή σκέφτονται οι υπόλοιποι πόση ώρα λείπω , νιώθω ότι με ακούνε να ουρώ κτλπ) δεν μπορώ να χαλαρώσω και τελικά βγαίνω από την τουαλέτα χωρίς να έχω ουρήσει ενώ η κύστη μου είναι έτοιμη να σπάσει.Εκεί ξεκινά ο εφιάλτης . Αν βρίσκομαι μόνος μου δεν αντιμετωπίζω κανένα πρόβλημα
πωωωωωωωωωω πραγματικα οταν σε πιανουν τετοια ψυχολογικα ειναι πολυ δυσκολο να τα αντιμετωπισεις και ειναι οτι χειρωτερο……………τι να πω……..ελπιζω ολα να πανε καλα…..
euxaristw katerina pragmatika me boithises poly! kanas eidikos milaei se auto to site?
Καλησπέρα Κώστα,
Ίσως η κατάσταση σου να είναι λίγο περίεργη, όμως και η ούρηση ελέγχεται απο μύες, οι οποίοι ελέγχονται εκούσια και ρυθμίζουν την ούρηση. Εσύ απλώς έχεις συνδέσει την κατάσταση άγχους που νιώθεις με την σύσφιξη αυτών των μυών. Αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει με οποιονδήποτε μυ του σώματος σου. Ίσως συνέβηκε κάποιο έντονο γεγονός το οποίο σου προκάλεσε τη σύνδεση αυτή, αλλά μπορεί να προκλήθηκε και μόνο απο τις σκέψεις. Για να το αντιμετωπίσεις θα πρέπει όσο γίνεται να αλλάξεις τις σκέψεις σου όταν πηγαίνεις στην τουαλέτα. Όλες οι παραπάνω σκέψεις που ανέφερες σίγουρα εντείνουν τα επίπεδα άγχους σου. Προσπάθησε λίγο πριν πας να κάνεις τεχνικές χαλάρωσης με αναπνοές και όταν αισθανθείς πιο χαλαρός να πας συνεχίζοντας τις αναπνοές. Παράλληλα θα πρέπει να επιβάλεις στον εαυτό σου να σκέφτεται κάτι ευχάριστο και άσχετο. Μπορείς ακόμα να φανταστείς ότι είσαι στην τουαλέτα του σπιτιού σου. Το να κλείσεις τα μάτια όταν θέλεις να φανταστείς κάτι και να χαλαρώσεις είναι πολύ αποτελεσματικό πάντα με τεχνικές χαλάρωσης. Τέλος η νοερή απεικόνιση είναι μια τεχνική που θα σε βοηθήσει. Δηλαδή σε στιγμές ηρεμίας, να φαντάζεσαι τον εαυτό σου, όσο πιο λεπτομερώς γίνεται-ακόμα και τους ανθρώπους που είναι έξω απο την τουαλέτα, ότι πηγαίνεις και έχεις επιτυχή αποτελέσματα.
μακαρι να μπορουσα να τους βοηθησω ολους κωστα αλλα δυστυχως δεν μπορω ουτε τον εαυτο μου………..κ γω αυτη τη στιγμη ειμαι σε μια χαλια κατασταση κ μακαρι να μιλαει καποιος ειδικος εδω γιατι φανταζομαι το εχουμε ολοι αναγκη να ακουσουμε την γνωμη του………….ηθελα απλα να σου δωσω μια ευχη να πανε ολα καλα γιατι πολυ απλα μπορω να μπω στην θεση σου …αυτο…τιποτα παραπανω ….και συγχωμη αν σε ενοχλησε τοσο……..
Εγω είμαι μικρή, αρκετά, μονο 13 χρονών. Δεν ξέρω αν παθαινω κρισεις πανικού αλλα ξέρω πως υποφερω πολύ απο άγχος. το πρόβλημα ειναι πως είμαι σε αδιέξοδο, δεν εχω σε κανεναν να μιλήσω. Ο πατέρας μου το μόνο που κάνει είναι να μου ρίχνει ολο το φταίξιμο του αγχους πάνω μου και μπλα μπλα μπλα. Με την μητέρα μου δεν μιλαω πολυ διοτι μενει αλλου και δουλεβει. Δεν ξερω γιατί επαθα αυτη την νευρωση η τι στο καλο είναι αλλα μπορει να ειναι απο την ρουτινα που περασα το καλοκαιρι. Τσπα, εχω πα8ει όμως και κατι αλλο, που ομως δεν ξερω για πιον λογο μ εχει συμβεί. Ειχα βγεί απο το μπανιο και ξαφνικα ολα γυρο μου σκοτινιασαν και ακολουθησε ανυπαρκτος εμετος διοτι δεν ειχα φαει τιποτα, δεν ξερω τι ειναι , no idea, αλλα θελω μερικές συμβουλες διοτι ειληκρινα δεν αντεχω πια αλλο αγχος. Μου συμβενουν παραπολλα παραξενα αλλα δεν ξερω πως να το πω, please help me someone. :<
nai na m x.sete oxi na m apantisete -.-«
geia su fili mou ..apo kipro milw…den nomizw auto pu su simvainei na einai agxos alla kti diaforetiko isws kati na se pnigei logw tou oti den mporeis na miliseis stin mitera sou na to peis h ston patera…tha itan kalitera na vreis kapoio pu ein ai pio konta sou den 3erw ise kai mikri gia kapoio filo su h fili sou…o emetos einai antanaklastiko tou agxous sto stomaxi sou…prepi na trwss mikra geumata kai pio sixna prose3e ligo na min einai vareta…dokimase kapoies texnikes xalarwsis koita3e ston interenet …mporeis isws na miliseis kai stin simvoulo tou sxoleio h stin nosileutria h giatro ti exete gia to provlima sou kai sigoura kapoios tha se voithise…sou euxomai kali epitixia….
Γεια σου μικρή,
Καταρχήν το να είσαι αγενής δεν θα σε βοηθήσει καθόλου στη ζωή σου. Πολλές φορές ο εμετός μπορεί να είναι σύμπτωμα άγχους και πίεσης. Το ότι έκανες εξετάσεις θα πρέπει να σε καθησυχάσει. Τη μέρα που το έπαθες αυτό είχες μεγάλη ένταση; Μπορεί απλά να ήσουν κουρασμένη σωματικά. Συνήθως για το άγχος ευθύνεται ένας εξωτερικός παράγοντας αλλά και εμείς χειροτερεύουμε την κατάσταση με τις αρνητικές σκέψεις που κάνουμε. Προσπάθησε να παρατηρήσεις τι αρνητικές σκέψεις κάνεις, αλλά και γιατί τις κάνεις. Θα μπορούσες να τις αντικαταστήσεις με κάποιες πιο θετικές; Τι αλλο παράξενο σου συμβαίνει;
piga dio fores nosokomeio, ekana kai ekseraseis alla den eixa tpt,.
P.S kai ego apo kipro eimai
ΚΑΛΗΣΠΕΑΡΑ
ΕΙΜΑΙ 28 ΧΡΟΝΩΝ ΠΡΙΝ ΠΕΡΙΠΟΥ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΧΑ ΕΝΤΟΝΕΣ ΚΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ . . ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΜΠΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΕΣΟ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΟΥΤΕ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΕ ΜΕΡΗ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ ,ΕΝΙΩΘΑ ΑΣΦΑΛΗΣ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ..ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΜΙΛΑΩ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ .ΦΙΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ . ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΠΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΑ ΕΠΕΙΓΩΝΤΑ ΕΝΙΩΘΑ ΟΤΙ ΠΕΘΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΝΗΓΜΟ.,ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΑΝΑΣΑΝΩ..ΕΚΑΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΑ ,
ΗΡΕΜΗΣΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ Ν ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ…
ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΔΙΑΦΟΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ,ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΩ ΤΗΝ ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ.
ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ,ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΟΥ . ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΑΘΗ.ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ..ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΦΑΣΗ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣΑ ΠΡΑΣΦΑΤΑ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ !ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΛΩ ΜΟΥ …ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ . . ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ «ΘΕΛΩ»ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ !!
εγω επαθα κριση πανικου πριν απο μερικους μηνες κ απο τοτε ζω με το φοβο οτι θα ξαναπαθω κ αγχωνομαι τοσο πολυ που δεν μπορω πια να ζησω φυσιολογικα δεν βγαινω εξω,παω με δυσκολια στη σχολη μου εχω κλειστει στο σπιτι κ γενικα περιοριζω στο ελαχιστο τις εξοδους μου.ολα αυτο το αγχος ξεκινησε απο ενα προβλημα που εχω με τον αυχενα μου κ μου δημιουργει συνεχεις ζαλαδες κ ετσι ειχε σαν αποτελεσμα την αυξηση του αγχους κ της στεναχωριας που δεν μπορω να θεραπευσω τις ζαλαδες μου,πραγματικα δεν ξερω τι να κανω αρχισα να πηγαινω σε ενα ψυχολογο απο ενα κεντρο ψυχικης υγειινης αλλα δυστυχως τα ραντεβου αργουν να κλειστουν κ ετσι δεν υπαρχει αμεση αντιμετωπιση ,απο την αλλη δεν θελω να παρω χαπια γιατι φοβαμαι…ειμαι σε αδιεξοδο
Γεια σου Φαίη,
Από τη στιγμή που δεν σου εμφανίζονται τώρα οι κρίσεις πανικού και εφόσον γνωρίζεις ότι οι ζαλάδες οφείλονται στον αυχένα σου θα πρέπει να προσπαθήσεις να στηριχτείς στον εαυτό σου και να του δείξεις λίγο εμπιστοσύνη. Όπως έχουμε αναφέρει οι κρίσεις εμφανίζονται λόγω του φόβου που προκαλείται απο τις ανησυχητικές σκέψεις. Προσπάθησε να εντοπίζεις τις σκέψεις αυτές όταν δημιουργούνται, όπου εκεί πρέπει να επέμβεις και πεις στον εαυτό σου ότι όλα αυτά δεν υπάρχουν. Σκέψου λογικά αντί να δίνεις τροφή στους φόβους σου. Μπορείς την ώρα που σου δημιουργούνται οι σκέψεις αυτές να κάνεις ασκήσεις για τον αυχένα που θα σου αποσπάσουν την προσοχή και συγχρόνως θα σε κάνουν να αιστανθείς καλύτερα.
KALHSPERA KAI XRONIA POLLA……..SAS EUXARISTO PARA POLY POU MOU APANTISATE PIO PANO STIS 18/8/10….THELO NA SAS PO KAPOIA PRAGMATA KAI AN GINETAI THELO NA MOU APANTISETE OSO PIO GRHGORA MPOREITE GIA NA DO TI THA KANO…….LOIPON TO KALOKAIRI KAI SYGKEKRIMENA TON AUGOUSTO PERASA PARA POLY ASXIMA..OPOS SAS EGRAPSA PIO PANO PATHAINO KRISEIS PANIKOU….TON AYGOUSTO LOIPON PHGA ME THN KOPELIA MOU DIAKOPES TO PROTO VRADY SYGKEKRIMENA ME EPIASE KRISH KAI HTAN KAPOS DIAFORETIKH APO TIS ALLES FORES KONTEPSE NA TRELATHI TO MYALO MOU OTI KAI KALA THA EKANA KAKO STHN KOPELIA MOU META STO ANIPSI MOU KAI OTI THA AUTOKTONOUSA……AUTO TO EPATHA KAI THN EPOMENH MERA….ENIOSA POLY ARROSTOS OTAN TO EPATHA AUTO…..OLA AUTA TA XRONIA POU PATHANA KRISH EPERNA ZANAX KAI KAPOS HREMOUSA……..APO TO KALOKAIRI MEXRI SHMERA POU SAS GRAFO EDO KAI EXEI PERASEI ENA DIASTHMA 5 MHNON PERIPOU EIPA STON EAUTO MOU OTI DEN THA JANAPARO OPOIODIPOTE XAPI……..TA KATAFERA KAI DEN JANAPIRA KAI SE OLO AUTO TO DIASTHMA EXO PERASEI POLY ASXIMES STIGMES MA PARA POLY ASXIMES…….KAI EIXA TASEIS NA KANOP KRISEIS PANIKOU TIS KATAPOLEMISA MILONTAS ME KAPOION FILO MOU OTAN PHGAN NA ME PIASOUN…….SYGKEKRIMENA THN PROHGOUMENH EVDOMADA MEXRI XTHES EIXA APISTEUTO PONOKEFALO KAI HMIKRANIES…..ENIOTHA STO KEFALI MOU MIA APISTEUTH PIESH KAI PERISSOTERO STO MYALO MOU MESA………EIXA FRIKTOUS PONOUS…..SKEFTIKA NA PAO SE KAPOIA PSYXIATRO NA DO TI THA MOU PEI.ONTOS PHGA.MILHSAME PANO APO MIA ORA.KAI TO PORISMA POU EVGALE EINAI OTI ME PERITRYGYRIZEI KATATHLIPSI OXI OTI EXO ALLA EINAI GYRO GYRO.MOU EIPE NA JEKINHSO MIA THERAPEIA MAKROXRONIA ME SEROPRAN……EGO OMOS DEN THELO NA JANAPARO XAPIA GIATI EIXA AITHISTEI APO THN PALIA THERAPEIA POU EKANA PRIN 5 XRONIA KAI STHN TELIKH ME HREMOUSAN ALLA DEN ME VOHTHISAN…..THELO NA MOU PEITE TI NA KANO.AN PREPEI NA JEKINHSO THN THERAPEIA H OXI………DEN THELO NA PERNO XAPIA……..SKEFTOMAI NA JEKINHSO GYMNASTHRIO KAI PRAGMATA POU ME KANOUN NA NIOTHO OMORFA………DYSTIXOS DOULEIA DEN EXO EDO KAI KAIRO KAI TO MONO POU KANO EINAI OTAN PHGAINO STHN KOPELIA MOU 2 ME 3 FORES THN EVDOMADA KAI VRISKOMASTE GIATI EINAI MAKRIA……TIS ALLES MERES SYNEXEIA KLEISMENOS STO SPITI EIMAI…….SAS PARAKALO PEITE MOU TI PREPEI NA KANO..STHN PSYXIATRO POU PHGA KANEI KAI PSYXOTHERAPEIES MIPOS THA HTAN KALYTERA NA KANO PSYXOTHERAPEIA APO TO NA PERNO FARMAKA?KALES GIORTES NA EXETE ME YGEIA….SAS EUXARISTO………
Καλησπέρα Νίκο,
Καλό θα είναι να δοκιμάσεις ψυχοθεραπεία πριν πάρεις φάρμακα και αν δεις ότι δεν έχεις αποτελέσματα να την υποστηρίξεις με τα φάρμακα. Όμως όπως έχω επαναλάβει πολλές φορές, όταν ξεκινάει κάποιος φαρμακευτική αγωγή θα πρέπει συγχρόνως να κάνει ψυχοθεραπεία. Διαφορετικά το πιο πιθανό είναι να αυξάνεται συνεχώς η δόση χωρίς μόνιμα αποτελέσματα. Επίσης και η άσκηση είναι πάρα πολύ αποτελεσματική και έχει αποδειχτεί ότι βοηθάει στην αντιμετώπιση ψυχικών διαταραχών. Μπορείς να καταφέρεις απο μόνος σου να αισθανθείς καλύτερα, αν ξεκινήσεις να κάνεις θετικές σκέψεις, να γυμνάζεσαι ώστε να εκτονώνεσαι σωματικά και να επιβραβεύεις τον εαυτό σου. Αν κάνεις τα παραπάνω και συγχρόνως διώξεις τις αρνητικές σκέψεις και τις σκέψεις που προκαλούν ανησυχία, τότε δεν θα χρειαστείς καθόλου θεραπεία. Άρα τα πράγματα έχουν ως εξής: δοκίμασε για ένα μικρό διάστημα μόνος σου κάνοντας άσκηση και προσέχοντας τις σκέψεις σου, αν δεν έχεις αποτελέσματα ζήτησε ψυχοθεραπεία και άφησε ως τελευταία λύση τα φάρμακα.
xronia polla kai kalh xronia na exete..sas euxaristo mesa apo thn kardia mouuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu
σε ευχαριστω παρα πολυ για την συμβουλη σου με εμψυχωνει πολυ ειλικρινα κ προσπαθω καθε μερα να το κανω αυτο απο την ωρα που το επαθα κ μεχρι στιγμης τα καταφερνω ομωςη αληθεια ειναι οτι πιεζομαι πολυ να το απωθησω κ να νιωσω απολυτα καλα ομως φοβαμαι οτι μεχρι να περασουν οι ζαλαδες θα εχω αυτο το αγχος συνεχως κ δεν θα νιωσω οσο καλα ημουν πριν τις ζαλαδες.
kalhspera eimai 25 xronwn k mesa se mia vdomada exw pathei 2 kriseis panikou…meta tin prwti pou htan kati prwtofanes gia mena mou egine fovia me apotelesma na m ksanasymvei. pisteyete oti prepei na apeythinthw se kapoion psixologo?fovame tis farmakeytikes agwges….perimenw apantisi sas
Καλησπέρα Μαρία,
Όσο πιο νωρίς αντιμετωπίσεις τις κρίσεις πανικού, τόσο το καλύτερο. Οι ψυχολόγοι δεν δίνουν φάρμακα όποτε δεν χρειάζεται να φοβάσαι κάτι τέτοιο.
Καλησπέρα και καλή χρονιά. Συγχαρητήρια για την δουλειά σας και την βοήθεια που παρέχετε. Κάνετε μεγάλο καλό.
Πάσχω απο κρίσεις πανικού απο τα εφηβικά μου χρόνια, και πλέον στα 29 μου έχουν χειροτερέψει πάρα πολύ μετά απο πολλά άσχημα βιώματα και πλέον έχω φτάσει στα όρια της κοινωνικής φοβίας και της παράνοιας. Το οτιδήποτε με τρομοκρατεί, ακόμα και η ιδέα του να ζήσω σε αυτή την κοινωνία. Φοβάμαι τους ανθρώπους και σκέφτομαι τα χειρότερα γι αυτούς και πως κανένας δεν έχει ειλικρινείς προθέσεις, η φαντασία μου οργιάζει ανεξέλεγκτα και βρίσκομαι διαρκώς κάτω απο ένα διαρκές αίσθημα τρομοκρατίας και άγχους.
Θα πρέπει να πω πως έχω και οικογενειακό ιστορικό 3 συγγενών 1ου και 2 βαθμού, εκ των οποίων οι 2 αυτοκτόνησαν.
Πολλές φορές όταν φτάνω τα όρια μου σκέφτομαι την αυτοκτονία αλλά ξέρω πως δεν θα έκανα ποτέ τέτοιο πράγμα, καταρχήν επειδή λατρεύω την οικογένεια μου και ξέρω πως κάτι τέτοιο θα τους σκότωνε, και δεύτερον γιατί οι θρησκευτικές μου πεποιθήσεις με κάνουν να πιστεύω πως μια αυτοκτονία θα με πήγαινε κάπου «χειρότερα» για να το θέσω έτσι.
Θέλω να το πολεμήσω αλλά δεν ξέρω απο που να ζητήσω βοήθεια. Είμαι άνεργη, η οικογένεια μου πιεσμένη οικονομικά. Δεν έχω χρήματα να πληρώνω φάρμακα και επισκέψεις. Υποφέρω πραγματικά, δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω. Νιώθω πως θα είμαι έτσι για πάντα, δεν θέλω να ζήσω ούτε να κάνω σχέση γιατί δεν εμπιστεύομαι και νιώθω πως ο άλλος θα υποφέρει δίπλα μου.
Πείτε μου που μπορώ να στραφώ σας παρακαλώ. 😦
Καλησπέρα Ξανθίππη,
Καλό θα είναι να συμβουλευτείς κάποιο ειδικό. Υπάρχουν πολλές δομές που προσφέρουν δωρεάν ψυχοθεραπεία. Ρώτησε στις κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου σου ή και στο κοντινό νοσοκομείο. Αν ψάξεις σίγουρα θα βρεις κάποια δομή που μπορείς να απευθυνθείς.
γεια σας κ παλι ……ειχα ξαναγραψει πριν καποιους μηνες σχετικα με τισ κρισεις πανικου που βιωνω κ κατα διαστηματα γινονται αρκετα εντονες κ ανυποφορες! επισκεφτηκα ψυχιατρο κ μου εδωσε καποια αγχολιτικα χαπακια τα οποια παιρνω περιπου 3 μηνες αλλα δεν μπορω να πω οτι με εχουν βοηθησει κιολας………….κ την δευτερη φορα που πηγα μου ειπε πως πρεπει να αρχισω ψυχοθεραπεια κ το θελω πραγματικα πααααρα πολυ γιατι δεν υπαρχει αλλος τροπος να το ααντιμετωπισω………προσπαθω κ μονη μου αλλα δεν καταφερνω τιποτα …..ομως ειμαι φοιτητρια κ οι γονεις μου ειναι πολυ αρνητικοι ως προς την ψυχοθεραπεια διοτι δεν εχουμε την οικονομικη ανεση για το παραμικρο επιπλεον εξοδο ………γνςριζουν κ κατανοουν την κατασταση μου ομωσ επειδη αυτη τη στιγμη σπουδαζω σε αλλη πολη απο αυτη που κατοικω μονιμα δεν με βλεπουν καθημερινα για να δουν ποσο υποφερω κ ποσο πολυ αναγκη εχω την ψυχοθεραπεια η γενικοτερα την συμβουλη καποιου ειδικου πανω στο προβλημα μου…………γνωριζω οτι εχουμε βπαρα πολλα εξοδα κ ειναι πολυ δυσκολο να συντηρουν δυο σπιτι κ κυριωσ τωρα με αυτη την κριση αλλα κ γω υποφερω εχω φτασει σε σημειο να λεω δεν θελω την ζωη μου………….το προβλημα που εχω ειναι πως καθε φορα που η8ελα να δω το αγορι μου κ γενικοτερα να φυγω εκτος σπιτι για να βγω βολτα με φιλες η φιλους μου με επιανε ενα τραγικο αγχος αρκετα εντονο χωρις κανενα απολυτως λογο κ αυτο μου δημιουργουσε μια ανυποφορη ταση για εμετο ………δεν μπορουσα να φαωω κ αν ειχα φαει πιο πριν πηγαινα κατευ8ειαν κ εκανα εμετο………αλλα αυτο ηταν ποοοολυ πιο εντονο οταν ειχε να κανει με αγορι…………με το οποιο πλεον δεν ειμμαστε μαζι γιαυτο το λογο…δεν αντεχα αλλο……..με επιανε φοβερο αγχος .δεν αντεχα την ολη κατασταση κ το τελειωσα κ δεν μπορω να ξανακανω σχεση ποτε πια με αγορι αν δεν μου φυγει ολο αυτο που πα8αινω………..εχω κλειστει στο σπιτι γιατι μονο ετσι ειμαι ηρεμη κ δεν στρεσαρωμαι μνο ετσι ησυχααζω κ τρωω κανονικα αν ωγω ακομα κ για βολτα που ειναι οτι πιο απλο κ φυσιολογικο αμεσως αγχωνομαι κ ανακατευεται διαρκως το στομαχι μου μεχρι την ωρα που 8α γυρισω σπιτι κ να ηρεμισω………….η κατασταση μου ειναι τραγικη εχω χασει την ζωη μου εχω χα8ει απο ολουσ κ απο ολα……….γιαυτο το λογο η8ελα αν μπορουσατε να μου πειτε αν υπαρχουν καποια κεντρα η εστω αν γινεται ψυχοθεραπεια σε νοσοκομεια δωρεαν…….δεν το εχω ψαξει κ δεν ξερω κα8ολου ………..κ 8α η8ελα ναα μου πειτε κ καποιες τεχνικες αν υπαρχουν ετσι ωστε να μπορω να χαλαρωνωβ καπωβς οταν με πιανει πλυ εντονα κ να μην τρεχω για εμετο…………………………….8α περιμενω απααντηση σας κ 8α κανω οτι μου πειτε ………..πειτε μου μονο τι πρεπει να κανω κ 8α το κανω.τι πρεπει να σκεφτομαι κ να ηρεμω ετσω κ λιγο……….πρεπει να παω κ σε ψυχολογο η αρκει ψυχο8εραπεια σε ψυχιατρο? για τον οποιο ομως δεν εχω χρηματα γιαυτο πειτε μου ποια αλλη εναλλακτικη εχω πριν τρελλα8ω τελειως…………εχω φτασει στα ορια μου………….χρειαζομαι την βοη8εια σας……………σας εκλιπαρω απαντηστε μου………..
Γειά σου Κατερίνα. Έγραψες ότι σπουδάζεις σε άλλη πόλη και είσαι μακριά από το οικογενειακό σου περιβάλλον. Σε αυτήν την περίπτωση, πιστεύω είναι απαραίτητη η ύπαρξη στην ζωή σου τουλάχιστον ενός ή περισσοτέρων καλών φίλων. Επέλεξε φίλους σου για τους οποίους νιώθεις την απαιτούμενη οικειότητα, φίλους που θα μπορείς να απευθυνθείς όταν σε κάποια δεδομένη στιγμή θελήσεις την βοήθεια κάποιου ή έστω να ακούσεις από κάποιο δικό σου άτομο, ενθαρρυντικά λόγια, όταν θα τα έχεις μεγάλη ανάγκη. Σίγουρα θα σε κάνει να νιώσεις απείρως καλύτερα. Είναι σημαντικό επίσης να νιώθεις πως έχεις κάποιον/αν που μένει κοντά σου και μπορεί να σε βοηθήσει. Προσπάθησε να μην κλειστείς στον εαυτό σου.
se eyxaristw para polu antwni gia ton xrono sou k gia thn sumvouli sou …pistepse me prospa8w na to efarmosw alla mou deinai polu dyskolo pragmatika …isws einai akoma k asteio gia kapoia atoma otan to akoune pws den mporw na vgw oute gia enan aplo kafe opws tosa alla atoma sthn hlikia mou alla einai gegonos me agxwnei akoma k ayto pou einai toso aplo gia polla alla atoma .gia mena exei katanthsei poluteleia…….me to pou 8a synantisw kapoio atomo 8a me piasei amesws .akomh k spiti ns meinw k na er8ei ekei h parea mou pali ta idia exw …………8a to psaksw k u8a dw ti alla mporw na kanw….k pali eyxaristw…
Καλημέρα Κατερίνα,
Από κάποια κέντρα και νοσοκομεία προσφέρεται δωρεάν ψυχοθεραπεία. Μπορείς να ρωτήσεις σε διάφορους φορείς στην περιοχή σου, όπως ο δήμος και το νοσοκομείο όπου θα γνωρίζουν να σε παραπέμψουν στα κέντρα αυτά. Προσπάθησε να μην καθυστερείς θα πρέπει να ζητήσεις ψυχοθεραπεία απο ψυχολόγο και έπειτα αν κρίνετε ότι χρειάζονται φάρμακα να απευθυνθείς και σε ψυχίατρο. Πάντως η συμβουλή μου είναι να μην πάρεις φάρμακα χωρίς παράλληλη ψυχοθεραπεία γιατί τα φάρμακα δεν οδηγούν στην θεραπεία ενός προβλήματος απλώς καταστέλλουν τα συμπτώματα.
Αχ σε καταλαβαινω απολυτα ,παθενω κρισης πανιικου κ εχω κληστει σπιτι μου εδω κ τεσσερις μηνες γτ μολις σκεφτομαι πως θα βγω εξω η κατι που με αγχονει αμεσως μου ερχεται ταση για εμετο!εχω κανταντισει να τρωω με το ζορι ενω νιωθω χαλια με τον εαυτο μου που εχω αδυνατησει κ απο την πολυ κλησουρα πρεπει να εχω παθει κ καταθληψη εχω φτασει σε σιμειο ναχαιρομαι που εχω σχεση απο απισταση κ μολις μου λεει ο γλυκος μου πως θα ερθει να με δει αντι να.χαιρομαι τρελενομαι στο αγχος κ στην ναυτια!ΑΠΕΣΙΑ κατασταση πφφφ…
Γειά σε όλους! Είμαι 27 χρονών και από τα 10 μου, ανά διαστήματα, έχω έντονο άγχος. Ζω με την υπέροχη οικογένειά μου, που λατρεύω και θαυμάζω, στην οποία όμως το άγχος αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Είναι κάτι τόσο σύνηθες, που πλέον δεν το αντιλαμβανόμαστε κι εμείς οι ίδιοι. Το έχουμε και ζούμε με αυτό, ο καθένας βέβαια για τους δικούς του λόγους (τελειομανία, αγχώδες επάγγελμα, δημιουργικό άγχος κ.τ.λ.) Εγώ είμαι η μόνη στην οικογένεια που από πολύ μικρή φοβάμαι για την ζωή και την υγεία μου. Όταν ακούω για μία ασθένεια, κάνω συνυρμούς ότι θα την πάθω και αρνητικές σκέψεις που με αγχώνουν. Δεν τρέχω όμως στους γιατρούς, γιατί κατά βάθος ίσως κανανοώ τελικά ότι είναι απλά φόβος και τίποτα παραπάνω. Κι έτσι μου περνά. Επίσης δεν έχω αγοραφοβία. Έχω πάθει 2 κρίσεις πανικού. Μία στις αρχές Οκτώβρη και μία πριν μία εβδομάδα. Στο ενδιάμεσο διάστημα δεν είχα τίποτα. Ενώ προσπαθούσα να κοιμηθώ (7 η ώρα το πρωί και στις 2 περιπτώσεις), ένιωσα ταχυκαρδία, ψιλό ιδρώτα και έντονο αίσθημα ανησυχίας-φόβου-πανικού. Ηρέμησα μόνη μου τον εαυτό μου και μου πέρασε λίγα λεπτά αργότερα (έμεινε το αίσθημα του φόβου-χωρίς-λόγο για λίγες μέρες). Παρατήρησα όμως πως και τις 2 αυτές φορές, όταν ηρέμησα τελείως, είχα «χαλασμένο» στομάχι από άτσαλο φαγητό. Υπάρχει περίπτωση αυτό που έπαθα να είναι απλά «ταραχή» από δυσπεψία΄, την οποία επιδείνωνε η λάθος στάση του σώματός μου στον ύπνο μου ή κάτι τέτοιο αποκλείεται; Ήταν τελικά κρίσεις πανικού ή απλά ανησυχία από το στομάχι μου; Επιπλέον, οι κρίσεις πανικού είναι κάτι που εξελίσσεται; Δηλαδή, μπορεί να γίνονται όλο και πιο συχνές ώσπου να καταλήξουν σε κάτι άσχημο;
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας! Ανυπομονώ να λάβω την απάντηση από την κυρία Λίνα Ψούνη.
Καλημέρα Σοφία,
Είναι πολύ σωστή η παρατήρησή σου, δηλαδή κάποια σωματικές ενοχλήσεις μπορεί να προκαλέσουν κρίσεις πανικού. Αυτό γίνεται επειδή οι ενοχλήσεις προκαλούν κάποιες ανησυχητικές σκέψεις οι οποίες με τη σειρά τους μπορούν να μετατραπούν σε κρίσεις πανικού. Επίσης η συνεχείς παρουσία των σωματικών ενοχλήσεων μπορεί να μεγεθύνουν την ένταση των κρίσεων. Ουσιαστικά κάποιες ουσίες ή κάποια λάθος συμπεριφορά-όπως αναφέρεις η λάθος στάση σώματος κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι παράγοντες οι οποίο μπορούν να προκαλέσουν ανησυχία. Σε αυτές τις περιπτώσεις η παρατήρηση των ενοχλήσεων και ο εντοπισμός των αιτιών είναι πολύ βοηθητικός. Παράλληλα η κατανόηση της σύνδεσης των ενοχλήσεων με τις ανησυχητικές σκέψεις και τη πρόκληση κρίσεων, μπορεί να συμβάλλει στην πρόβλεψη και πρόληψη της εμφάνισης των κρίσεων πανικού.
Κυρία Ψούνη γειά σας και πάλι. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ για τον χρόνο σας και την απάντησή σας. Πραγματικά βοηθήσατε πολύ στο να φύγουν κάποιες σκέψεις αμφιβολίας από το μυαλό μου σχετικά με το θέμα μου. Τώρα ξέρω πια πως είναι πολύ πιθανό οι λάθος ώρες φαγητού και ύπνου, καθώς και η λάθος στάση του σώματος κατά τη διάρκεια του ύπνου (την ώρα μάλιστα που γίνεται η πέψη) να μου δημιούργησαν το αίσθημα ανησυχίας και «ταραχής». Αλλάζοντας αυτές τις συνήθειες, δεν παρατηρώ προς το παρόν παρόμοιο περιστατικό. Μα και να παρατηρήσω κάποια στιγμή, αντί να φοβηθώ μήπως τρελλαθώ ή πεθάνω, καλύτερα να κοιτάξω πρώτα μήπως υπάρχει σωματική ενόχληση που να μου προκάλεσε την άβολη αυτή κατάσταση.
Σας ευχαριστώ μέσα πό την καρδιά μου εκ μέρους όλων εδώ! Το έργο σας είναι σημαντικό!
εχω και εγω κρισεισ πανικου ενα μηνα.το χειροτερο εχω ενα μικρο παιδι και φοβαμαι να μεινω μονη
Καλημέρα Έλενα,
Προσπάθησε να αντιμετωπίσεις τις κρίσεις σύντομα, όσο πιο νωρίς τις αντιμετωπίσεις τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχεις.
Kalispera sas….exw kai egw krisis panikou….an thimamai kala oi prwtes kriseis eixan arxisie otan imoun akoma poli mikros….nomizw 10-11 mporei kai ligo parapanw….alla den kratisan poli kairo.fetos persi to ximona me epiasan pali ennow kathomoun xalarws tis karekla mou kai skeftika kati gia planites kai tetoia….to kalokairo ayto xeiroterepse kai piga mia mera sto nosokomeio me piesi 11-17.18….apo tote nomizw oti kati tha pathw…..episeis prin 3-4 mines eixa merikous mikroponokefalous kai eipa na kanw miaa magnitiki i opoia edikse oti exw mikroaisxemiko stin pisw parakefalida kai apo tote fovamai min path kai tpt allo….ennow taytoxrona i piksi tou aimatos mou einai ligo poio psila ap’oti prepi…..thelw na rwtisw loipon an oi mikroponokefaloi proerxontai apo anxws…..kai an mporei oi kriseis panikou na exoun aisxemika….episeis exw kopsei tin mpala pou epeza polla xronia akoma kai to sex kai eimai molis 20 xrwnon….tha ithela tis simvoules sas eyxaristw poli……
Καλημέρα Αργύρη,
Στα συμπτώματα απο το άγχος αναφέρονται οι πονοκέφαλοι και η αύξηση της πίεσης. Καλό θα είναι να συμβουλευτείς το γιατρό σου σχετικά με την άσκηση και το τι επετρέπεται να κάνεις. Οι κρίσεις πανικού είναι μια κατάσταση έντονου άγχους, ουσιαστικά οι κρίσεις πανικού δημιουργούν κάποιες σκέψεις για προβλήματα που δεν υφίσταται στην πραγματικότητα. Στην περίπτωσή σου εφόσον παρακολουθείς ιατρικά την κατάστασή σου πιστεύω ότι δεν πρέπει να υπάρχει λόγος ανησυχίας. Βέβαια καλό θα είναι να προσπαθήσεις να αντιμετωπίσεις τις κρίσεις και να απαλλαγείς απο αυτές.
geia sas, eimai 21 etwn. Spoydazo se nhsi edw kai 5 xroniaOpos oloi sas…(dioti diabasa ola ta peristatika ena pros ena) pathaino kriseis panikou edw kai 10 mines. katalabaino apoluta olo osa exete anaferei parapano kai ayth th stigmi pou grafw pou eimai apolitos iremi niotho polu omorfa kai oti exo ton apoluto elegxo. Xerw oti kata pasa pithanotita tha xanasymbei se liges wres meres i evdomades..niotho omos meta apo ola ayta pou diavasa kapos pio sigouri gia to pos na to antimetopiso.
Panta eixa thema me t agxos alla oxi se ypervoliko bathmo, kai eixa kata kairous emmones opos gia paradeigma otan hmoun polu mikrh thymamai oti me eixe piasei mia xazi fobeia pos tha pethano ston upno mou..me apoteesma na prospathw na kratitho xipnia, opos kai na xei kratise ligo kairo kai meta to ksexasa entelos, meta apo oso thymamai emfanisa sto gymnasio mia emmoni me thn kataposi fagitou diladi eniotha oti tha pnigo trwgontas epeidi tha stravokatapio to fagito me apotelesma na trww upervolika arga gia ligo kairo kai na me koroideuoun oloi, meta to ksexasa kai auto. epeita i klasiki fobeia twn skiliwn (thn opoia exo kseperasei entelos, ta latreuo) kai telos i foveia toy seismou. Ta anafero ola ayta giati syneidhtopoihsa kapoia stigmi pos se oli mou th zwi yparxei enas fovos Panta! alla oxi mono gia tetoia themata alla kai gia themata opso oi sxeseis…gia paradeigma fobomoun panta para polu thn poreia mias sxesis(erwtikis) giati tha plisiaze to telos kai giati den mporousa na antimetopiso me tipota thn aporripsi. Aytos mou o fobos eixe ws apotelesma na katapiezomai polu otan hmoun me kapoion, na prospathw na eimai teleia gia na mhn epispeuso to »telos» kai na mhn eimai ousiastika »EGW», o eaytos mou. Tote loipon ksekinisa na exo tis prwtes morfes krisewn panikou oi opoies omos den synodeuontan apo psixosomatika sumptomata. Htan apla entoni krisi pou periorizontan sto kommati twn skepsewn alla panta oson afora to thema pou me apasxolouse. Meta apo ligo kairo apo tis kriseis aytes, eixa ena entono epeisodio sto exoteriko, to prwto pou seinodeuotan apo psixosomatika sumptomata, opou logo tou oti DEN hmoun nifalia arxisa na panikoballomai alla se upervoliko bathmo me apotelesma na patho thn prwti krisi panikou pou mou exei sumbei. Ekana na hremiso peripou 3 wres, nomiza oti tha pethano kai ta klasika apaisia sinaisthimata pou aisthaneste oloi..pragmatika to thymamai kai sigxizomai…, den eblepa kala, ta akouga ola opos se kati tainies opou oi fwnes erxontai apo to uperperan kai etreme olo mou to swma, ta xeria mou eixan moudiasei toso polu pou ponagan kai eixan pristei. zalizomouna , ekana emeto ktlp . Alla ola ayta htan epomeno na sumboun kathos opos eipa kai prin, den hmoun nifalia…Omos olo ayto to peristatiko nomizo htan arketo kai fisika h arxi gia na afiso to fobo na me kirieysei mia gia panta. pisteuo pos ola exoun na kanoun me to uposeinhdito kai fisika me thn psixologia mas. Egw diladi apo ekeino to peristatiko apofeygo otidhpote eixa katanalosei ekeini th hmera, apo kafe, tisgara mexri coca cola kai hamburger, akribos epeidi ta exo sundiasei me ayth tin apaisia empeiria..Bebaia me exei boithisei polu olo auto 🙂 mias kai kano kapos pio ugeiini zoi. Alla apo tin alli xerw pos den einai swsto auto, giati kano to idio lathos pou kano panta.. na trexo makria apo ayto pou me fobizei..opos kai me ta skulia tote pou hmoun mikri, opos kai me tous seismous pou den mporousa na meino moni spiti, akoma kai opos stis sxeseis opou prokeimenou na apofigo to moiraio – na me paratisei o allos- ginomoun allos athropos kai katapiezomouna apisteyta. Ekei pou thelo na katalixo einai pos nomizo pos se tetoies periptoseis pou exoume na kanoume me mia sunexi foveia gia ta panta, isos prepei na arxisoume na tolmame pio ripsokindines katastaseis. Na tolmame na kanoume pragmta pou de pisteoume oti mporoume na kanoume ksekinontas apo to paramikro. Pisteuo pragmatika oti kai to paramikro exei shmasia…gia paradeigma ena allo thema pou eixa panta htan oi parousiaseis mprosta se koino…htan to xeirotero mou..me apotelesma na kano diafora gia na tis apofigo ( exo paei akoma kai methismeni se parousiasi prokeimenou na mou fugei to upervoliko agxos..). Apofasisa omos oti to swsto einai na antimetopiso ayth moy ti foveia giati kapoia stigmi tha erthei kai i wra tis diplomatikis..Kai etsi to kseperasa. Exo pleon mono to fisiologiko agxos pou exoun oloi. Ola ayta ta peristatika sxetika me fovies ta anaferw gia na skiagrafiso to profil enos anthropou pou ousiastika fobatai genika ta panta..kai pou syneidhtopoihsa prosfatws oti eimai :P.. Mesa se olo auto pou arxise na mou sumbainei ton aprilio tou 2010, kai eno eixa emfanisei tis prwtes kai megaliteres 2 kriseis panikou pou exo pathei pote, emfanisa gastrooisofagiki palindromisi, mia astheneia oxi arxika sobari alla me asxhma sumptomata, pou mou erixnan ypervolika th diathesi kai me eixan fobisei polu giati den ixera ti sinebaine.. apo ton aprilio mexri ton ioulio prospathousa na katalabo ti ginetai..afou etrwga kai meta ypefera me kapsimo sto stithos, taxikardies , apisteyto baros sto stomaxi kai thn kardia.. kai aisthanomoun apisteyta kourasmeni eno sunebaine olo auto ..san na mou roufage kapoios oli thn energeia apo to swma. Arxisa loipon na pisteyo oti exo kati sobaro, oti pathaino kardiaka epeisodia kai oti tha meino ston topo meta to fagito. Apotelesma olou aytou tou htan oi kriseis panikou na prokalountai apo to problima sto stomaxi mou kai to problima sto stomaxi mou na ginetai xeirotero logo ypervolikou agxous kai panikou! FAULOS KUKLOS…..apo ton ioulio meri kai twra pathaino sunexeia kriseis panikou alla diaforetikou bathmou kata kairus..pleon exo mathei na to kontrolarw alla oxi panta me epitixia. Exo katalabei ti me boithaei kai ti oxi tha ta anaferw mipos kai boithisoun kai kapoious apo esas.
To xipnima noris (na kerdizoume th mera!), h eyxaristisi atmosfaira kai diathesi molis xipnisoume, h mousiki!!!, to perpatima mia mera me hlio( genika o hlios ofelei pisteyo arketa), h swsti diatrofi, oi swstes wres upnou, toulaxiston 8awro, i epafi me to nero , me ta zwa, me ti fisi genika! ola auta einai polu shmantika genika gia tin isorropia ston anthropo kai xerw pos einai profani apla eipa na ta anaferw. Os pio «psagmena» exo na proteino ta anthoiamata, ta opoia einai fitika apostagmata apo anthi…kai yparxei megali poikilia gia pollwn eidwn emmones kai fovies (egw ta xrhsimopoiw kai boithane polu..!)Akοmi , ena sakoulaki lebanta kato apo to maksilari boithaei ston iremo upno. Xerw pos isws ayta akougontai isos anousia se kapoion pou pathainei baries kriseis panikou kai pisteyei pos ena sakoulaki lebanta den tha ton swsei, alla pisteuo oti kai to paramikro boithaei sthn periptosi..Egw ousiastika exo megalo problima…akoma kai simera ..afou eksakoloutho sxedon se kathimerini basi na pathaino mikro -kriseis panikou kai na skeftomai pos pethaino..Prospatho omos kathimerina, akoma kai me aytous tous aplous tropous na iremiso. Exo episkefthei 4 fores psixologo sth athina kai me boithise arketa akoma kai to toso mikro xroniko diastima..logo nhsiou omos diskoleuomai na vrw ton katallhlo. Pleon omos ginomai egw KATHIMERINA psixologos tou eaytou mou kai prospathw na vrw tis lisi se olo auto. Kserw pos xreiazetai apla ena klik, na giriseis to diakopti gia papseis na asxoleisai me to thema..omos den einai eukolo…den kserw giati…me ena tropo tha mporousa na to perigrapso mono..niotho oti exo sineiditopoisei to paralogo tis olis ipothesis, exo niosei arketes fores konta stin aisthisi tou thanatoy, kai kserw pos ayto ftaiei pou den mporo na iremiso kai einai toso entono pou den mporo na to ksexasw…nomizo pos auto einai to ousiasiko problima..alla den xerw akrivos pos na to liso…pantos den ksexnietai eukola….
nomizo pos gia na mas egkataleipsoun oi kriseis panikou prpei na allaksoume tropos skepsis kai kata sunepeia zwis..einai anamenomeno mesa stous grigorous rythmous tis kathimerinotitas, pnigmenous sto agxos, stis upoxrewseis, sta dilimmata, na sumbainoun ola auta..alla allazeis eukola tropo zwis???
ayta….
eyxaristw gia to xrono sas..
*mallon egrapsa polla..:)
Γεια σου Αλεξάνδρα,
Πολύ χρήσιμες οι παρατηρήσεις σου. Φυσικά και μπορούμε να αλλάξουμε τρόπο ζωής, θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση και ότι κάνουμε, να το κάνουμε επειδή το θέλουμε και όχι επειδή υποχρεώνουμε τον εαυτό μας. Επίσης θα πρέπει να επιβραβεύουμε τον εαυτό μας για αυτό που κάνει και να κρατάμε πάντα τα θετικά στοιχεία απο τις ενέργειές μας.
Καλή συνέχεια
Γεία σας, ονομάζομαι ‘Αντρεα και είμαι 24 χρονών.
Εμένα ξεκίνησε ενα πρωί που ξαφνικά στα καλά καθούμενα νιώθω έντονο πόνο στο στήθος αριστερά, μουδιασμένο το αριστερό χέρι, ταχυπαλμία, να μην μπορώ να πάρω ανάσα και να τρέχω σε ενα γιατρό. Να νιώθω τόσο άσχημα που ενώ είχε ουρά να νιώθω ότι πρέπει να μπώ αμέσως γιατί πεθαίνω. Με το που μπαίνω στον γιατρό δεν βλέπει τίποτα. Δεν έχω τίποτα. Ψυχολογίκο μου λέει. Περνάει αυτό, εγώ στο μυαλό μου να σκέφτομαι του κόσμου τα παράλογα, διότι η αλήθεια είναι οτι μόλις μου είχε πεί οτι δεν είχα τίποτα ήμουν ξαφνικά καλύτερα. Οπότε κάτι δεν πήγαινε καλά. Είχα τρελλαθεί. Αυτό ενιωθα. Αφότου άρχισα να το ψάχνω γιατί η δυσφορία και τα συμπτώματα δεν σταμάτησαν, και οι επισκέψεις στους γιατρούς χωρίς αποτελέσματα, ανακαλύπτω οτι πάσχω απο διαταραχή πανικού. Η διαφορά που αντιλαμβάνομαι εγώ απο όλα αυτά που διαβάζω σχετικά με τις κρίσεις πανικού είναι οτι εμένα δεν σταματάει. Μπορεί να περάσω όλο το απόγευμα να πονάω στο στήθος αριστερά, πίσω στην πλάτη, να νιώθω δύσπνια και μουδιάσματα. Αλλά όλο αυτό είναι σχεδόν καθημερινό στην δική μου περίπτωση.
Δεν είμαι καθόλου αγχώδης τύπος. Γενικά στην ζωή μου είναι όλα καλά και αυτό είναι κάτι που με προβληματίζει πολύ. Αυτά που νιώθω με κρατάνε πίσω. Έχω καταντήσει να έχω στην τσάντα μου πάντα VICKS. Είναι το μόνο που έστω και για λίγο νιώθω να με ηρεμέι και να με βοηθάει.
Είχα πάει σε μια ψυχολόγο η οποία μου εξήγησε κάποια πράγματα και μου έγραψε κάτι φυτικά ηρεμιστικά, τα οποία όμως δεν είδα να έχουν αποτέλεσμα.
Αυτό που θέλω να ρωτήσω, είναι όταν νιώθω τους πόνους και τα μουδιάσματα εάν υπάρχει κάτι που να μπορώ να κάνω. Κάτι που να με βοήθαει. Έχω καταλάβει πώς λειτουργεί το «παιχνίδι» της κρίσης και πραγματικά ξέρω και αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχω κάτι σωματικό, αλλά όταν πονάω, η έχω ενόχληση, έχω ενόχληση. Πώς θα τα εξαφανίσω αυτά. Πρέπει αναγκαστικά να στραφώ σε ψυχοφάρμακα?
Ευχαριστώ Πολύ!
Καλησπέρα Άντρεα,
Επειδή έχεις έντονα σωματικά συμπτώματα θα πρέπει να προσπαθήσεις να ελέγξεις περισσότερο το σώμα σου. Δοκίμασε τεχνικές χαλάρωσης και να ξεκινήσεις γυμναστική, περισσότερο αερόβια ή και γιόγκα που θα σε βοηθήσει να εκτονωθείς αλλά και να μπορείς να ηρεμείς καλύτερα.
Kalhspera kai apo mena.
Onomazomai Chrisoula kai eimai 28 xronwn,arravwniasmenh pleon.
Sthn zwh mou panta oloi me xarakthrizan ws para polu psuxraimo xarakthra kai katholou agxwdh.
Edw kai ena xrono peripou,auto exei allaksei.Arxhsa na agxwnomai gia ta panta sth zwh mou,ws kai to pio paramikro (ti tha valw otan vgw eksw?).Gia na mhn sas kourasw,meta to agxos,arxhsa na xanw kai thn upomonh mou.Gia na me neuriasei kapoios tha eprepe na me ftasei sta oria mou.Twra pleon ginetai me to paramikro.
Prin 4 mhnes htan to prwto peristatiko krishs kata thn diarkeia enos kauga me ena suggeniko mou proswpo.San apotelesma kata thn diarkeia tou kauga,eniwsa entonh dusforia,taxupalmia kai ola na maurizoun gurw mou.Etrema san psari eksw apo to nero.Prwth fora sthn zwh mou tromaksa etsi me MENA.
Meta apo apo auto to peristatiko,diapistwsa pws sthn mia pleura tou kefaliou mou,eixan pesei ta mallia mou,kai sunexhsan na peftoun se diafora shmeia.Guroeidh alwpekia mou eipan.Koinws…an den hremhsw kinduneuw na xasw polu perissoteraapo to trixwto ths kefalhs mou.
Twra to zhthma einai to ekshs.Prospathisa para polu monh mou na apovalw to agxos,ta neura mou,ola.Alla den katafera tipota.
Xreiazomai na dw kapoios eidiko?
Den tha’thela omws na katafugw se farmakeutikh agwgh….
Καλησπέρα Χριστίνα,
Αφού δεν κατάφερες να αποβάλλεις το άγχος μόνη σου, καλό θα είναι να επισκεφτείς κάποιο ψυχολόγο. Οι ψυχολόγοι δεν γράφουν φάρμακα, αντίθετα μπορούν να σε βοηθήσουν παρατηρώντας τη συμπεριφορά σου και τον τρόπο που σκέφτεσαι. Όμως μην το αφήνεις ανεξέλεγκτο όσο πιο νωρίς το αντιμετωπίσεις τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχεις.
Καλησπέρα σε όλους,΄
Είμαι 26 ετών και η πρώτη φορά που ένιωσα αυτό που αργότερα κατάλαβα ότι ήταν κρίση πανικού ήταν στα 18 μου. Δεν υπήρχε καμία αρνητική σκέψη στο μυαλό μου, ούτε τίποτα αρνητικό στη ζωή μου. Όλα ήταν σχεδόν τέλεια και δεν μπόρεσα να καταλάβω τι ήταν αυτό που έγινε. Ένιωσα μια ζάλη, τα πράγματα να γυρίζουν γύρω μου, ενώ καθόμουν ένιωθα ότι θα έπεφτα κάτω, μούδιασα όλος, η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πολύ δυνατά και είπα ότι τέρμα, σβήνω. Από τότε έχω πάθει αμέτρητες κρίσεις πανικού, τόσες που πιστεύω ότι οι περισσότερες από αυτές συνέβησαν απλά με την σκέψη ότι θα συμβούν. Αυτό που βλέπω τώρα σαν απολογισμό είναι ότι έχω βγάλει από την ζωή μου πολλές δραστηριότητες ή ότι κάποιες τις έχω προσαρμόσει στα δικά μου μέτρα. Δεν έχω πάει σε ψυχολόγο ούτε έχω πάρει φάρμακα. Προσπαθούσα και προσπαθώ να δουλεύεω με τον εαυτό μου γι’ αυτό το θέμα. Το πρώτο που με βοήθησε είναι ότι άρχισα να αποφεύγω ό,τι ήξερα ότι θα με φέρει σε δύσκολη θέση. Στην αρχή δεν έμπαινα συχνά στο μετρό. Σιγά σιγά αντικατέστησα το μετρό με το τραμ. Τώρα πάω μόνο με αυτοκίνητο στη δουλειά. Έχω περιορίσει τις επισκέψεις σε μέρη με πολύ κόσμο και φασαρία, τι πιο πολλές φορές πηγαίνω μόνο σε μέρη που ξέρω ότι θα είναι ήσυχα και θα έχει λίγο κόσμο. Αφιέρωσα πολύ καιρό να καταγράψω τι ακριβώς είναι αυτό που με κάνει κι έρχομαι σε αυτή την κατάσταση. Το συμπέρασμά μου είναι αυτό που με τρομάζει είναι το τι θα γίνει αν το ξαναπάθω. Έκανα πολλές προσπάθειες να ξεκινήσω μαθήματα για πτυχίο αεροπλάνου, όλα ήταν έτοιμα αλλά το ματαίωνα γιατί σκεφτόμουν τι θα γίνει αν το πάθω εκείνη την ώρα. Είναι κάποιες καταστάσεις που δεν γίνεται να τις εγκαταλείψεις για να νιώσεις ήρεμος. Το περίεργο; Τα αεροπλάνα είναι από τις πιο μεγάλες μου αγάπες. Το ίδιο και με τα πλοία. Ενώ μου αρέσουν πολύ, ξέρω πάρα πολλά γι’ αυτά και τα θαυμάζω, έχω να μπω σε πλοίο πάνω από δέκα χρόνια. Το πρόβλημά μου τώρα πια είναι ότι δεν ξέρω πώς να ξεπεράσω τις καταστάσεις που δεν μπορώ να αποφύγω ή πρέπει απαραίτητα να κάνω χωρίς να μπορώ να φύγω αν δεν νιώσω καλά. Και για να είμαι πιο σαφής, το καλοκαίρι έχω προγραμματίσει να παντρευτώ. Η όλη ιδέα με κάνει πολύ χαρούμενο, δεν έχω καμία αρνητική σκέψη σε αυτό. Όμως είναι μια διαδικασία που θέλει σχεδόν μισή ώρα χωρίς να μπορώ να φύγω ούτε για ένα λεπτό, κι αυτό φοβάμαι ότι θα μου φέρει άλλη μια κρίση πανικού. Δεν θέλω να γίνει η μέρα του γάμου μου μια κακή ανάμνηση, να γίνω ρεζίλι και να μην θέλω να την θυμάμαι για την υπόλοιπη ζωή μου. Δεν θέλω να χαλάσω με κανέναν τρόπο αυτή την μέρα. Πώς μπορώ να το αντιμετωπίσω αυτό;
Καλησπέρα Κωνσταντίνε,
Έχεις ξεκινήσει σωστά με το να παρατηρείς τη συμπεριφορά σου και τις σκέψεις που σε οδηγούν στις κρίσεις πανικού. Το να αποφεύγεις κάποιες καταστάσεις αρχικά μπορεί να βοηθήσει όμως δεν πρέπει να σου γίνει τρόπος ζωής. Πρέπει βήμα-βήμα να προσπαθείς να επανέλθεις στη φυσιολογική ζωή σου. Από όσα αναφέρεις δημιουργείς μόνος σου πολλές ανησυχητικές σκέψεις οι οποίες γενικεύονται και δεν σου επιτρέπουν να λειτουργήσεις φυσιολογικά. Παρατήρησε τι σε οδηγεί στις αρνητικές σκέψεις και προσπάθησε να παρέμβεις στην ανάπτυξή τους. Το ίδιο πρέπει να κάνεις με τις σκέψεις για τον γάμο σου. Εάν ξεκινήσεις να φαντάζεσαι τα πράγματα αρνητικά απο τώρα, το μόνο σίγουρο που θα καταφέρεις είναι να τρομοκρατήσεις τον εαυτό σου με τα σενάρια που θα έχεις αναπτύξει έως τότε. Προσπάθησε να ελέγξεις τις αρνητικές σκέψεις σου πριν δημιουργηθούν και διογκωθούν.
Kalimera sas filoi mou…
Katarxas thelw na sas pw pws vrika tyxaia tin selida afti kai otan diavasa ola ta sxolia sas eniwsa kalytera giati katalava pws den eimai mono egw se afton ton kosmo pou pathainei kriseis panikou!!Mexri twra eixa gyrw mou anthrwpous pou itan»fysiologikoi»me apotelesma na min mporoun na katalavoun tin antidrasi mou afti,na me katigoroun synexeia kai na pistevw kai egw pws olo afto einai diko mou lathos kai pws ftaiw mono egw!!As parw omws ta pragmata apo tin arxi..Eimai 26 xronwn kai ola arxisan prin 7 xronia otan pethane o pateras mou se mikri ilikia kai apo lathos giatrou!!Tis prwtes meres erxotan para polys kosmos sto spiti gia na mathei pws egine to kako kai mias kai imoun egw mazi tou sto spiti otan synevei to kako anagkazomoun na lew synexeia ta idia kai ta idia!!Panw stis 40 meres arxisa na ksespaw!!Na min thelw na dw kosmo katholou kai kleistika sto spiti gia 2 mines!!Otan arxisa na bgainw eksw prwta apo ola piga sti sxoli mou(eimai apo thessaloniki kai spoudasw sta tei stin poli mou)opou me epiase ekei i prwti krisi panikou!!Eniwtha taxikardia,den mporousa na parw anapnoi,zalizomouna kai to mono pou ithela itan na fygw apo ekei kai na paw sto spiti mou opou itan o monos xoros ston opoio iremousa!!Ontws gyrisa spiti kai se prwti fasi apefeuga na paw sti sxoli min tixon kai me ksanapiasei i krisi!!siga siga opou kai na pigaina me ksanaepiane kai etsi kateliksa na eimai monimws spiti mou kai na bgainw kamia fora sti geitonia mou!!fovamoun na meinw akoma kai moni mou!!Vevaia sto kapaki mesa se ena xrono eixa na antimetwpisw allous 3 thanatous(twn 2 papoudwn mou kai enos theioy mou)+mia erwtiki apogoiteusi!!!afto itan afisa entelws ton euato mou toso exwterika oso kai eswterika….Arxisa na symbibazomai se afti tin katastasi kai na pisteuw pws den tha ginw pote kala!!Olo afto kratise peripou 3 me 4 xronia wspou ta pira me to pws eixa ginei..to oti imoun pleon 24 kai den zousa (na pw pws me eixan paratisei oloi giati den mporousa na tous akolouthw ekei pou ithelan alla oute kai na tous pw ti zousa mias kai den tha mporousan na me katalavoun!!blepete an kapoios den zisei tis kriseis panikou den mporei na niwsei pws niwthoume!!)kai etsi apofasisa na paw se psixologo!!!Mou edwse kateutheian xapia kai mou eipe pws eprepe parallila na palepsw!!to ekana!!ta eperna kai apo tin prwti stigmi piesa ton euato mou kai ebgaina eksw!!anelava siga siga kai ypoxrewseis wspou simera pou eimai 26 pleon na eimai kala ton perissotero kairo alla yparxoun akoma kapoies meres 2-3 fores ton xrono kai sinithws otan piezomai apo kati epeidi den ektononomai alliws na mou bgainei me kriseis panikou!!!to thema einai oti nai men miwthikan katapoli oi kriseis alla kai i entasi tous otan pianoun alla den exoun fygei entelws!!!thelw an mporeite na mou peite kapoious tropous otan me pianoun na mporw ekeini ti stigmi na kontrolarw ton eauto mou kai na min panikovalomai….Akoma otan me pianoun panta skeftomai oti mipws telika den exw kataferei tipota?mipws telika den exw ginei kala kai eimai etsi exaitias ton xapiwn kai otan ta kopsw epanelthw sto pws imoun??ta exw sizitisei afta me tin psixologo mou i opoia mou leei oti ola einai kala oti pleon epeidi kserw ti einai afto pou mou simbainei mporw na to antimetwpisw…mono pou otan me pianei mia krisi den mporw ekeini ti stigmi na skeftw logika kai na epivlithw sto euto mou!!to mono pou skeftomai einai na vrethw se oikio meros gia na iremisw!gi’afto zitaw tin voitheia sas!!!sas efxaristw poly gia ton xrono sas kai pou me akousate!!!
Γεια σου Μαριάννα,
Σωστό θα είναι να βάλεις στόχο να διακόψεις σταδιακά τα χάπια. Συμβουλέψου τη ψυχολόγο σου για αύτο. Σχετικά με τις κρίσεις πανικού, η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η πρόβλεψη των κρίσεων. Δηλαδή θα πρέπει να μάθεις στον εαυτό σου να αναγνωρίζει το πότε «έρχεται» μια κρίση πανικού και να παρέμβεις την κατάλληλη στιγμή, δηλαδή πριν την εκδήλωσή της. Έτσι θα έχεις καλύτερα αποτελέσματα γιατί είναι πιο εύκολο να διαχειριστείς την κρίση όταν θα είναι σε μικρότερη ένταση. Τεχνικές χαλάρωσης και καθημερινή έσκηση έχει αποδειχτεί ότι είναι πολύ αποτελεσματικές σε αυτές τις περιπτώσεις.
Γεια σας παιδιά.Πριν 3.5 μήνες έπαθα την 1η κρίση.Μετά από τη 2η (2 εβδομάδες αργότερα) έπαθα διαταραχή και απο τότε ειχα άλλες 3 (ανα 14-15 μέρες,τι να πω,τρομερά συνεπείς οι ρουφιάνες!).
Απο τέλη Δεκέμβρη δεν έχω ξαναπάθει,όμως ο φόβος υπάρχει ακόμα,σε πολύ μικρο βαθμό πλέον (ο Νοέμβρης και ο Δεκέμβρης ήταν απαίσιοι,μου φαίνεται λες κι έχουν περάσει 5 χρόνια απο τότε).
Ενώ έχω ηρεμήσει και κοιμάμαι κανονικά,υπάρχουν κάποιες στιγμές,1 φορά ανα 10 μέρες περίπου,που μου χαλάει η διάθεση εντελώς απότομα (σε δευτερόλεπτα κυριολεκτικά).Δεν έχω πλέον κρίσεις και για να πω την αλήθεια,δεν με ενδιαφέρει πλέον αν ξαναπάθω,κι ας είναι και σε δημόσιο χώρο,ισως ντραπώ λίγο αλλά έχω πείσει τον εαυτό μου οτι δεν είναι και το χειρότερο,δεν έχουμε σωματική ασθένεια ουτε θα τρελαθούμε ρε παιδιά.Βαρέθηκα να φόβάμαι και να περιμένω την επόμενη κρίση,νευρίασα με τους ατελείωτους πονοκεφάλους,τσαντίστηκα με το να σκέφτομαι οτι θα τρελαθω.
Απο την Παρασκευη με έιχε πιάσει πάλι αυτη η νιρβάνα/τρελές σκέψεις/ασυναρτητες και ενοχλητικές ιδέες,το μυαλό μου έιχε γίνει πάλι σαν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς;μπάχαλο!Δεν μπορούσα να βάλω τάξη με τίποτα.Βγήκα με ένα φίλο την Κυριακή,λίγο καλύτερα αλλά ακόμα το μυαλό μου έκανε τα δικά του.Εκει που μίλαγα μπέρδεψα μια λέξη με μια άλλη (ναι,μεγάλο έγκλημα!).Ο φίλος μου,που δεν ξέρει για τις κρίσεις,ούτε καν το πρόσεξε.Εμένα ρε παιδιά αυτό με έριξε τελείως εκείνη τη στιγμή,ήταν σαν μια φωνή απο μέσα μου να μου έλεγε «ορίστε,το ‘χεις χάσει τελείως,οτι να ‘ναι λες».Μπορώ να πω οτι φοβήθηκα για λίγο,οτι μετά απο αυτο θα κάνω κάτι τρελό ή θα πω κάτι χειρότερο.Το να πάθω κρίση μου ήταν και πάλι αδιάφορο (ή έτσι θέλω να πιστεύω).Αν έιναι δυνατόν,να μου χαλάσει η διάθεση για μια λάθος λέξη.Νομίζω οτι όσοι απο σας έχετε περάσει/περνάτε φάσεις διαταραχής πανικού καταλαβαίνετε,αυτους τους περίεργους και καθόλου ευχάριστους ειρμούς του μυαλού (έκανες λάθος,άρα είσαι τρελός,άρα άχρηστος κτλ.).Επειδή με τσαντίζει και με θλίβει ταυτόχρονα που δεν μπορώ να ορίσω το μυαλό μου αυτές τις στιγμές,έστω κι αν είναι λιγότερες από τις καλές,σκέφτομαι οτι ίσως είναι καλό να δω έναν ειδικό,να ακούσω μια ειδική γνώμη.Θέλω να το ξεπεράσω τελείως.
Σας ευχαριστώ για τις δικές σας ιστορίες/αγωνίες,πριν βρω αυτό το site τον Νοέμβρη το μόνο που ήξερα
ήταν ενα ξερό και τρομαχτικό «3%,ποσοστό που αντιστοιχεί σε άτομα που έχουν κρίσεις πανικού».Τότε μου φάνηκε λες και το ‘χα εγώ,άντε και κανένας Εσκιμώος που έμαθε οτι λιώνει το Igloo του.Τώρα ξέρω οτι υπάρχουν άνθρωποι πολύ κοντά μου που το αντιμετωπίζουν επίσης.
Στην αρχή περίμενα το χέρι που θα με βγάλει απο αυτή τη μαύρη άβυσσο.Λάθος,το χέρι ναι μεν υπάρχει,αλλά πρέπει να τρέξεις να το βρεις,περιμένωντας δεν γίνεται και τίποτα.
Βγείτε,ασκηθείται,δείτε τους φίλους σας.Εύκολο?Οχι.Απαραίτητο όμως.Όσο καθόμαστε σπίτι στον καναπέ και διώχνουμε τους φίλους και κόβουμε δραστηριότητες που μας αρέσουν,το μόνο που μας απομένει είναι να σκεφτόμαστε την κρίση πανικού και πότε θα έιναι η επόμενη,κι αν θα είναι έτσι,κι αν θα’ναι γιουβέτσι,και πόσο θα κρατήσει (μπα,βιαζόμαστε;).Για αυτούς που δεν μπορούν να βγουν από το σπίτι ακόμα,ξεκινείστε απλές ασκήσεις,διατάσεις,ότι κάναμε στο σχολειο λιγο πολύ,δεν χρειάζεσαι γυμναστήριο και όργανα.Μετά δοκιμαστε πηδηματάκια,κάποια στιγμή ίσως νομίζεις οτι η καρδιά σου χτυπά δυνατα και η κρίση σε περιμένει στη γωνία.Αν θες σταμάτα και ξαναδοκίμασε λίγα λεπτά αργότερα.Θυμίσου όμως οτι η καρδιά χτυπά λόγω της άσκησης,η άσκηση κάνει καλό στην ψυχολογία,στην υγεία,ομορφαίνει το σώμα,μπες σε αυτό τον ειρμό.Την πρώτη φορά ίσως να μην καταφέρεις πολλά.Επέμεινε και επιβράβευσε τον εαυτό σου για ότι καταφέρνεις κάθε φορά.Πρέπει να νοιώσεις το σώμα σου πάλι και οτι η καρδιά σου έιναι μια χαρά.
Καλή δύναμη σε όλους,είστε οι ήρωές μου.
Πραγματικα Κωστα μου εδωσες μια δυναμη ξαφνικα που ειχα ξεχασει οτι εχω !Με βαση την περιπετεια σου θα αρχισω να βαζω ενα τελος σ’αυτην την ιστορια και να ξαναποκτω τις δυναμεις μου!Παντα ηξερα τον τροπο απλα δειλιαζα να το ξανακανω!Το ειχα καταφερει αρκετεσ φορες αλλα επανερχοταν!Πλεον Οχι και οπως ειπες δεν θα κατσω να τρελαθω!Ολα ειναι παιχνιδια του μυαλου που πρεπει να νικισουμε οχι απλα να επιβιωσουμε οπως καναμε και κανουμε ολοι μας!
Σε ευχαριστω και παλι θα σου μεταφερω τα αποτελεσματα σε λιγες εβδομαδες ; )
Και οι υπολοιποι δωστε ενα τελος σ’αυτο το μαρτυριο η ζωη ειναι μικρη βρειτε τροπους και μεσα για να την απολαυσετε λεπτο προς λεπτο,βγειται διασκεδαστε αγαπηστε η με μια απλη λεξη αφεθειται στην ελαχιστη μαγεια που μας περιτριγυριζει!!
kalhspera!! eimai 24 xr kai edw k 3 xronia exw agxwdhs neyrwsh k kriseis panikou.sthnn arxh prospathisa n tis anstimwtwpisw monh mou alla argotera xreiastika na episkeftw psyxologo ekana thn prwth m therapeia alla dn eixa apotelesma.edw k 2.5 xronia episkeptomai psyxiatro exw kanei 3 akoma therapeies alla oi kriseis panikou dn lene n fygoun,dn tis exw vevaia opws palia,merikes fores tis elegxw k merikes oxi,ti mporw n kanw gia n stamathsoun? dn antexw allo eilikrina niwthw pws 3 xronia twra dn kanw tpt exw kourastei n kanw kati xwris apotelesma k meta pali apo thn arxh!!!exei allaksei teleiws h zwh m meta apo ayto exw varethei na pernw farmaka.nai men eimai s kalo dromo apla oi kriseis m prokaloun megalo fovo pou einai adynato n tis antimetwpisw me psyxremia.ti allo mporwn kanw gia na tis antimwtepisw??
Γειά σου Demi.Έχεις δοκιμάσει άθληση/γυμναστική?Aν έχεις χρόνο,ακόμα και το έντονο περπάτημα 1/2-1 ώρα τη μέρα (ή όσο πιο συχνά μπορείς)θα σου κάνει καλό.Κάνε και κάποια γυμναστική στο σπίτι αν μπορείς.Διάβαζα σε ένα άρθρο ότι η γυμναστική σε πολλές περιπτώσεις δρα όπως τα αγχολυτικά/αντικαταθλιπτικά φάρμακα (για ψυχολογικές παθήσεις όπως η δική μας,κατάθλιψη κτλ.).
Ακόμα κι αν η διάθεσή μου είναι πεσμένη πιέζω τον εαυτό μου να αφιερώσω χρόνο στη γυμναστική.
Βλέπω διαφορά οπως και να ‘χει.Πρόσεξε και τη διατροφή επίσης,υπάρχουν τροφές που τονώνουν το μυαλό,ψάχτο λίγο κι αυτό.
Γεια σου Demi,
Θα πρέπει να ξεκινήσεις ψυχοθεραπεία, τα φάρμακα απο μόνα τους μπορεί να σε ηρεμούν αλλά στόχος θα πρέπει να είναι ο έλεγχος των σκέψεων και των συναισθημάτων σου.
Καλησπέρα! Έπαθα την πρώτη κρίση πανικού την Παραμονής της Πρωτοχρονιάς. Κάνοντας έναν απολογισμό, όπως πολλοί συνηθίζουμε τέτοια μέρα, γέμισε το μυαλό μου αρνητικές σκέψεις. Δεν ήταν σκέψεις που δεν είχα ξανακάνει αλλά εκείνη την στιγμή άρχισα να νιώθω κάτι σαν κλειστοφοβία, δύσπνοια και νόμισα ότι μπορεί να πεθάνω. Το άσχημο είναι πως, επειδή τρομάζουμε και το σκεφτόμαστε μετά πολύ, κατά κάποιο τρόπο, πιστεύω, αυθυποβαλλόμαστε κιόλας. Δεν έχω δοκιμάσει κάποια τεχνική. Ψυχοθεραπεία ήδη έκανα πριν την κρίση πανικού. Θέλω να το παλέψω να περάσει, να σταματήσω να το σκέφτομαι. Μου έκανε καλό που διάβασα τις εμπειρίες και τα σχόλιά σας. Εύχομαι και ελπίζω να απαλλαχθούμε όλοι από τις κρίσεις σύντομα μια και καλή!
Γεια σου Χαρά,
Έχεις δίκιο κάποιες σκέψεις είναι συνήθως αυτές που μας οδηγούν στις κρίσεις πανικού, αν τις εντοπίσουμε και τις αντικαταστήσουμε θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση πανικού.
Καλησπέρα. Με όλο το θάρρος, θα ήθελα να υποβάλω μερικές ερωτήσεις στην επιστημονική σας ομάδα. Οι κρίσεις πανικού πού μπορεί να οδηγήσουν; Μπορούν να εξελιχθούν σε κάτι πολύ κακό; Σε μία ψυχική πάθηση πολύ χειρότερη; Είναι κάτι που κατατρώει το μυαλό, σε σημείο που να οδηγήσει τον άνθρωπο σε κάτι άσχημο που χρίζει νοσηλίας ή παρακολούθησης από ειδικούς; Έχω πάθει στο παρελθόν κρίση πανικού δυο-τρεις φορές και το έχω αντιμετωπίσει μόνη μου, με θετικές σκέψεις και αποφυγή στρεσογόνων καταστάσεων. Γι’ αυτό και δεν έχω ξαναπάθει. Στην ουσία ΔΕΝ ΘΕΛΩ να ξαναπάθω, γι’ αυτό προστατεύω τον εαυτό μου, το μυαλό μου. Δεν έχω πάει σε ψυχολόγο. Είναι κάτι απαραίτητο, προκειμένου να προλάβω τα χειρότερα; Και τι συμβαίνει με τους ανθρώπους που είχαν μία φυσιολογική ζωή, μέχρι που κατέληξαν στα «τρελλοκομεία»; (Συγνώμη, ξέρω πως ο όρος αυτός είναι άσχημος…) Μπορεί να καταλήξει εκεί κάποιος που ξεκινά να παθαίνει κρίσεις πανικού μία στις τόσες;
Οι ερωτήσεις αυτές με απασχολούν συχνά, γιατί αποτελούν τη βασική μου ανησυχία: να μην πάθει κάτι χειρότερο η ψυχική μου υγεία.
Σας ευχαριστώ πολύ!
Γεια σου Σόφη,
Οι κρίσεις πανικού εντάσσονται στις διαταραχές άγχους. Η διαταραχές αυτές δεν έχουν την ίδια εξέλιξη σε όλους τους ανθρώπους και δεν μπορούμε να πούμε ότι θα οδηγήσουν σε κάποια συγκεκριμένη ψυχική νόσο. Όμως αυτό που θα πρέπει να γνωρίζεις είναι το ότι οι ψυχικές ασθένειες-ακόμα και οι πολύ σοβαρές, αντιμετωπίζονται με τη θέληση και την προσπάθεια. Σχετικά με εσένα, το να σκέφτεσαι τα χειρότερα σενάρια σίγουρα δεν είναι αποτελεσματικό. Προσπάθησε να έχεις πιο θετικές στάσεις. Το ότι αναφέρεις ότι αντιμετωπισες αποτελεσματικά κάποιες κρίσεις που είχες στο παρελθόν δείχνει ότι τα πας καλά με την διαχείριση του εαυτού σου. Δεν χρειάζεται να μπαίνεις στη διαδικασία να αγχώνεσαι χωρίς λόγο.
Γεια σας. Χάρηκα πάρα πολύ που τυχαία ψάχνοντας έπεσα πάνω σε αυτό το blog. Αναγνώρισα βιώματά μου σε πλείστες αναφορές συμπασχόντων σχολιαστών! θα μπορούσα να γράψω σελίδες επί σελίδων για το θέμα των αγχωδών καταστάσεων και ειδικότερα των κρίσεων πανικού. Εδώ θα περιοριστώ μόνο στο να πω ότι πολλοί – ανάμεσά τους και εγώ – υποφέρουν καιρό, επειδή δεν γννωρίζουν τι είναι αυτό που τους προκαλεί μια σειρά από συμπτώματα που παραπέμπουν σε σωματικά προβλήματα, όπως καρδιολογικά κ.λπ. Έχω επισκεφτεί αρκετές φορές καρδιολόγο, μόνο και μόνο για να πειστώ ότι είμαι καρδιολογικά υγιής. Από την άλλη μεριά, μοιάζει εντυπωσιακό το γεγονός ότι, η συνειδητοποίηση του τι συμβαίνει και η ενδοσκόπηση με παράλληλες μικρές τεχνικές, μπορεί να αντιμετωπίσουν πολύ αποτελεσματικά τις κρίσεις πανικού. Θα επανέλθω κάποια άλλη στιγμή με την καταγραφή των δικών μου εμπειριών. Προς το παρόν θα ήθελα μια συμβουλή στο εξής θέμα:
ενώ έχω καταφέρει να αντιμετωπίζω σε ικανοποιητικό βαθμό διαταραχές πανικού και να τις ελέγξω εως και εξαφανίσω – παρότι βέβαια ο φόβος επανεμφάνισης μιας μεγάλης κρίσης πανικού πάντα υποβόσκει – αντιμετωπίζω το εξής πρόβλημα: σε διάφορες περιστάσεις διαπροσωπικής επικοινωνίας, που αφορούν όχι σε οικείες συναναστροφές αλλά περιπτώσεις όπως: παρουσιάσεις σε ευρύ κοινό (συνέδρια, διδασκαλίες κ.λπ.), εργασιακές διαπροσωπικές σχέσεις, περιστάσεις λογομαχιών, ακόμη και το άκουσμα μιας δυσάρεσρτης είδησης, κ.οκ. με καταλαμβάνει σε κλάσμα δευτερολέπτου μια αιφνίδια κλιμακούμενη ταχυκαρδία που δεν μπορώ να ελέγξω. αυτό όμως στη συνέχεια μπορεί να μου προκαλέσει φοβία ότι κάτι θα συμβεί (καρδιακό επεισόδειο, λιποθυμία), και κατά συνέπεια μια κρίση πανικού….
πώς μπορώ να το αντιμετωπίσω αυτό; θα εκτιμούσα ιδιαιτέρως μια γνώμη, μια συμβουλή, και ειδικότερα κάποια τεχνική «αυτοαντιμετώπισης» και όχι καταφυγή σε γιατρό ή φάρμακο. ευχαριστώ πολύ.
Καλησπέρα Λίλυ,
Όπως φαίνεται απο τα λεγόμενά σου η ταχυκαρδία προκαλείται σαν απόκριση σε κάποια αγχογόνα ερεθίσματα. Η ταχυκαρδία είναι σωματικό σύμπτωμα άγχους το οποίο είναι πολύ κοινό στην εμφάνισή του. Επίσης όπως αναφέρεις η ανησυχία που έχεις για καρδιολογικά προβλήματα προϋπάρχει, αλλά τονώνεται με την ταχυκαρδία που προκαλείται απο τις αγχογόνες καταστάσεις. Στην περίπτωσή σου θα πρέπει να διακόψεις την πρόκληση σκέψεων απο την παρατήρηση της ταχυκαρδίας και να αποδόσεις τα αίτια της στο άγχος (κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό). Στη συνέχεια μπορείς να εφαρμόσεις τεχνικές χαλάρωσης για την αντιμετώπιση των αγχογόνων καταστάσεων αλλά και τεχνικές νοερής αναπαράστασης για την πρόβλεψη και προετοιμασία των γεγονότων που γνωρίσεις εκ των προτέρων ότι σε αγχώνουν.
geia sas gia alla mia fora……….eixa katagrapsei tis kriseis panikou pou mou sumvainoun ka8ws k ta symptvmata aytwn pio panw prin apo arketo kairo…….arxisa psuxo8erapeia k to mono pou apokomisa apo aytes tis 10 me 15 sunedries pou exw kanei einai apla to oti prepei na afhsw aytes tis kriseis panikou na ginoun oooooso pio polu entones mporoun na ginoun .na ftasw sto xeirotero mou shmeio afhnontas na mou symvei to otidipote xeirotero mporei na mou symvei na afhsw tis kriseis na ftasoun sto anwtato shmeio sto apokorifwma tous xwris na kanw kati gia na tis stamathbsw opws kanw sunh8ws…………k edw k toso kairo prospa8w na to pragmatopoihsw alles fores ta katafernw k alles oxi………….ayto pou 8elw na pw einai pws to mono pou mou zhth8hke na kanw apo thn pleyra mou einai ayto k tipota perissotero h kati diaforetiko………..exw stamathsei pleon tis sunedries k akoma k h psuxo8erapeytria mou eipe pws to mono pou mporei na kanei gia thn periptwsi mou einai ayto………………na antimetwpisw thn katastasi mou etsi…….me ayto ton tropo k oti den mporei na me voh8hsei alliws…………ayto pou h8ela na sasw zhthsw einai an mporeitai na mou peite k kanena allo kolpaki h kati tetoio sto opoio na mporw na ekte8w etsi wtse na to kanw ka8hmerina mexri na mporw na kseperasw tis kriseis pabikou…..sas ekliparw voh8hste me me opoio tropo mporeitai exw polu megalo provlhma k dystyxws paroli thn psuxo8erapeia den katafera kati to aksiologo…………prepei na sas anaferw oti weekana k parallilh 8erapeia me agxolitika tra opoia k sunexizw akomavalla mexri stigmhs mataiia………..voh8hste me
Καλημερα Κατερινα,
Αυτο που θα σου πω ειναι οτι εχω να παθω κριση πανικου εδω και 1 χρονο περιπου…
Συμφωνω στο οτι πρεπει να πιασεις πατο κατα την ψυχοθεραπεια ετσι ωστε να μπορεις να αρχισεις να »ξεκαθαριζεις» κάποια πράγματα. Χρειαζεται υπομονη ομως, αν και ξερω οτι ειναι παααρα πολυ δυσκολο, καθως επισης και δυναμη για να πιστεψεις στον εαυτο σου και να τα καταφερεις. Εγω επισκεπτομουν κλινικη ψυχολογο 1 φορα την εβδομαδα για 8 μήνες και τώρα έχω αραιώσει τις συνεδριες κάθε 2 εβδομάδες. Την ψυχολόγο μου την διάλεξα ύστερα απο αρκετο ψάξιμο και αφου βεβαιωθηκα οτι ειναι η καταλληλη. Με 15 συνεδριες εχεις κανει μια καλη αρχη, τιποτα παραπανω….το θεμα ομως ειναι να βοηθας την ψυχολογο σου για να σε βοηθαει κι αυτη! Εγω πλεον ζω μια χαρα και εχω ανακαλυψει πολλα για τον εαυτο μου…και πάλι συνεχιζω, δεν τα παραταω!Επισης να σου πω οτι ποτε δεν πηρα ποτε αγχωλητικα ή αντικαταθληπτικα, με εβαζε να τρεχω 30′ την ημερα γιατι μου ελεγε οτι ειναι το ιδιο βοηθητικο! Τελος για να μην σε πριζω άλλο σου λεω να βρεις (αν δεν εχεις βρει) μια καλα καταρτισμενη κλινικη ψυχολο, να κανεις πολυ υπομονη και να ακολουθεις αυτα που σου λεει και μην περιμενεις να βρεθει ενα μαγικο φιλτρο ή ενα εξυπνο κολπο για να βγεις απο ολο αυτο….το καλυτερο κολπο εισαι εσυ η ιδια! Ολα αυτα στα λεω απο προσωπικη εμπειρια….
Ολα θα πανε καλα … πιστεψε το!
Καλη συνέχεια
Πολύ σωστό αυτό με το τρέξιμο,δίάβαζα πρόσφατα για μια κοπέλα που έπασχε απο βαρειά κατάθλιψη από την εφηβεία.Μετά απο χρόνια θεραπείας,χάπια κτλ. κάποιος γιατρός της είπε να ξεκινήσει τρέξιμο.Τα τελευταία 5 χρόνια δεν έχει πάρει ποτέ χάπι και έχει κόψει τις συνεδρίες.Δεν πίστευε οτι κανείς ψυχολόγος δεν της είχε πει μέχρι τότε για το τρέξιμο και γενικότερα την άθληση.Δεν έχει πλέον κατάθλιψη και είναι σίγουρη οτι και να ξαναπάθει θα το αντιμετωπίσει πολύ καλύτερα.
Εγω κάνω έντονο περπάτημα,45-60 λεπτά τη μέρα (αν μπορώ,κάθε μέρα) και ασκήσεις με βάρη (3-4
φορές την εβδομάδα).Υπάρχουν μέρες που δεν έχω όρεξη αλλά πιέζω τον εαυτό μου να αθληθεί.Πραγματικά υπάρχουν αποτελέσματα,οι κρίσεις έχουν πάψει εδώ και 3 μήνες περίπου,δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα αν ξαναπάθω,αυτό που με νοιάζει είναι να πάψω να έχω αυτή τη θολούρα στο μυαλό (κάποιες μέρες γίνεται ακόμα) και να πάψω να αναρωτιέμαι κάθε μέρα που ξυπνάω αν είμαι καλύτερα απο χθες και πόσο πλησίασα στην «τέλεια μέρα» που όλοι εμεις περιμένουμε.Και πως θα το καταλάβω άλλωστε οτι «σήμερα ξύπνησα τέλεια»?Είναι σαν να λες θέλω να ξυπνήσω μια μέρα και να έχω γνώσεις μαθηματικού.Για να γίνει αυτό θέλει δουλειά,δεν θα έρθει απο μόνο του και δεν χρειάζεται να
συγκρίνω τις μέρες μεταξύ τους.
Αυτό που λες Κατερίνα «δεν μου ζητήθηκε κατι άλλο απο την πλευρά μου» μου ακούγεται λίγο σαν να παρέδωσες τα όπλα.Καλά σου είπε αστες να γίνουν όσο χειρότερες γίνεται,έτσι βλέπεις οτι δεν μπορούν να σε βλάψουν οι κρίσεις,όμως υπάρχουν πολλά περισσότερα να κάνεις.Πρόσεξε τη διατροφή σου,τα πράσινα λαχανικα,καρότα,ξηρόι καρποί (όσο πιο ακατέργαστοι,τόσο καλύτερα),βιταμίνες απο φρούτα και ψάρια βοηθάνε στην καλύτερη διάυγεια του μυαλού (και στο σώμα βέβαια) και αυτό είναι βασικό,καταλαβαίνεις οτι χωρις διαύγεια το μυαλό μπαίνει σε άσχημες σκέψεις.
Κάνε υπομονή ΑΛΛΑ όχι απο τον καναπέ,το δικό σου ή του ψυχολόγου.Δραστηριοποιήσου,βάλε το σώμα να δουλεύει.Επίσης,έχε πρόχειρο και κανα σταυρόλεξο,sudoku ή οτι απ’αυτά θες,χωρις πλάκα,εχουν κι αυτά καλή επίδραση στο μυαλό.Ειδικα εκείνες τις φορές που νομίζεις οτι θα τρελαθείς ή οτι θα σπάσει το κεφάλι σου.Ισως να μην μπορείς να συγκεντρωθεις απόλυτα αρχικά αλλα δώστου χρόνο,σιγα σιγα και μη ζορίζεσαι τόσο ωστε να παθαίνεις και πονοκεφάλους.
Επίσης καλό θα είναι να το ξέρουν κάποιοι άνθρωποι γύρω σου.Μην το κρύβεις και μην του δίνεις τεράστιες διαστάσεις,όσο πιο μεγάλο το κάνεις στο μυαλό σου τόσο πιο πολύ θα το φοβάσαι.Ελπίζω να βοήθησα ‘εστω και λίγο.
Iωάννα γειά σου! Κι εγώ είχα κρίσεις πανικού πέρισυ….κλείστηκα 5 μήνες σπίτι….φοβόμουν να πάω κ μέχρι τη γωνία μήπως με πιάσει κάτι. Πήγα σε μια ψυχολόγο κοντά στο σπίτι μου, με βοήθησε, άρχισα να κυκλοφορώ και πήγα για δουλεία σε κάτι γνωστούς μου για να βοιηθηθώ ναμαι ξανά μες στον κόσμο κ να ξεχαστώ. Εδω κ καιρ΄οόμως είμαι χωρίς δουλεια πάλι και καμιά φορα με πιάνουν ξανά κρίσεις….. αλλά δεν το βάζω κάτω…συνεχίζω να παίρνω μετρό κ τέτοια αν και σφιγμένη κ αγχωμένη. Απλά δεν το αντέχω άλλο αυτό το συναίσθημα του φόβου. Δεν με αφήνει να ζήσω στιγμές. Και χάνω ευκαιρίες…..και για βόλτες πολλές φορές αλλά και για δουλιά! ΠΧ βλέπω αγγελία και δεν παίρνω τηλέφωνο……. φοβάμαι να πάω για δουλειά. Και θέλω αν μπορείς, γιατι απ’οτι κατάλαβα σε βοήθησε εσένα η ψυχολόγος σου…και ψάχνω κ εγώ μια καλά γιατι η δικιά μου δεν μου βγάζει κάτι παραπάνω για να το ξεπεράσω εντελώς……….. αν γινεται να μου πεις σε ποιά περιοχή είναι και το τηλέφωνό της1 Α! και πόσο κοστίζει….γιατι….καταλαβαίνεις………είμαι 5 μήνες άνεργη…………………και………. σκατά…..!
Καλησπέρα Κατερίνα,
Ο κάθε ένας ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής μπορεί να λειτουργεί με δικό του τρόπο και σύμφωνα με την προσέγγιση που τον εκφράζει καλύτερα, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι ταιριάζει με όλα τα προβλήματα αλλά και όλους τους ανθρώπους που ζητούν μια συμβουλή. Αν θεωρείς ότι η συγκεκριμένη μέθοδος δεν μπορεί να σε βοηθήσει ή δεν είναι η κατάλληλη για σένα δεν χρειάζεται να πιέσεις τον εαυτό σου. Καλύτερα θα είναι να αναζητήσεις και να δοκιμάσεις κάποια διαφορετική μέθοδο. Δεν υπάρχει κάποιο κολπάκι για να λυθούν τα προβλήματα θα πρέπει να παρατηρήσεις και να αναλύσεις τις σκέψεις σου που σου προκαλούν κρίσεις πανικού. Ρίξε μια ματιά εδώ τα ίδια βήματα είναι αποτελεσματικά και στις κρίσεις πανικού. https://psychinfo.wordpress.com/psychforall/anxiety/%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CF%87%CE%BF%CF%82-%CE%AC%CE%B3%CF%87%CE%BF%CF%85%CF%82/.
Γεια σας και απο μενα,με λενε Αναστασιο και ειμαι 18 ετων,εδω και ενα χρονο περιπου πασχω απο κρισεις πανικου.Πρωτη φορα μου συνεβη πριν ενα χρονο,ημουν στο σχολειο και βλεπαμε μια ταινια στο μαθημα των αγγλικων,η τηλεοραση βρισκοταν σε ψηλο σημειο πανω απο τον πινακα,τοτε παρατηρησα οτι στο ταβανι την αιθουσας υπηρχε μια κολλημενη τσιχλα..τοτε ξαφνικα δεν ξερω πως μου ηρθε η σκεψη οτι θα γινει σεισμος και θα πεσει το ταβανι,πανικοβληθηκα και αρχισα να αισθανομαι ταχυκαρδιες και ζαλη,νομιζα οτι θα λυποθημουσα.Δεν ηξερα τι μου συνεβαινε και πως προηρθε,απο τοτε παθαινω κρισεις πανικου αρκετα συχνα,σχεδον καθε εβδομαδα,προσπαθω να μην πανικοβαλομαι πολυ και κανω θετκες σκεψεις μεχρι να μου περασει η κριση.Πριν λιγες μερες ξαφνικα οπως εβλεπα τηλεοραση στο σπιτι μου με επιασε ταχυκαρδια με πολυ υψηλους παλμους,πηγα κατευθειαν στο κοντινο κεντρο υγειας,μου μετρησαν τους σφυγμους μου,ειχαν φτασει στους 140+ και η πιεση ηταν 16-17,επειτα μου εκαναν καρδιογραφημα και ειπαν οτι εχω ταχυκαρδια φλεβοκομβικη και οτι μαλλον συμβαινει απο αγχος ειτε απο πολλους καφεδες,μου εδωσαν ηρεμιστικο αταραξ και ενα χαπι για να μου κατεβει η πιεση .Πηγα την αλλη μερα στον καρδιολογο μου εκανε υπερηχογραφημα και τριπλεξ και δεν βρηκε τιποτα,μονο η πιεση μου ειχε φτασει 16 απο το αγχος και οι σφυγμοι ηταν στο 130.Εκανα κια αιματολογικες εξετασεις και αυτες βγηκαν τελειες.Αλλα Απο εκεινο το βραδυ οποτε πηγαινω σε γιατρο μου ανεβαινουν η πιεση και οι σφυγμοι και δεν μπορω να το ελεγξω,ομως οταν μετριεμαι σπιτι μου,η πιεση ειναι γυρω στο 10-11 και οι σφυγμοι 90-95 ,δεν ξερω τι να κανω,πειτε μου τι θα μπορουσα να κανω για να αντιμετωπισω το προβλημα.ευχαριστω
Αγαπητέ φίλε Αναστάσιε, προσπάθησε πάρα πολύ να το καταπολεμήσεις με τη σκέψη σου, και επειδή οι κρίσεις αυτές συνδυάζονται με πίεση αυξημένη, ξεκίνησε άθληση και καλή διατροφή οπωσδήποτε. καφέδες μπορείς να πίνεις ντεκαφεϊνέ.
Ήδη δινεις μια απάντηση στον εαυτό σου Τάσο,όταν μετράς τους σφυγμους στο σπίτι είσαι πιο χαλαρός.Γενικά,φοβάσαι όταν βγαίνεις απο το σπίτι?Στο γιατρό μήπως φοβάσαι οτι θα σου πει κάποια άσχημα νέα?Στο σπίτι νοιώθουμε μεγαλύτερη ασφάλεια και ασυνείδητα είμαστε πιο χαλαροί.Αν ήταν να πάθεις κρίση πανικού στο μέλλον,που θα προτιμούσες να γίνει,στο σπίτι σου ή σε μια καφετέρια με τους φίλους σου και γεμάτη κόσμο?
Όσο πιο πολύ καθόμαστε τόσο πιο έντονα αντιλαμβανόμαστε τη παραμικρή αύξηση των σφυγμών,και 2 σφυγμους παραπάνω θα τους καταλάβουμε και πιθανότατα να νομίζουμε οτι θα πάθουμε κρίση.
Η άθληση βοηθά πολύ στην καλύτερη λειτουργεία του μυαλού.
Καλημέρα σας! Αρχικά θα ήθελα να σας συγχαρώ για τον ιστότοπο. Για όποιον ενδιαφέρεται να ενημερωθεί πάνω στο θέμα του πανικού και της αντιμετώπισής του, το πιο πιθανό είναι να συναντήσει μόνο άρθρα που θα τον τρομάξουν περισσότερο και θα τον ωθήσουν απευθείας σε ψυχίατρο! Έδω βρήκα πάρα πολλά δημισιεύματα που παροτρύνουν στο να εκλογικεύσουμε τους φόβους μας και στην ουσία να στηριχτούμε στις δυνάμεις μας για να νικήσουμε ότι κι αν είναι αυτό που μας ταλαιπωρεί!
Έπαθα κρίση πανικού περίπου πριν από ένα χρόνο (ούτε που ήξερα ότι υπήρχε κάτι τέτοιο). Όπως και οι περισσότεροι απ’ ότι διάβασα παραπάνω εμφάνισα τα γνωστά συμπτώματα: ταχυκαρδίες, ζαλάδα, κόμπος στο λαιμό και στο στομάχι, έντονο ππόνο στο στήθος και φυσικά αίσθημα ότι θα πάθω τα χειρότερα, ότι δηλαδή είμαι στα πρόθυρα τρέλλας και ότι θα πεθάνω! Μπορεί να περπατάω στο δρόμο και να πω: πάει! αυτό ήταν! Ίσως να ακούγεται αρκετά μακάβριο, αλλά μέχρι να εκλογικεύσει κανείς έστω και σε μικρό βαθμό τα πιθανά αίτια και τα συμπτώματα, είναι απίστευτα δύσκολο να αντιμετωπίσει αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα ή λεπτα κατά τα οποία εμφανίζεται ο πανικός!
Έκανα κι εγώ αρχικά αρκτές τις εξετάσεις (πχ καρδιογράφημα, αίματος) σε καρδιολόγους, νευρολόγους και παθολόγους από 2 ή και 3 φορές την κάθε εξέταση σε διαφορετικό γιατρο. Το πόρισμα ήταν το ίδιο: ΄Δεν είχα τίποτε παθολογικό.
Συζήτησα το θέμα με μια συνάδελφο, η οποία μου πρότεινε να δω κάποιον ψυχολόγο, αλλά όσο και να το θέλω λόγω του κόστους δεν μπορώ να το κάνω και δυστυχώς δεν έχω βρει δωρεάν η έστω οικονομικό τρόπο για να προχωρήσω σε συνερδρίες. Τελικά, μετά από αρκετό ψάξιμο κι εφόσον ήθελα να αποφύγω θεραπεία με ψυχοφάρμακα, κατέληξα να ξεκινήσω την αντιμετώπιση του προβλήματος μέσω της ομοιοπαθητικής. Ξεκίνησα λοιπόν μια θεραπεία που έχει ενμέρει και ψυχαναλυτικό χαρακτήρα και ταυτόχρονα μου χορηγήθηκαν κάποια σκευάσματα (όχι ηρεμιστικά) τα οποία αλλάζουν και προσαρμόζονται κάθε φορά κατά περίπτωση, ανάλογα με το πως αντιδρά ο οργανισμός μου. Έχω βοηθηθεί αρκετάα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι είμαι καλά. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι αρχικά το είδα σαν θεραπεία. Ότι δηλαδή θα παίρνω τα χάπια και θα είμαι όπως πριν, αλλά δεν είναι έτσι. Όλα είναι μέσα στο κεφάλι μας – το κεφάλι είναι δικό μας – όλους τους φόβους εμείς μόνοι μας τους βάλαμε εκεί μεσα κι εμείς είμαστε αυτοί που θα πρέπει να δουλέψουμε άνω σ’ αυτό. Έχω ξεκινήσει, ή μαλλον συνεχίζω μαθήματα YOGA που έκανα για πολλά χρόνια και τα σταμάτησα γιατί θεωρούσα ότι μου ήταν αδύνατο να βγω από το σπίτι και να ασχοληθώ με οποιαδήποτε δραστηριότητα, και με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Προσπαθώ να φεύγω από το γραφείο μου νωρίς – μη βιάζεστε:΄αυτό είναι περίπου στις 19:00 το απόγευμα – και να πηγαίνω στο γυμναστήριο ή να περπατάω μέχρι το σπίτι, κάτι που με κάνει να αισθάνομαι άλλος άνθρωπος. Στα άμεσα σχέδια μου είναι να αρχίσω ακόμη περισσότερες δραστηριότητες, όπως βόλτα σε κάποιο κοντινό πάρκο τα σαββατοκύριακα, να ασχοληθώ με κάποιο χόμπυ που να με χαλαρώνει και να με ευχαριστεί. Είμαι αποφασισμένη να μην το αφήσω να με βάλει κάτω. Είμαι μόνο 30 ετών κι έχω πολλά πραγματα και πολύ πιο ευχάριστα να κάνω απ’ το να ξυπνάω και η πρώτη μου σκέψη να είναι να μετρήσω τους σφιγμούς μου!
Σας ευχαριστώ θερμα που με ακούσατε.
Είναι η πρώτη φορά που νιώθω έτσι για κάποιον(στον αισθηματικό τομέα αναφέρομαι, είμαι για πρώτη φορά παράφορα ερωτευμένη) και παρατήρησα ότι τον τελευταίο καιρό με έπιαναν πολύ συχνά κρίσεις πανικού.. Κυρίως με πιάνουν γιατί σκέπτομαι τι θα κάνω εάν χάσω τον αγαπημένο μου, επειδή αυτό έγινε μια φορά και ήταν δύσκολη περίοδος τώρα πια φοβάμαι τα πάντα.. Τι να κάνω; φοβάμαι συνεχώς μην τον χάσω….
Κορίνα καταλαβαίνω τι νιώθεις. Όλο αυτό προέρχεται, επειδή ίσως δεν έχεις ξαναπεράσει τόσο όμορφα στη ζωή σου με κάποιον μέχρι τώρα κ δεν έχεις νιώσει τόση αγάπη από κάποιον! Και σ’αρέσει τόσο, που δεν θέλεις να το χάσεις ποτέ! Όμως το για πάντα δεν υπάρχει! Το για πάντα εμείς το χτίζουμε! Να ΖΕΙΣ την κάθε σου μέρα… τα όνειρά σου… και να μην σκέφτεσαι την καταστροφή όλων αυτών που αγαπάς………….γιατί έτσι δεν θα μπορείς να απολαύσεις αυτές τις μικρές όμορφες στιγμες! Όλοι χρειάζονατι κάποιον/καποια δίπλα τους που να τους φτιάχνει τη μέρα όποτε είναι μαζί….να τους κάνει να νιώθουν όμορφα…να γεμίζει η ψυχή τους! Γι’αυτό κι εσύ να σταματήσεις να σκέφτεσαι αρνητικα…..διώξε τους φόβους σου…..χαμογέλα και ΖΗΣΕ!!! Με αυτό τον τρόπο πιστεύω πως δε θα θελήσει να σε αφήσει ποτέ η σχέση σου……γιατι θα του μεταδίδεις αυτή τη χαρά! Και όλοι τη χρειαζόμαστε στις μέρες μας με τόσες πιέσεις που δεχόμαστε από τα υπόλοιπα γύρω μας! Κάνε όμορφες σκέψεις! Και κάθε μέρα να κάνεις και να λές όσα νιώθεις! Να μην κρατάς τίποτα μέσα σου………..
Αυτό είναι η πίεση…η στεναχώρια που καταλήγει σε κρίσεις πανικου…
Να είσαι καλά……και όλα θα σου πάνε τέλεια!
ΖΗΣΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ! 🙂
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ,ΕΔΩ ΚΑΙ 9ΜΗΝΕΣ ΒΙΩΝΩ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ.ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ ΟΠΩΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.ΠΕΡΑΣΑ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΕΝΤΟΝΟΥ ΑΓΧΟΥΣ Κ ΟΤΑΝ ΗΡΕΜΗΣΑΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ,ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ….ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΠΟΛΥ ΑΠ ΑΥΤΟ Κ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑ ΜΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΦΟΒΙΑ,ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΜΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ Κ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ…Η ΑΓΟΡΑΦΟΒΙΑ ΠΗΡΕ ΣΕΙΡΑ..ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΟ Κ ΟΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ…ΠΗΓΑ ΑΡΧΙΚΑ ΣΕ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟ,ΟΛΑ ΚΑΛΑ…ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1ΜΗΝΑ ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ ΝΕΥΡΩΣΗ ΣΤΟΜΑΧΟΥ,ΑΠΑΙΣΙΟ,ΕΧΑΣΑ 7ΚΙΛΑ.ΠΗΓΑ 49!ΠΗΓΑ ΣΕ ΠΑΘΟΛΟΓΟ…ΑΓΧΟΣ,ΑΓΧΟΣ,ΑΓΧΟΣ………ΜΕΤΑ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΜΟΥ ΣΥΝΕΣΤΗΣΕ ΑΓΩΓΗ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΗΡΑ,ΕΙΠΑ ΘΑ ΤΟ ΠΑΛΕΨΩ…..ΤΙΠΟΤΑ ΟΜΩΣ,ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ Κ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ…ΠΗΓΑ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ….2ΜΗΝΕΣ…ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΚΑΠΩΣΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΡΚΕΤΑ…ΤΩΡΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ…ΕΧΩ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ….ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΠΟΝΟΥΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΑΠ ΤΗΝ ΦΟΒΙΑ ΜΟΥ….ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΩ…ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟ,ΟΜΩΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ……ΔΕΝ ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ….ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΟ,ΕΧΩ ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΑ,ΚΛΑΙΩ…ΘΕΛΩΝΑ ΒΓΩ ΝΑ ΜΑΙ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ…ΜΑ ΜΕ ΚΡΑΤΑΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΠΙΣΩ ΣΕ ΟΛΑ….ΕΙΜΑΙ 24,ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ?
Γεια σου! Εγω ειμαι 25! Ειχα κανει ομοιοπαθητικη πολυ παλια για ενα προβλημα που ειχα….δεν πιανουν κατευθειαν ομως τα φαρμακα….σιγα σιγα μπαινουν στον οργανισμο με τον καιρο κ μετα θα αρχισεις να συνερχεσαι! Παντως ειναι καλη. Και να ξερεις και ενα ομοιοπαθητικο, δεν ξερω αν στο ειπε ο γιατρος σου…. ειναι τα ανθοιαματα του Bach. Ειναι ενα σπρει μικρο που λεγεται (θα στο γραψω με ελληνικα γραμματα για να μπορεις να το ζητησεις αν θες) Ρέσκιου ρέμεντι ! Μπορεις να το εχεις συνεχεια στην τσαντα σου και αν νιωσεις περιεργα και οτι παει να σου ξεκινησει κριση πανικου, ψεκαζεις κατω απο τη γλωσσα σου 2-3 φορες κ ηρεμεις! Δεν εχει δοσολογια αυτο. Οποτε νιωσεις ασχημα, το παιρνεις! Ρωτα κ το γιατρο!
Οσο για τις κρισεις πανικου κ εγω εχω απο περισυ…..κ με ταλαιπωρουν πολυ…. φοβαμαι ακομα να παω να βρω και δουλεια….κ αστα. Θελω να βρω μια καλη ψυχολογο να με βοηθησει….! Οπως κι εσυ θα ηταν καλο να πας σε ψυχολογο…γιατι οι κρισεις πανικου ειναι καθαρα στο μυαλο μας, το πως θα τις διαχειριστουμε…οπως επισης ο ψυχολογος πρεπει να βγαλει απο μεσα σου ολες σου τις φοβιες κλπ για να δεις κ μονη σου τι σε οδηγει στις κρισεις. Και 2 μηνες που πηγες δεν αρκουν. Οπωσδηποτε6 μηνο… αναλογα κ την περιπτωση μπορει να παρει κ παραπανω…..
Παντως δοκιμασε αυτο το σπρει. κανει γυρω στα13 ευρω…. φιλια!
ευχαριστω πολυ…δεν ειναι ομοιοπαθητικο,το επαιρνα πιο παλια.κατι γινοταν….ειναι ανθοιαματα αυτα..
ναι ναι το ξερω! απλα δεν ειναι χημικο… αυτο ηθελα να πω! ευχομαι να σου περασουν ολα γρηγορα…
ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ…ΠΟΤΕ ΕΙΔΕΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ?ΕΙΧΕΣ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΟΥ?
Καλα εγω αστα τι ειχα. (παλια….απο 13 χρονων κ για 9 χρονια περιπου) Ειχα παθει τριχοτυλομανια. Απο αγχος κλπ ψυχολογικο ξεριζωνα τριχες απο τα μαλλια μου με αποτελεσμα να εχω πολλα κενα και με τον καιρο σχεδον καθολου μαλλια και ενιωθα απιστευτα ασχημα στο σχολειο. Κυκλοφορουσα ολο με μαντηλακια στο κεφαλι κ με ρωτουσαν αν εχω διαφορα άλλα…..! Δεν μπορουσα να το σταματησω οσο κ να εκλαιγα κ με ετρεχαν κ σε ψυχολογους κλπ.Ε τελικα πηγα σε μια ομοιπαθητικο και δε θυμαμαι καλα ποσο καιρο εκανα. Χρονο σιγουρα. Μπορει κ λιγο παραπανω. (αυτη συζητουσε κ ολας μαζι μου σαν ψυχολογος…δεν πηγαινα απλα για τα φαρμακα)… Αλλα θελω να σου πω οτι ενω εκανα κ τη θεραπεια συνεχιζα το ιδιο βιολι……κ ξαφνικα μετα απο καιρο μου σταματησε εκει που δεν το περιμενα. Αν και ταυτοχρονα εκεινη την περιοδο στη ζωη μου ειχα κανει μια σχεση που με ειχε κανει να νιωσω πολυ καλα…και ισως βοηθησε και αυτο. Γενικα οχι δεν ειχα τιποτα παρενεργειες! Ολα καλα!
Καλησπέρα σας, βρήκα τη σελίδα σας αναζητώντας κάποιες λύσεις στο πρόβλημα μου.
Από 19 χρονών ταλαιπωρούμαι από κρίσεις πανικού και αγοραφοβία, σήμερα είμαι 37 χρονών και όλο αυτό πλέον μου έχει γυρίσει σε κατάθλιψη. Νιώθω ότι δεν υπάρχει λύση για μένα πλέον. Ώρες-ώρες πέφτω πολύ άσχημα ψυχολογικά και απελπίζομαι βλέποντας το πώς έχει καταντήσει η ζωή μου. Έχω μείνει πια τελείως μόνη μου. Νιώθω να μην μπορώ να χαρώ και ούτε να έχω διάθεση για τίποτα. Νιώθω τελείως κενή, δεν έχω κουράγιο ν’ αγωνιστώ για τίποτα. Οι παλιοί μου φίλοι εξελίχθηκαν, έφτιαξαν τη ζωή τους, έκαναν οικογένεια, μ’ άφησαν πίσω τους, χαθήκαμε, άλλαξαν οι πορείες μας κι εγώ απλά δεν μπόρεσα ν’ ακολουθήσω. Έχω εγκλωβιστεί σε μια ζωή που τη μισώ και σε ένα τέλμα από το οποίο αδυνατώ να βγω. Φοβάμαι πια πως η ζωή μου θα περάσει έτσι.
Μου συνέβη για πρώτη φορά μετά την αποτυχία μου στις πανελλήνιες, ξαφνικά σα να ισοπεδώθηκαν τα πάντα και δεν μπόρεσα να συνέλθω ποτέ πια από τότε και να βρω κάποιες ισορροπίες. Άρχισε μια κατρακύλα άνευ προηγουμένου σε συνδυασμό με διάφορα αρνητικά περιστατικά οικονομικής φύσεως κυρίως που συνέβησαν στην οικογένεια μου που άλλαξαν από την μια μέρα στην άλλη τα -μέχρι τότε τουλάχιστον- δεδομένα της ζωής μας και πολλές άλλες ατυχίες που ακολούθησαν στη συνέχεια. Η πρώτη εμπειρία ήταν τρομακτική, δεν ήξερα τι είναι αυτό που μου συμβαίνει, φοβήθηκα, ντράπηκα πολύ, ένιωσα τιποτένια. Προσπάθησα να το διαχειριστώ και να το παλέψω μόνη μου, έψαξα γι’ αυτό, διάβασα πολλά πράγματα, δυστυχώς όμως είχα πολύ λάθος ανθρώπους γύρω μου που με έκαναν να νιώθω πολύ άσχημα και μειονεκτικά λόγω αυτού που μου συνέβαινε, κάνοντας μου μεγαλύτερο κακό έτσι κι η κατάσταση παγιώθηκε κατά κάποιο τρόπο.
Στο χρονικό διάστημα αυτών των 18 χρόνων -σχεδόν όλη μου η ζωή αν το σκεφτώ έτσι- που ταλαιπωρούμε απ’ αυτή την κατάσταση προσπάθησα πολλές φορές να το αντιμετωπίσω είχα απευθυνθεί κατά διαστήματα σε διάφορους ειδικούς, έχω κάνει και ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία αλλά δεν ένιωσα πως πήρα παρά πρόσκαιρη βοήθεια.
Είμαι απολύτως εξαρτημένη από τους δικούς μου και από τους ελάχιστους φίλους που υπάρχουν στη ζωή μου. Η οικογένεια μου δυστυχώς δε λειτουργεί βοηθητικά στο πρόβλημα μου αντιθέτως μου το ενισχύει. Με αντιμετωπίζουν με λάθος τρόπο κι εγώ Εγώ ξέρω πως πλέον από τον εαυτό μου δεν μπορώ να πάρω βοήθεια. Θα το είχα αντιμετωπίσει αν ήταν τόσο καιρό. Δεν έχω το κουράγιο και τα ψυχικά αποθέματα πια.
Φοβάμαι πως αντί να λύσω το πρόβλημα μου, προσάρμοσα τη ζωή μου σύμφωνα μ’ αυτό και κάνω μόνο μέχρι εκεί που μου επιτρέπει αυτό να κάνω και πραγματικά μου επιτρέπει πολύ λίγα. Δεν μπορώ να χαρώ ούτε τα πιο απλά πράγματα όπως να σηκωθώ και να πάω για ψώνια στα μαγαζιά ή να πάω μια βόλτα με τα πόδια, να κάνω μια σχέση.
Θέλω να ξεφύγω απ’ όλο αυτό, θέλω να κερδίσω τη ζωή μου πίσω αλλά δεν ξέρω πως. Γνωρίζω για την γνωσιακή συμπεριφορισιακή θεραπεία αλλά σε πρακτικό επίπεδο δεν έχω καταφέρει να την κάνω να λειτουργήσει. Το κόστος είναι αρκετά υψηλό αν απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό, το γνωρίζω επειδή έχω απευθυνθεί στο παρελθόν και η οικονομική μου κατάσταση δεν το επιτρέπει, ούτε η οικογένεια μου μπορεί να με στηρίξει σ’ αυτό. Υπάρχει κάτι να μου προτείνεται που θα μπορούσε να με βοηθήσει;;
Γεια σου Ευη…..εγω ειμαι 25!… καταλαβαίνω τι περνας. Καπως ετσι ειμαι κ εγω αλλα το παλευω…δεν το αφηνω να με φρικαρει τοσο. Οπως πχ προσπαθω να μην λεω »θελω να παω ‘καπου’ αλλα…ρε γαμωτο…αν με πιασει?? τι θα κανω??» Παω! Πιεζω τον εαυτο μου κ μπορει στην αρχη ναμαι σφιγμενη κ να φοβαμαι αλλα μετα απο λιγο χαλαρωνω κ απολαμβανω τη βολτα μου. Το θεμα ειναι να μην το φοβασαι. παραδειγμα πριν μηνες ειχε γινει η συναυλια των u2 και ειχαμε κλεισει τα εισιτηρια απο περισυ…πολυ πριν ξεκινησουν οι κρισεις πανικου μου. Και οταν πλησιαζε ο καιρος προβληματιζομουν κ μεχρι τελευταια στιγμη ελεγα οτι δεν υπαρχει περιπτωση να παω. Πως θα ειμαι στη μεση ενος σταδιου με τοσο χιλιαδες κοσμο? Κ αν με πιασει κατι?? απο που θα φυγω?? για μηνες αυτο σκεφτομουν…… μεχρι τη μερα που εγινε η συναυλια! Τσαντιστηκα τοσο πολυ με τις κρισεις πανικου (δηλαδη με τον εαυτο μου..γιατι εμεις ειμαστε αυτο…οι σκεψεις μας…ο φοβος μας…!) ε και ειπα ΧΕΣΤΗΚΑ!!! ΕΓΩ ΘΑ ΠΑΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟΥΣ U2 ΚΙ ΑΣ ΛΙΠΟΘΥΜΗΣΩ! Ε! ξερεις τι εγινε? Επειδη θυμωσα με αυτο κ του πηγα κοντρα (στο φοβο) δεν με επιασε τιποτα! Ασε που λιποθυμησαν 3-4 ατομα γυρω μου και εναν τον ειδα κ με ορους σε καποια φαση…………..κ ενιωθα τοσο καλα!
Με λιγα λογια αυτο θελω να σου πω… οτι για να μην μας πιανει πρεπει να λεμε »ε! ας με πιασει!» Πρεπει να του πηγαινεις κοντρα! Αλλα ξερω οτι δεν ειναι παντα ευκολο. Εγω πχ τωρα ειμαι εδω και 4 μηνες περιπου ανεργη και δδεν παω να βρω δουλεια….λογω της κρισης πανικου (και ειμαι καλυτερα…δεν με πιανουν οπως περισυ τοσο συχνα!) . …κολωνω! Ψαχνω να βρω καποια καλη ψυχολογο για να παω να βοηθησει. Και ξερεις κατι? Δεν ξερψ τι σου ελεγε ο δικος σου ψυχολογος…αλλα εκτος απο το να σου εξηγησει για τις κρισεις πανικου κ πως να τις αντιμετωπισεις, πρεπει να κανεις αρκετους μηνες ψυχοθεραπεια…ισως κ χρονο για να σου βγαλει αλλα πραγματα απο μεσα σου που δεν σε βοηθανε και πρεπει να τα σβησεις……. Ξερω ειναι δυσκολο το οικονομικο…αλλα ειναι η μονη λυση πιστευω. Δεν ξεπερνιουνται ευκολα αυτα ετσι…χρειαζονται ειδικο να ξεμπλεξει τις σκεψεις μας…………..! Και καταλαβαινω την στεναχωρια σου που το εχεις τοσα χρονια…( εδω εγω τοχω απο περισυ και εχουν σπασει τα νευρα μου…) αλλα μην το βαζεις κατω……..ξεκινα κανε με το ζορι εστω στην αρχη πραγματα και ΤΣΑΝΤΙΣΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟ!!! ΠΕΣ Α ΣΙΧΤΙΡ! ΕΓΩ ΘΑ ΖΗΣΩ!!
Ελπιζω να σε βοηθησα! Αν θες να μιλησουμε γενικα καποιες φορες για να σου λεω κ τα δικα μου να γελας κ να ξεχνιεσαι, αυτο ειναι το e-mail μου! Γεια σου! xristina-k2010@live.com
Γεια σας παλι,θα ηθελα να ρωτησω κατι,λιγο παραπανω διαβασα για τα ανθοιαματα του Bach,εκανα μια μικρη ερευνα στο ιντερνετ και τα βρηκα ενδιαφεροντα και μαλλον βοηθουν αρκετα…θα ηθελα να ρωτησω το rescue remedy ειναι καλο να το αγορασω σε σταγονες ή σε σπρει?ποιο ειναι πιο δραστικο ?και επειτα το σπρει των 7ml ειναι πολυ μικρο αρα να παρω αυτο των 20ml?
Γειά σου! Καλύτερα είναι το σπέι γιατί μπορείς να το έχεις συνέχεια μαζί σου και να το χρησιμοποιήσεις οποιαδήποτε στιγμή που θα έχεις την ανάγκη! Αυτό που είναι σε σταγόνες, πρέπει να το βάζεις σε νερό. Οπότε αν πχ νιώσεις κάπως ενώ είσαι στο μετρό,αν έχεις το σπρέι απλά ψεκάζεις 2-3 φορές κ είσαι ενταξει! Εγώ το μικρό έχω και μου κρατάει. Δεν τελειώνει γρήγορα. Ανάλογα βλεβαια και πόσες φορές τη μέρα θα βάζεις! Παρτο μια φορά και θα δεις! Κατα τ’άλλα είναι το ίδιο πράγμα. Απλά το έβγαλαν σε σπρέι για ευκολία!
ευχαριστω για την βοηθεια Χριστινα,τελικα ειναι τοσο καλο αυτο το σπρει?δηλαδη για να καταλαβω καλυτερα,μολις ψεκαζεις με αυτο τι ακριβως νιωθεις?και δρα γρηγορα?επειτα εγω που εχω επισης φοβια με τα αεροπλανα και το ασανσερ θα με βοηθησει αν ψεκαζομαι σε αυτες τις περιπτωσεις?
Εγώ πριν πάρω αυτό, έπαιρνα βαλεριάνες. Αλλά μου είπαν καλύτερα να πάρω αυτό το σπρέι γιατι δρα πιο γρήγορα. Τί να σου πω; Κάποιες φορές που ήταν να μπω σε μετρό και με έπιανε ένα κάτι, ψέκαζα κ ηρεμούσα κάπως. Βασικά είναι και στο μυαλό όλα….
ειλικρινα ευχαριστω παρα πολυ για τις συμβουλες αλλα ωρες ωρες ειλικρινα δεν μπορω να το ελεγξω.. νιωθω οτι ειναι πανω απο τις δυναμεις μου, δεν το αντεχω ωρες ωρες πιστευω οτι θα μεινω μονη μου κ οτι θα ειναι πολυ δυσκολα.. σκεπτομαι να συμβουλευτω καποιον ψυχολογο..
Kαλό θα είναι και αυτό! Αν πας σε ψυχολόγο θα σε βοηθήσει γενικά με πολλά θέματα που υπάρχουν μέσα σου……! Κάντο!
Πιστευω πως οι κρισεις πανικου που παθαινω ωφειλονται στις ανασφαλειες που εχω γενικοτερα σαν ανθρωπος.. Φοβαμαι να μεινω μονη μου.. ειλικρινα ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες απλα περναω δυσκολη περιοδο.. μακαρι ολα να πανε καλα ευχαριστω και παλι.
Πριν 8 χρονια,ενας πολυ καλος μου φιλος,ειχε καποιες συμπεριφορες περιεργες και αργοτερα μαθαμε πως επασχε απο μανιοκαταθλιψη.Ενα χρονο μετα,μετα απο καταναλωση αλκοολ εκατσα πολλες ωρες σε μια παραλια και οταν πια πηγα σπιτι μου,αρχισα να αισθανομαι μια υπερδιεργεση και μια υπερκινητικοτητα.Τοτε ασυναισθητα το βαφτισα μανιοκαταθλιψη και η καρδια μου αρχισε να χτυπα δυνατα και να νομιζω πραγματικα οτι αρχιζα ειτε να τρελλαινομαι ειτε οτι θα πεθανω.Μολις τελειωσε ολο αυτο ημουν εξουθενωμενος σωματικα και πολυ φοβισμενος μη μου ξανασυμβει.Ζουσα τα επομενα με τον φοβο οτι τρελλαθηκα και μη μου ξαναερθει,μεχρι που διαβασα πριν λιγες μερες τα συμπτωματα και συνειδητοποιησα οτι ειχα περασει τοτε κριση πανικου.Εκτοτε οποτε μεθουσα και δεν κοιμονουν καλα,ξυπνουσα την επομενη μερα και οποτε ανεβαζα παλμους αισθανοουν οτι θα παθω παλι αυτη την τρελλα….Ολα καλα ως τωρα και κατανοητα.Μονο που δε σας ειπα οτι,πριν 4 μηνες περασα μια μυοκαρδιτιδα,νοσηλευτηκα 12 μερες σε ενα νοσοκομειο και απο τοτε οποτε ανεβασω φυσιολογικους παλμους λογω κοπωσης,αγχωνομαι και φοβαμαι οτι θα ξανανοσηλευθω και αρχιζω να εχω τα συμπτωματα της τοτε »τρελλας» που ειχα περασει….Ξερω οτι αυτο ειναι η αιτια,απλα ομολογω οτι φοβαμαι μην το ξαναπαθω.Ηταν πραγματικα η πιο δυσαρεστη εμπειρια που ειχα ποτε….Παρακαλω τί συμβουλη εχετε να μου δωσετε???Σας ευχαριστω εκ των προτερων….
Γεια σου φιλε Αντωνη,οι συμβουλες που πιστευω οτι θα σε βοηθησουν ειναι:Τη στιγμή που νοιώθουμε τα πρώτα συμπτώματα πρέπει να κλείσουμε τα μάτια μας και να πάρουμε μερικές ήρεμες αναπνοές. Με αυτό τον τρόπο ενώ ο οργανισμός μας ξεκινάει μια έντονη αντίδραση εμείς αλλάζουμε την αντίδραση αυτή και έτσι μειώνονται τα συμπτώματα. Συγχρόνως πρέπει να αλλάξουμε και τις σκέψεις που προέρχονται από την κρίση πανικού και συνήθως είναι σχετικές με τον κίνδυνο της υγείας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί επαναλαμβάνοντας λέξεις ή φράσεις όπως «είμαι καλά», δεν συμβαίνει τίποτα», «μπορώ να ελέγξω το σώμα μου» ,επειτα υπαρχει ενα σπρει το Bach rescue remedy με το οποιο ψεκαζεις 2-3φορες στην γλωσσα σου οταν νιωσεις οτι σου ερχετε μια κριση,αυτο ειναι ακινδυνο,δεν εχει παρενεργειες και ειναι φυτικο. http://www.pharmazon.gr/product_info.php?products_id=1243&language=gr&ref=pathfinder
Γεια σας πριν 4 μηνες επαθα την πρωτη κριση πανικου.Αφορουσε ενα προβλημα υγειας ομως ολες οι εξετασεις εδειξαν οτι δεν υπαρχει καποιο προβλημα, απο τοτε εγω αρχισα να ψαχνω το σωμα μου και καθε φορα που πιανω κατι παθαινω πανικο.Περναω ενα καθημερινο μαρτυριο που δεν ξερω αν θα τελειωσει ποτε.Δεν μπορω να χαρω την ζωη μου.Η εργασια μου ειναι στον κλαδο της υγειας και αυτο δεν με βοηθαει γιατι καθε μερα δεν χανω την ευκαιρια να επισκεπτομαι και να ρωταω τους γιατρους.Δεν θελω πλεον να πηγαινω στη δουλεια,μου ειναι παρα πολυ δυσκολο.Εδω και 1.5 μηνα επισκεπτομαι ψυχολογο.
υπομονη! να συνεχισεις στον ψυχολογο σου κ με τον καιρο θα ηρεμησεις……! Όλα θα πανε καλα… χρειαζεται χρονο αυτο….. Κι εγω ανεργη ειμαι κ λογω αυτου δεν παω να βρω δουλεια. Ξεκινησα χτες ψυχολογο και πιστευω πως θα παει καλα…….
Ειχα γραψει ορισμένες φορες για τους φοβους μου και τις αγωνιες μου. Ειχα κατατάσει το ευατο μου σαν ενα ατομο που εχει αγχωδη διαταραχη και ορισμενες φορες κρισεις πανικου. Το θεμα αυτο με προβληματισε περισσοτερο απο ενα χρονο περιπου. Γραφω γιατι ισως βοηθησω με την οπτικη που βλεπω πλεον τα πραγματα. Δεν ειμαι ειδικος, ουτε περισσοτερο εξυπνος απο τους υπολοιπους φιλους, δεν εχω να δωσω καμια μαγικη συνταγη, ουτε να αντικαταστησω οποιαδηποτε θεραπεια, θαρρος και αυτοπεποιθεση θελω να δωσω σε ατομα που για καποιο λογο βρεθηκαν σε παραπλησια θεση που ειχα βρεθει και εγω. Μετα απο καποια θεματα στην ζωη μου που ειχαν αρνητικη τροπη (επαγγελματικα & υγειας), αρχισα να τα βλεπω ολα μαυρα, να με αγχωνει οποιαδηποτε αρνητικη σκεψη και να πιστευω οτι πιθανον θα μου συμβει σε σημειο που προσδοκουσα να την «αντιμετωπισω» ωστε να αποδειξω στον εαυτο μου οτι ειμαι πιο δυνατος. Ειχα μπλεχτει σε ενα φαυλο κυκλο που απλα μου χειροτερευε την καθημερινοτητα μου.
Πως το ξεπερασα ? πολυ απλα, καταλαβα οτι στην καθημερινοτητα μας μπορουμε να σκεφτουμε χιλιαδες πραγματα, αλλα θετικα και αλλα αρνητικα. Τα αρνητικα ειναι λογικο να μας δημιουργουν αγχος, πιεση, φοβια κτλ και μετα να εχουμε και σωματικα συμπτωματα… Αφου εμπεδωσα οτι τα σωματικα συμπτωματα ειναι παρωδικα και ακινδυνα κατανοησα οτι ολα οσα φοβαμαι οτι θα μου συμβουν η θα κανω ειναι ΤΣΑΜΠΑ στρες.
Εξηγουμαι, οσα φοβαμαι οτι θα μου συμβουν, ειναι απλα φοβιες που συνοδευουν το μελλον. Για το σημερα, για το παρον ειναι ανυπαρκτες και αρα δεν χρειαζεται να μας απασχολουν. Με οτιδηποτε μας φερει η ζωη πρεπει να ασχολουμαστε οταν θα μας συμβει και οχι νωριτερα!!! Δεν αξιζει, αδικος χρονος. Οσο αφορα τις αυτοδημιουργειτες φοβιες και αγχοι, επισης αντιληφθηκα, οτι κακος φοβαμαι οτι για πχ μπορει να εχω φτασει στην τρελα, διοτι πολυ απλα κανενας τρελος δεν το αναγνωριζει, ποσο μαλλον να το φοβαται. Απλα εγω το φοβαμαι για τον Α η Β λογο με αποτελεσμα να «παιδευομαι» χωρις ουσιαστικο λογο.
Τελος θυμηθηκα λιγο απο το παρελθον μου και θυμηθηκα οτι και παλαιοτερα οταν δεν ημουν σ΄αυτη τη φαση σκεφτομουν διαφορα θετικα η αρνητικα με την μοναδικη διαφορα οτι δεν εδινα βαρυτητα και αναλυση στα αρνητικα. Ετσι τωρα οταν περναει μια Χ αρνητικη σκεψη την αφηνω να περασει και να φυγει η σκεφτομαι κατι αλλο. Τωρα θεωρω οτι το να μην τη συζητησω με τον εαυτο μου δεν ειναι αδυναμια, απλα δεν χρησιμευει σε τιποτα το να το κανω. Προσπαθω να επιλεγω τις θετικες σκεψεις, να αποκλειω τις ασχημες και να προχωραω. Δεν με κατηγορω και δεν θυμωνω με τον εαυτο μου για οτι και να σκεφθω. Ισα, ισα με δικαιολογω, ανθρωπος ειμαι και μπορω να σκεφτομαι τα παντα, οι πραξεις μενουν, ολα τ’ αλλα ειναι απλα σκεψεις…
Αποκλειω την αρνητικοτητα που παραγει η τηλεοραση και τα μεσα, ενω κοβω οποιονδηποτε προσπαθει να με ενημερωσει για κατι ασχημο. Αλλωστε οτι ειναι να γινει, θα γινει… εγω πρεπει και θα προσπαθω για το καλυτερο, αλλες φορες θα το καταφερνω και αλλες οχι, αλλα θα προσπαθω και θα ονειρουομαι… Θετικη ενεργεια λοιπον, θετικη σκεψη και ολα θα πανε καλα. Λιγο πολυ ολοι εχουν τα αγχοι τους και τις φοβιες του ετσι και εγω τις δικες μου Αυτοπεποιθεση χρειαζομαστε και αυτοεκτιμηση και να μην κουβεντιαζουμαι με το εαυτο μας η με αλλους ασχημες σκεψεις γιατι απλα δεν χρειαζεται, το εχουμε κανει πολλες φορες και δεν οδηγει πουθενα, εκτος απο το οτι δεν υπαρχει λογος και δεν οφελει πουθενα. Ειμαστε μια χαρα, η ζωη ειναι ωραια με τα προβληματα της, ο καθενας εχει τα δικα του. Ουτε νοσος ειναι, ουτε ασθενεια οπως καποιο την παρουσιαζουν γιατι ετσι τους συμφερει.
Ελπιζω να βοηθησω, σκοπος μου ειναι να θεσω στο επιπεδο που της αξιζει την ανυσηχια αυτη, διοτι εμεις το διογκωνουμε. Δεν θελω να υποκαταστησω κανεναν επιστημονα και καμια θεραπεια. Απλα γραφω και ειμαι ενας απλος ανθρωπος που περασε απο την φαση αυτη, προβληματιστικε και στο τελος ειδα τα πραγματα στην πραγματικη τους διασταση. Το αντιμετωπισα με μοναδικη θεραπεια και φαρμακο, την αυτοπεποιθεση, αυτοεκτιμηση, την θετικη ενεργεια και σκεψη και το εκμηδενισμο του προβληματος στα ματια μου…
Ευχαριστω!
Πολύ σωστά όσα λες.Ενω έχω ξεπεράσει τις κρίσεις,ακόμα περνάω τη φάση «είμαι τρελός ή όχι».Ξέρω πως δεν ισχύει,απλά ορισμένες φορές οι αρνητικές σκέψεις διαδέχονται η μια την άλλη με τέτοια ταχύτητα που λες «είμαι στο τσακ να τα χάσω τελείως».Σ’αυτό δουλεύω μιας και πλέον δεν με απασχολεί να πάθω κρίση πάλι (ή όπως είπες εχω την περιέργεια να δω πως θα το αντιμετώπιζα τώρα).Τις τελευταίες μέρες νοιώθω όλο και πιο κοντά στο να δω τα πράγματα πεντακάθαρα.Είμαι σιγουρος οτι δεν θα γίνει ξαφνικά,ξυπνώντας ένα πρωί,αυτά τα πράγματα δεν γίνονται έτσι,θέλουν δουλειά,κατανόηση,υπομονή.
Την Παρασκευη βγήκα με φίλους και πραγματικά διασκέδασα πολύ μεχρι το τέλος της βραδιάς.Και φαντάσου οτι υπήρχε η σκέψη να μην βγω καν.Το να κάτσω σπίτι το είχα ξεκόψει απο τη στιγμή που διάβασα οτι η αγοραφοβία είναι πολύ πιθανή για άτομα με διαταραχή πανικού,είπα θα βγεις «θες δε θες» αλλιώς κάτσε στο σπίτι παρέα με το πρόβλημά σου.
Δεν πήρα φάρμακα,ουτε πήγα σε ψυχολόγο.Δεν αγνοώ καθόλου τη συμβολή του ψυχολόγου,έχω 1 τηλέφωνο μήπως χρειαστεί.Ομως,από όσα διάβασα απο προσωπικές εμπειρίες άλλων,καταλαβαίνω οτι
η περισσότερη δουλειά είναι δική σου,ο ψυχολόγος μπορεί να σε καθοδηγήσει και να σε βοηθήσει,δεν μπορεί όμως να μπει στο κεφάλι σου και να ρυθμίσει τη λειτουργία του εγκεφάλου σου.
Επιμένω οτι πρέπει να έχουμε τη μέρα γεμάτη,πέρασα 2 μήνες με απίστευτες ημικρανίες,πόνους στον αυχένα,στην πλάτη και παντού,κοιμόμουν ελάχιστα και πολύ δύσκολα,ξυπνούσα κουρέλι και ένοιωθα οτι δεν υπάρχει ελπίδα,ετσι θα μείνει η κατάσταση για πάντα.Έιπα «τελος» και σιγα σιγα άρχισα να ξανακάνω πράγματα.Δεν μου άρεσαν καθόλου στην αρχη,ούτε η άθληση,ούτε να βλέπω φίλους,τίποτα.Κατάλαβα όμως οτι δεν έχω επιλογή.
Ελπίζω στο καλύτερο,το χειρότερο προσπαθώ να το περιορίζω και να μην του δίνω αξία και σημασία.Πλεον βλέπω βελτίωση στον τρόπο σκέψης.
kalhspera einai 21 etwn.Edw kai 1 mhna sunexeia exw xafnikh kai epimonh duspnoia kai taxukardia zalizomai, me kofi kruos idrotas,spasmoi, sfiximo sto stithos,tremoun ta podia kai nomizw oti tha lupothimisw.Otan prepei na fgw apo to spiti to skeftomai giati fofame mhn me xanapiasei.Mia fora eimoun sto lewforeio kai me eixe spiasi duspnoia kai nomiza oti kapoios me eixe piasi apo ton lemo, molis eftasa katefika apo to lewforeio tromagmeni nomizodas oti fa pethano.Piga se pneumonologo kai mou eipe oti patheno krisi panikou.Sunexeia exw duspnoia xtes xipnisa stis 4 to prwi me edoni anisixia kai den xana koimhthika .Ti na kanw sunexeia me piani krish gia wra kai den xerw ti na kanw.
γεια σας.ειμαι 17 χρονων και με πιανουν κρισεις πανικου εδω και 4 μηνες ανα διαστηματα .ασχολουμε με πυγχμαχια και πηγενω στο γυμναστηριο.θελω να μαθω αν αυτο επηρεαζει στον αθλητισμο και αν πηραζει οταν πινω αλκοολ την εβδομαδα μια φορα
de
Γεια σας.. Το καλοκαιρι που μας περασε λιποθυμισα για πρωτη φορα κατα την διαρκεια των διακοπων και απο τοτε με πιανουν πολυ συχνα φοβοι μηπως το ξαναπαθω, ακομα και κρισεις πανικου.. Πιο συγκεκριμενα, νιωθω εντονες ζαλαδες, βαρυ κεφαλι, αδυναμα ποδια καμια φορα οταν περπαταω, δυσκολια στην αναπνοη ακομη και στον υπνο (δεν μπορω να κοιμηθω γιατι μου κοβεται η ανασα και καταλαβαινετε) κλπ. Κυριως οταν ειμαι εξω απο το σπιτι μου, ή σε μερη με πολυ κοσμό φοβαμαι παρα πολυ οτι θα μου ξανασυμβει να λιποθυμησω με αποτελεσμα να αγχωνομαι υπερβολικα και να με πιανουν παλι ζαλαδες και πανικος. Ειμαι 17 χρονων και φετος εκτος απο αυτα δινω και πανελληνιες και εχω κουραστει-αγχωθει παρα πολυ ολη την χρονια.. Και φοβαμαι ιδιαιτερα μηπως το ξαναπαθω οταν θα παω να δωσω και γενικοτερα οτι θα ζω μ αυτο το πραγμα για ολη μου την ζωη.. Δεν ξερω τι ακριβως συμβαινει και αν ειναι καθαρα αγχος λογω πανελληνιων απλως θα με ενδιεφερε πολυ και η δικη σας γνωμη. Ευχαριστω εκ των προτερων.
geia sas,
apo oti diabazw den eimai i monh pou upoferw,konteyw ta 18 kai tin proti krisi panikou tin epatha prin 11 mines.Pigename gia mpanio se ena meros 1 ora sxedon me t aytokinito k ksafnika eniosa oti dn mporw na parw anasa oti kapoios me sfygkei sto laimo taxikardia entoni zali kai aisthima oti tha pethanw …ftasame stin paralia k dn mporousa oyte na katso erema dn iksera ti m ginete opoe sikothikame k figame gia kaki m tyxi itan kiriaki k eyaxna gia efimereyon nosokomeio ..mou zitisan na kano eksetaseis alla ego dn ithela giati exw kai ayto to provlima exw megali fovia stous giatrous,eneseis,nosokomeia,karavia,aeroplana,asanser kai arketa alla pragmata ,me ta polla arxisa na klinome sto spiti apo to mialo mou pernagan diafores skeyeis nomiza pos exw diafores arosties kai oi kriseis sinexizan opote apofasisa na pao gia eksetaseis ekana aimatologikes piga se pathologo,kardiologo kai den eixa tipota piga loipon kai se psixologo alla dn eida na me voithaei idietera na milaw me enan kseno!!den kserw ti na kano tous teleuteous mines exei xeirotereyei i katastasi pethane o papous m k i yixologia m exei ginei akoma xeiroteri exw ftasei se simio na fovame na vgo apo o spiti gia na min pathw kati kai den prolavoun na me pane se nosokomeio …exw na vgo gia poto polous mines den mporw na mpo se mesa metaforas kai genika exoun allaksei ta pada stin zwh mou!!!sas parakalo peite mou tin gnomi sas
geia sas,
eimai 19 xronwn k apo tote pou hmoun mikrh(6-7 etwn) exw kapoies kriseis pou kratoun merika deuterolepta kai mou koboun thn anasa. me pianei ksafnikos fobos gia 8emata opws o 8anatos k arxizw na exw duspoia,niw8w na xanw th dunamh mou kai genika me kurieuei tromos,ousiastika xwris logos. den kserw an einai emmonh,giati den uparxei sugkkrimeno 8ema pou me apasxolei. exw arnhtikes skepseis,exw ta sumptwmata pou sas eipa k niw8w pws pe8ainw.den to exw ekmusthreutei pote,niw8w pws eimai egw ayth pou ta zei k kanenas allos.isws ntrepomai,isws fobamai na to pw. den kserw an einai krish panikou alla 8elw na ma8w ti einai kai as to ksanapa8w(pou to apeuxomai fusika giati einai apo tis xeiroteres stigmes sth zwh mou).
ka8e apopsh sas 8a mou fanei xrhsimh. euxaristw.
Το μόνο σίγουρο είναι πως κανείς δεν είναι ο μόνος ή η μόνη που περνάει κρίσεις πανικού. Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα (και φυσικά σε όλο τον κόσμο) που ζουν παρόμοιες καταστάσεις. Το ίδιο και εγώ. Έχω περάσει δεκάδες κρίσεις πανικού και το μόνο βέβαιο είναι πως προκαλούνται απο αρνητικές σκέψεις που έχουν συσωρευτεί. Είναι το άγχος που «μαζεύεται» σαν ένα κουβάρι και εδρεώνεται.
ΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ: Ο εγκέφαλος μας έχει δυστηχώς την «ικανότητα» να προσαρμόζεται σε καταστάσεις. Είναι σαν ένα χωράφι. Ότι σπέρνεις, θερίζεις. Σπέρνουμε σπόρους άγχους που αργότερα θα αναπτυχθούν, θα γίνουν φυτά, θα μεγαλώσουν και θα αποκτήσουν ρίζες. Εμείς, απο τη θέση του «αγρότη» (συγχωρέστε μου τον ίσως χαζό συμβολισμό) καθόμαστε απαθής και κλαίμε τη μοίρα μας. Ξεχνάμε ότι στα χέρια μας κρατάμε ένα δρεπάνι. Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να «πολεμήσουμε», να κόψουμε και να ξεριζώσουμε το άγχος. Ίσως ακόμη…μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και κάποιο ζιζανιοκτόνο (ηρεμηστικά, αντικαταθληπτικά). Δεν είναι τόσο κακό όσο θέλουν κάποιοι να πιστεύουν. Σίγουρα έχουν κάποιες παρενέργειες (ιδιαίτερα τις πρώτες εβδομάδες) αλλά βοηθούν τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα να ισσοροπήσει ώστε να μπορέσουμε με ηρεμία να σκεφτούμε λογικά. Ο καθένας μας ας κρίνει τι χρειάζεται και τι θα τον/την βοηθήσει καλύτερα. Δεν έχουμε όλοι την ίδια αντοχή!
Πολλοί αναφέρονται σε ασκήσεις χαλάρωσης τις οποίες και εγώ βρίσκω ευεργετικές. Όμως…οταν εργάζεσαι ή «αναγκάζεσαι» να βρίσκεσαι ανάμεσα σε κόσμο, δεν έχεις την πολυτέλεια να κάνεις ασκήσεις χαλάρωσης και φυσικά ούτε να πας στο σπίτι σου να ηρεμήσεις. Αυτό απο μόνο του ανατροφοδοτεί τον πανικό. Η «προσμονή» είναι εφιαλτική. Πότε θα έρθει ο επόμενος πανικός; Που θα με βρεί; Πως θα αντιδράσω; –
ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ; Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία (σχετικά με το θέμα) και όλοι μιλούν για την αλλαγή στον τρόπο ζωής. Να μειώσουμε το άγχος, να προβληματιζόμαστε λιγότερο, να ασκούμαστε, να τρώμε σωστά κλπ κλπ. Δέν έχουν άδικο αλλά απο την άλλη μιλούν απο τη θέση του παρατηρητή. Πρέπει να το βιώσεις για να καταλάβεις τι περνάει κάποιος έκεινη τη στιγμή που αισθάνεται αβοήθητος και στο έλεος μιας αρνητικής ενέργειας που καταβάλει το σώμα του και το αποδυναμώνει. Η ΛΥΣΗ: Το μόνο σίγουρο είναι πως η αποδοχή του πανικού και η συνειδητοποίηση πως δεν πρόκειται να πάθουμε κάτι κακό ή ακόμη και να πεθάνουμε την ώρα της οξείας φάσης, είναι αυτό που θα βοηθήσει να το ξεπεράσουμε. Θέλει όμως επιμονή και χρόνο. Δεν είναι διακόπτης on/off. Δεν πατάς κάποιο κουμπάκι. Δεν υπάρχει μαγική άμεση λύση. Ο ίδιος ο έγκεφαλος απο μόνος του θα βρεί τον δρόμο του. Θα αντιδράσει σιγά-σιγά και θα επανέλθει. Χρειάζεται όμως υπομονή και κουράγιο. Η «ίαση» θα έλθει μόνη της. Το έχω ξαναπεράσει και ξέρω. Ας έχουμε λοιπόν πίστη στον ευατό μας, ας κοιτάξουμε κατάματα τον φόβο, ας κάνουμε έναν διάλογο με τον εαυτό μας και ας τον πείσουμε ότι σύντομα όλα θα είναι καλύτερα.
ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ;
Πολλά μπορούν να κρύβονται πίσω απο τις κρίσεις πανικού. Οικονομικές δυσκολίες, ασθένεια κάποιου συγγενικού προσώπου, ένας χωρισμός, κάποια σχέση, μη αποδοχή του τρόπου ζωής μας, άγχος, υπέρμετρος ζήλος, επιθυμία για περισσότερα υλικά αγαθά…. ή ακόμη χειρότερα…, οικογεν. προβλήματα, κακοποίηση στη παιδική ηλικία κάποιος πρόσφατος τραυματισμός ή ατύχημα που άλλαξε τη ρουτίνα μας και εκατοντάδες άλλοι παράγοντες. Ο ψυχολόγος σίγουρα μπορεί να βοηθήσει να εντοπίσουμε την πηγή ή τις πηγές που πυροδότησαν τις κρίσεις πανικού (αν και αναρωτιέμαι τι νόημα έχει). Υπάρχουν πραγματικά άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ή δεν υποψιάζονται τι είναι αυτό που τους προκαλέι ψυχική αναστάτωση; Απο την άλλη, γνωρίζω πως πολλοί άνθρωποι έχουν βοηθηθεί απο ψυχολόγο και έχουν βάλει τις σκέψεις τους σε μια σειρά. Εγώ προσωπικά δεν νομίζω πως βοηθήθηκα. Ίσως όμως και να μην είχα την τύχη να βρω κάποιον που να έχει τη θέληση και την εμπειρία. Ίσως αν έκανα περισσότερες συνεδρείες να είχα κάποιο αποτέλεσμα. Ανήκω όμως σε αυτούς που πιστεύουν στη «χημεία» και τη βοήθεια των φαρμάκων.
ΓΙΑΤΙ ΦΑΡΜΑΚΑ; Γιατί δυστηχώς ο εγκέφαλος μας ¨κολάει» σε ένα συγκεκριμένο μοτίβο σκέψης και αντίδρασης. Η σεροτονίνη ή νορεπινεφρίνη και οι υπόλοιποι νευροδιαβιβαστές μειώνονται και μένουμε στο συναίσθημα της λύπης και του πανικού. Δεν θέλω να βάλω κανέναν σε αυτή τη διαδικασία. Δεν είμαι ειδικός και δεν είμαι γιατρός! Απλά είναι η λύση που προτίμησα και ελπίζω σύντομα να νοιώσω πολύ καλύτερα!
Kalispera
επαθα κι εγω κριση αγχους προσφατα και τελικα δεν ειναι τοσο τρομερο οσο ακουγεται, Δεν ειναι τιποτα αλλο απο σωματοποιηση του αγχους. Ειχα βεβαια ολα εκεινα τα συμπτωματα οπως τρεμουλο, ταχυκαρδια, στεγνωμα του στοματος μου και το χειροτερο απο ολα οι ασχημες σκεψεις οτι κατι έχω στην υγεια μου, Στην αρχη πήρα 2-3 φορές ένα ηρεμιστικό και αυτό γιατι έτσι ήθελα, αυτό πίστευα οτι θα με βοηθήσει. Μετα μεσα από κουβέντες με τη μητερα μου μου έδωσε να καταλάβω ότι πρέπει να μιλάμε για ότι μας απασχολεί, αυτό που φαίναται μικρό και ασύμαντο στους άλλους για εμας μπορεί να αποτελεί προβλημα, Δεν αρκεί όμως να μιλάμε με τους άλλους πρέπει να μιλάμε με τον ίδιο μας τον εαυτο.
Η επανάληψη της φράσης είναι όλα καλα και δεν έχεις απολύτο τπτ με βοήθησε πολυ,
Τα φαρμακα δεν είναι η μόνη λύση, μια βαλεριάνα, ένα τίλιο ή ενα χαμομήλι μπορεί να κάνουν τό ίδιο καλό, Η σωματική ασκηση, το τραγούδι, ο χορος είναι φαρμακα όχι μονο για το σώμα αλλά και για τη ψυχη. Ο υπνος είναι επίσης φάρμακο,
Δεν το παίζω γιατρος απλά προσπαθώ να δώσω σε αυτό το σύμπτωμα τη θέση που το αξίζει και αυτό που αξίζει πάνω από όλα είμαστε εμείς και η όμορφη ζωή που έχουμε μπροστά μας,
καλη ανασταση σε όλους μας!
Καλημέρα,
Θα ήθελα να πω κ εγώ κάτι πάνω σ’αυτό το θέμα!! Για την κρίση πανικού!
Μου πρωτοεμφανίστηκε το 2007 όταν έδινα πανελλαδικές εξετάσεις…Το πολύ άγχος μου κατέστρεψε το όνειρό μου!
Τα συμπτώματα ήταν: Τρέμουλο..πόδια-χέρια-στόμα-δόντια κ φτερουγίσματα στο στήθος!! Λέω οκ Πεθαίνω αυτή την στιγμή! Ηταν η πρώτη φορά που φοβήθηκα για κάτι! Ενω παλιότερα ήμουν Τελείως Αναίσθητη!!
Για να μη τα πολυλογώ τώρα είμαι 22 χρονών κ αυτές τις μέρες έχω να μπούκωμα μέσα μου..σαν να μου βγει η ψυχή..Να μην χορταίνω την ανάσα μου! Κ χθες λοιπον με έπιασε πάλι αυτή η κρίση απ’τον φόβο μου! Τρεμουλο και αυτη τη φορα μουδιαγμα στα χέρια.
Θέλω να αποβάλω οριστικά αυτό τον φόβο γιατι πέρα απ τη ταλαιπωρια..Με ρίχνει κ τελείως ψυχολογικά.Πως μπορώ μετά να σκεφτώ θετικά;;;
Γι’αυτο αν μπορείτε να μου προτείνετε καποιες λυσεις..
Ευχαριστώ εκ των προταίρων.
καλησπερα σας.
θα ηθελα και εγω με την σειρα μου να πω το προβλημα μου..
Γεννηθηκα σε μια οικογενεια πλουσια μεχρι την ηλικια των 7 χρονων που ο θανατος του αδερφου μου μας σημαδεψε τισ ζωες μας.Απο τοτε αυτο που θυμαμαι εναν πατερα να σκορπιζει και να χαριζει την περιουσια του να μην δουλευει για πολλα χρονια να λειπει ολη μερα γυρνωντας σπιτι μεθυσμενος η μανα μου ολη μερα στα νεκροταφεια και εγω σπιτι σχολειο σαν ναμην υπαρχω.εγω τοτε ασχοληθηκα πολυ με τον αθλητισμο και ευτυχως ξεδινα με αυτο.Θυμαμαι στην τριτη γυμνασιου επειδη οι φιλεσ μου τοτε πηγαν λυκειο και εγω γθμνασιο δεν ειχα παρεες και ηθελα να σταματησω το σχολειο.εκανα κοπανεσ,στην ωρα του μαθηματος μα επιαναν ζαλαδες και τοτε ειχα και ενα προβλημα με τα ματια μου θολωναν τα εβλεπα ολα μισα με αποτελεσμα να φευγω απο το σχολειο με πονοκεφαλους.το προβλημα ειπαν ηταν λογο του καφε που επινα.βεβαια ειχα καλεσ επιδοσεισ και γι αυτο με περασαν την ταξη..ηταν εφιαλτης τοτε για μενα που το ξεπερασα μονη μου χωρισ το ενδιαφερον των γωνιων μου..θυμαμαι μου φωναζαν κιολας…Ηρθε ο καιρος ποθ πηγα λυκειο εκει αλλαξαν ολα..δεν φοβομουν να παω σχολειο,εβγαινα βολτες εκανα αλλεσ παρεες,δουλευα παραλληλα και θυμαμαι ειχα παει και μονη μου βολτα στην αθηνα χωρισ αγχος χωρισ τιποτα..ολα τα εκανα μονη μου..τα απλα καθημερινα πραγματα…εκανα σχεση μετα με ενα παιδι που ειμασταν ολη μερα μαζι.με πηγαινε στην δουλεια με εφερνε και γενικα πουθενα δεν εκανα κατι μονη μου.ηταν κατι που μου αρεσε..ισωσ στο προσωπο του να βρηκα αυτη την ασφαλεια και ενδιαφερον που δεν μου ειχαν δειξει.Τον χωρισα γιατι ηθελα να ζησω τον ερωτα μου με μια σχεση που ειχα αφησει μιση πριν απο αυτον.Αλλωστε η σχεση που ειχα μοθ θυμιζε πιο πολυ αδερφικη..τοτε αρχισαν τα προβληματα μου..εκανα νεα σχεση που δεν ηταν ολα οπωσ πριν..επρεεπε να κανω και πραγματα μονη μου οπωσ να παω μονη για δουλεια με το αμαξι μου να παω για ψωνια και πολλα αλλα.αρχισα να αμφισβητω την σχεση μου οτι ταχα δεν με αγαπαει και να κανω πισωγυρισματα στην προηγουμενη σχεση.δεν ηξερα τι ηθελα ημουν σθναισθηματικα μπλοκαρισμενη και τελικα ολα αυτα για ενα πραγμα ειχα αγοραφοβια δεν μπορουσα να κανω τιποτα μονη μου..βεβαια ηταν κατι ου μετα το καταλαβα αυτο μετα απο 4 χρονια..το μονο που καταφερα ηταν να δημιουργησω προβλημα μεγαλυτερο σε εμενα και την τωρινη σχεση που δεν μου εχει εμπιστοσυνη…απο τοτε που εμεινα εγκυος σταματησα να κανω πισογυρισματα αλλα δυστυχως χαλασα την σχεση μου..τωρα εχω 2 παιδια και προσπαθω να φτιαξω την σχεση μου..δεν εχω δουλεια και ο λογος φοβαμαι να οδηγησω μονη μου θελω παρεα γι αυτο,φοβαμαι να παω για ψωνια μονη μου και γενικα δεν μπορω να κανω τιποτα μονη μου..οταν με πιανουν οι κρισεισ αυτεσ νιωθω σαν να χανομαι να βλεπω θολα να με πιανει ταχυκαρδια,ιδρωτας και τρομερο αγχος.βεβαια στο παρελθον ειχα μια εμπειρια με το αμαξι μου οδηγουσα στην εθνικη και ξαφνικα με επιασε ιδρωτας και ζαλαδα και απορω πως δεν σκοτωθηκα..το προβλημα μου ειναι οτι παντα θελω να ειμαι με παρεα καποιον για να κανω κατι νιωθω σαν να ειμαι μονη και αβοηθητη..νιωω το προβλημα μεγαλυτερο τωρα γιατι εχω και 2 παιδια που πρεπει καποια στιγμη να παω μονη καπου με αυτα συν οτι πρεπει να δουλεψω .και απορω πως μου συμβαινει αυτο αφου παντα με κοσμο ειχα να κανω λογο δουλειας και παντα ειμαι κοινωνικη και μου αρεσουν οι παρεες.νιωθω σαν ενασ τιγρησ μεσα σε κλουβι..πως μπορω να το αντιμετωπισω απο την στιγμη που δεν εχω χρηματα για ψυχαναλυση ?δεν θπαρχει καπου δωρεαν να παω?η’ θα πρεπει να βιωσω μια ζωη με το προβλημα μου?
Τοσο γνωριμα,ολα ομως,ενα εχω να πω κ ενα ειναι το σιγουρο.μονο το να εκτεθει κανεις στον φοβο του θα βοηθησει.ΜΟΝΟ.
Καλησπέρα! Εγώ δεν πάσχω από κρίσεις πανικού, ΄μα από κάτι παρόμοιο: από αρρωστοφοβία. Εμφανίστηκε στα 10 μου, όταν πέθανε ο αγαπημένος μου παππούς, όπου ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με τον θάνατο. Πέρασα, από τότε πάρα πολλές νύχτες, λουσμένη με κρύο ιδρώτα και τρεμούλες, σκεπτόμενη τα χειρότερα: ότι θα πάθω κάποια σοβαρή ασθένεια κ.τ.λ. Μεγαλώνοντας, μετά την εφηβεία, μου πέρασε από μόνο του. Για την ακρίβεια, μόλις ξεκίνησα να βγαίνω, να διασκεδάζω και να επιδίδομαι στις σπουδές μου, εξαφανίστηκαν όλα. Και πάλι βέβαια, μόλις ένιωθα κάποιο πόνο στο σώμα μου φοβόμουν, αλλά έπαψα τουλάχιστον να ξενυχτάω φτιάχνοντας απίστευτα σενάρια για θανατηφόρα νοσήματα. Τώρα είμαι 27. Είμαι αδιόριστη εκπαιδευτικός και έχω ασχοληθεί με την παιδική ψυχολογία, στα πλαίσια των σπουδων μου. Πριν ακριβώς ένα χρόνο, ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με ψυχικά νοσήματα. Για την ακρίβεια, η καλύτερή μου φίλη πήγε στο νοσοκομείο με κρίση άγχους. Την ίδια εβδομάδα, μία γνωστή μου έπαθε κρίση πανικού στη δουλειά της και έφυγε τρέχοντας. Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε ένα μήνα μετά, όταν η πεθερά του αδερφού μου έπαθε κρίση πανικού μπροστά μου και μας αποκάλυψε ότι παλιά είχε κατάθληψη. Από τότε η αρρωστοφοβία μου επέστρεψε… Βλέποντας όλα αυτά τα περιστατικά, άρχισα να νιώθω πως τα έχω όλα!!! Αποτελώ πολύ αγχώδες άτομο από μικρή ηλικία, οπότε άρχισα να σκέφτομαι πως: αφού το έπαθαν εκείνες, αποκλείεται να μην το πάθω κι εγώ που είμαι τόσο αγχώδης! Εδώ και ένα χρόνο λοιπόν, ενώ όλα γύρω μου είναι τόσο καλά (σχέση, οικογένεια), φοβάμαι το ενδεχόμενο ότι ίσως πάθω κάποιο ψυχικό νόσημα. Έχοντας εξαντλήσει το ενδεχόμενο να πάσχω από κάτι σωματικό, φοβάμαι ότι θα μου «έρθει» κάτι ψυχικό… Υπάρχουν νύχτες που σκέφτομαι ότι μπορεί να τρελλαθώ, να χάσω τα λογικά μου ή να πάθω κατάθλιψη και να μην μπορώ να βγω από το σπίτι. Προς το παρόν, δεν υπολειτουργώ και δεν έχω αγοραφοβία. Όμως, όταν βγαίνω από το σπίτι νιώθω μπουκωμένη από το άγχος, σκεπτόμενη διάφορες ψυχικές διαταραχες που «κυκλοφορούν» και ίσως πάθω.Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να πάρω αντιαγχολυτικά. Κι αυτό γιατί, αν τα πάρω τώρα που στην ουσία δεν έχω τίποτα, τι θα κάνω αν μου έρθουν δυσκολίες στη ζωή. Θέλω να είμαι δυνατή και να μάθω να τις αντιμετωπίζω μόνη μου.
Είναι τόσο εύκολο ο άνθρωπος να χάσει τα λογικά του; Πώς να καταφέρω να μην επικεντρώνω σε όποιο νόσημα ακούω ότι έχει κάποιος; Υπάρχει περίπτωση να πάθω κάτι ψυχολογικό απλά επειδή φοβάμαι μην πάθω κάτι ψυχολογικό; Καμιά φορά νιώθω πανικό, μόνο και μόνο από τον φόβο μου μην πάθω πανικό σαν τις κυρίες που προανέφερα. Δεν αντέχω άλλο τον κόμπο στο λαιμό μου από το άγχος μήπως πάθω κάτι και δεν έχω φυσιολογική ζωή στο μέλλον…
Καμιά φορά γελάω με τα σενάρια που κάνω, αλλά έτσι είμαι και αγαπώ τον εαυτό μου! Δεν είμαι τέλεια… Έχω αρρωστοφοβία… κι έχω όλη την καλή διάθεση να την ξεπεράσω… Αλλά πώς; Ιδιαίτερα τώρα που φοβάμαι μήπως νοσεί ο νους μου….
Σας κούρασα, ε; Λίγο διαφορετική η ιστορία μου από τις δικές σας, αλλά πραγματικά θέλω τη γνώμη σας!
ΦΙΛΙΑ!!!!
Γεια σας θα ηθελα να πω και την δικη μου εμπειρια σχεστικα με τις κρισεις πανικου.Τα τελευταια 2 χρονια υποφερω αλλα προσπαθω να το ελενγχω με το να σκεφτομαι κατι αλλο η οταν ειμαι με παρεα να ανοιγω μια συζητηση για να απασχολησω το μυαλο μου και να ηρεμησω μετα απο λιγο.Το μεγαλυτερο προβλημα μου ειναι ομως οτι δεν μπορω να παω μια εκδρομη η ενα ταξιδι μακρυα απο το σπιτι μου γιατι φοβαμαι οτι θα παθω κριση πανικου και δεν θα μπορω να κανω κατι.Ενω οταν βγαινω βολτα κοντα στο σπιτι μου ξερω οτι αν δεν μπορω να ξεπερασω την κριση θα παω σπιτι μου και θα ηρεμισω το βλεπω σαν καταφυγιο.Ευχαριστω πολυ.
Γεία σας
Διαβασα τα παραπανω με παρα πολυ προσοχη!Ειναι ολοσωστα το εχω πετυχει απλα καθε φορα μου ξανα εμφανιζονται με εντονα συμπτωματα οπως ζαλαδα πονοκεφαλους ταχυκαρδια θωλη οραση δυσπνοια κτλπ.δεν ειχα ποτε καποια φοβια για να μου εμφανιστει απλα ενα διαστημα δεν εβγαινα απο το σπιτι και μου εμφανιστηκε ξαφνικα σαν αγοροφοβεια!Πλεον Παιρνω Βαλεριανα αλλα δεν με πιανει και δεν μπορω να βγω απο το σπιτι μου!Παρατηρησα ομως οτι με την γυμναστηκη αισθανομαι πιο δυνατος και καλυτερα!Σε ενα πραγμα θα διαφωνησω το αλκοολ μου εκανε πολυ «καλο» διοτι το μυαλο μου μουδιαζε και απομακρυνα τις σκεψεις μου!Εκει ομως που θελω να καταληξω ειναι οτι πλεον οτι και να κανω μου εμφανιζεται ειτε ομαλα ειτε εντονα!
Θα πρεπει να επισκεφτω καποιον ειδικο?Μπορω αν παω κοντρα στην κριση(δλδ να ξαναπαω στα μεροι που με επιασε?και να προσπαθησω να μεινω ψυχραιμος κλπ) να μου περασει ή να γινει πιο εντονη?
Αυτα θα ηθελα να πω και να ρωτησω γιατι παλια μπορουσα να το ξεπερασω και να το ελενξω πλεον οχι!
Ευχαριστώ κι εγώ Παντελή,μου έφτιαξες τη μέρα,χαίρομαι που βρήκες δύναμη.
Εγω δεν πήγα σε ψυχολόγο αλλά αν π.χ. ξαναπερνούσα τα ίδια χάλια με το χειμώνα τότε θα πήγαινα.
Συμφωνώ απόλυτα για τη γυμναστική,μην την παρατάς,σίγουρα σε βοηθάει να αισθανθείς πιο δυνατός,
ανεβάζει την αυτοπεποίθηση,χαλαρώνει το μυαλό.
Σκέψου οτι η κρίση πανικού είναι ουσιαστικά μία εκτόνωση άγχους,δεν ξέρουμε τι την προκαλεί αλλά για να
ήρθε σημαίνει ότι το σώμα θέλει να εκτονωθεί,όσο άσχημη και να γίνει θυμίσου οτι δεν πρόκειται να σε βλάψει καθόλου,όυτε πνευματικά ουτε σωματικά.
Το αλκοόλ είναι δίκοπο μαχαίρι:ναι μεν μπορεί να μουδιάσει το μυαλό,από την άλλη αν η κρίση πει «ρε δεν πάμε να δούμε τι κάνει ο Παντελής?» και σε βρει μισομεθυσμένο,τότε δύσκολα θα την αποφύγεις.Μιλάω εκ πείρας,δεν είμαι και αλκοολικός αλλά τα κατεβάζω τα κρασιά μου συχνά πυκνά!Απλά αν πιείς πολύ μπορεί την επόμενη μέρα να έχεις κακή διάθεση και να νομίζεις ότι θα πάθεις κρίση.Θα σου συνιστούσα να πίνεις και πολύ νερό,η αφυδάτωση μπορεί να σου προκαλέσει κακή διάθεση εύκολα.Τελοσπάντων,με μέτρο το αλκοόλ.
Φυσικά και να πας στα μέρη που σε έπιασε,μη ζοριστείς να μείνεις ψύχραιμος,απλά πήγαινε!Όπως θα πήγαινες πριν τις κρίσεις,χωρις κάποιον ιδιαίτερο προβληματισμό.Σίγουρα θα έχεις λίγο άγχος,εγώ ακόμα και κάποιες μπλουζες απέφευγα να φοράω γιατί τις φορούσα όταν με είχαν πιάσει κρίσεις (απίστευτο?),μετά τις φόραγα μόνο και μόνο απο πείσμα.Κλείστηκα σπίτι 2 εβδομάδες μετά την 2η κρίση και πίστεψε με,ήταν μεγάλο λάθος.Αν κόψεις τις παρέες και τις εξόδους τότε 1 πράγμα σου μένει:να κάτσεις σπίτι και να υπερ-αναλύεις ξανά και ξανά το πρόβλημά σου.Δεν υπάρχει λόγος,να σκεφτεσαι οτι έξω υπάρχει μια ζωή που πρέπει να ζήσεις ή καλύτερα,που ΘΕΣ να ζήσεις.
Ελπίζω να έχεις καλά αποτελέσματα,να έχεις υπομονή και περιμένουμε νέα σου.
geia sas,eimai sxedon sta 20 fititria sto tmima arxitektonikis.prin tin teliki parusiasi mou to agxos mou den ipoferotan,ponoi sto stomaxi tasis gia emeto k.a. otan omws eixa erthi i seira mou gia tin parusiasi arxisa na milaw poli grigora se seimio oi akroates mou na min katalambenun otan arxisan na mou lene ta sxolia tous egw arxisa n klew kai efiga amesws pros ta apoditiria.ekei eixa grigores me diskolia anapnoes,mudiasma sta xeria me seimio na min ta niothw ,sti sinexeia ta podia mou itan san na min ipirxan , i kardia mou kontebe na spasi kai sinexws skeftomuna to idio pragma. otan mia simfititria mou me ixe dei to mono pu thimame einai oti mou fwnaze sinexws gia na sinelthw.otan m bgalane e3w ekei sinidopioisa oti ta xeria m itan san na min ipirxan eixan mini sta8era se ena simio, ekeini tin wra eniosa les kai eimu treli kai ola auto ginontan sti fantasia mou..den einai i pwti fora pou to exw pathei alla einai i prwti fora pou ktalambenw pws telika den eina ena aplo athoo agxos.to mono pou mou erxota sto mialo einai to poso axristi eimai. kai fisika den to exw pei stous dikous mou alla oute kai sto agori mou. den gnwrizo pws na antimetopiso to problima mou,alla ektos auto den mporw n to pisteyw pws auto to athoo agxos mou bgike krisi panikou.
euaristw ,
XA
Kalispera,
Eno gia polla xronia taksideva me aeroplano se olo sxedon ton kosmo, ksafnika prin 6 xronιa peripou se mia ptisi athina – larnaka stin mia peripoy ora meta tin apogiosi arxisa na niotho ta prota simptomata epithesis panikou. To palepsa kai eipa na ksanadkimaso akoma mia fora kai pali akrivos meta apo mia ora prisis ksaeixa ta idia simptomata. Apo tote stamatisa na taksidevo me aeroplano fovoumenos pos pali tha mou ksanatixi. sTIS 2 iouniou omos ipoxreotika prepei na taksidepso me aeroplano, vlepete i kipros einai… nisi 🙂 kai mono i idea oti tha mpo sto aeroplano meprovlimatizei kai me agxonei apo tora. Mporeite parakalo na me voithisete etsi pou an mou simvei kai pali na to antimetopiso oso kalitera ginetai? Sas efxaristo poly
Vasili geia sou! Enas tropos gia na apofugeis i na prolaveis mia krisi panikou, einai na pistepseis apla oti einai mia AKINDYNH krisi kai pws den tha sumvei tipota xeirotero apo tis proigoumenes fores. Epipleon, mia askisi pou voitha emena para polu na apotrepsw mia krisi, einai i eksis: otan niwthw pws i krisi «erxetai», gia 10 peripou fores, kathomai kapou xalara kai anapnew me ruthmo. 4 defterolepta eispnoi apo ti muti kai 10 defterolepta ekpnoi apo to stoma. Kleista ta matia, xalaro to swma. Etsi, antistrefeis ta sumptomata tis krisis kai den epitrepeis na ekdilwthoun. Pantws eisai polu tuxeros pou exeis efkairies na taksideveis ana ton kosmo kai afto prepei na se kanei xaroumeno. Min epitrepseis stis kriseis aftes na se kanoun upoleitourgiko kai na se kopsoun apo drastiriotites pou palia xairosoun. Vale peisma sti zwi sou kai pes stis kuries aftes pws den tha se kleisoun sto spiti kai ton eafto sou. Afto kanw ki egw…
S efxaristo Sofia gia tis plirofories kai tis simvoules sou. Tha tis efarmoso kai otan epistrepso tha sou grapso ta apotelesmata.
Έιναι θέμα εξάσκησης και επιμονής Βασίλη,αν υποχωρήσεις και πεις «δεν ξαναταξιδεύω» τότε οι κρίσεις έχουν το πάνω χέρι.Το φόβο σου για τις κρίσεις να τον μετατρέψεις σιγά σιγά σε έχθρα γι’αυτές,την επόμενη φορά που σε πιάσει προσπάθησε να θυμώσεις αντι να φοβηθείς,να θυμώσεις που ήρθε έτσι απρόσκλητη.Κι αν σε ξαναπιάσει στο αεροπλάνο,δεν πειράζει,πείσμα όπως είπε και η Σοφία πιο πάνω.Μην τους δίνεις χώρο.Αν πας στην Κύπρο θα περάσεις καλά προφανώς,που αυτό χρειάζεσαι.Αν κάτσεις σπίτι λόγω της κρίσης τότε κάνεις το Βασίλη νάνο και την κρίση γίγαντα,και κάθε φορά που ακυρώνεις κάτι λόγω της κρίσης,αυτη΄αποκτάει μεγαλύτερο χώρο στη ζωή και το μυαλό σου.Την ώρα που ταξιδεύεις αντί να σκέφτεσαι οτι μπορεί να πάθεις κρίση,σκέψου τα πράγματα που θα κάνεις μόλις φτάσεις.
Υπάρχουν κάποια αρώματα (όπως το γιασεμί νομίζω,κανε μια έρευνα για αρώματα & κρίσεις πανικού,κατάθλιψη στο internet) που σε βοηθάνε να συγκρατείς τις κρίσεις.
Πάντως να ξέρεις οτι εσύ είσαι ο μεγαλύτερος βοηθός του εαυτού σου,αντι να φοβάσαι να ξανακάνεις πράγματα που έχουν τη στάμπα της κρίσης (ταξίδια π.χ.) να πεισμώνεις και να τα κάνεις με νεύρο καθε φορά.
Αν έχεις χρόνο κάνε οπωσδήποτε κάποια γυμναστική,το σώμα πρέπει να εκτονώνεται.
thanks Kosta tgia tis plirofories. Tha to psakso afto em ta aromata. Mou aresei i idea toy… aromatos antidotou tou panikou!!
edw kai kairo (toys teleutaious 3 mhnes…) exw sunexeia neuraa!!oxi oti den eixa….polles fores pathainw kati san diatarxi panikou.eimai apisteuta kuklothimiki kai m ekneurizei apisteuta auto!!gnk tin mia stigmi eimai uperaisiodoksi kai gelaw, kai meta klaiw k ta blepw ola maura!!!aisthanomai suxna eksantlisi(isws ftaiei kai i diatrofi, t n pw..)alla genika aisthanomai pws den uparxei kanena endiaferon…thelw na ginoyn pragmata kai den ginontai..k apo tin fusi mou den exw kai megali upomoni me apotelesma na ginetai ena mpaxalo mesa m…pfffff.exete katalabei t mporei na mou sumvainei???diladi xreiazomai psuxologo…???oi apla logw krishs, sxolis k.a. epikratei autin i katastasi..???
euxaristwwwwwwww
Υπομονή Παρασκευή και αν θές πήγαινε έστω και 1 φορά σε ψυχολόγο να σου πει ακριβώς τι έχεις.Αν έχεις ελεύθερο χρόνο πήγαινε για περπάτημα ή τρέξιμο.Βοηθάει πολύ.
Γειά σας παιδιά!
Αντιμετωπίζω το ίδιο πρόβλημα με όλους σας και έχω να σας πώ το εξής. Ένιωθα πανικό συνέχεια για αρκετό καιρό, μέχρι που αποφάσισα να μιλήσω με ενα ψυχολόγο να καταλάβω τι μου συμβαίνει. Πρέπει να ομολογήσω ότι με βοήθησε αρκετά και όλα τα συμπτώματα είχαν σχεδόν εξαφανιστεί. Απο αυτά που μου έλεγε και μου λέει και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας είναι τα εξής. «Αφού νιώθείς ότι θα πεθάνεις, έχεις πεθάνει?» Ακούγετε χαζό αλλά αν όντως είχαμε κάτι «θανατηφόρο» θα είχαμε πεθάνει μέχρι τώρα. Οπως επίσης με βοήθησε να γράφω τις σκέψεις μου. Γιατί όπως λέει, «μαθαίνοντας να ελέγχεις τις σκέψεις σου, θα είναι ευκολότερο να τις ελέγχεις και όταν δεν είναι και τόσο καλές. Οπότε θα πρότεινα σε κάποιον απο εσας που δεν θέλει να πάει σε ψυχολόγο, να γράφει τις σκέψεις του, ακόμα και όταν δεν νιώθει καλά και να σκεφτόμαστε ότι δεν πεθάναμε ακόμη! Είμαστε εδώ και δεν θα μας στερήσει την ζωή μας το μυαλό μας!
Καλησπέρα!Είμαι 25 χρόνων κ σήμερα πήγα κ εγώ σε ψυχολόγο κ μου είπε οτι παθαίνω κρίσεις πανικού. Αυτό που με προβληματίζει πάρα πολύ είναι οτι νιώθω συνέχεια σαν να μη ζω πραγματικά (αποπροσωποποίηση μου είπε η ψυχολόγος), ενώ δυσκολεύομαι πάρα πολύ να πιστέψω οτι έχω φθάσει σε αυτό το σημείο απο τη μια στιγμή στην άλλη. Η ψυχολόγος με έβαλε να συμπληρώσω κάποια ερωτηματολόγια για αρχή κ μου είπε οτι θέλει δουλειά για να το ξεπεράσω. Μου είπε να γράψω τις φοβίες μου κ τις αρνητικές σκέψεις που κάνω. Έχω περάσει αρκετά στη ζωή μου αλλά ποτέ δεν έφθασα σε τέτοιο σημείο κ αυτό είναι που με φοβίζει. Μου είπε επίσης οτι πρέπει να δουλέψω κάποιους ψυχαναγκασμούς που έχω. Αυτό που θέλω είναι να ξαναγίνω όπως πριν γιατί τώρα νιώθω τόσο μπερδεμένη που αυτό απο μόνο του με πανικοβάλλει ακόμα πιο πολύ. Είναι κάποιες στιγμές που λέω δεν έχω τίποτα, είναι όλα όπως πριν κ κάποιες άλλες που φοβάμαι τόσο πολύ! Θα μπορέσω να γίνω όπως πριν?
γεια σας.ειμαι μολις 17 ετων και απο το Σεπτεμβριο,οταν ξεκινησα τη 2α λυκειου επαθα εντελως ξαφνικα κριση πανικου.γενικα επειδη ειχα περασει πολλα με την οικογενεια μου και η σχεση μου ηταν χαλια,ξεσπασε ετσι ο εαυτος μου.ειχα παει σε ψυχολογο εντελως προληπτικα 3 μηνες πριν την πρωτη μου κριση.εκεινος με βρηκε μια χαρα.το Σεπτεμβριο ομως η ζωη μου αλλαξε.χωρισα ευτυχως μετα απο μια μακροχρονια σχεση και δικη μου επιλογη και τωρα ολα δουλευουν τελεια στη ζωη μου!εχω εναν πααααρα πολυ καλο συντροφο που με αγαπαει,με κατανοει και ειναι στο πλευρο μου.οι κρισεις μειωθηκαν και το 2011 εχω παθει μονο 2 φορες.οταν το ειχα παθει πρωτη φορα,δεν ετρωγα,δεν κοιμομουν,νομιζα οτι θα πεθαινα,δεν μπορουσα να κουνηθω.παρολο που ολα ειναι καλα τωρα με την οικογενεια μου και με το συντροφο μου,αποφευγω τα τρενα,το μετρο,καμια φορα και το αυτοκινητο με το φοβο οτι θα το ξαναπαθω.οταν ομως ειναι γνωστοι μου διπλα μου,τοτε ολα ειναι καλα επειδη ξεχνιεμαι.με το Λυκειο θα παμε στο Λονδινο για 5 μερες και ΔΕ ΘΕΛΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΧΑΣΩ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΤΑΞΙΔΙ.το προβλημα ειναι οτι δεν εχω ξαναμπει σε αεροπλανο και τρεμω μονο στην ιδεα οτι θα παθω κατι εκει πανω και θα ειμαι 3,5 με 4 ωρες στον ιδιο χωρο.νιωθω απλα αβοηθητη!Σας ευχαριστω εκ των προτερων!
kalispera!prin apo ena xrono peripou eixa tin prwti mou krisi panikou mesa sto treno.o kosmos htan pragmatika para polus.lipothimisa vrethike mia fili kai me «mazepse» kai ola kala.na tonisw oti den eixa pote provlima me ton kosmo kai tous klistous xwrous.pigena se gipeda,se sinavlies douleva se bar ta kakolairia kai ola kala.ligo prin to pasxa to epatha alli mia krisi panikou se ena estiatorio.apo tote to provlima kai lew provlima giati mou exei xalasei pragmatika ti zwi exei xeiroterepsei.den mporw na paw oxi se ena club,alla oute kan sto super market,gia pswnia den mporw koinos na kanw tipota.kathe fora skeftomai kai lew kai an lipothimisw ti tha ginei?paw kapou kai sta 5 lepta exw fugei.den mporw na anapnefsw,tremoun ta podia mou me louzei kruos idrotas.skeftomai na paw se psixologo den mporw allo me auti tin katastasi.eimai 22 xronwn kai vlepw ti zwi mou na pernaei etsi.oute gia douleia den tha mporw na paw se ligo kairo.opoios mporei na me voithisei….euxaristw polu.
thewrw pws h pio kalh lysh stis kriseis panikou einai h syndiastiki agwgi me farmaka k psyxotherapia…..Ta farmaka boithoun thn parousa fash se pio grigoro xrono enw h psyxotherapia einai pio bathia k pio xronobora….Egw edw k 3 mhnes exw ksekinisei k me ta 2 …..na pw thn alithia den ida megali beltiwsi alla akoma elpizw k perimenw…..
Οι κρισης πανικου με ενδιαφερουνε γιατι πολλες φορες βρισκομαι σε αυτη την κατασταση στης ευχαριστες αλλα και στης δισαρεστες στιγμες της ζωης. Και αυτα τα αρθα που γραφετε μας ταρακουνανε και μας λενε οτι δεν κυνδινευει η ζωημας απο μια κριση πανικου
καλησπερα
χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη ….
Δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου με τις κρίσεις αυτές…..
ή8ελα να ρωτήσω αν ένας ψυχολόγος μπορεί πραγματικά να βοηθήσει ή αν 8α πρέπει απο μόνη μου να βοηθηθώ κάπως….
το παλεύω 2 χρόνια τώρα αλλά δεν τα καταφέρνω….
δε φοβάμαι οτι 8α ξαναπάθω κρίση πανικού….φοβάμαι μη μου μείνει για όλη μου τη ζωή!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
πω πω να ξερετε ποσο συμπασχω παιδια.μου εχει αλλαξει ολη η ζωη.αλλα φυσικα οχι προς το καλο.να φοβαμαι νΑ ΜΕΙΝΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ, Η ΝΑ ΠΑΩ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΜΗΠΩΣ ΠΑΘΩ ΚΑΤΙ.απο ψυχοσωματικα παλι?…αλΛΟ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!.ΕΚΑΝΑ ΠΟΛΛΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑ ΚΑΤΙ.ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΟΜΩΣ.ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΕΓΝΩΣΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝ ΕΧΩ ΚΑΤΙ.ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ.
AAA ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΠΛΕΞΩ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΑ.
thn paraskeyh ekleisa na paw sw psuxologo…den exw na xasw tipota….mporei kai na bgw kerdismenh!!!!!!!!!!
eimai toso dunath otan den panikovallomai!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
alla 8a h8ela na ma8w an pragmatika kapoios exei voh8h8ei apo psuxologo, estw kai me 8erapeia….
Γεια σας.
Διάβασα πολλά από τα παραπάνω σχόλια και σκέφτομαι ότι δεν είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που περνάει τη τραγική κατάσταση της Κρίσης Πανικού.
Είμαι 34 χρονών και μόλις ένιωσα μια κρίση πανικού την προηγούμενη Παρασκευή. Το θέμα είναι ότι γνωρίζω τι συμβαίνει γιατί το είχα νιώσει πρώτη φορά πριν περίπου 5-6 χρόνια όταν είχα περάσει κάποιες συναισθηματικές καταστάσεις με την υγεία μου και είχα φοβηθεί. Σε εκείνη την περίοδο είχα φαρμακευτική αγωγή 6 μηνών όπου τελικά κατάφερα να ξεπεράσω την αγοραφοβία και άλλες συνέπειες των κρίσεων πανικού. Φυσικά άργησα πάρα πολύ να ξαναμπώ σε Μετρό και Αεροπλάνο και πάλι με βοήθεια χαλαρωτικών χαπιών. Αλλά σιγά σιγά και χαλαρά. Δεν μπορούσα πλέον να κάνω κάτι επικίνδυνο όπως πριν αλλά σιγά σιγά κάτι κατάφερνα. Τελικά και ταξίδεψα αρκετές φορές με αεροπλάνο και άρχισα να κάνω πιο δύσκολα σε επικινδυνότητα πράγματα.
Όμως από την πρώτη φορά που ένιωσα την κρίση πανικού, έχω πάντα μαζί μου όπου πάω τα χάπια ΧΑΝΑΧ για να νιώθω λίγο ασφάλεια στο σταμάτημα της κρίσης. Ελάχιστες φορές τα χρησιμοποίησα και πάντα όταν ένιωθα κίνδυνο.
Το τελευταίο χρόνο όμως περνάω μια οικογενειακή περιπέτεια υγείας όπου μου έχει δημιουργήσει συναισθηματική και έτσι την προηγούμενη εβδομάδα πέρασα μια κρίση πανικού όπου τελικά πήρα 2-3 XANAX για να ηρεμήσω από την ταχυπαλμία, το τρέμουλο και την φοβία για την ζωή μου. Ξεκίνησα φαρμακευτική αγωγή με XANAX μετά από εντολή του γιατρού μου για 10 μέρες καθώς επίσης και συνεχής χαλάρωση. Σήμερα μετά από 5 μέρες κατάφερα να οδηγήσω μόνος μου, να πάω στη δουλειά μου και να κάνω πράγματα μόνος μου. Ελπίζω να λάβω και μια βοήθεια από Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας σύντομα.
Θέλω να δώσω κουράγιο σε όλους εσάς που βιώνετε καταστάσεις Κρίσεων Πανικού. Σε οποιονδήποτε μπορεί να συμβεί.
Θα τα καταφέρουμε. Κουράγιο και προσπάθεια.
Ευχαριστώ.
katerina mou k egw stin arxi imoun polu arnitiki me to thema farmakeytiki agwgi…milisa omws me idikous psuxiatrous dieythintes psyxiatrikwn nosokomiwn-klinikwn k na sou pw mia ekfrash pou mou emine (Ase tis malakies kai pare ta farmaka pou sou sistinei o psyxiatros sou ena den thes se oli sou thn zwh mia fora thn bdomada na kaneis synedries me spyxologous ,,,, xanontas ayton ton xrono gia diaskedash me oti dipote allo) ayth h ekfrash itan pou eipa siga as dokimasw k ta farmaka sigoura exw dei allagh ,,,alla ta pernw se sundiasmo me psyxotherapia…Twra to thema psyxologos thewrw pws einai kati ypokomimeniko prpei an breis kapion pou pragmatika na exei oreksi nA asxolithei mazi sou k oxi apla na sou aknei poles syndries gia na sou trwei xrhmata….
edw kai duo mhnes den mporw na hremhsw apo ka8hmerines kriseis panikou! oti kai na kanw opou kai na paw xreiazomai kai thn mhtera mou(me duskolia fusika kai mazi tis giati menw akomh sfigmenh mhpws me ksanapiasei kati) ! 8elw na eimai diarkws mazi tis alliws me poianei entonw anxos kai den mporw na hremisw mexri na er8ei!!! 8elw na kanw pragmata kai den mporw, 8elw na bgw apo to spiti mou alla mou einai adunaton…! se mia ebdomada einai na paw sthn douleia kai to skeftomai apo twra, den 8elw na paw ka8olou!! fovamai pws an den paw 8a einai xeirotera ta pragmata kai an paw pws den 8a ta kataferw monh mou ,xwris thn mhtera mou!! den 8elw na parw farmakeutikh agogh giati fovamai pws 8a me kanoun na exw taseis autoktonias!!!( pragma to opoio den to 8elw me tipota….fovamai mh me poiasei kai kanw kamia trela xwris na to 8elw kai otan to skeftomai ginomai xalia!!) exw paei se psixologo kai mou eipe pws exw diataraxh panikou me agorafovia alla den sunexisa 8erapeia!! den exw parei pote xapia kai den 8elw na parw gia ton logo pou proanefera….!! ta xapia gia poso kairo ta pairnei kaneis gia na 8erapeuth teleiws kai xwris na exei sovares parenergeies???
Αυτό που είπε η Λένα παρακάτω και το νοιώθεις κι εσύ Μαρίνα είναι φυσιολογικό για μας που έχουμε διαταραχή πανικού,μην ανησυχείς.Εγώ σταμάτησα να βγαίνω στο μπαλκόνι για ένα διάστημα γιατί,ακριβώς όπως είπες,φοβόμουν μήπως κάνω καμιά τρέλα.Χαζός φόβος αφού ποτέ δεν είχα αυτοκτονικές τάσεις.Όλα θέλουν εξάσκηση,αυτό που φοβάσαι,αυτό πάλεψε,πήγαινε σε ύψωμα,μπες σε πλοία κτλ.Υπομονή και επιμονή,θα εξαντληθείς αλλά θα έχεις αποτελέσματα.Για τα χάπια συμφωνώ,δεν υπάρχει λόγος να πάρεις.Αυτό με τη μητέρα σου,δεν ξέρω,πρέπει να αρχίσεις να βγαίνεις μόνη σου,πήγαινε για περπάτημα κοντά στο σπίτι σου μόνη σου,πάρε και μουσική μαζί αν θες.Επιπλέον με το περπάτημα ή οποιαδήποτε άθληση θα δεις διαφορά,θα νοιώσεις πιο δυνατή και σίγουρη,η γυμναστική έχει χαλαρωτικές ιδιότητες.
ta xapia ta perneis apo 6 mhnes kai panw, einai analogos to atomo k thn peristash….Ayto me tis aytoktonies pragmatika mou synevei k emena, den skeftomoun thn aytoktonia ws aytoktonia alla mhn kanw kamia trela pou na mhn thelw,as poume den mpenw se karabia mhn tyxon k boutiksw stin thalassa den apw se ypsomata mhn tyxon k mou thn sbouriksei k pesw apo katw.Bebaia o psyxiatros mou eipe oti k mono pou ekan aytes tis skepseis den prpeei an fobamai tpt,ayto einai porisma oti tosa xronia den afina ton eayto mou eleythero an kanei akrees skepseis….
paidia kalispera!epeidi kapoios anaferthike se psixologo thelw na pw oti exw kanei mono 2 sunedries me psixologo kai pragmatika eimai polu kalutera.ok den mporw akoma h den thelw na paw oute se super market,oute se kapoio meros tipou(mall),alla exw kataferei na paw se party,sinavlies me arketo gia mena panda kosmo kai genika pistevw oti voithaei arketa arkei na to theleis.kai pistevw oti kapoia stigmi oloi mas prepei na prospathisoume.hmaste pragmatika polu mikroi akoma gia na kleistoume se ena spiti,animporoi na kanoume apla kai kathimerina pragmata!!!!
eimai 29 xronwn kai edw kai kairo eixa provlhma me to stomaxi mou aforhtous ponoun kai duspnoia…proseksa ti diatrofh mou alla den perase..o gastrenterologos mou eipe oti einai kathara psuxologiko thema (neurwsh stomaxou)
kai mou edwse an thelw xapia apla gia thn ruthmish ths gastrikhs leitourgias…twra o ponos exei perasei alla den mporw na vgw apo to spiti sth skepsh kai mono me pianei duspnoia kai zalh…den kserw ti na kanw..prosfata emeina kai anergh kai olh mera trwgomai…otan ksexniemai niwthw kala kai ola ta sumptwmata upoxwroun alla sth skepsh oti tha vrethw kapou eksw ola epanerxontai..otan telika vgainw eksw kai ksexniemai exw men th ennoia alla eimai kala..
ΓΕΙΑ ΣΑΣ.ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ 30 ΕΤΩΝ.ΣΤΗ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 19 ΕΝΩ ΣΠΟΥΔΑΖΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ,ΕΠΑΘΑ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΣΤΗ ΕΣΤΙΑ ΜΕΣΑ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΜΕ ΝΑ ΦΑΜΕ.ΤΩΡΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΩ ΠΩΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΑΣΧΗΜΗ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟ ΕΚΔΗΛΩΣΩ.ΕΠΕΙΤΑ ΕΧΩ ΞΑΝΑΠΑΘΕΙ 5 ΜΕ 6 ΦΟΡΕΣ.ΤΟ 2006 ΠΗΓΑ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ Η ΟΠΟΙΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΝΩ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ,ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑ ΑΝΕΚΤΙΚΗ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΣΟ ΤΟ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ.ΝΑ ΠΩ ΚΙΟΛΑΣ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΑΓΧΩΝΕΤΑΙ ΓΕΝΙΚΑ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟΣΟ ΕΡΧΕΤΑΙ.ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ.
katerina epeidi mesa se ola adimetwpisa gia ena xroniko diastima kai to diko sou provlima(ponage aforita to stomaxi mou,den mporousa na faw,zalizomoun kai ola ta sxetika)einai pragmatika kathara psixologiko.kai egw prosexa tin diatrofi mou,ekopsa tous kafedes,ta tsigara alla den ekane tipota.oso eimai spiti eimai mia xara.alla otan ksipaw to prwi gia na paw sxoli h na paw kapou oi ponoi epanerxonde kathos kai tasi gia emmeto mazi me dispnia.pleon kai afou paw kathe evdomada se psixologo to exw katapolemisei se megalo vathmo.exw mazi mou ena mpoukalaki me nero kai krakerakia pou opws kai na to kaneis psixologika kai swmatika voithane to stomaxi.vres loipon kati pou na se kanei na niwtheis kalutera.kati pou tha se iremei kai na se kanei na niwtheis asfaleia.twra to lew egw auto pou exw na paw se super market,gia pswnia kai gia poto toulaxiston 2 mines.den peirazei.siga siga erxonde ola tha perasei o kairos tha vreis kai tha vroume oloi kati allo na kanoume kai olo auto pou mas simveneis tha ksexastei kai tha perasei apla san mia anaminisi!elpizw pragmatika kapoia stigmi oloi mas na mporesoume na hmaste opws prin na hmaste me kosmo,na kseftomaste ti eixame peraseikapote kai apla na gelame!prepei panda na elpizoume sto kalutero.kali mera se olous…..
Γειά σας και πάλι. Έχω γράψει κι άλλες φορές κατά καιρούς, για τις κρίσεις πανικού που είχα πάθει 2-3 φορές στο παρελθόν. Οι κρίσεις δεν ήταν πολλές στον αριθμό. Μα αυτό που ήταν περισσότερο τυραννικό, ήταν ο φόβος και η ανησυχία για μία επερχόμενη κρίση, για την πιθανότητα να τρελλαθώ και για τον αν έχω μπει σε ένα «τρυπάκι» ψυχολογικών διαταραχών, από το οποίο δεν πρόκειται να βγω ποτέ… Μιλώ σε παρελθοντικό χρόνο, γιατί πολύ απλά τα ξεπέρασα όλα μόνη μου. Για την ακρίβεια, πάλεψα ένα χρόνο με τον εαυτό μου, συζητούσα μαζί του, τον παρακολούθησα και το ξεπέρασα. Αποφάσισα να μην αφήσω ξανά αρνητικές σκέψεις να μου χαλούν τη διάθεση και τη μέρα. Αποφάσισα να δω γύρω μου. Υπάρχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα και οι κρίσεις πανικού χωρίς λόγο, είναι άδικο «πρόβλημα», αν αναλογιστούμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν πραγματικά. Επιπλέον, έμαθα να ελέγχω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου, ώστε να μην αφήνω την κρίση να κορυφωθεί. Δεν πήγα σε ψυχολόγο ούτε πήρα φάρμακα. Επιπλέον, ήμουν από τους τυχερούς γιατί δεν είχα ποτέ αγοραφοβία ή έντονα σωματικά συμπτώματα. Μπορεί, το διάστημα εκείνο, να είχα περιορίσει λίγο τις δραστηριότητές μου, αλλά δεν έπαψα ποτέ π.χ. να πηγαίνω στο super-market ή για ψώνια ή μία στις τόσες να βγαίνω και να περνώ καλά. Έτσι, έζησα 6 μήνες χωρίς καν τη σκέψη των κρίσεων.
Πρόσφατα ξεκίνησα να δουλέυω σε μία δουλειά με πολύ άγχος, ένταση, φωνές και πολυκοσμία. Μου αρέσει πολύ και δεν θα ήθελα καθόλου να την αφήσω. Κάθε μέρα που πλησιάζει η ώρα να πάω, χαίρομαι και ανυπομονώ. Όταν φτάνω εκεί, πάρά την πίεση και το άγχος που έχει σαν δουλειά, είμαι μια χαρά και περνώ καλά με τους συναδέλφους. Ανεβαίνω ψυχολογικά.
Αυτό που με απασχολεί είναι το εξής: λόγω υπερέντασης, όταν επιστρέφω σπίτι, δεν μπορώ να κοιμηθώ αμέσως. Έτσι, κάνω διάφορες δουλειές, ηρεμώ και κοιμάμαι μετά. Μετά από 7-8 ώρες ύπνου όμως, ξυπνώ με ταχυκαρδία. Κάπου διάβασα ότι οι κρίσεις πανικού επιστρέφουν ακόμη και αν νιώθεις πως τις ξεπέρασες. Λέτε η ταχυκαρδία αυτή να έχει να κάνει με πιθανή επανεμφάνιση των κρίσεων ή είναι απλά κούραση της δουλειάς; Μπορεί η δουλειά μου, αν και μου αρέσει τόσο, να γίνει αιτία να επιστρέψω στα παλιά; Πώς να σταματήσω να ξυπνώ με ταχυκαρδία;
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!
ΣΟΦΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΘΥΡΟΕΙΔΗ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΑΧΥΠΑΛΜΙΕΣ ΞΑΦΝΙΚΑ.
Σ’ ευχαριστώ πολύ κοπέλα μου. Όμως δεν έχω αυτό το σύμπτωμα κάποιες άλλες ώρες της ημέρας. Μονάχα όταν ξυπνώ κι ενώ είμαι ακόμη στο «χουζούρεμα». Κρατάει για λίγα δευτερόλεπτα μόνο. Αν ήταν θυρεοειδής δεν θα κρατούσε κάποια λεπτά περισσότερο; Επιπλέον, πρέπει να πω πως υπό πίεση λειτουργώ τέλεια. Δηλαδή, σε περίπτωση έντονης πίεσης (είτε στη δουλειά είτε αλλού), όπου οποιοσδήποτε άνθρωπος με διαταραχή πανικού θα είχε υποστεί κρίση, εγώ κρατώ την ψυχραιμία μου, δεν πανικοβάλομαι, μένω ήρεμη και φέρνω εις πέρας την υπόθεση. Είναι χαζό το γεγονός ότι αγχώνομαι πολύ περισσότερο όταν είμαι σπίτι, κυρίως αργά το βράδυ και σκέφτομαι διάφορα, συνειδητά ή υποσυνείδητα… Και οι 2-3 κρίσεις που είχα πάθει παλιότερα, συνέβησαν τέτοιες ώρες… Ποτέ υπό πίεση κ ποτέ με κόσμο γύρω μου… Πάντως, σε ευχαριστώ και πάλι πολύ!
γεια σας.Εχω κλεισει να πάω διακοπές σε ένα μηνα και φοβάμαι…μην τυχον με πιασει εκεί κρίση πανικού και θα θέλω να φυγω….Γιατι να μην μπορω να ειμαι ενας φυσιολογικος ανθρωπος και απλα να χαιρομαι που θα παω διακοπες???
Ευχαριστω..
geia sas….!!eimai 15 xronwn kai paw 1h lukeiou grafw gia defterh fora sxolio se afth t selida!!diavazontas ta sxolia sas 9elw na pw pws sas katalavenw apoolita oloys ka9os exw perasei apo afto to stadio gia 3 oloklhra xronia istera apo to 9anato toy pappou mou mprosta sta matia mou! Diladh na fovamai na vgw e3w na paw mia volta, na ka9omai mesa sto spiti oloklhro t kalokairi na pigainw frontistrio kai na fevgw gt ais9anomoyna pos dn 9a ante3w allo kai pws 9a pe9anw!Gia kali moy tyxh ola afta ta simtwmata exoyn elatw9ei sxedon stamatisei edw kai 1 xrono kai elpizw na min ta 3ananiwsw. Afto omws p 9elw egw na pw einai pos to 3eperasa apo moni moy xoris xapia alla oute kai apo psixologoys!3erw pws dn ginete oloi na t 3eperasoyn etsi apla na ypen9imisw pws otan ftanoyme se afto to simeio exei kataferei to anxos na mas elenxei kai na mas koumantarei! apo olo afto poy perasa katalava pos einai akoma enas tropos na ginoyme pio dynatoi kai na sinexisoyme ti zwh mas! afto to pragama pou egw prosopika ekana einai pos ka9e fora pou to pa9aina kai i3era pleon pos einai mia aplh krish htan na lew apo mesa moy: dn tha me nikiseis esi egw 9a se nikisw . sti synexeia eperna mia vathia anapnoh kai sinexiza! mporei na fenete gelio alla pragmatika epiane kai gia na pw thn alh9eia akoma to sinexizw kai exw kala apotelesmata!! as prospa9isoyme loipon oloi na katalavoume pos ola einai mes sto myalo mas kai os mporoyme na to kataferoyme me ipomonh kai epimonh!!
GEIA SAS EIMAI 23 ETWN K POLU SUXNA UPOFERW APO KRISEIS PANIKOU PRIN XRONIA EIXA THANATOFOVIA DILADI FOVOMOUNA OTI EXEI SXESEI ME TON THANATO KURIOS ARWSTIES POU DEN XEPERNIOUNTAI TA XRISTOUGENA MOU PERASA MIA SXETIKA SOVARI LOIMOXI POU ELEGE OTI EINAI THANATIFORA TELIKA MALON MOU EIPAN OTI EIXAN VGEI LATHOS TA APOTELESMATA.APO TOTE SXEDON KATAFERA NA DIWXW AUTES TIS SKEPSEIS K TWRA XWRIS NA SKEFTW ARWSTIES STA KALA KATHOUMENA ME PIANEI TROMOS TASI GIA EMETO KOMPO STO LAIMO IDRWTA TAXYKARDIA K TREMOULO STA XERIA K STA PODIA OI EXETASEIS MOU EINAI OLES APSOGES K PERIMENW NA VGOUN K TOU THUROIDI.EXW K MIA KORI 6 XRONWN POU DEN THELW NA ME VLEPEI ETSI.DEN EXW TIN OIKONOMIKI ANESI GIA PSIXOLOGOSAS PARAKALW AN MPOREI NA ME VOITHISEI KAPOIOS EYXARISTW.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΟΥ ΚΑΜΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΥΠΟΣΕΙΝΗΔΗΤΑ ΜΑΣ ΠΙΑΝΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΜΗ ΠΑΘΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΠΑΝΙΚΟ.ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ,ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ.ΕΦΟΣΟΝ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΕΣ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ.ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ,ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑ ΑΡΡΩΣΤΟΦΟΒΙΚΗ,ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΨΑΧΝΟΜΟΥΝ.ΟΤΙ ΑΚΟΥΓΑ ΑΠΟ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΜΕ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΛΕ.ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ.ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΑΠΛΑ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΣΕ ΚΟΝΤΙΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΝΙΩΘΕΙΣ.ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΙΣ ΚΑΤΩ.
se eyxaristw polu mariana mou gia ton xrono sou ta logia sou pragmatika mou dwsan dynamh tha to palepsw me oli mou tin dunami apla me anxwnei to oti twra pleon xwris na skeftomai arwsties me pianei px otan paizw sto fb paixnidia pou ipotithete eimai iremi ayto den xerw pws na to xeiristo giati prwta elega min skeftesai arwsties eisai mia xara k twra afou ta katafera me painei xwris na skeftomai kati.na sai k sy kala k pali seyxaristw!!!!!!!
mias k dene xeis thn ikonomiki dynatoti na ksereis oti yparxoun ta kedra psyxikis ygeias pou einai ekswterika iatria psixiatrioy,,,, exoun k psyxologous k psuxiatriys apla argeis ligo na apreis sira….k to kostos einai 5E.kitakse to k sto meros sou egw se ena tetio paw, bebaia to epsaksa polu prin dioti ergazomai ston kyklo tis ygeias alla ontos oi antrwpi k ekei kanoun kala thn douleia tous….
ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΥΝΗΘΩΣ ΟΤΑΝ ΠΕΦΤΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑΡΑΧΤΩ ΙΣΩΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΕ ΠΕΙΡΑΞΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΧΩ ΤΑΧΥΠΑΛΜΙΑ.ΟΜΩΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΛΕΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΗΡΕΜΗΣΕ,ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΚΙΟΛΑΣ ΑΠΟ ΑΓΧΟΣ(ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΓΧΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ).ΕΠΙΣΗΣ ΠΑΙΡΝΩ ΒΑΘΙΕΣ ΑΝΑΣΕΣ(ΕΙΣΠΝΕΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΥΤΗ ΚΑΙ ΕΚΠΝΕΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ) ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΠΑΛΕΥΩ.ΚΑΤΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ Η ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΩ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ,ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΚΛΕΙΝΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΟΥ.
na sai kala mariana mou k pali xilia euxaristw sou euxomai olopsuxa k kali dunamh!!!!!!!!!!!!!!!!
Kalispera se olous kai siggnwmh gia ta Greeklish mou,alla distixws grafw sto internet edw kai 15 xronia koda me afti ti glwssa kai diskola tin xepernaw!
Edw kai kana 10imero pou mia mera xipnisa me zalades apo tote zalizomai kai anxwnomai arketa otan simvenei afto kai pisteuw oti tha pathw kati.Xerw oti einai kriseis panikou kathws ekana kai o.ti exetaseis xreiastike oi opoies den emfanisan tipota apolitws…Perigrafodai diskola ws kriseis panikou alla nomizw oti afto einai: Zalada kai astatheia opws kai adinamia sto swma pou otan afto simvenei anxwnomai poli kai fisika to disxerenw para poli kai ginodai kriseis panikou.Edw kai polla xronia xenixtaw poli, kanw kaki diatrofi kai kapnizw.Apo ti prwti mera pou xekinisan ta simptwmata allaxa ti zwi mou oli, prospathw na koimamai otan prepei kai oso pio nwris ginetai, mageireuw sto spiti kai kapoia stigmi tha kopsw kai to kapnisma.
Mexri stigmis kala den to paw?
Euxaristw pou me diavasate
Ilias
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΗΛΙΑ.ΑΠΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΣΥΝΕΔΕΣΕΣ ΤΙΣ ΖΑΛΑΔΕΣ,ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΝ ΣΕ ΘΕΜΑ ΥΓΕΙΑΣ,ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΝΕΒΕΙ Η ΠΙΕΣΗ,ΚΤΛ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ.ΕΤΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ,ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΕΝΟΧΛΗΣΗ ΠΟΥ ΝΙΩΣΑΜΕ ΜΑΣ ΠΙΑΝΕΙ ΠΑΝΙΚΟΣ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ.ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑΝ ΠΙΟ ΥΓΙΕΙΝΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ.ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΕΤΣΙ.
kalispera sas !! eimai 21 eton,sta 17 mou meta apo mia eksodo opos oloi i efivi kai poli alkol eniosa pos 8a pa8ena egkefaliko kai mia piesi sto prosopo.meta apo ekei sinexisa kai zousa fisiologika meta apo kanena 6mino stin douleia pano zalizomoun enio8a adinamos kourazomoun efkola,den edosa vasi kai auto siga siga mou efere zalades fovies dispnia kai oti 8a pa8w kati kai etsi klistika spiti ksekopsa apo olous kai etsi emina monos m kai xalastika akomi pio poli psyxologika.to sabbato pou mas perase piga gia ena poto kai kateliksa sto nosokomoio me krisi panikou kai disforia pou ekove tin anasa, mou kanan mia enesi atarax gia na iremiso, twra 8elw na episkef8o enan psyxologo gia na mporeso na to kseperaso….mipos kserete pos na antimetopiso tis krisis panikou ???
EUXARISTW POLI GIA TON XRONO SAS 🙂
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΧΡΗΣΤΟ.ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΟΤΑΝ ΠΡΩΤΟΕΠΑΘΕΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ,ΣΤΑ 17 ΠΕΡΝΟΥΣΕΣ ΜΙΑ ΑΓΧΩΔΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ;ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙΣ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΓΕΝΙΚΑ Κ ΟΤΑΝ ΧΑΛΑΡΩΝΕΙΣ ΣΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΕΝΤΟΝΑ ΠΟΛΛΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ;ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΟ ΘΕΜΑ.ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙΣ ΣΕ ΕΝΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ.ΟΛΟΙ ΠΕΡΝΑΜΕ ΔΥΣΚΟΛΑ,ΠΟΛΥ ΑΓΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ,Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ,ΠΙΕΣΗ,ΠΙΕΣΗ.ΠΙΕΣΗ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.Ε ΟΧΙ.ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΙΑ!!
nai prin pa8o tin krisi imoun arketa anxomenos, sto an exw kourasti, exw kourasti psyxologika gt to palevo na vgw eksw me tous filous m na kano pragmata kai me krataei i fovia kai auto me exei kourasi oso tpt alo, gt oso skeftomai pos exw xasi ta kalitera xronia m mesa se ena spiti me rixni pio poli.
SE EUXARISTW POLI MARIANNA POU AFIEROSES TON XRONO SOU GIA MENA 🙂
ΧΡΗΣΤΟ ΜΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ(ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΒΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ).ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΘΕΤΙΚΑ,ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΗ ΦΟΒΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΕΓΩ ΛΕΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ(οταν ειμαι καπωσ αγχωμενη),ΠΩΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ Η ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΙΚΟ ΝΑ ΜΕ ΕΓΚΛΩΒΙΣΕΙ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ.ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΕΠΙΑΝΕ Κ ΦΟΒΙΑ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΙΡΝΑ ΤΑΞΙ.ΦΑΝΤΑΣΟΥ!!!ΤΩΡΑ ΠΑΩ Κ ΕΡΧΟΜΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ.(20 ΛΕΠΤΑ ΔΡΟΜΟΣ).ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΗΣΤΟ ΜΟΥ..
GEIA SAS MPORW NA SAS PW KAI EGW TH DIKH MOU PERIPTWSH?
Eimai 23 etwn kai to provlima mou arxise prin 3 xronia.ekei pou epina kafe me tous filous mou pemiase ksafnikh taxukardia zalh kai tash lipothimias kai psilopanikos.. meta apo merika lepta sinirtha.apo ekeinh th mera mexri kai simera upoferw apo dusaresta simptwmata xwris na exw isixasei.niothw oti exei allaksei h zwh mou.exw stamatisei tis eksodous mou se magazia pou pigena exw apomakrinthei apo parees mou .den thew na eimai se polu kosmo se skotina meroi se klistous xwrous lewforia k.t.l giati exw sto mualo mou sinexos oti kati tha pathw kai oti kaneis den tha mporesei na me voithisei h oti tha ginomai rezili.perpataw kai nomizw oti tha me piasei h kardia mou oti tha lipothimisw h to xeiotero tha mou kopei h anasa.einai toooooso entona ola avta pou niothw apogoitevsh.den kserw pia ti na kanw!pernw stagones valerianas giati me pianei taxukardia meta apo to fageito kai tromazw einai entonh kai pistevw oti tha pethanw!!!2 3 fores me exei piasei entonh krish panikou!!!!taxukardia uperkinitikotita dispnoia na aisthanomai oti tha mou kopei h anasa!tremoulo moudiasma sta daxtila kai sta xeili zalada kai tash gia klama enas pnigmos ateliwtos!!!einai tromaktikes stigmes nomizeis oti tha pethaneis!!!peite mou sas parakalw poso epikinduna einai ta simptwmata avta???mporei na pathw tpt ekeinh thn entonh stigmh tou panikou p.x na pethanw?na pathw anakoph?h paromoia tetoia!!avta exw sinexws sto mualo mou ton epimono fovo oti tha ksanapathw avta ta simptwmata kai h anamonh twn simptwmatwn avtwn me tarazei xalaei thn kathimerinotita mou!tha perimenw thn apantish sas!evxaristw!!!!elsa!
Έλσα,πάλεψε το κατα μέτωπο.Δηλαδή,πήγαινε στα μέρη που φοβάσαι,κάνε τα πράγματα που φοβάσαι (μπες σε λεωφορεία,κλειστούς χώρους).Αντί να φοβάσαι,προσπάθησε να θυμώσεις,να σκέφτεσαι για την κρίση «δε θα σε αφήσω να με κάνεις ότι θες».
1)Όχι,δεν θα πάθεις τίποτα,όσο έντονη κι αν είναι η κρίση.Οι πρώτες 2 κρίσεις μου ήταν πολύ δυσάρεστες,όπως λες,νόμιζα οτι θα πεθάνω ή αν ζήσω θα τρελαθώ.Πρέπει να ξέρεις
ότι η κρίση πανικού μιμείται τα συμπτώματα της καρδιακής προσβολής.Όσο άσχημο κι αν είναι όμως,είναι ΨΕΥΤΙΚΟ!Η ταχυκαρδία είναι αληθινή,όχι όμως επειδή κάτι δεν πάει καλά με την καρδιά αλλά επειδή εμείς το προκαλέσαμε,ασυνείδητα.Η διαταραχή πανικού είναι ο φόβος να φοβηθούμε.Εκτός αυτού,σκέψου την σαν εκτόνωση άγχους,μπορεί να τη φοβόμαστε αλλά στην ουσία αυτό είναι.Εγώ δεν ξέρω να εκφράσω το άγχος και τις στεναχώριες μου οπότε το σώμα μου βρήκε τον τρόπο να το κάνει.
2)Κορόιδεψε την κρίση,παίξε με τις λέξεις «κρίση πανικού».Είναι δύσκολο αλλά πρέπει να της δώσεις όλο και μικρότερες διαστασεις.Όσο περισσότερο τις σκέφτεσαι,τόσο γιγαντώνονται και σου φαίνονται ανίκητες.Λάθος,μπορείς να τις περιορίσεις και να τις εξαφανίσεις ακόμα.Γέμισε τη μέρα σου με δραστηριότητες,όσο πιο απασχολημένα είναι τα χέρια σου,τόσο λιγότερο θα έχεις τη έννοια τους.Πήγαινε για περπάτημα κοντά στο σπίτι σου ή και τρέξιμο,η γυμναστική είναι απαραίτητη,πίστεψε με,τονώνει την αυτοπεποίθηση,νιώθεις πιο δυνατός.
3)Έλσα,άλλαξε τη σκοπιά που το βλέπεις.Δηλαδή,ψάχνε πληροφορίες στο internet άλλα όχι με φόβο,περισσότερο με ενδιαφέρον προς την ψυχολογία.Γιατί φοβόμαστε,τι ακριβώς είναι κτλ.Σκέψου πόσοι άνθρωποι το έχουν και το παλεύουν και έχουν αποτελέσματα,μη σκέφτεσαι γιατί συμβαίνει σε σένα,στη θέση της Ελσας βάλε τον άνθρωπο γενικότερα.
Υπομονή,εξάσκηση (ασκήσεις αναπνοής,γυμναστική) και χαμόγελο.Ρώτα ότι ‘αλλο θες.
Ελπίζω να πάρεις κουράγιο :))
sevxaristw polu kwsta pou afierwses xrono semena gia na apantiseis.emeis pou to zoume katalavenomaste kalutera 😉 evxomai na to kseperasw sintoma kai osoi alloi to palevoun:)
paidia ki egw egw paromoia sumptwmata.to xeirotero einai o fobos mou.exw ton epimono fobo oti kati exw sth kardia mou h kati tha pathw otan me pianei taxipalmia enw exw kanei kardiografima kai den edeikse tipota.avto omws pou me axwnei prissotero einai h taxukardia pou me pianei meta to fageito!!exw kapoies asximes antidraeis me to stomaxi mou ..otan trww aisthanomai zalada fouskoma dispnoia kai taxukardia .den exw omws ponous apla mia enoxlish les ki exa faei arni.piga se gastrenterologo me eksetase me ta xeria mono kai eipe oti den exw tipota apla na trww kala gevmata kai pio sixna h alitheia einai oti ta gevmata mou apexoun polles wres to ena me to allo ..alla me vasanizei avth h katastash ap to stomaxi kai me xtipaei opws eipa sth kardia.exei kaneis paromoia simptwmata an nai as mou pei sas parakalw.evxaristwwwwwwwwwwwww
Μην αγχώνεσαι Γιώργο,οι περισσότεροι απο εδώ περασαν τα ίδια.Η καρδιά σου είναι μια χαρά,στο είπε και ο καρδιολόγος.Αυτό που σε κυριεύει είναι ο φόβος και ο φόβος θα φύγει,πιστεψέ με.Το πέρασα το χειμώνα,1 μήνα δεν κοιμόμουν σχεδόν καθόλου γιατί νόμιζα οτι κάτι θα πάθει η καρδιά μου.Αποτέλεσμα να έχω 1 σφίξιμο στο στήθος γα εβδομάδες.Μετά το σφίξιμο μετακόμισε στο στομάχι για 2 εβδομάδες (οπου έχασα και 5 κιλά γιατί δεν μπορούσα να φάω).Να προσθέσω απίστευτους πονοκεφάλους και επίμονους πόνους στην πλάτη,ακριβώς μετά το στομάχι.Άλλοι πέρασαν χειρότερα.Ένα μπορώ να σου πω τώρα πλέον:ούτε η καρδιά μου,ούτε το στομάχι,ούτε το κεφάλι,ούτε η πλάτη μου φταίγαν.Όλα προέρχονταν απο το μυαλό και το γεγονός οτι το μυαλό μας δεν μπορεί να χωνέψει τι στο καλό ήταν αυτό που μας βρήκε έτσι ξαφνικά (κρίση πανικού).Ένας τρομερός πονόδοντος που δε σε αφήνει να κοιμηθείς,που ιδρώνεις απο τον πόνο,που δεν μπορεις να κάτσεις σε ένα σημείο μοιάζει σαν αστείο μπροστά σε μια κρίση πανικού.Γιατι;Γιατί πολύ απλά το μυαλό σου ΓΝΩΡΙΖΕΙ την αιτία του πόνου (χαλασμένο δόντι),ΞΕΡΕΙ τις πιθανές λύσεις ήδη (σφράγισμα,απονεύρωση,αφαίρεση δοντιού) και γι’αυτό όσο κι αν υποφέρεις απο τον πόνο δεν σκέφτεσαι ΠΟΤΕ οτι ίσως πεθάνεις.Αντίθετα η κρίση πανικού έρχεται έτσι ξαφνικά,ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ γιατί,ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ λύσεις και απαντήσεις στο μυαλό,σε πιάνει πραγματικά αδίαβαστο και επειδή ειναι τόσο δυσαρεστη,σου αφήνει δωράκι τον τρόμο.
Η κρίση πανικού είναι πιο δυσάρεστη απο το μεγαλύτερο σωματικό πονο:αυτή είναι η άποψη παθολόγων που γνώρισαν άτομα που είχαν κρίσεις πανικού.
Πάρε πληροφορίες απο το διαδίκτυο,διάβασε τις παραπάνω ιστορίες,»know your enemy» που λένε.Τι θέλει απο εσένα,γιατί μπήκε ο φόβος μέσα σου κτλ.Όσα περισσότερα ξέρεις τόσο το καλύτερο.
Βγες για περπάτημα,κάνε ασκήσεις.Όταν είχα το σφίξιμο στο στήθος δεν μπορούσα να κάνω πολλά βάρη.Έκανα τόσα όσα μου επέτρεπε ο φόβος,μεχρι να νομίζω οτι θα πάθω κάτι.Δεν πειράζει,μέρα με τη μέρα έκανα περισσότερα μέχρι που σε 2-3 εβδομάσες έκανα όσα ήθελα και όχι όσα μου επέβαλε ο φόβος.Μη νομίζεις οτι είχα καλη ψυχολογία οσο γυμναζόμουν.Πολλές φορές αναρωτιόμουν γιατί το κάνω αφου νοιώθω χάλια.Τα αποτελέσματα δεν έρχονται αμέσως,ΥΠΟΜΟΝΗ
Δεν είσαι μόνος,δες πόσοι άνθρωποι έχουν γράψει τις ιστορίες τους.Μην μένεις στον καναπέ,ακόμα και με κακή διάθεση βγες έξω.ΕΞΑΣΚΗΣΗ θέλει το όλο θέμα,κι εγώ δεν έχω ξεμπερδέψει ακόμα 😉
Θα συμφωνήσω και εγώ με τον Κώστα! Ξέρω ότι ο πανικός έρχεται στη ζωή μας για κάποιο λόγο! Προσωπικά έψαξα μέσα μου και βρήκα το δικό μου παραπάτημα που έπρεπε να ΄΄ διορθώσω ΄΄…. Κάνε αυτά που λέει ο Κώστας, έχε τον οργανισμό σου σε ένα καλό order και ψάξε μέσα σου όταν θα είσαι ήρεμος ( γιατί μόνο τότε σκεφτόμαστε ορθά) τι θα σε έκανε ευτυχισμένο… Μετά ακολούθα το!! Αλλά μην ξεχνιέσαι…. World wasn’t built in a day!!!! Υπομονή, προσπάθεια και χαμόγελο θέλει!! Η ζωή μας είναι όπως οι εποχές… δεν είναι πάντα καλοκαίρι… και δε μπορεί να είναι πάντα χειμώνας… έτσι ???
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΕ ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ…ΤΟ ΣΩΜΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ.Κ ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΝΩΣΗ ΑΓΧΟΥΣ.ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ.
Λοιπόν παιδία εγω ανακαληψα ότι πάσχω απο κρίσεις πανικού απο τότε ποθ γεννησα την κόρη μ δηλαδή πριν απο 5 χρόνια, ενα διαστημα ηταν συχνές αλλα μετα καταλαβα ότι αυτο εξαρτατε απο μένα, απο την ψυχολογια μ.
Προσπαθησα με διαφορους τροπους εκτος των χαπίών ημουν στα προθηρα, αλλα τελικα ειπα οχι…… και ετσι με αυτο τον τροπο πέρασε 1- 1 1/2 χρονοσ χωρισ να το παθω.
Όσπου μεσα σε μια εβδομαδα το έπαθα δυο φορές και πολυ δυνατα μάλιστα προχθεσ κατάλιξα στο νοσοκομειο με αφοριτους πονους στο στήθος ειπα τέλος εχω πρόβλημα με την καρδία μ διότι τον πόνο αυτο τον ξαναενιωσα αλλα σε μικροτερο βαθμο, προχτες δεν περνουσε ουτε με βαθιες ανασες οπως εκανα παντα ουτε τιποτε. Εκανα καρδιογραφιμα κτλ και μολις μου ειπε ο γιατρος ειναι κριση πανικο δεν ειναι τιποτε ειπα απο μεσα μ αμαν δεν τα καταφερα να το ξεπερασω και απο εκεινη την ωρα τα βαζω με τον εαυτο μ, γιατι να εχω αυτο το πραγμα….!!!!!!!!
Γιατι???????
καλησπερα…ονομαζομαι Νικος,ειμαι 25 ετων και ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ.
Εδω και δυο μηνες,σε καθημερινη περιπου βαση εχω εντονες κρισεις πανικου..
Εντονο φοβο και εμμονη πως η καρδια μου θα σταματησει να χτυπα..
Συνηθως φωναζω και τρεχω πανικοβλητος απο δωματιο σε δωματιο..
Αλλες φορες νομιζω πως παθαινω εγκεφαλικο…νιωθω μουδιασμα στο κεφαλι και ζαλαδες…αμεσως μετα την κριση..νιωθω κατακωπος και εξουθενωμενος..
Η ιδεα πως αυτη η κατασταση θα συνεχισει να συμβαινει καθολη την διαρκεια της ζωης μου…με κανει ολο και πιο συχνα..εστω και αμυδρα να σκεφτομαι το ενδεχομενο της αυτοκτονιας..
Υπαρχει τροπος απαλλαγης απο τις κρισεις?
Νίκο κουράγιο,έχω να σου πω οτι πολλοί τα πέρασαν και τα περνάνε,ξέρω οτι βρίσκεσαι στο
σκοτάδι αυτή τη στιγμή όμως μπορείς να το ξεπεράσεις.Επισκέψου 1 ψυχολόγο έστω 1 φορά να σου κάνει μια διάγνωση (υπάρχουν και τα κέντρα ψυχικής υγείας σε κάθε περιοχή νομίζω).Ξέρω οτι μόνο άσχημες σκέψεις κάνεις τώρα όμως κράτα καλά στο μυαλό σου,ιδιαίτερα οποτε νοιώθεις πολύ άσχημα μία λέξη.ΥΠΟΜΟΝΗ.Αυτή τη στιγμή νοιώθεις οτι θα είναι μόνιμο,ήμουν κι εγώ εκεί,και πολλές χιλιάδες άλλων ανθρώπων.
Όποτε θες γράφε εδω ή γράφε κάπου τις σκέψεις σου,θα σε βοηθήσει.
ΑΣΚΗΣΗ.Οπωσδήποτε Νίκο,κι ας νοιώθεις ο πιο αδύναμος άνθρωπος,κι ας θεωρεις βασανιστήριο τη δεδομένη στιγμή τη γυμναστική,ασκήσου.Το πιο απλό:έντονο περπάτημα 45-60 λεπτά τη μέρα ή όσο πιο συχνά μπορεις.Με το τρέξιμο,20-30 λεπτά τη μέρα θα νοιώσεις πιο δυνατός.Αν έχεις βάρη,κάνε και λίγο βάρη,όσο μπορεις.Θα δεις αλλαγή μέρα με τη μέρα,μην περιμένεις το ξαφνικό μπαμ,δηλαδή να ξυπνήσεις μια μέρα και να μην έχεις τίποτα.Γι’αυτο λεω ΥΠΟΜΟΝΗ,να το θυμάσαι αυτό.Τη σκέψη της αυτοκτονίας,λίγο πολύ τη σκεφτήκαμε όλοι.Ξερεις γιατί?Γιατι σκεφτόμαστε «πως θα βγω απ’αυτή την κατάσταση».Κι αυτόματα το μυαλό δημιουργεί άσχημες ιδεες.Κι εσυ αυτό που φοβάσαι αυτή τη στιγμή είναι το ίδιο το μυαλό σου.Οτι δεν το ελέγχεις και μπορεί να κάνεις καμια τρέλα.Δεν ισχύει.
Ξερεις μήπως απο που προήρθαν?Αν όχι μη σε ανησυχεί,σε πολλές περιπτώσεις οι
άνθρωποι δεν ξέρουν.Ξέρουν για τισ κρίσεις οι κοντινοί σου άνθρωποι?
niko ola sto mualo mas einai.gia ola uparxei lush den eisai o monos pou to perna.ki egw akrivws avto to fovo gia thn kardia exw einai oi akindines ekdilwseis tou axous.na ksexaseis thn avtoktonia giati den einai lish kai tha katastrepseis adika th zwh sou thn opoia mporei na thn kaneis polu omorfh.tha sou elega na pigenes senan pnevmatiko na eksomologitheis paizei rolo h pnevmatikh katastash.egw exw to allo pou me pianei taxupalmia meta apo kathe gevma kai entonos tromos ekeinh th stigmh fovamai oti tha pathw kardiako.paidia uparxei allos mavta ta simptwmata?giati den apantate allo sth selida?
Το είχα για λίγο και μάλιστα έπαθα κρίση πανικού τη μέρα των Χριστουγέννων.Είχα καλή διάθεση και έφαγα πολύ χωρίς να το καταλάβω,μόλις σηκώθηκα μετά απο 5 λεπτά ένιωσα πολύ φουσκωμένος,αγχώθηκα και την έπαθα.Πόσο καιρό το έχεις αυτό το κόλλημα με τα γεύματα?εμένα κράτησε κανα μήνα αλλά μετά έγινε το ίδιο με το τσιγάρο με αποτελεσμα να κανω 2-3 τσιγάρα τη μέρα και αυτά με το ζόρι (όχι οτι έινακ κακό αυτό!).
ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΞΗΓΕΙΤΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ.ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΥΠΟΔΗΛΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΣΤΡΕΣ,ΚΑΤΙ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΥΠΕΡΔΙΕΡΓΕΡΣΗ.ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΑΓΧΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΡΙΧΝΟΥΝ.Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΡΟΠΟΥΣ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ.ΒΑΣΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Κ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ,ΔΗΛΑΔΗ ΜΑΣ ΠΙΑΝΕΙ Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΘΑ ΠΑΘΟΥΜΕ,ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ,ΠΙΟ ΠΑΝΩ,ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΡΔΙΑ,ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΚΤΛ.ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΠΑΙΔΙΑ!!ΒΑΘΙΕΣ ΑΝΑΣΕΣ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ.ΜΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΔΕ ΒΓΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.ΣΑΣ ΜΙΛΑΕΙ ΕΝΑ ΑΡΚΕΤΑ ΑΓΧΩΔΕΣ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΤΟ ΧΕΙ ΨΑΞΕΙ ΠΟΛΥ.ΑΠΟ ΤΑ 21 ΜΟΥ ΩΣ ΤΑ 29 ΜΟΥ ΠΑΘΑΙΝΑ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΔΕ ΒΓΑΙΝΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ.ΑΛΗΘΕΙΑ,ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ ΑΥΤΟ.ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΓΛΥΚΑ.
ειναι οντος αληθεια οτι εμεις το προκαλουμε…αλλα οταν συμβαινει η κριση αυτη…νιωθω τελειως ανυμπορος…σαν καποιος αλλος να ελεγχει το σωμα και το μυαλο μου…πραγματικα δεν μπορω να καταλαβω απο που πηγαζει..συνειδητα δεν με απασχολει κανενα προβλημα..οτι συμβαινει,συμβαινει υποσυνειδητα..
Νομιζω πως ο μεγαλυτερος μου φοβος ειναι ο Θανατος…και σε αυτο δεν υπαρχει λυση…εκτος απο την αποδοχη του…μονο αν αποδεχτω τον Θανατο σαν φυσικο φαινομενο..θα παψω να εχω κρισεις πανικου…ποσο ευκολο ομως ειναι να συμβιβαστεις με την ιδεα του Θανατου?
στην δικη μου περιπτωση ειναι πολυ δυσκολο..
υ.γ σας ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες σας.
ΝΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟ ΞΕΡΩ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ,ΟΜΩΣ ΑΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΔΕ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ.ΕΓΩ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΟΤΑΝ ΝΙΩΘΩ ΠΕΡΙΕΡΓΑ.ΒΑΖΩ ΔΥΝΑΤΑ ΕΝΑ ΡΥΘΜΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΚΑΙ ΑΚΟΥΩ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΦΟΡΑ ΧΟΡΕΥΩ.ΕΤΣΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ.ΕΠΙΣΗΣ,ΚΑΙ Η ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΒΟΗΘΑΕΙ.
την πρώτη κρίση πανικού την έπαθα πριν από τρία χρόνια κ έκτοτε συνεχίζονται! οργανικά δεν έχω κάτι αφού πριν από ένα μήνα έκανα όσες εξετάσεις δεν είχα κάνει σ’όλη μου τη ζωή! ωστόσο λόγου αυτού του γεγονότος δεν έχω καταφέρει να πάρω το πτυχίο εφόσον στις τελευταίες εξεταστικές δεν έχω κάνει καν τον κόπο να δώσω μαθήματα κ χρωστάω 4!
Εγώ μικρή μου θα σου πω αυτό που ο ψυχολόγος μου έλεγε…. Ο φόβος είναι μέσα στο μυαλό μας! Σκέψου το λίγο, πόσες φορές φοβήθηκες κάτι και τελικά έγινε? Μάλλον καμία!! Πάντα δεν έβρισκες μια λύση? Πάντα δε γινόταν κάτι που δεν είχες στο μυαλό σου σαν εναλλακτική λύση και τελικά έγινε κ άλλαζε το τοπίο? Σήκω λοιπόν με ότι κουράγιο σου έχει μείνει και συνέχισε αυτά που έκανες μέχρι σήμερα! Πόσες φορές δεν έχεις πει ‘ δε θα σε αφήσω ρε π…στη να με κάνεις κουμάντο’’… αυτό πρέπει να πεις κ τώρα… Μην ξεχνάς, δεν κινδυνεύεις… όλοι αυτό λέμε.. Ο πανικός είναι κάτι που αν το δουλέψεις μέσα σου φεύγει. Πίστεψε με!!!
εβελυν ειναι κρίμα να μη δίνεις τα μαθήματά σου…αυτός ο φόβος δεν μπορεί να μας κρατάει πίσω συνέχεια…πρέπει να θυμώσεισ και να πισμώσεις με αυτό…το ξέρω γιατί κ εγω΄απέφευγα διάφορες δραστηριότητες επειδη΄συνέχεια φοβόμουν ώσπου είπα,όχι δε θα κάτσω συνέχεια σπίτι να με κλείνει αυτό στον εαυτό μου..να γίνω αντικοινωνική δε μπορώ..χειρότερα ειναι να αποφευγεις συνεχεια τα πάντα..
καλησπερα που καταντησα θεε μου να ζηταω βοηθεια μεσω του νετ !!!!
Με λενε Αποστολη ειμαι 31 χρονων και τον τελευταιο καιρο βιωνω τρελες κρισεις πανικου .
Απο τα 15 μου παιρνω depakine γιατι μικροτερος ειχα 2 επιλιπτικες κρισεις κ λογω φοβου τα περνω ακομα αλλα σε πολυ μικρες ποσοτητες ( δηλ των 200mg) Αυτο που θελω να ρωτησω ειναι: Υπαρχει πιθανοτητα το Depakine να «φερνει» τις κρισεις πανικου ?
Απο τι στιγμη που ενιωσα την πρωτη κριση μειωσα το depakine στο μισο αλλα δεν ειδα διαφορα κ πλεον ξαναπερνω την ιδια δοσολογια .
Περιμενω απαντηση ….
ευχαριστω !
Καλησπέρα σας, ονομάζομαι Νίκη και είμαι 25 χρονών. Πριν 1μιση χρόνο έχασα την αδερφή μου Μαρία στα 19 της. Είχε ένα σπάνιο σύνδρομο RETT αλλά έφυγε ξαφνικά μετά από πολλές επαναλαμβανόμενες ιώσεις λόγω εξασθενισμένου οργανισμού. Είμαστε μία τετραμελής οικογένεια απίστευτα δεμένη μεταξύ μας κάτι που οφείλεται στην αδερφούλα μου και φυσικά στον τρόπο που μας μεγάλωσαν οι γονείς μου μέσα από αυτό το πρόβλημα που μόνο πρόβλημα δεν φαινότανε να έχουμε στο σπίτι μας. Ζούσαμε φυσιολογικά αν και δεν μιλούσε ούτε περπατούσε η μικρή μας. Της είχα και έχω απίστευτη αδυναμία και όλα τα χρόνια υποσυνείδητα είχα το άγχος όταν μπαίναμε στα νοσοκομεία για διαφόρους λόγους μην την χάσω από τη ζωή μου. Υποσυνείδητα νιώθω πολλά πράγματα που με αγχώνουν. Από την ώρα που έφυγε η αδερφούλα μου μου λέγανε όλοι να είμαι δυνατή και να μην κλαίω για να είμαι δίπλα στους δικούς μου που με έχουν ανάγκη. Προσπαθούσα να είναι όλοι καλά. Όλα »καλά» μέχρι τα 3μηνα. Ξεκινάω να πάρω με το αμαξί τη μητέρα μου και συγγενείς για να παμε για τα τρίμηνα και ξαφνικά αισθάνομαι να με λούζει κρύος ιδρώτας. Φωνάζω τη μητέρα μου να πάρει το αμάξι και καθ΄όλη τη διάρκεια μέχρι το νεκροταφείο προσπαθούσα να πάρω βαθειές ανάσες. Όταν φτάσαμε και βγήκα από το αυτοκίνητο ένιωσα πως πεθαίνω, μούδιασμα, έντονη δύσπνοια και πολλά ακόμα. Ευθύς αμέσως πήγαμε στο νοσοκομείο και οι γιατροί διέγνωσαν ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ και μάλιστα »λογικές» λόγω του γεγονότος που μου άλλαξε τη ζωή. Από τότε πήγα σε όλους τους γιατρούς ξανά και ξανά και οι εξετάσεις μια χαρά, πήρα για λίγο καιρό 2-3 μέρες φάρμακα διότι φοβάμαι τον εθισμό, έχω φόβο για τα ταξίδια,τα μπαράκια, τα μέρη που δεν έχουν κοντά νοσοκομείο, φυσιολογικούς πόνους που αυτόματα νιώθω πως έχω κάτι και αγχώνομαι αμέσως και φυσικά μεγάλο πρόβλημα στο φαγητό. Έχασα πολλά κιλά γιατί φοβόμουν μην πνιγώ. Μου είχαν περάσει για λίγο καιρό και σήμερα που σας γράφω πήγε να με ξαναπιάσει αλλα προσπάθησα να το ξεπεράσω. Εκεί που έβλεπα τηλεόραση αγχώθηκα προφανώς με κάποια σκηνή σε κωμωδία παρακαλώ, ή λόγω πόνων στην κοιλιά κάτι σκέφτηκα υποσυνείδητα και με έλουσε κρύος ιδρώτας, ένιωσα ένα παράξενο συναίσθημα, ένιωσα να είμαι έξω από το σώμα μου και το δάκτυλο στο πόδι μου το ένιωθα περίεργα. Αυτόματα έκανα αρνητικές σκέψεις, πήγα στο μπάνιο με πόνους στο στομάχι και είχα ασπρίσει στο πρόσωπο. Προσπάθησα να ηρεμήσω και να πω πως δεν έχω κάτι, μίλησα και το είπα μετά στο αγόρι μου ο οποίος ήταν και είναι δίπλα μου από την πρώτη στιγμή που γνώρισε την αδερφούλα μου και τον ευχαριστώ για αυτό και με ρωτούσε γιατί, διότι και εκείνος δεν ξέρει πως να με βοηθήσει. Μίλησα επίσης και με την κολλητή μου την οποία και έχω ζαλίσει και με ηρέμησε αρκετά γιατί πέρασε πρόσφατα και εκείνη κρίση αλλά ευτυχώς για διαφορετικό λόγο. Αυτή τη στιγμή μπήκα στο διαδύκτιο με σκοπό να ξεχαστώ και βρω λύσεις για το πρόβλημά μου. Σίγουρα δεν είναι μόνο μέσα από εδώ αλλά θα βοηθούσε ιδιαίτερα η γνώμη σας για το πως θα το αντιμετωπίσω. Ζητώ ειλικρινά συγγνώμη για την μακρυγορία μου από όλους τους αναγνώστες και εσάς, αλλά πιστεύω ό’τι αυτό με βοήθησε αρκετά να ηρεμήσω και να ξεχαστώ.
Θα περιμένω , Ευχαριστώ ειλικρινά.
Καλό σας βράδυ
Με εκτίμηση Νίκη Β.
Καλησπέρα το όνομα μου είναι Κατερίνα είμαι 37 ετών ,
Πριν πολλά χρονιά (περίπου δώδεκα )έπαθα την πρώτη κρίση πανικού μετά πέρασα μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου με σχεδόν καθημερινά να περνώ μια κρίση πότε ελαφριά πότε βαριά (ήταν αποτέλεσμα καταχρήσεων σε όλους τους τομείς αλκοόλ τσιγάρα ξενύχτια), μέσα από την προσευχή βρήκα ένα στήριγμα βρήκα και έναν πνευματικό όλα οκ τα τελευταία χρόνια όμως τα πράγματα αγριεύουν πάλι με τρομάζει και η πιο απλή μετακίνηση μου όχι ταξίδι ολόκληρο δεν αισθάνομαι χαρά για τίποτα πια και από ότι καταλαβαίνω το πιθανότερο να χτυπώ και καμία κατάθλιψη (αυτή τω ρα ποιος την κάλεσε στην παρέα ) μαζί με της κρίσεις πανικού δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ νιώθω ότι είμαι σε αδιέξοδο . πραγματικά θα ήθελα την συμβουλή σας πώς να αντιμετωπίσω την κατάσταση αυτή.
Τα άτομα με κρίσεις πανικού είναι πιθανό να εμφανίσουν και κατάθλιψη (και το αντίθετο),μπορεί να μην έχεις κατάθλιψη αλλά να σε περιτρυγυρίζει,γι’αυτό φταίνε οι συχνές κρίσεις.Κι εγώ τις ίδιες καταχρήσεις έχω,έχω περιορίσει το τσιγάρο και το αλκοόλ.Αυτό που θα σε κάνει πιο δυνατή είναι η γυμναστική,ακόμα και τις μέρες που δεν έχω διάθεση πιέζω τον εαυτό μου να γυμναστώ (τρώγοντας έρχεται η όρεξη).Το καλύτερο είναι τρέξιμο ή έντονο περπάτημα (τρέξιμο όσο αντέχεις,περπάτημα 45-60 λεπτά,και μισή ώρα καλά είναι αν δεν έχεις πολύ χρόνο).Για την κατάθλιψη συνιστούν kick-boxing αλλά αν δεν μπορείς και το τρέξιμο δουλεύει μια χαρά.Μόλις πρόσφατα άρχισαν να προτείνουν οι ψυχολόγοι τη γυμναστική σε άτομα με κρίσεις πανικού,κατάθλιψη κτλ σαν μέσο καταπολέμησης των διαταραχών.Σύμφωνα με έρευνες η γυμναστική μπορεί να δράσει όπως τα χάπια σε πολλές περιπτώσεις.Συνέχισε με τον πνευματικό σου αν σε βοηθάει αλλά ειλικρινά δοκίμασε τη γυμναστική,όσο κι αν σου φαίνεται βουνό να το κάνεις τώρα.Δεν έχω κρίσεις εδω και μήνες αλλά πρόσφατα είχα 2 περιστατικά που μου φάνηκε οτι στο τσακ τη γλίτωσα,και τις 2 την ώρα που οδηγούσα.Άυριο έχω ταξίδι 1.5 ώρα,δε φοβάμαι την κρίση αλλά την κακή διάθεση που
ακολουθεί,αυτή την καταθλιπτική φάση που νομίζεις οτι δεν πρόκειται να χαρείς τίποτα ξανά.Μη χάνεις το κουράγιο σου και μην τρομάζεις στις άσχημες σκέψεις,δεν σημαίνει οτι επειδή τις σκέφτεσαι θα συμβούν.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΩΣΤΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ,ΘΑ ΑΚΟΥΛΟΥΘΗΣΩ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ,ΚΑΙ ΤΟ kick – boxing ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΚΤΟΝΟΣΗ ΠΙΣΤΕΥΩ…..
ΠΑΘΑΙΝΩ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ 20 ΧΡΟΝΙΑ , ΕΙΜΑΙ ΠΛΕΟΝ 42 ΧΡΟΝΩΝ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΧΑΡΩ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΤΟ ΣΑΙΤ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑΦΟΒΙΑ,ΔΙΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΧΑΙΡΩ ΑΚΡΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΣΑΥΤΟΝ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΙΠΑ, ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΝΤΡΑΠΩ ΑΝ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ,ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΝΤΙ-ΜΕ-ΤΩ-ΠΙ-ΖΕ-ΤΕ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΛΥ ΔΡΑΣΤΙΚΑ .ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΚΙΟΛΑΣ ΘΑ ΤΗΝ ΔΩ ΑΛΛΙΩΣ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΑΦΗΣΩ ΤΟ ΦΟΒΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕ ΚΥΡΙΕΥΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΖΩ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ -ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΝΑ ΠΑΕΙ ΔΗΛΑΔΗ- ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΩ ΤΟΥς ΦΟΒΟΥΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΕΙΧΤΕΙ ΟΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΘΩ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ.
ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΝΑ ΤΑΙΖΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΕΚΙΝΟΥΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΑΤΖΩΘΕΙ 20ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΠΟΥ ΓΑΒΓΙΖΕΙ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ΑΛΛΑ…..ΠΟΤΕ ΔΕ ΜΕ ΕΧΕΙ »ΔΑΓΚΩΣΕΙ» ΓΙΑΤΙ ΟΣΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟΣΚΥΛΟ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΟΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟ ΓΑΒΓΙΖΕΙ.
Υ.Σ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙς ΠΟΥ ΖΕΙΤΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΞΙΕΠΑΙΝΟΙ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ.
ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΗΡΩΕς ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΝΟΩ
Μανώλη πραγματικά εύχομαι να πάνε όλα καλά. Μην ξεχνάς άσκηση ΒΑΣΙΚΟ, για να φεύγει η ένταση και οι τοξίνες ( άντε θα γίνεις και κορμί θανατηφόρο, που το πας αυτό?). Θέλω απλά να ξέρεις πως αυτό που έγραψες να το διαβάζεις κάθε φορά που θα σε περιτριγυρίζει ο φόβος του πανικού για να παίρνεις ξανά δύναμη, μέχρι να φύγει. Have faith !!! όπως λέει και μια μαντινάδα που έχω ακούσει!!! Κάνε καρδιά μου υπομονή και όλα στον κόσμο αλλάζουν, τα θολωμένα τα νερά και αυτά κατασταλάζουν!!!!
μπορω να πω οτι τα πραγματα πανε πολυ καλυτερα,το ιδιο ευχομαι μεσα απο την καρδια μου και για σενα και για ολους
παθαινω κρίσεισ πανικου εδω και 12 χρόνια. οχι συνεχεια. το έπαθα πρώτη φορα αφού πηγαινα σε ψυχολογο για 6 μηνες. και απο τότε δεν μου έχει φύγει ποτέ από το μυαλο. πέρασαν 5 χρόνια άλλξα ψυχολογο πήγα σε ψυχίατρο 2 χρόνια μου ε΄πε να πάρω φάρμακα μετά πήγα σε άλλη ψυχολόγο και ομοιποθητκή για τα τελευταία 6 χρόνια. ημουν αρκετά καλύτερα αλλά πριν απο΄1 μιση μήνα και με πολύ αγχοσ για το τελευταίο χρόνο για διάφορα θέματα κυρίωσ του συντρόφου μου και τησ δουλειάσ του με ξαναπιασε φοβερη κρίση και δεν περνάει με τίποτα. παντρεύτκα πριν 1μιση μηνα και μετά από 1 μέρα τα ξαναπαθα όλα
καλησπερα ,
ειμαι 20 χρονων .. ποτε δεν ειχα προβλημα με καρδια η οτιδηποτε ενταξει παντοτε ειχα καποια κιλα αλλα τιποτα ανησυχιτκο εκανα εξετασεις αλλα ποτε δεν ειχα κατι… Πριν ενα χρονο εχασα τον μπαμπα μου εκ τοτε δεν ξερω τι εχω παθει… εχω μονο αρνητικες σκεψεις… να βγω κλπ το θεωρω τρομακτικο.. πριν λιγο καιρο και στην περιοδο της εξεταστικης μου ενιωσα μια ταχυπαλμια.. δεν ξερω τι ακριβως… χαζο που το περιγραφω ετσι αλλα σαν ενα «πλατς» , πανικοβληθηκα τα εχχασα νομιζα οτι θα πεθανω οτι εχω κατι σοβαρο… δεν ειχα ξανα νιωσει κατι τετοιο σε τετοιο βαθμο και δεν ηξερα πως να το χειριστω. Ειχα ολοκληρη την υπολοιπη μερα το αισθημα του αγχους οτι κατι κακο θα μου συμβει… δεν πηγα διακοπες φετος με τν φοβο μηπως παθω κατι και χριστε μου πεθανω η δεν ξερω και εγω τι… αγχωνομαι για το παραμικρο ακομα και για την βολτα του σκυλου. Οταν βγαινω θελω να γυρισω σπιτι γιατι νιωθω ανασφαλεια… εχω προσκολληθει στην μητερα μου υπερβολικα και νιωθω ασφαλεια μονο οταν ειναι γυρω. σημερα παρ’ολα αυτα με ξανα πιασε. Χτυπαγε η καρδια μου τοσο δυνατα που νομιζα οτι θα σταματησει μετα με πιασε κρυος ιδρωτας φυσικα οι αρνητικες σκεψεις οτι παει τελειωσσε… ημουν εξω με μια φιλη μου και η αληθεια ειναι οτι ειχα αγχωθει απτην αρχη γιατι σκεφτομουν οτι φοβαμαι τραμ κ μετρο ενω παντα εμπαινα… μη σας πω οτι παλιοτερα ανυπομονουσα να μπω σαυτα τα εβρισκα πολυ ομορφα. δεν ξερω με τι να ηρεμησω….. ειμαι σχεδον σιγουρη οτι δεν ειναι κατι παθολογικο… δεν ειναι φυσιολογικο κι ολας ειμαι 20 και δεν εχει κανενας στην οικογενεια ιστορικο καρδιας… αγχους παλι ναι! Δεν ξερω χω αγχωθει-φοβηθει… Οι φιλοι μου λενε ψυχολογικο η μητερα μου το ιδιο αλλα εγω αρνουμαι να το πιστεψω γιατι παντοτε ημουν δυναμικος χαρακτηρας. Δεν ξερω… Σας ευχαριστω εκ των προτερων!
Γεια σου Ελένη
1.)Το πρώτο βήμα είναι να το παραδεχτείς και να το πιστέψεις.Δεν έχει καμία σημασία οτι είσαι δυναμικός χαρακτήρας ή,για να στο πω και έτσι,το οτι έπαθες κρίση πανικού δεν σημαίνει οτι
έχεις αδύνατο χαρακτήρα.’Όσο αρνείσαι να το παραδεχτείς,τόσο καθυστερείς να το αντιμετωπίσεις και προσθέτεις επιπλέον άγχος στη ζωή σου.
2).Τα συναισθήματα οτι πεθαίνεις είναι κοινά για όλους εμας,όποτε σε πιάνουν προσπάθησε να θυμάσαι οτι δεν είσαι η μόνη που το περνάς,θα σε βοηθήσει να ηρεμείς.
3).Οποτε νοιώθεις να σε πιάνει αυτό το άγχος,κάνε ασκήσεις αναπνοής,μικρές εισπνοές (2 δευτερόλεπτα) – βαθιές εκπνοές (4-5 δευτερόλεπτα).
4).Επίσης όταν σε πιάνει,κοίτα ψηλά (όπως θα κοιτούσες τον ήλιο) και κάνε μια θετική σκέψη.
Επειδή ξέρω πόσο δύσκολο είναι να σκεφτείς κάτι θετικό εκείνη την ώρα,σκέψου απλές λέξεις (ήλιος,καλοκαίρι,ΔΥΝΑΜΗ κτλ,τώρα που είσαι ήρεμη σκέψου 2-3 πράγματα που σου αρέσουν και προσπάθησε να τα θυμηθείς όταν σε πίασει άγχος,θέμα εξάσκησης είναι).
5).Οτιδήποτε φοβάσαι (τρένα,τραμ,εξόδους) κάντο με πείσμα,αντί να φοβάσαι ΠΗΓΑΙΝΕ και άλλαξε το φόβο σε δυναμικότητα («δεν με ενδιαφέρει αν αγχωθώ,και αν αγχωθώ θα το ξανακάνω,δεν θα κάτσω σπίτι για χάρη του» – μπες σε αυτή τη λογική,μην το σκέφτεσαι σαν κάτι τεράστιο,πες οτι έιναι ενα κοινό πρόβλημα (αν το σκέφτεσαι τεράστιο τότε και ο φόβος θα είναι τεράστιος).
6).Γυμναστική,ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ.Για μένα είναι η καλύτερη βοήθεια,ακόμα και με κακή διάθεση να ξεκινήσω ξέρω οτι θα βελτιωθεί,αισθάνομαι πιο δυνατός και σίγουρος μετά απο 30 λεπτά τρέξιμο ή 1 ώρα περπάτημα.Αν χάσεις και τα επιπλέον κιλά που ανέφερες θα νοιώσεις ακόμα καλύτερα,δες το σαν μια ευκαιρία να βελτιώσεις την φυσική σου κατάσταση.Μην ασχοληθείς ιδιαίτερα με βάρη,οτιδήποτε αεροβικό θα σε βοηθήσει (περπάτημα έντονο,τρέξιμο,ποδήλατο,χορός,ψάξε στο internet για αεροβικές ασκήσεις που μπορείς να κάνεις στο σπίτι).Σημείωση:τις πρώτες φορές που ξεκίνησα βάρη μετά απο λίγα λεπτά σταμάτησα επειδή ‘ενοιωσα την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά.Τότε τρόμαξα ενώ ήταν κάτι πολύ φυσιολογικό,όταν γυμναζόμαστε οι χτύποι ανεβαίνουν.Εμείς όμως με τη διαταραχή πανικού έχουμε μονίμως το μυαλό μας στην καρδιά μας,οπότε ακούμε και τον παραμικρό χτύπο της.Στο λέω για να μην απογοητευτείς την ώρα που γυμνάζεσαι,θυμήσου το 😉
7).Υπάρχουν τροφές που βοηθάνε στο μυαλό (διαύγεια) και ως εκ τούτου στη διάθεση.
Ξηροί καρποί,ακατέργαστοι (χωρις αλάτι και συντηρητικά),μια χούφτα αμύγδαλα,καρύδια,φυστίκια.
Φρούτα του δάσους (μωβ φρούτα,βατόμουρα,φραγκοστάφυλα κτλ),’εχουν καλή αντικαταθλιπτική προστασία (υπάρχουν και χυμοί και μαρμελάδες).
Βιταμίνη C,δεν είναι μόνο στο πορτοκάλι,σε πολύ περισσότερη ποσότητα υπάρχει στις πιπεριές και στο ακτινίδιο (kiwi),επίσης καλή αντικαταθλιπτική βοήθεια.
Ψάρια και λαχανικά,τονώνουν τη διάυγεια.
Βάλτα στη διατροφή σου,δεν χρειάζεται να βγάλεις αυστηρό πρόγραμμα.
8).Το πιο φτηνό από όλα;;Ήλιος!Κάτσε 20 λεπτά κάτω απο τον ήλιο,χωρις αντιηλιακό.Εντάξει,δεν είπαμε να βγεις στους 40 βαθμούς το μεσημέρι,βγες στις 7 το απόγευμα στο μπαλκόνι σου,πάρε και 1 βιβλίο ή το mp3 player σου και άραξε!Ή βγάλε το σκύλο βόλτα εκείνη την ώρα.’Ολα αυτα σε λογικές θερμοκρασίες βέβαια,μην πάθεις και καμιά ηλίαση!
9).ΥΠΟΜΟΝΗ και ΕΞΑΣΚΗΣΗ.Οι αλλαγές έρχονται με το χρόνο,δεν έρχονται σε μια μέρα.
Καλή δύναμη!
Παιδιά καλησπέρα, κι εγώ μια από τα ίδια… 29 χρονών με κρίσεις πανικού εδώ και περίπου 4-5 χρόνια… Στην αρχή σπάνιες και δεν ήξερα και τι είναι, αλλά πριν 2 χρόνια έχασα τη μαμά μου τελείως ξαφνικά και άδικα και από τότε… Δεν βγαίνω, δουλεύω από το σπίτι, δεν βλέπω τους φίλους μου, εννοείται ότι δεν πάω για καφέ, δεν αντέχω ούτε 5 λεπτά, ζαλίζομαι απίστευτα και κοιτάω πάντα την έξοδο. Πρέπει να κάθομαι στις γωνίες, κι όχι μέσα σε κόσμο, ακόμη κι ένα τραπέζι φαγητού είναι αδύνατον για εμένα… Πάω σε ψυχολόγο 1 χρόνο τώρα κι έχω κάνει κάποια μικρά βήματα, π.χ. κατάφερα και έκανα τον αρραβώνα με το αγόρι μου πριν 2 μήνες..! Και πήγα και Μύκονο και Πάρο τον Αύγουστο μέσα σε άπειρο κόσμο….! Τώρα όμως που γύρισα πάλι δεν διανοούμαι να πάω στο super market, αν δεν έχω ένα μπουκαλάκι νερό νομίζω θα πεθάνω αβοήθητη… Κάθε ουρά είναι βασανιστήριο, ούτε για να ψωνίσω ρούχα δεν πάω… Θα φτιάξει ποτέ αυτό το πράγμα, βαρέθηκα; Και τι να εξηγήσω σε όλους του φίλους και γνωστούς που με κράζουν που δεν βγαίνουμε; Θέλω μόνο να είμαι σπίτι, στο κρεβάτι μου…
Σας ευχαριστώ απεριόριστα για την όποια συμβουλή!
Αθηνά
ΑΘΗΝΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΑΜΟ ΤΗΣ ΜΑΝΟΥΛΑΣ ΣΟΥ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΔΥΚΟΛΗ ΦΑΣΗ ΚΑΙ Η ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ.
ΟΜΩΣ ΣΚΕΨΟΥ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ,ΠΗΓΕΣ ΣΕ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ ΣΟΥΠΕΡ-ΜΑΡΚΕΤ.ΟΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ.ΑΠΛΑ ΣΕ ΕΧΕΙ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ,ΤΟ ΛΕΣ Κ ΜΟΝΗ ΣΟΥ,ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΩ ΑΒΟΗΘΗΤΗ..ΔΕ ΘΑ ΠΑΘΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΑΘΗΝΑ.Κ ΓΩ ΥΠΕΦΕΡΑ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ,ΕΙΧΑ ΑΚΟΜΑ Κ ΤΑ ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗ ΤΣΑΝΤΑ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ..ΚΑΘΕ ΕΞΟΔΟΣ ΜΕ ΑΓΧΩΝΕ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΤΑΞΙΔΙ.ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΠΟΥΘΕΝΑ ΝΑ ΠΑΩ..ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΛΟΓΩ ΑΓΧΟΥΣ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙΣ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΟΒΙΕΣ ΣΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ,ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ!
Καλησπέρα θα ήθελα να μοιραστώ με τη σειρά μου τη μεγάλη εμπειρία που έχω πάνω στις κρίσεις πανικού μου, ελπίζοντας να βοηθήσω κάποιον που θα διαβάσει αυτές τις γραμμές..
Είχα την πρώτη κρίση πανικού στα 19 μου, ένα βράδυ έξω από ένα μπαρ, εκεί στα καλά του καθουμένου. Τι ένοιωσα πάνω κάτω είναι τα ίδια σε όλους μας. Το διαφορετικό που μπορώ να επισημάνω είναι πως νόμιζα ότι τρελάθηκα κ ότι κάτι ‘ψυχικά μη φυσιολογικό’ μου συνέβη. Δεν ήξερα όμως. Την επόμενη ημέρα κιόλας, αφού ενημέρωσα τους γονείς μου, με πήγαν σε ένα ψυχολόγο και αυτός μου είπε για τις κρίσεις. Ξεκίνησα θεραπείες, αλλά εννοείται πως ο οργανισμός και ο εγκέφαλος ήταν σε τέτοια σύγχυση που δε μπορούσα καν να πιστέψω πως ήταν κάτι απλό που περνάει κ ότι πάνω από όλα ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΩ από αυτό. Μετά από 3 μήνες δεν είχα κανένα αποτέλεσμα, καθώς είχα κλειστεί σπίτι και μετά βίας τελείωσα τη σχολή μου! Μια ημέρα ξύπνησα και έτσι απλά αποφάσισα να ακολουθήσω κατά γράμμα τα λόγια του ψυχολόγου. Από τότε, όχι ότι οι φόβοι εξαφανίστηκαν αλλά άρχισα να καταλαβαίνω τι είναι ο πανικός, γιατί συνέβη και πως λειτουργεί τη στιγμή εκείνη. Μετά από 1 χρόνο μπορώ να πω ΄΄ότι είχε φύγει εντελώς από τη ζωή μου, ενώ συνέχισα για άλλα 2 χρόνια ψυχοθεραπεία για άλλους προσωπικούς λόγους.
Πέρασαν 7 χρόνια χωρίς κανένα πρόβλημα, όμως στα 29 μου μετά από ένα καλοκαίρι με πολύ αλκοόλ ( έχει σημασία αυτό) και έπειτα από ένα συμβάν που με σόκαρε ήρθε πάλι το γνωστό απαίσιο συναίσθημα. Ξανά πάλι στον ψυχολόγο. Έχουν περάσει 3 χρόνια περίπου και ακόμα παλεύω, αυτή τη φορά, με ένα λίγο πιο εναλλακτικό τρόπο και όχι την κλασική ψυχοθεραπεία!
Μέσα λοιπόν από την εμπειρία μου που μόλις σας είπα και ελπίζω να μη σας κούρασα αυτά που έχω καταλάβει και έχω μάθει είναι πως,υπάρχουν πολλοί μα παααρα πολλοί που εχουν αυτό το θεματάκι. Επίσης οι πανικοί εμφανίζονται όταν ο οργανισμός είναι σε μη καλή λειτουργία. Θέλω να πω πως το αλκοόλ και γενικώς οι καταχρήσεις το χειροτερεύουν, καθώς επίσης και το άγχος. Αλλά αυτό το αφήνω στους ειδικούς που γνωρίζουν καλύτερα!
Επίσης, συμφωνώ ότι μετά από καιρό εμείς προκαλούμε τον πανικό μέσα του φόβου που δικαιολογημένα νοιώθουμε. Η καλύτερη λύση που έχω βρει εγώ και με βοηθάει είναι, όταν πάει να με πιάσει ( γιατί πάντα γνωρίζουμε ότι έρχεται), να βάλω τη λογική ( όση υπάρχει εκείνη τη στιγμή) και να πω ΄ ξέρω τι είναι, θα περάσει ΄ και παίρνω αργές αναπνοές. Συνήθως μένω στο μούδιασμα!! Επίσης βρίσκω να ασχολούμαι με πολλά για να μην ‘έχω χρόνο να σκέφτομαι και στα τσακίρ κέφια δεν κάνω τη χάρη στους φόβους μου και τους προσπερνάω!
Εμπειρικά λοιπόν θα σας πω, ότι τα φάρμακα είναι καταστολή και όχι η θεραπεία. Είναι ένας μακρύς δρόμος που θέλοντας ή όχι πρέπει να διαβούμε και θα σας βάλω σε μία σκέψη και θα κλείσω…….
Περπατώντας αυτό το δύσκολο μονοπάτι, χαμένοι στα γιατί, δεν έχετε ψάξει περισσότερο τον εσωτερικό σας εαυτό; Δεν έχετε ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό σας που αν δεν είχε έρθει ο πανικός δεν θα είχατε μπει ποτέ στη διαδικασία να σκεφτείτε; Να και κάτι καλό.
Σας ευχαριστώ!! Μαίρη.
Παιδιά βρήκα αυτό το site http://www.panikos.gr Γνωρίζει κανένας για αυτό ?
mary καλημέρα, το έχω δει κι εγώ αρκετές φορές και το έχω διαβάσει όλο, για την ακρίβεια σκέφτομαι να πάω για μια δοκιμαστική, μου φαίνεται αρκετά σωστός αυτός… Ενώ έχω μια ψυχολόγο σκέφτομαι να πάω κι από κει, ουσιαστικά φαίνεται να είναι ένας ψυχολόγος που εξειδικεύεται στα θέματά μας…
To sygkekrimeno site exei na kanei me ena exeidikeumeno kentro therapeias tou panikou sthn petroupolh. eimai k egw apo petroupolh k emena ekei mexri prin 2 xronia pou metakomisa. epeidh to xw diabasei k to xw psaxei fainetai pws o sugkekrimenos psuxologos einai polu sigouros oson afora sth therapeia twn krisewn panikou. kat eme ola einai thema proswpikhs douleias se synergasia me enan kalo psuxologo. isws k autos sto sugkekrimeno kentro na bohthaei, alla mn egklobizeste sth skepsh aaa autos tha nai kaluteros, klp. olh h douleia ginetai apo ton kathena mas xexwrista! nikhsa tis kriseis ustera apo 3 xronia sklhrhs douleias me ton eauto m me thn polutimh sundromh ths psuxologou mou. mporeite k eseis! kalh dynamh k deite to san mia 2h eukairia na zhsete eleutheroi, opws pragmatika sas axizei, xwris fobous!
Σε ευχαριστούμε πολύ………………….
καλησπερα εγω αντιμετωπιζω το εξης προβλημα πριν απο 5 μηνες παρουσιασα εντονη δυσπνοια και ζαλαδα και κομπο στν λαιμο.εχω την αισθηση οτι εχω καρκινο στν λαιμο η στν πνευμονα.εκανα τοτε γενικη αιματος και ακτινογραφιες θωρακος και με βρηκανε φυσιολογικη.τωρα εχω τα εξης συμπτωματα εντονο κομπο στον λαιμο πονο στη γλωσσα και εντονη δυσπνοια και ζαλαδα.υπαρχει πιθανοτητα μετα απο 5 μηνες ενω με βρηκανε φυσιολογικη τοτε να εμφανιστει καρκινος στον λαιμο η στον φαρρυγγα?επισης τονιζω οτι ειμαι 23 και καπνιζω γυρω στα 9 χρονια.θελω την βοηθεια σας
Όπως βλέπεις δεν είμαστε γιατροί εδώ για να σου δώσουμε γνωμάτευση για το τι μπορεί να έχεις ή όχι. Αν οι γιατροί δε σου είχαν βρει κάτι, πιθανότατα εφ όσον έχεις σχεδόν τα ίδια συμπτώματα να μην έχεις κανένα πρ’οβλημα καλή μου!!! Μάλλον έχεις αρκετό άγχος και σου έχει βγει κάπως έτσι.. Δες περισσότερα άρθρα σχετικά με το στρες και αν ακόμα δεν πεισθείς καλό θα ήταν να επισκεφθείς ένα ψυχολόγο, έτσι για να μη βασανίζεσαι για το τι μπορεί να έχεις!
καλησπερα
θελω να γραψω και εγω το προβλημα μετην αδερφη μου.
την πιανουν κρισεις πανικου.μεχρι να δω τις συζητησεις δεν την καταλαβαινα.ειχε τα ιδια συμπτωματα πριν 4 χρονια και σταματησαν και τωρα μετα απο ενα ατυχημα οχι σοβαρο ευτυχως επανηλθαν.εκανε εξετασεις για θυροειδη ,αιματολογικες,πηγε σε ομοιοπαθητικους πηρε χαπια αλλα τιποτα.δεν ξερω αν λεγεται κριση πανικου παντως ξερω πως κατι εχει.θελει βοηθεια και δεν ξερω πως να την βοηθησω.φοβαμαι οτι οι ψυχιατροι και οι ψυχολογοι θα την γεμισουν με θεραπειες και φαρμακα με αποτελεσμα να εθιστει και να μην εχει σταματημο.θελω την βοηθεια σας
kαλημερα.ειμαι 28 χρονων .θα ηθελα να μοιραστω κ το δικο μου προβλημα μαζι σας.πριν 5 χρονια μετα παο καποιο ατυχημα του πατερα μου επαιθα καταθλιψη.με τη βοηθεια φαρμακων ημουν πολυ καλα,εχο ενα χρονο που τα ειχα σταματισει.φετος το καλοκαιρι κ ενω ημουν σε διακοπες την ωρα που εβλεπα τηλεοραση αρχισα ξαφνικα να καιγομαι ολοκληρη να με πιανει πανικος οτι αυτο που ειχα μου ξαναγυρισε.το περιεργο ειναι οτι οταν με πιανουν τα κλαματα μετα ηρεμω.απλα οταν σκεφτομαι οτι πρεπει να μπω στο λεωφορειο να παω στον φιλο μου που μενεις σε αλλη πολυ ερχονται παλι ολα στο μυαλο μου με αποτελεσμα να με πιανει παλι αυτο το καψιμο σε ολο μου το σωμα κ να ματαιωνω το ταξιδι.ξερω ειναι στο μυαλο μου αλλα πως μπορω να το ωγαλω απο μεσα μου να ξαναγινω οπως πρωτα????
Geia sas. Prin 4 xronia eixa anevasei para polu pireto pou kata tin diarkia tou me epiane «krish panikou». Apo ekeinh tin stigmh kai ola auta ta xronia basanizomai apo auto to pragma, otan einai na bgw eksw apo to spiti mou skeftomai pws tha mou sumbei mposta se kseno kosmo, kai to pws tha gurisw spiti mou, kai..kai..kai..dn adexw allo poia.Se psuxologo dn exw paei giati eimai molis 16 xronwn kai ama arxisw apo toso noris me tetoious giatrous..asta na pane.Autes oi «kriseis panikou» me empodizoun sto sxoleio mou, sto frodistirio mou, akoma kai otan eimai eksw me tous filous mou, genika otan eimai ektos spitiou. To katalavenw pws einai ola sto mualo mou alla dn mporw na to kanw na stamatisei na skeftete.Makari na ginomoun opws prin 4 xronia!!!
tasso mou synedeses ton pyreto me tik krisi panikou..epeidi itan thema ygeias kai ayto se panikobale pistevo.k gia mena ta farmaka den einai lysi.kata ta alla,genika exeis agxos se ayti ti fasi tis zois sou;;kai an nai,apo pou prokyptei;;;
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.ΕΔΩ ΚΑΙ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΕΒΓΑΖΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΘΟ ΕΨΑΞΑ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΕΠΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΜΙΛΑΓΕ ΓΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ ΟΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΗΤΑ Ν ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΑΛΛΑΞΕ Η ΖΩΗ ΜΟΥ.ΗΜΟΥΝ 31 ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ 34 ΖΩ ΑΚΟΜΑ ΤΗ ΦΡΙΚΗ.ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΡΟΝΟ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΟΝ ΠΡΩΚΤΟ,ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΜΕΤΑ ΣΤΟ ΕΝΤΕΡΟ ΜΕΤΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ.ΕΚΑΝΑ ΚΟΛΟΝΟΣΚΟΠΗΣΗ,ΟΡΘΟΣΚΟΠΗΣΗΚΑΙ ΓΑΣΤΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΚΑΘΑΡΑ.ΜΕΤΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΜΟΥΔΙΑΣΜΑΤΑ.ΠΗΓΑ ΣΕ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΟΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΩ ΕΝΑ ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΟ.ΜΕΤΑ ΠΗΓΑ ΓΙΑ ΔΕΚΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΓΙΑ ΚΑΝΑ ΔΙΝΗΝΟ ΣΕ ΠΑΘΟΛΟΓΟ.ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΧΟ ΚΟΙΛΙΑΣ Κ ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ ΘΩΡΑΚΟΣ ΟΠΟΥ ΗΤΑΝΕ ΚΑΛΕΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ.ΤΩΡΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΜΟΥΔΙΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΖΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ ΜΥΓΑΚΙΑ.ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΗΤΑΝ ΠΡΙΝ 15 ΜΕΡΕΣ ΣΕ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟ ΟΠΟΥ ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΟΥΔΙΑΣΜΑΤΑ, ΚΑΨΙΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΣΤΟ ΔΕΡΜΑ(ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΖΑ ΓΙΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΚΛΥΡΗΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ) ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΜΟΝΟ ΚΙΝΗΤΗΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΩΝ ΗΤΑΝΕ ΚΑΘΕΤΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΚΠ ΝΑ ΜΗ ΞΑΝΑΑΣΧΟΛΗΘΩ.ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΗΡΕΜΗΣΑ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΜΕΡΕΣ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ Η ΕΞΕΤΑΣΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΗ.ΣΗΜΕΡΑ ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΧΑΛΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΜΥΡΜΗΓΚΙΑΣΜΑΤΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΑΤΙ ΝΑ ΔΑΚΡΥΖΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ.ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΙΣΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ.
με εβαλες σε σκεψεις τωρα Νικο ενω ειχα πειστει οτι πασχω απο κρισεις πανικου…Τα συμπτωματα της ΣΚΠ ειναι πανω κατω τα ιδια με αυτα της κρισης πανικου.Τι ακριβως εξεταση κινητικοτητας ειναι αυτη και πως γινεται?Επεσα παλι γαμωτο..
ΑΝ ΠΑΣ ΣΕ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟ ΙΔΙΩΤΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΤΟΠΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ.ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΡΕ ΦΙΛΕ.ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ.ΟΛΟΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΧΟΣ.ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΥΡΜΗΓΚΙΑΣΜΕΝΑ,ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΛΛΟ
ΜΗ ΠΕΦΤΕΙΣ ΦΙΛΕ.ΣΥΓΝΩΜΗ
Νίκο μη ζητάς συγγνώμη και εσύ Βασίλη μην πέφτεις!
Βασίλη,αν κατάλαβα καλά έψαξες για τη ΣΚΠ αφού διάβασες το μήνυμα του Νίκου.Τα ίδια έχω κάνει και εγώ στο πρόσφατο παρελθόν και περνάω ακόμα και τώρα πιο ήπια.Κάθε μήνα νομίζω οτι πάσχω και απο 1 διαφορετική ασθένεια (τη μία καρκίνο,την άλλη ΣΚΠ,αναπνευστικά ή καρδιακά προβλήματα,μεγάλη ποικιλία για να μη βαριέμαι βρε αδερφέ!).Καμιά φορά πιστεύω οτι πάσχω και από όλα αυτά μαζί,κάτι σαν πάρτυ από ασθένειες («σήμερα μαζευόμαστε στου Κώστα,παρακαλώ μόνο σοβαρές ασθένειες ευπρόσδεκτες»).
Το χειμώνα που με έπιασαν οι κρίσεις και δεν κοιμόμουν ή όταν κοιμόμουν ξύπναγα τόσο πιασμένος λες και έσκαβα όλο το βράδυ,αρχισα να αμφιβάλλω για την όραση μου,την ακοή μου,τη διαύγεια,τα αντανακλαστικά μου,εν ολίγοις θεωρούσα οτι κακώς οδηγώ και είμαι δημόσιος κίνδυνος.Α ναι,ξέχασα να πω οτι ταυτόχρονα σκεφτόμουν ηλίθια πράγματα,εκνευριστικά,ενοχλητικά,ανούσια και φοβόμουν οτι θα τρελαθώ.Τι να πω,ούτε το άμαξι ούτε εγώ έπαθα το παραμικρό.Πήγα σε οφθαλμίατρο αλλά η μυωπία μου ήταν πιο στάσιμη και από έλος.Οτι και να γινόταν γύρω μου ο νους μου πήγαινε στο κακό:κάτι θα πάθω ή κάποιον θα βλάψω ή θα βλάψω τον εαυτό μου κτλ.
Καταλαβαίνω οτι δεν έχει νόημα να σκέφτομαι αρνητικά,παρόλα αυτά ακόμα έχω κάποιες φοβίες όταν ακούω για ασθένεις.Για αυτό Βασίλη και Νίκο,σκέφτείται ότι δεν είστε μόνοι σε αυτό το πρόβλημα.
Ασκηθείται παιδιά,όσο πιό δυνατή η άσκηση τόσο μεγαλύτερη και η εκτόνωση.Και μην κάθεστε στο σπίτι,βγείτε έστω και με κακή διάθεση,θέμα αξάσκησης είναι.Αντι να αναλώνεις το χρόνο σου σκεφτόμενος τι άλλη ασθένεια μπορεί να σου καρφωθεί στο μυαλό,ασχολήσου με τη φροντίδα του σώματός σου,τους φίλους σου (και τα προβλήματα τους!),τα ενδιαφέροντά σου κτλ.Και υπομονή!
Βρηκα ενα βιβλιο, αρκετα καλο για ολου νομιζω,εχει τιτλο ΝΙΚΗΣΤΕ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ της bronwyn fox εκδοσεις ΑΛΚΥΩΝ.
Συγκεκριμενα το παραγειλα απo το perizitito. gr
To kalo me thn ipothesi mas einai oti arxizoyn pagkosmios na asxoloyntai poly sobara me to thema
Y.S
Μεινετε μακρια απο τα φαρμακα….οσο μπορειτε
Ενδιαφέρον φαίνεται μιας και είναι παθών.
Μόλις το διαβάσεις πες μας αν αξίζε.
o.k
ΣΗΜΕΡΑ ΞΑΝΑΠΗΓΑ ΣΤΟΝ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟ.ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 3 ΜΕΡΕΣ ΝΙΩΘΩ ΚΑΨΙΜΟ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΣΩΜΑ ΚΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΕ ΔΙΑΠΕΡΝΑΕΙ ΡΕΥΜΑ.ΣΥΜΠΤΩΜΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΠ ΚΑΙ ΠΙΑΤΕΥΑ ΟΤΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΟΣΝΓΙΑ ΑΥΤΟ. Ε ΛΟΙΠΟΝ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕ ΜΕ ΕΝΑΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΩ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΔΕ ΞΕΡΩ ΑΝ ΤΟ ΚΑΝΩ.
Να πας φίλε μου!!! Μη φοβάσαι τι μπορεί να σου πεί. Σύγουρα δε θα σε βγάλει τρελό, αν αυτό φοβάσαι!!! Είναι καλύτερα να αντιμετωπίζεις κάτι που ξέρεις οτι δεν είναι ελέφαντας από το να το αφήνεις να σε κυριεύει αυτο το » κάτι έχω». Όλα αντιμετωπίζοντε αρκεί να έχεις υπομονή και επιμονή. Ελπίζω όλα να πάνε καλά!!!
Ναι πήγαινε,μην σου κάνει εντύπωση τι μπορεί να προκαλέσει το μυαλό,ακόμα και πυρετό για μέρες μπορείς να έχεις και να είναι καθαρά ψυχοσωματικό το αίτιο.περνάς τη φάση της αμφιβολίας οπού είσαι σίγουρος οτι κάτι δεν πάει καλά με την υγεία σου.Υπομονή φίλε 😉
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΙΔΙΑ.ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΦΥΓΑΝΕ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΜΕΧΡΙ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΞΑΝΑ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΥΡΕΤΟ ΠΟΥ ΛΕΕΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ….ΕΙΧΑ ΓΙΑ ΜΗΝΕΣ ΔΕΚΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΕ ΕΠΗΡΕΑΖΑΝ ΜΟΝΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ…ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΝΙΩΘΑ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ
prin peripoy enan xrono briskomoyn se diakopes stin athina me parea filwn…mia mera piga pirea na sinantisw mia fili mou k sto gyrismo mesa sto lewforio to opio itan asfiktika gemato kosmo(allodapous), me yperboliki zesti k enan adigo na mhn stamata se kamia stash na akteyw dioti den ithele na mpoyn alli sto lewforio tsoup mou irthe mia krisoula(me oyrliaxta,dyspnia,aisthima apnias,idrota,taxykardia ktl)……Apo tote allakse h zwi mou……gia na epistrepsw ston topo mou me to aeroplano symbouleytika enan neyrolog-psixologo k mou edose kapia xapia (bespar),gyrizw gia 2-3 meres meta imoun klismeni sto dwmatio mou niothontas oti to kefali mou feygei apo ton logiko dromo k odeyei stin odo trelas,me apotelesma na kimamaia giana ksexniemai.en synexeia bgikan stin fora polles fobies toy tipou den paw se klistous xoroys ,den feygw se polu makrini apostash apo to spiti mou…
Meta apo 2 mhnes enw exw paei ena taksidi me tous goneis mou gyrizontas eimai stin fash na paisw douleia tsak ekei pou epina to kafedaki mou me tous filous mou patheno mia krisoula sta kala tou kathoumenou, odigontas piga spiti meta apo kana 3wro syniltha ayth thn fora nomiza pws h kardia mou tha ekragi.piga se kardiologo ola edaksi ara to thema einai kathara psyxologiko,symboyleytika psyxologo kanw mia therapia me xapia (xanax k ladose) apo ton febroyario k taytoxrona blepw k mia psyxologo….na pw thn alithia mou den exw dei megali allagi synexizw na exw tromeres fobies bebaia apektisa kialles pleon den taksideyw fobamai na mpw k se karabi mhn mou erthei trela k boutiksw stin thalassa,genika exw gemisei fobies…..Tis opies thelw na apobalw gt eimai mono 26 latreyw ta taksidia k den mporw na ta paw pleon k genika exw kolisei konta spiti mou ekei niothw ikia ekei iothw asfalia , alla poi goneis mou den emathan na gyrizw gyro tous panta imoun pio aneksartiti k pleon exw kolisi ekei.ayto pou mou exeis tsixisei pio polu apo ola einai ta taksidia…..
Μα καλά ρε Λένα,κι εσύ διακοπές στην Αθήνα βρήκες να κάνεις? :p
1 θα σου πώ,μην κόψεις τα ταξίδια ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.Για μένα είναι αίσθημα
ελευθερίας (ακόμα και με κακές στιγμές κατά τη διάρκειά τους),είτε μπω στο αεροπλάνο,είτε πάρω το αμάξι να πάω διακοπές το καλοκαίρι.Και στις 2 περιπτώσεις έχω σκεφτει 1000 φορές οτι μπορεί να πάθω κρίση πανικού στη διαδρομή ή τη διάρκεια των διακοπών.Δε με ενδιαφέρει,δεν πρόκειται να κάτσω στο σπίτι παρέα με τις φοβίες μου και να υπερ-αναλύω ξανά και ξανά την κατάστασή μου (πόσες φορές το έχεις κάνει αυτό από τότε που σε έπιασαν οι κρίσεις?άπειρες φαντάζομαι),πρέπει να ζήσω κιόλας ή καλύτερα Θέλω να ζήσω πλέον.
Όσο για τις φοβίες που λες,ειδικά με το πλοίο, το έχω ακούσει ξανά κι εγώ προσωπικά απέκτησα τη φοβία σπίτι για κανά μήνα,οπού σταμάτησα να βγαίνω στο μπαλκόνι για καφέ ακριβώς για τον ίδιο λόγο:μήπως μου τη βαρέσει και πέσω κάτω,παρόλο που δεν έχω αυτοκτονικές τάσεις.Φαντάσου οτι επιπλέον κλείδωνα τη μπαλκονόπορτα.
Αυτό που με βοήθησε είναι όταν άκουσα μια κοπέλα να λέει οτι δεν έμπαινε σε πλοια γιατί φοβόταν μην πηδήξει στη θάλασσα.Είδες κάτι
περίεργο?Ενώ θεωρούμε την κατάστασή μας μοναδική (και η αλήθεια είναι πως αυτό που ζούμε μας αναγκάζει να είμαστε εγωκεντρικοί -«το πρόβλημά μου είναι μεγαλύτερο από οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου» και εσωστρεφείς) ζούμε και οι 2 τα ίδια συμπτώματα όπως θα ζούσαμε αν είχαμε ένα κοινό κρυολόγημα.Αυτό που διαφέρει και το κάνει να φαίνεται τεράστιο πρόβλημα είναι το Άγνωστο (πότε θα έρθει η κρίση,πότε θα γίνω καλά,μήπως τρελαθώ κτλ),δεν είναι χειροπιαστό ούτε ο ψυχολόγος σου μπορεί να σου εγγυηθεί «σε 2 εβδομάδες θα είσαι περδίκι».
Οι ψυχολόγοι λένε οτι ο λόγος που σκέφτεσαι έτσι είναι γιατί ποτέ δεν ήσουν των άκρων,δεν έκανες μεγάλες τρέλες κτλ.Δεν ξέρω πόσο εφαρμόζουν σε εσένα αλλά με εμένα ταιριάζουν γάντι.Έτσι μας βγαίνουν οι φοβίες που αναφέρεις,φοβάσαι μήπως πάθεις «κάτι» στο πλοίο και σε κάνει να θες να πέσεις στη θάλασσα.Ειλικρινά ΔΕΝ πρόκειται να το κάνεις.Μόλις κατανόησα κάπως καλύτερα την κατάσταση,ξεκίνησα να βγαίνω σιγά σιγά στο μπαλκόνι πάλι.Στην αρχή διστακτικά και για λίγο,σιγά σιγά πιο κοντά στα κάγκελα αν και ένοιωθα ένα κάρφωμα στα πόδια όσο πλησίαζα,σαν να μη μπορούσα να προχωρήσω άλλο.Και πάλι θέμα εξάσκησης είναι Λένα και μη σου πω οτι πρέπει να κοροιδέψεις λίγο και τον εαυτό σου (σιγά που δεν μπορείς να βγεις στο μπαλκόνι,κότα!).
Γενικά σκέψου οτι το αίσθημα είναι κοινό σε όλους εμάς και δεν θα κάνεις ΚΑΜΙΑ τρέλα,μην ανησυχείς,είναι φάση και περνάει.Και μην κλείνεσαι σπίτι,έστω και με μέτρια-κακή διάθεση βγες για ένα περπάτημα,τρέξιμο ή και για καφέ.Καλή δύναμη και μην υποτιμάς τον εαυτό σου,η τόνωση της αυτοπεπίθησης έιναι σημαντική για εμάς.Και κάτι άλλο,η γυμναστική θα σε απελευθερώσει και θα σου δώσει ενέργεια που πραγματικά τη χρειάζεσαι,σιγά σιγά θα δεις διαφορά,ψάξε στο internet για αεροβική γυμναστική που μπορείς να κάνεις από το σπίτι,αν δε θες να πας γυμναστήριο.
kzsta exeis apolito dikio se ayta pou grafeis ola sto myqlo einai,,,,,oi diakopes athina etixqn,,,,genika panta ekana pollq taksidia sikonomoun k eksafaniwomoun opou mou thn edine pigena,,,,tora omos sto thema taksidia an k mou leipoun polu exw nplokarei,me exoun mplokarei oi fobies mou….einai to mono mplokarismeno simio pou mou exei meinei kata ta alla ta ypolipa sxedon ta exw kseperasei….
Για όσους ενδιαφέρονται (κάποιοι ίσως το γνωρίζουν ήδη) διαβάστε αυτό
http://kriseis-panikou.pblogs.gr/2011/09/1h-synanthsh-melwn-episkeptwn-9-10-2011.html
paidia kalispera kai apo mena..vasanizomai kai gw apo kriseis panikou oi opoies eutuxws pros to parwn einai elegxomenes alla dustuxws ts exw sunexws sto mualo mou..den xserw pws mporw na mn ts skeftomai..to kako einai oti otan pane na mou sumvoun me pianei ena sfixsimo sto kefali pou nomizw pws th pathw egkefaliko..help!
Γεωργία είναι πολύ κοινή σε όλους εμάς αυτή η κατάσταση,δεν θα πάθεις κάτι.Πάρε 1 σταυρόλεξο ή ένα sudoku (ασκήσεις συγκέντρωσης),θα σε βοηθήσει να μετριάσεις ή και να διώξεις το σφίξιμο που λες.Και τρέξιμο ή πέρπάτημα (θα τονώσει την αυτοπεποίθηση σου,καλή κυκλοφορία του αίματος ίσον καλύτερη διαύγεια πνεύματος).
http://mylymeupdates.blogspot.com/p/my-lyme-history.html
Μια σπανια ασθενεια που τα συμπτωματα της μοιαζουν με αυτα των κρισεων πανικου,της ΣΚΠ κλπ.
Καλησπέρα.
Θα ήθελα να γράψω για την εμπειρία μου η οποία με απασχολεί. Χτες, για δεύτερη φορά μετά από ένα τρίμηνο, έπαθα κάτι που μάλλον ονομαζεται κρίση πανικού. Ημουν με ενα γνωστό, σε ενα μαγαζί οπου δουλεύει, καθίσαμε να μιλήσουμε, και ξαφνικά ένιωσα ταχυπαλμία, αίσθηση οτι χάνω την πραγματικότητα, οτι δεν ελέγχω τον εαυτό μου, οτι δεν αντέχω το συνομιλητή μου, ότι θέλω να τρέξω, και οτι κατά κάποιο τρόπο πνίγομαι. Και τις δυο φορές που το έπαθα αυτό, έπινα καφέ, τον 2ο της ημέρας. Συνήθως πίνω 1, σπάνια δεύτερο. Δε γνωρίζω αν παίζει ρόλο. Από εκεί και μετά, όλη η μέρα μου αποσυντονίστηκε, από φόβο για αυτή την εμπειρία που έζησα, από φοβο μήπως το ξαναπάθω, από την αίσθηση οτι έχω χάσει τον έλεγχο.
Η αλήθεια είναι οτι το περασμένο διάστημα έχω περάσει μερικές συνεχόμενες αρνητικές εμπειρίες, και έχει συσωρευτεί μέσα μου άγχος, θυμός, ενώ η πίστη μου στη ζωή υποχωρεί. Συγκεκριμένα μια στρατιωτική θητεία έληξε πριν 4 μήνες, με πολλές αρνητικές εμπειρίες, κόπωση, αυπνία και στρες. Μια ερωτική απογοήτευση μαζί με το τέλος της θητείας που με στεναχώρησε όσο δε φανταζόμουν. Αλλαγή περιβάλλοντος, μετά από 9 χρόνια άλλαξα πόλη, χάνοντας μαζί και την καθημερινή επικοινωνία που ειχα με φίλους – ες. Ψάχνω για δουλειά στον τομέα μου και δεν βρίσκω κάτι εύκολα, φόβος ανεργίας. Οι γονείς μου δεν καταλαβαίνουν σχεδόν τίποτα από αυτά, και μου προσθέτουν άγχος. Νιώθω οτι πρέπει να κάνω κάποια υπέρβαση γρηγορα, και οτι η πραγματικότητα με πιέζει πιο πολύ από ποτέ.
Μετά την πρώτη αυτή εμπειρία ένιωθα σφίξιμο στο στομάχι για καιρό, ενώ δύσκολα μπορούσα να συγκεντρωθώ, από το φόβο μην το ξαναπάθω. Είχα χάσει το ενδιαφέρον μου γα τα πράγματα που συνέβαιναν γύρω μου. Τον τελευταίο μήνα ήμουν όμως σχετικά καλά. Και να που χτες το ξαναέπαθα. Τι να κάνω; Ευχαριστώ.
Μιχάλη,εσένα η κτάσταση είναι πιό ξεκάθαρη.Εννοώ οτι συνέβησαν διάφορα μαζεμένα και δημιουργήθηκε μια πίεση η οποία εκτονώθηκε με την κρίση πανικού.Αν και πολύ άσχημη εμπειρία,εσύ κράτα οτι το μυαλό σου απέβαλε ένα μεγάλο άγχος με αυτό το δυσάρεστο τρόπο.Ερωτική απογοήτευση+δύσκολη θητεία+αλλαγή τόπου διαμονής+εύρεση δουλειάς,συνδυαζόμενα με αυπνίες και άγχος,ε δεν είναι περίεργο φίλε μου!Δεν κατάλαβα από τα λόγια σου αν το είπες στους γονείς ή όχι.Το να το πεις σε κοντινά σου άτομα είναι καλό,θα σου φύγει 1 βάρος.Μην περιμένεις να καταλάβουν ακριβώς τι περνάς,όμως θα είσαι πιο ήσυχος ξέροντας οτ το κοντινό σου περιβάλλον γνωρίζει για το θέμα σου (και θα πάψουν να σου προσθέτουν άγχος).
Η υπέρβαση που αναφέρεις είναι στην ουσία η αποκατάσταση όλων των παραπάνω,θες μια λύση για όλα αυτά αμέσως γιατί νοιώθεις οτι δεν έχεις πρόγραμμα και έχεις αποσυντονιστεί.Βάλε μια σειρά:το πρωί αφιέρωσε χρόνο σε αναζήτηση δουλειάς,μετά ασχολήσου με δουλειές του σπιτιού αν υπάρχουν,κάνε γυμναστική (καλη ευκαιρία να βγεις για περπάτημα στην καινούργια πόλη) κτλ.Κάτι σαν ρουτίνα δηλαδή.Την καινούργια πόλη δες τη σαν μια ευκαιρία για νέες εμπειρίες και νέες γνωριμίες.
Η καφε’ί’νη είναι όντως 1 παράγοντας που ενεργοποιεί τις κρίσεις πανικού.Πρόσεξε:δεν φταίει ο καφές για την κρίση,είναι απλά η αφορμή,της δίνει 1 σπρώξιμο να βγει.Εγώ για κάποια περίοδο (1-1,5 μήνα) κάθε καφές που έπινα ήταν μαρτύριο γιατί με κάθε τζούρα ήμουν σίγουρος οτι «τώρα θα την πάθω».Δεν ‘επαθα ποτέ κρίση όταν έπινα καφέ (1 τη μέρα).Αυτό που θα σου ‘ελεγα είναι να κόψεις τον 2ο καφέ,τουλάχιστον για 1 διάστημα.
Το σφίξιμο στο στομάχι είναι επίσης πολύ κοινό σε εμάς,μη σε ανησυχεί,με το περπάτημα όμως (30 λεπτά τη μέρα,αν μπορείς παραπάνω ακόμα καλύτερα) θα χαλαρώσεις.Δοκίμασε επίσης χαμομήλι (όχι τσα’ι’ γιατί περιέχει καφε’ί’νη!) το βράδυ πριν κοιμηθείς.
Μη χάνεις την πίστη σου για τη ζωή γιατί στην πραγματικότητα το σώμα σου είναι μια χαρά,απλά το μυαλό περνάει απο μια φάση αποσυντονισμού (δυσάρεστου,δε λέω) λόγω των συγκυριών και από το άγχος που έχει συκεντρωθεί,»ξεσπάς» εκκούσια (χωρίς να το θέλεις) με κρίσεις πανικού.Μη φοβάσαι τις λέξεις και ενημερώσου στο internet για την διαταραχή πανικού,η γνώση είναι δύναμη.
Όλη αυτή την κατάσταση μπορείς να τη δεις σαν ευκαιρία να τονώσεις την αυτοπεποίθησή σου και οτι είσαι έτοιμος να ξεκινήσεις κάτι καινούργιo.
Υπομονή!
Meta apo 3 xronia pou paleuo me tous panikous k pleon eimai se ena poli kalo epipedo na katalavo giati simvainei k na to diokso apo ti zoi mou ( 13 mines xoris panikous kai sinexizoume 🙂 ) tha itehla na sou po, oti oso to skeftesai kai dineis simasia sto »giati mou simvaivei» kai sto »pote simvainei» kai anyway se ola auta ta erotimata…. de tha vgaleis akri, tha xaseis to xrono sou tin ipomoni kai ti dinami sou!!! AKOU LOIPON… ola auta ta erotimata pou exeis einai skepseis pou oloi pano kato, an exeis diavasei, exoume!! Ayta einai apla ta simptomata kai ta apotelesmata mias apisteuta megalis sigxisis mesa sou. I krisi panikou den einai tipota allo apo iperekrisi adrenalinis pou ekeini ti stigmi tholonei to soma k to mialo.. PRAGMATIKA den einai tpt allo!!
To kalitero pou exeis an kaneis einai me iremia pleon ( an kaneis auta pou grafei o Kostas tha se voithisoun poli) na deis ti se kanei k piezesai toso pou prokaleitai o panikos! Episis theoro oti apagoreutikos einai o kafes, to alkool kai i zaxari…
AUta xondrikos, giati i kouventa mporei na paei polliiii makria an sinexiso na grafo!!!
Dose tin eukairia sto mesa sou »thelo» na fanei k sto ekso sou!!
🙂 have faith
ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΠΑΝΩ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΓΕΜΙΣΕ ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ ΜΥΓΑΚΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΝΕΦΑΚΙΑ.ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΜΕ ΕΧΕΙ ΠΙΑΣΕΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ.ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΛΕΩ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΛΙ.ΔΕ ΠΑΩ ΣΕ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΠΑΛΙ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΥΓΕΙ ΤΟΣΑ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΛΕΝΕ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ
paidia kalispera pisteuw oti eimai i moni pou exw tosi arnitiki energeia. ka8e mera xupnaw polu apogoiteumeni apo tin zwi mou i moni mou skepsi einai giati 8a prepei o kosmos na upoferei i etsi xafnika na pe8ainei. genika exw fovies ekei pou ka8omai me pianei panikos kai lew twra 8a pa8w kati kai arxizoun oi zalades kai oi taxupalmies. alles fores pali den exw tipota alla genika me talepwroun polu oi skepseis……… ti na kanw pws na to apovallw olo auto??????????? den mporw na zisw tin ka8e stigmi 😦
Ξεκίνησα με μια γερή κρίση πανικού την πρωτομαγιά, την οποία ‘πυροδότησε’ μια βασανιστική σχέση που είχα, σε συνδυασμό με διάφορα περιστατικά τα οποία επιβάρυναν εξτρά την ψυχολογία μου. Εκτοτε υπέφερα τις νύχτες απο άγχος, έντονο φόβο, βάρος στο στήθος, αποπροσανατολισμό (εκτός περιβάλλοντος). Ξεκίνησα να βλέπω ψυχολόγο. Συνεχίζω. Τώρα τελευταία τα πρωινά έχω πάλι άγχος και φόβο, με επηρεάζει και η γενική κατάσταση που βλέπω γύρω μου, λές και όλα είναι υπο διάλυση, ρευστά και κανείς δεν ξερει τι ξημερώνει…
Τις προάλλες ο γυναικολόγος μου, μου είπε πως κακώς δεν πήρα χάπια διοτι οι κρίσεις πανικού κάνουν κύκλους και επανέρχονται. Δεν θέλω με τίποτα, πέρασα απαίσια το τελευταίο τετράμηνο.
Γνωρίζει κανείς αν αυτό το μόνιμο άγχος και ο φόβος, μπορεί να εξελιχθεί σε κάποια ψυχική νόσο; Το παλεύω αλλά νιώθω και ανήμπορη ώρες ώρες.
Geo… sou leo ipeuthina pos OXI den prokeitai na exeis kamia psixosi… oi panikoi einai neurosi pou oloi oi anthropoi mporoun na pathoun, gia auto legonte k neuroseis… Psihosi einai mia astheneia pleon pou… den tin kinigas alla se vriskei auti. Thelo na po, oti osoi pasxoun apo ena psihotiko sindromo de fovounte mipos pathoun kati k pano apo ola de noiothoun anisixia.. 🙂 To lathos pou ekana tosa xronia einai oti prospathousa na to paleuo k enoiotha pos sinexos eimoun se ena ring… Megalo lathos!!! Xalarose, sinexise tis episkepseis me ena eidiko, k an autos nomizeis d sou kanei, na pas allou!!! ego allaksa 4 psihologous mexri na vro auto pou mou teriakse!!! Ase tin idia ti zoi na sou deiskei ti einai auto pou de sou aresei kai gia auto erxonte oi panikoi.. K opos leo kathe fora.. kopse kafe, alkool, glika.. 🙂 kali sinexeia sto psaksimo tou eautou sou !!!
Ματίνα,είναι φάση.Αυτό το πέρασα 2-3 μήνες μετά τις πρώτες κρίσεις.Όπως λες,κάθε μέρα μόλις ξυπνούσα ένοιωθα απογοήτευση,δεν έβρισκα λόγο να σηκωθώ από το κρεβάτι και γενικά όλες οι σκέψεις μου ήταν αρνητικές και μια φιλοσοφία οτι όλα καταλήγουν στο θάνατο.Κάποιες μέρες όπως λες,νόμιζα οτι θα σπάσει το κεφάλι μου,οι σκέψεις διαδέχονταν η μία την άλλη ταχύτατα,ΟΛΕΣ άσχημες ή ασυνάρτητες σκεψεις και είχα την εντύπωση οτι θα κάνω κάτι τρελό.Ένοιωθα οτι η κατάσταση ήταν ανεξέλεγκτη.Δεν έπαθα τίποτα και φυσικά δεν έκανα τίποτα τρελό.
Ξέρω οτι είναι ενοχλητικό αυτό που ζεις,αν μπορείς,σκέψου κάποιες λέξεις στις δύσκολες αυτές στιγμές όπως,ΕΚΤΟΝΩΣΗ και ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗ.Ότι αυτό που σου συμβαίνει είναι μια αποτοξίνωση από τις κακές ιδέες και σκέψεις και πρέπει να γίνει ώστε να είσαι καλύτερα σε λίγο καιρό.Κάπως έτσι.
Όμως αυτό που θα βοηθήσει ακόμα περισσότερο είναι η γυμναστική.Μετά απο 1 ώρα περπάτημα ή 20-30 λεπτά τρέξιμο ένοιωθα πάντα καλύτερα.Αν δε θες να βγεις από το σπίτι (εγώ δε θα σου συνιστούσα να κάτσεις μέσα πάντως) βρες μέσω internet ασκήσεις αεροβικής γυμναστικής που μπορείς να κάνεις σπίτι.Ξέρω οτι δεν θα έχεις όρεξη αλλά πίστεψέ με,τρώγοντας έρχεται η όρεξη και όλα θέλουν εξάσκηση.
Υπομονή,όπως σου είπα είναι φάση,δεν είναι μόνιμο.Μην μένεις άπραγη όμως,βοήθα τον εαυτό σου με γυμναστική και κράτα τα χέρια σου απασχολημένα όσο περισσότερο μπορείς (από τις δουλειές του σπιτιού,μέχρι τα πράγματα που σου αρέσουν) 🙂
την πρωτη κριση πανικου την επαθα οταν ημουν στο γυμνασιο πριν αρκετα χρονια δηλαδη τωρα ειμαι φοιτητρια και ακομα με πιανουν τετοιες κρισεις ..το λαθος μου ειναι θεωρω πως μεχρι τωρα δεν το αντιμετωπισα ως ενα προβλημα και το αφησα να με καταστρεφει σιγα σιγα τωρα αν και αργα αποφασισα να το αντιμετωπισω και θελω μια βοηθεια σχετικα με το απο που να αρχισω για να το αντιμετωπισω…ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ ΜΕ ΚΟΥΡΑΣΕ ΤΟΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ….
Xtes ixa paei gia psixanalisi k en synexeia milisa k me ton psixiatro gia to an h dosh twn xapiwn mou einai edaksi….exw idi arxisei na niwthw polu kalitera exw idi sto myalo mou oti prepei na stamatisw ta xapia k asn mhn ta pernw oute xrono…Genika niwthw idi polu kalitera pio ksekourasti xwris kriseis toulaxistwn to teleyeteo timino, bebaia kapia simadia pou dixnoun pws erxete mia krisoula exw brei ton tropo na ta ksepernw pinontas pagwmeno nero k exontas arketo aera sto proswpo pou, ite pigenontas spiti mou……To mono pou me exei mplokarei tromera k me anisixei einai to thema «taksidia» laxtarw na kanw taksidia ,lak\xtarw na fygw apo to nhsi mou esto k gia 2 meres nai thelw na apw stin athina na brw tis files mou, tis kolites mou alla…………………………………………………………MPLOKARW, FOBAMAI, ANXONOMAI (mono stin Skepsi mpas k mou symbei), KOLAW, ksereis kapios ti mporei na ginei me ayto to thema ,skeftika na exw mazi mou idika sto karabi mia isxiri iremistiki enesi mpas kai me piasei tpt na thn kanw giana mhn kanw kako ston eayto mu….
axxx kwsta mou thanks den einai se ka8imerini fasi k den einai mono 2-3 mines pou to pernaw einai konta 2 xronia mia me pianei mia me afinei!! to sizitisa k me mia alli kopela pou pa8ainei akrivws to idio k etsi eipame mazi na pame kontra dil na pigainoume opou exei kosmo k as niw8oume oti 8a pesoume katw arxisame k perpatima k etsi twra pisteuw oti 8a to apovallw se euxaristw polu pantws!!!! 🙂
Oso xazo kai an akougetai noiw8w kalytera otan diavazw istories an8rwpwn pou pernane ta idia me mena.
Eimai 20 xronwn,kai pa8ainw kriseis panikou apo ta 15 mou,logw traymatikwn empeiriwn ekeini tin epoxi.
Gia na min ta polylogw,afou arxisa na pa8ainw tis kriseis,stamatisa na vgainw e3w, epa8a kata8lipsh kai exasa 10 kila,fovomoun pws kati 8a pa8w kai fysika otan ekana e3etaseis vgikan ola kala.
O pateras m me voi8ise para poly gia na to antimetwpisw,dioti kai ekeinos exei antimetwpisei paromoia provlimata.
To 8ema einai omws,pws sta 17 m oi kriseis 3anaemfanistikan.
Piga se psyxologo,o opoios m edwse agxolytika kai antikata8liptika poly elafras morfis,giati apla den antimetwpizotan alliws i katastasi.
Omologw pws voi8isan poly kai imoun kala gia poly kairo.
I teleytaia fora pou epa8a krisi,itan prin apo ligous mines,kai ekei itan pou 3afniastika giati nomiza pws imoun kala kai ta eixa 3eperasei.
Kserw pws ola einai mesa sto myalo mas,alla einai poly dyskolo na to eleg3oume kammia fora.
8a i8ela an ginetai kapoia symvoulh,ws pros tin antimetwpisi tou fovou oti 8a pa8w kati.
Episis to 3erw pws prepei na stamatisw ta xapia giati eimai molis 20,alla fovamai pws an to kanw,isws 3anaepistrepsw sta idia.
Voi8eia??
eime o antwnhs otan me piani panikos anebazo taxikardies treles kai den ksero pos na to antimetopiso ……………………
paidia kathe mera akouo gia thanatous kai neon anthropon,apo kardia,mia alli gnosti moy 24 eton epathe egkefaliko..mia alli apo karkino sto masto pethane sta 34.ola ayta me epireazoun kai me pianei mia fovia….den boro na leitourgiso..
panikos.gr,gia mpes isos se boithisi
piga gia eksetasis sto kardiologo kai mou brike proptosi mitroidous balbidas,den einai kati anisixitiko mou eipe, alla akouste to FOBERO, osi exoun proptosi, tinoun na svmatopioun ta problimata toys. APITHANO EE?
EDVSE ALLI DIASTASI STO PANIKO MESA MOY.
GIA PSKSETO LIGAKI
Κοπελα μου γεια σου!!! Υστερα απο εντονες ταχυκαρδιες και κρισεις πανικου εκανα και εγω τριπλξ και μου ειπε για προπτωση. Πολλές γυναικες εχουν και δεν το γνωριζουν καν!!! Εγω τωρα στα 22 που το εμαθα , ενω ξερω πως δεν ειναι τπτ και απλα μαλλον ετσι γεννηθηκαμε νιωθω τρεις χειροτερα με ενοχλησεις στην καρδια μου!!! ΟΛΑ τελικα ειναι θεμα μυαλου!!!!! δεν εξηγειται αλλιως!!!!!
ston kardiologo exo paei exo kanei oles tis eksetasis ton exo eksigisi ti mou sinbeni molis me piani panikos oti kano taxikardies …………kai m edose to inderal to xapi na to perno otan me pianoun ayto eine kathara gia tin kardia na tin rithmizi …………ala i doulia eine na broume ton pirina na antimetopisti to problima ……….
διαβαστε οσο μπορειτε σχετικα βιβλια αυτοβοηθειας, και προσπαθηστε συνεχεια να βγαινεται, οσο μπορειται εξω.
Και μη ξεχνατε η κριση πανικου ειναι σαν το πεκινουα που ειναι πιασμενο απο τ μπατζακι σας , δεν γαυγιζει συνεχεια, αλλα δε δαγνωνει ΠΟΤΕ.
Δεν θα παθετε ΤΙΠΟΤΑ χειροτερο αν το αφησετε να συμβει, και να μην του δινεται σημασια.
Δειτε ενα καλο ψυχολογο, γιατι βοηθαει πολυ.
PANIKOS.GR
KAI http://chriskakoulidis.gr.gg/
Geia sas!eimai h elena kai edw kai 3 xronia pathainw kriseis panikou..eimai 25 xronwn kai pragmatika h zwh mou exei allaksei polu meta apo auto pou pernaw…sthn arxh pathaina kriseis ,etrexa sta epeigonta sta nosokomeia ,eixa trela sumtwmata ,hmoun sigouri pws tha pethanw..meta apo mia seira eksetasewn ,den vrethike tipota pathologiko..eimai kala alla otan me pianoun auta ta psuxoswmatika pisteuw pws kati exw ..pia den trexw sta nosokomeia to elenxw ligo..alla zw me ton fovo..uparxoun periodoi pou exw entono to anxos ton fovo oti kati tha pathw…exw ginei polu euaisthiti..eualwth..prospathw me nuxia kai me dontia na to diwksw auto apo panw mou..na mh me kuriarxei auto to athlio pragma..alla einai duskoli maxh..neuriazw me ton eauto mou pou fovamai..den me thelw etsi..den hmoun etsi..sas ta grafw kai klaiw giati eixa tosa oneira ..teleiwsa hthopoios kai ta phgaina mia xara sto epaggelma mou..kai ksafnika ola katastrafikan mia mera..
elena eime sigouros pos pernas diskola otan exeis paniko kai ego eime mixanibios thelo na mpo se kati agones kai logo aftis tis krisis den ginete fobame min mino edo kai 3 xronia palebo me ayto to anxos to palebo akoma xoris farmaka mono me ena inderal xapi pou eine na katebazi tis taxikardies eine kathara tis kardias exo kanei kai ego oles tis eksetasis me ipane pos eime kala ayto leo ston eafto mou kai to ksepernao etsi
………………..
polu anxos antwnh..polles fovies..xanw to shmera..xanw xrono me auto to pragma..me exei paei toso pisw..
Αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας αυτό τον καιρό, μου δημιουργούν μια αίσθηση πνιγμού, περιορισμού, άγχους και απόγνωσης. Νιώθω οτι δεν υπάρχει αύριο. Τις νύχτες μερικές φορές ξυπνάω απο απροσδιόριστο φόβο και άγχος. Κρίση πανικού έχω πολύ καιρό να πάθω, νομίζω οτι είναι δύσκολο να μου συμβεί πιά, με το παραμικρό ‘σύμπτωμα’ ξέρω τι να κάνω για να ηρεμήσω. Επίσης γυμνάζομαι καθημερινά. Όμως οι διαταραχές στον ύπνο δεν με έχουν αφήσει τελείως.
Η διαταραχή πανικού είναι μια κατάσταση που μπορεί να επηρεάσει σε τέτοιο σημείο την καθημερινή λειτουργικότητα ενός ανθρώπου,έτσι ώστε να αλλάξει τα πάντα στη ζωή του. Και φυσικά όταν αυτά τα οποία αναγκάζεται να αλλάξει,του είναι απαραίτητα για τη δουλειά του ή για άλλους βασικούς τομείς,τότε το πρόβλημα γίνεται ακόμη πιο έντονο. Ας πούμε ότι κάποιος δε μπορεί να πάρει το λεωφορείο για να πάει στη δουλειά του. Ή όταν η δουλειά του απαιτεί να μιλά μπροστά σε κόσμο, και δε μπορεί πια να το κάνει.
Η διαταραχή πανικού είναι κάτι άγνωστο στην ουσία, γι αυτόν που υποφέρει. Νοιώθει έναν ακαθόριστο επερχόμενο κίνδυνο και έχει μια αίσθηση ότι από στιγμή σε στιγμή κάτι κακό θα του συμβεί. Ας δούμε λοιπόν και ας προσεγγίσουμε λίγο τη γνώση της κατάστασης, έτσι ώστε να είναι κάτι λιγότερο άγνωστο .Και ότι είναι λιγότερο άγνωστο,φοβίζει και λιγότερο.
Τα ζώα όταν βρίσκονται μπροστά σε έναν επερχόμενο κίνδυνο ενεργοποιούν το σώμα τους για να ανταποκριθεί στην απόφαση που θα πάρουν..τη «φυγή ή επίθεση». Σε αυτά τα πλαίσια,το αίμα φευγει από τα όργανα εκείνα,που είναι δευτερεύοντα για τη συγκεκριμένη κατάσταση,όπως είναι το δέρμα, και πηγαίνει σε όργανα που είναι καθοριστικά για να υποστηρίξουν την απόφαση,όπως ειναι οι μύες.Η καρδιά παράλληλα λειτουργεί πιο έντονα για να υποστηρίξει κι αυτή με τη σειρά της την αυξημένη αιμάτωση που απαιτεί η στγμή. Όταν η απόφαση έχει παρθεί και ο επερχόμενος κίνδυνος παρέλθει,ο οργανισμός επανέρχεται σε φυσιολογική λειτουργία. Το ίδιο συμβαίνει κι όταν ο άνθρωπος αντιμετωπίζει έναν ορατό κίνδυνο,όπως ας πούμε όταν βλέπει ένα αυτοκίνητο να κατευθύνεται προς το μέρος του ενώ διασχίζει το δρόμο. Όλα τα προηγούμενα συμβαίνουν όταν ο κίνδυνος είναι φανερός και οφθαλμοφανής.Τι γίνεται όμως όταν ο κίνδυνος είναι μια εσωτερική αίσθηση? Όταν είναι ακαθόριστος και έρχεται από μέσα μας? Τότε, ο μηχανισμός «φυγής ή επίθεσης» συνεχίζει να παραμένει σε λειτουργία,ο οργανισμός συνεχίζει να βρίσκεται σε εγρήγορση κι αυτό γιατί δεν έχει παρθεί μια απόφαση. Και η απόφαση δεν παίρνεται γιατί ο κίνδυνος είναι άγνωστος. Στη συγκεκριμένη λοιπόν περίπτωση, ο κίνδυνος αντιπροσωπεύεται από μια εσωτερική σύγκρουση, η οποία οδηγεί τον οργανισμό σε μια κατάσταση συνεχόμενου και διαρκούς συναγερμού.Και όσο δεν έρχεται η κατανόηση του κινδύνου,τόσο αυξάνεται η συμπτωματολογία και μετασχηματίζεται σε μια κατάσταση διαρκούς άγχους. Τα συμπτώματα της διαταραχής πανικού,πολλές φορές μπορεί να προκληθούν και από έναν άνθρωπο που δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα. Αν αρχίσει να αναπνέει κοφτά και γρήγορα για δύο λεπτά,θα νοιώσει τα ίδια συμπτώματα,σα να βρίσκεται σε κρίση πανικού.Είναι σημαντικό οπότε,να αντιληφθεί αυτός που αντιμετωπίζει την κρίση πανικού,όλη εκείνη την οργανική διαδικασία που οδηγεί στα συμπτώματα. Απομυθοποιεί έτσι το ανεξήγητο των συμπτωμάτων και ήδη έχει κάνει ένα βήμα στο να αρχίσει να γνωρίζει καλύτερα από τι υποφέρει.Κι όπως είπαμε,ότι είναι λιγότερο άγνωστο,φοβίζει και λιγότερο. Σημαντικό είναι επίσης να αντιμετωπίσει κανείς, το λεγόμενο «φόβο του φόβου». Φοβάται δηλαδή την έλευση της επόμενης κρίσης και τελικά η κρίση έρχεται συνεπεία του άγχους που έχει προκαλέσει ο φόβος. Ποια είναι όμως η εσωτερική εκείνη σύγκρουση που οδηγεί στη διαταραχή πανικού?…Συνεχίζεται…
BLOG «Psychiatry Online»
Γεια σας, ονομαζομαι Μαρία και γνωρίζω κ εγω τι θα πει αυτο το »ωραιο» συναισθημα των κρίσεων πανικου..πριν απο 2 μηνες σταματησα τη φαρμακευτικη αγωγη και συνεχιζω με τη ψυχοθεραπεια…ακομα εχω καποιεσ κρισεις μικροτερου βαθμου και μικροτερησ συχνοτητας…αυτο που παρατηρησα την τελευταια φορα ειναι οτι το μονο πραγμα που κινητοποιεί και τροφοδοτει αυτη τη κατασταση ειναι οι σκεψεισ…νομιζω οτι αυτο που πρεπει να κανουμε ολοι ειναι εκεινη τη δυσκολη στιγμη να σκεφτομαστε κατι αλλο κατι ασχετο οπως πχ να παρατηρησουμε το δεντρο εξω απο το σπιτι μας η τι υπαρχει πανω στο τραπεζι τησ κουζινας….νομιζω μετα απο ενα διαστημα οι αναπνοεσ η η επαναληψη του ειμαι καλα απλα σε κανουν να συγκεντρωνεσαι σ’αυτο και να το μεγαλοποιείς…τα λεω αυτα για να τα πιστεψω και εγω οπως καταλαβαινεται…αυτο που εχει μεινει σε εμενα κ θα ηθελα πολυ να το ξεπερασω ειναι η υπερευαισθησια μου σε διαφορα θεματα εχω γινει πιο ευαισθητη και ενω ειμαι 24 και ειχα 23 χρονια να κλαψω….το τελευταιο χρονο μου βγαινει χωρισ