Category Archives: psych-news

Γιατί να ασχοληθεί ενα παιδί με τον αθλητισμό

Παράλληλα με τα σημαντικά σωματικά οφέλη για την ανάπτυξη, τις κινητικές ικανότητες, τη φυσική κατάσταση και καλύτερη υγεία, μέσα από τον αθλητισμό τα παιδιά «χτίζουν» σημαντικές ψυχικές δεξιότητες

  • Η διασκέδαση – ευνοεί τα επίπεδα της ευτυχία των παιδιών, σίγουρα ένα άτομο που διασκεδάζει καθημερινά ή πολλές φορές μέσα στην εβδομάδα παρατηρείται ότι είναι πιο ευτυχισμένο.
  • Η ανάπτυξη κοινωνικών δεσμών– οι δεσμοί φιλίας που αναπτύσσονται μέσα από τον αθλητισμό είναι πολύ ισχυροί διότι συνοδεύονται απο την κοινή προσπάθεια και την εσωτερική επιβράβευση της διασκέδασης και της βελτίωσης.
  • Η ανάπτυξη κοινωνικών ικανοτήτων – όπως η προσαρμογή για την τήρηση των κανονισμών της ομάδας – κατανόηση των ρόλων και του σεβασμού στους συναθλητές τους προπονητές, είναι απο τα πρώτα στοιχεία τα οποία μαθαίνουν τα παιδιά μέσα από την ένταξή τους στο οργανωμένο σύστημα των προπονήσεων των ακαδημιών. Σημαντική είναι φυσικά και η ικανοποίηση της αίσθησης του «ανήκειν».
  • Η ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης – με την καλλιέργεια των ατομικών αλλά και των ομαδικών ικανοτήτων.
  • Η καλλιέργεια της συναισθηματικής νοημοσύνης, μέσα από τη διαχείριση των συναισθημάτων που προκύπτουν μέσα απο την προσπάθεια, την ανάπτυξη και τον ανταγωνισμό.
  • Είναι βέβαιο ότι το επίπεδο φυσικής κατάστασης σχετίζεται με την πνευματική απόδοση καθώς έχουμε καλύτερη λειτουργία και οξυγόνωση του εγκεφάλου, επίσης η σωματική εκτόνωση ευνοεί την αυτοσυγκέντρωση.
  • Διατήρηση ιδανικού βάρους – η πρόσληψη βάρους σχετίζεται με χαμηλή εκτίμηση της εικόνας του σώματος που συνεπάγεται με χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση.
  • Η άσκηση σχετίζεται με καλύτερες συμπεριφορές υγείας όπως η καλή διατροφή, η αποφυγή καπνίσματος και χρήσης ουσιών.

Ψυχολογία των αθλητών & Covid-19

Για τους αθλητές, επαγγελματίες και μη, υπάρχουν τεράστιες αλλαγές στην καθημερινότητα τους, απο την στιγμή που έκλεισαν οι αθλητικές εγκαταστάσεις και περιορίστηκαν οι προπονήσεις. Ενώ ήταν μαθημένοι σε καθημερινές ακόμα και διπλές προπονήσεις, έχουν χάσει την επαφή τους με τους χώρους άθλησης, τους προπονητές και τους συναθλητές. Παράλληλα, όπως όλος ο κόσμος βιώνουν έντονα συναισθήματα, φόβου, στρες και θυμού, ενώ μπαίνουν και σε διαδικασίες διαπραγμάτευσης με τον εαυτό τους και αναπτύσσουν «σενάρια» σκέψεων, που αφορούν τους αγωνιστικούς τους στόχους, το επίπεδο που είχαν κατακτήσει πριν την καραντίνα και δημιουργούν αμφιβολίες για την επαναφορά στην αγωνιστική δράση. Εντονότερα στους μικρούς ηλικιακά αθλητές, η μείωση της σωματικής άσκησης έχει επιπτώσεις στην ψυχολογία, διότι δεν υπάρχει σωματική εκτόνωση και υπάρχουν αλλαγές στο βιορυθμό και τη διατροφή, οι οποίες εκφράζονται με αυξημένη ευερεθιστότητα. 

Τα συμπτώματα του εγκλεισμού παρομοιάζονται με αυτά των σταδίων πένθους και του μετατραυματικού στρες. Πολύ πρόσφατες έρευνες, σε επαγγελματίες αθλητές στο εξωτερικό, δείχνουν ότι πάνω από το 15% των αθλητών/τριων εμφανίζουν συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους. Βέβαια ο κάθε αθλητής εκφράζει διαφορετικά το στρες που έχει υποστεί και πρέπει να βρει διεξόδους για να το διαχειριστεί. Η έλλειψη των κινήτρων και ατομικών στόχων οδηγεί τους αθλητές σε απογοήτευση, πιθανά με συμπτώματα κατάθλιψης. Γενικότερα όμως οι αθλητές έχουν «ψυχική ανθεκτικότητα» καθώς έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν αντίξοες καταστάσεις και πίεσεις μέσα απο την αγωνιστική δράση. Το να δουλέψουν με τον εαυτό τους την περίοδο αυτή θα τους δώσει ακόμα περισσότερα εφόδια αποτελεσματικής διαχείρισης της ψυχολογίας τους. 

Για να αντισταθμιστούν οι συνέπειες της καραντίνας στους αθλητές, είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουν πλήρως, να αποδεχτούν τα συναισθήματα τους και παράλληλα να περιορίσουν τις σκέψεις μας που τα τονώνουν. Ο εγκλεισμός αφορά όλους τους αθλητές σε όλο τον κόσμο οπότε μια ορθολογική προσέγγιση περιορίζει τις έντονες σκέψεις απογοήτευσης. Πρωτίστως είναι σημαντικό να νοιώθουμε ασφάλεια και να τηρούμε τα προτεινόμενα μέτρα. Η εφαρμογή καθημερινής ρουτίνας που δίνει προτεραιότητα στην άσκηση είναι επίσης σημαντική για έναν αθλητή, όπως και η διατήρηση σωστής διατροφής και ωραρίων ύπνου. Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζουμε πιο ομαλή επιστροφή στον αγωνιστικό χώρο όταν επιστρέψουμε τις προπονήσεις, διότι δεν θα έχει μειωθεί η φυσική κατάσταση.

Υπάρχουν αρκετές ψυχολογικές τεχνικές, οι οποίες προτείνονται για την διατήρηση της ευεξίας μας, αλλά και τις επαφής μας με το άθλημα. Η τεχνολογία μας βοηθάει να κρατάμε επικοινωνία με τα πρόσωπα του αθλητικού μας περιβάλλοντος, κάτι που πρέπει να επιδιώκεται, συμπεριλαμβάνοντας και προπονητικούς στόχους. Οι εναλλακτικές δυνατότητες μάθησης και βελτίωσης δίνουν εσωτερικά κίνητρα τα οποία εξισορροπούν την ψυχολογία των αθλητών. 
Οι  βασικές τεχνικές αθλητικής ψυχολογίας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είναι 

  • η εφαρμογή καθημερινής ρουτίνας
  • επικοινωνία με τα μέλη της ομάδας και τους προπονητές 
  • αναπροσαρμογή στοχοθεσίας και προσδοκιών
  • ανάπτυξη συναισθηματικής νοημοσύνης
  • εφαρμογές αυτοδιαλόγου και νοερής απεικόνισης
  • ασκήσεις για την ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης

Για την προετοιμασία της επιστροφής στις προπονήσεις είναι βασικό να γίνουν κατανοητά τα παρακάτω

  • τήρηση των μέτρων και των υγειονομικών πρωτοκόλλων
  • ειδική προσαρμογή του προπονητικού πλάνου
  • ομαλή μετάβαση στην αγωνιστική δράση 
  • προσοχή στον κίνδυνο τραυματισμών


Λίνα Ψούνη 
Αθλητική Ψυχολόγος, MSc, PhD

Νοερή εξάσκηση στα αγωνίσματα αντοχής

track2

Ο πόνος και η εξάντληση είναι οι δύο συχνότεροι παράγοντες που επηρεάζουν την απόδοση ενός αθλητή μεγάλων αποστάσεων. Η τεχνική νοερής εξάσκησης μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο των δύο αυτών παραγόντων προετοιμάζοντας και εξασκώντας τον εγκέφαλο  σε  καταστάσεις όπως οι παραπάνω, μπορεί να χρησιμοποιηθεί πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από ένα αγώνα ή ακόμα και προπόνηση. Οι ελίτ αθλητές χρησιμοποιούν πολύ περισσότερο τεχνικές νοερής εξάσκησης από τους αθλητές χαμηλότερου επιπέδου. Επίσης η νοερή εξάσκηση που χρησιμοποιούν οι ελίτ αθλητές είναι πολύ πιο ζωντανή από τη νοερή εξάσκηση που χρησιμοποιείται από τους απλούς αθλητές.

Υπάρχουν 2 είδη νοερής εξάσκησης. Η εξωτερική, στην οποία ο αθλητής φαντάζεται ότι παρακολουθεί εξωτερικά την εκτέλεση των κινήσεων και η εσωτερική στην οποία ο αθλητής φαντάζεται ότι πραγματοποιεί τις κινήσεις. Έχει βρεθεί ότι ανάλογα με τον τύπο της νοερής εξάσκησης διαφέρει η ενεργοποίηση του εγκεφάλου. Επειδή η νοερή εξάσκηση χρησιμοποιεί τους ίδιους νευρικούς μηχανισμούς με τις πραγματικές κινήσεις, φαίνεται λογικό ότι οι κεντρικές αλλαγές που παράγονται κατά την νοερή απεικόνιση επιδρούν στην κινητική δραστηριότητα. Οι  έρευνες σε αυτόν το ν τομέα έχουν δείξει ότι παράλληλη φυσική και νοερή εξάσκηση επιφέρει τα καλύτερα αποτελέσματα.

Ανάλογα τι θέλουμε να βελτιώσουμε  ή την αγωνιστική περίοδο που βρισκόμαστε, χρησιμοποιούμε την κατάλληλη νοερή εξάσκηση:

  • Παρακίνηση: φαντάσου ότι νικάς σε ένα αγώνα, φαντάσου ότι τερματίζεις ένα αγώνα χωρίς προβλήματα.
  • Προετοιμασία για τον αγώνα: φαντάσου βήμα-βήμα τη στρατηγική που θα ακολουθήσεις στον αγώνα, φαντάσου όλες τις στιγμές από το πρωινό ξύπνημα μέχρι την εκκίνηση, τα περάσματα και τον τερματισμό.
  • Ανάπτυξη φυσικών ικανοτήτων: φαντάσου την τεχνική σου χωρίς λάθη, φαντάσου  ότι πραγματοποιείς κομμάτια σε ρυθμό.
  • Ανάπτυξη ψυχολογικών ικανοτήτων: φαντάσου ότι είσαι στην εκκίνηση του επόμενου αγώνα και αισθάνεσαι δυνατός- χωρίς άγχος, φαντάσου ότι πιστεύεις στον εαυτό σου ότι θα πετύχει τους στόχους σου, δημιούργησε εικόνες ηρεμίας πριν από τον αγώνα.
  • Αντοχή στον πόνο και στην εξάντληση: φαντάσου την κούραση του αγώνα, νιώσε τον πόνο στο σώμα σου αλλά φαντάσου ότι τα ξεπερνάς και συνεχίζεις χωρίς να σε επηρεάζουν. Βασικό το να μην επιτρέπουμε να δημιουργούνται αρνητικές σκέψεις
  • Χρήση τακτικής διάσπασης: προσπάθησε να αποσπάσεις την προσοχή σου απο των κόπωση και τον πόνο που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του αγώνα. Η εσκεμμένη κατεύθυνση της σκέψης σε κάτι ευχάριστο μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματική.
  • Αντιμετώπιση των εμποδίων: χρησιμοποιώντας τεχνική νοερής απεικόνισης μπορείς να φανταστείς εμπόδια όπως ο καιρός, οι αντίπαλοι, η διαδρομή, και το πώς θα τα ξεπεράσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα

Για να έχει θετικά αποτελέσματα απαιτείται εξοικείωση στην τεχνική νοερής απεικόνισης, η οποία επιτυγχάνεται με την επανάληψη. Οι αθλητές οι οποίοι δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ νοερή εξάσκηση, είναι λογικό να δυσκολεύονται  στην αρχή. Για αυτό προτείνεται να ξεκινούν με απλές ασκήσεις μικρής διάρκειας και να αυξάνουν τη δυσκολία και τη διάρκεια σταδιακά.  Για καλύτερα αποτελέσματα η νοερή εξάσκηση θα πρέπει να είναι εσωτερική με όσο το δυνατόν πιο έντονες εικόνες. Τέλος η εξάσκηση πρέπει να γίνεται σε ήρεμο περιβάλλον, σε καθημερινή βάση  και το αποτέλεσμα των σκέψεων αυτών να είναι πάντα θετικό.

«Imagery can prepare you for what you want to get out of a race or workout.» Kamphoff

 

Πήγες

Θεοδωράκης, Γούδας, Παπαϊωάννου (2003),  Η Ψυχολογική υπεροχή στον αθλητισμό, Εκδόσεις Χριστοδουλίδη

ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ

21-1-0839 Το αθλητικό ιδεώδες, η ευγενής άμιλλα, η καλλιέργεια του πνεύματος και του σώματος, είναι αξίες που εκφυλίζονται στη σημερινή κοινωνία η οποία προωθεί την εμπορευματοποίηση και τον καταναλωτισμό, μετατρέποντας τον αθλητισμό σε προιόν οικονομικής εκμετάλλευσης. Κοινωνικές και πολιτικές σκοπιμότητες, χρησιμοποιούν τον αθλητισμό και τα ΜΜΕ προβάλλουν κατασκευασμένα πρότυπα, κατευθύνοντας τους φιλάθλους και αναπαράγουν τη βία.
21-1-08-37.jpgΨυχικές διαταραχές αναπτύσσονται πλέον και μέσα απο τον αθλητισμό. Τα παρακάτω ερωτήματα μας εισαγάγουν στην ψυχοπαθολογία του αθλητισμού, καθώς έχουν θετικές απαντήσεις.
  • Μπορούν οι αθλητές να φτάσουν σε υψηλό επίπεδο με συνυπάρχουσα ψυχιατρική διαταραχή;
  • Μπορεί κάποιοι αθλητές να έχουν επιλέξει συγκεκριμένα σπορ για την έκφραση μιας ψυχικής διαταραχής;
  • Μπορεί η ψυχική διαταραχή να επιδεινωθεί μέσα απο τον αθλητισμό;
Περιληπτικά παρουσιάζονται ψυχικές διαταραχές οι οποίες σχετίζονται με την άσκηση και τον αθλητισμό:

Διαταραχές διάθεσης

Οι έρευνες παρουσιάζουν ότι η κατάθλιψη εμφανίζεται με ίδια ποσοστά στους αθλητές με τον κοινό πληθυσμό. Ο αθλητισμός μπορεί να εμφανίζεται σαν μία μορφή εργασιοθεραπείας, επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής. Οι διαταραχές διάθεσης είναι πολύ συχνές σε μεταβατικές φάσεις στην καριέρα τω αθλητών όπως οι περίοδοι τραυματισμών. Επίσης πολύ έντονη συμπτωματολογία διάθεσης παρουσιάζονται όταν οι αθλητές αποφασίζουν να αποσυρθούν από τον αθλητισμό.

Διαταραχές άγχους

Άτομα με αγχώδεις διαταραχές αποφεύγουν την συμμετοχή σε αγώνες. Ο αθλητισμός μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην διαχείριση των διαταραχών άγχους. Αν υπάρχει σωστή διαχείριση των συναισθημάτων για τη συμμετοχή σε αγώνες, ο αθλητισμός μπορεί να αποτελέσει θετικό συντελεστή. Επίσης σύμφωνα με έρευνες σημαντικό όφελος φαίνεται να προκύπτει στην μείωση του άγχους με την αερόβια άσκηση. Σε μικρότερες ηλικίες το άγχος μπορεί να αποτελέσει την αιτία όπου ο αθλητής θα διακόψει τη συμμετοχή του σε αγώνες ή ακόμα και την ενασχόλησή του με τον αθλητισμό. Η έγκαιρη διάγνωση συμπτωμάτων άγχους μπορεί να επιτρέψει σε περισσότερους ανθρώπους να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.

Μετα-τραυματικές διαταραχές και διαταραχές απόσυρσης από τον αθλητισμό

Οι μεταβατικές περίοδοι όπως είναι οι φάσεις τραυματισμών και η περίοδος απόσυρσης από τον αθλητισμό, οι οποίες παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο ψυχοπαθολογίας, ιδιαίτερα εμφανίζοντας συμπτώματα κατάθλιψης και στρες. Για την αντιμετώπιση τραυματισμών, ο αθλητής εκτός από την ιατρική στήριξη πρέπει να δώσει βάρος και στην  ψυχολογική στήριξη. Η επαναφορά από τον τραυματισμό εξαρτάται από το μέγεθος του τραυματισμού, την προσωπικότητα του αθλητή αλλά και την θετική αντιμετώπιση από το περιβάλλον του και από τον ίδιο. Ένας τραυματισμός συνοδεύεται από ψυχολογικές διαταραχές όπως κατάθλιψη, ένταση, θυμό, χαμηλή αυτοπεποίθηση, μειωμένη αυτοσυγκέντρωση, αποστροφή άσκησης.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν έρευνες οι οποίες εξετάζουν επαγγελματίες αθλητές που εμφανίζουν ψυχικές διαταραχές όταν έρθει ο καιρός να αποσυρθούν από την ενεργό δράση.

Διαταραχές διατροφής & εικόνας του σώματος

Οι διαταραχές διατροφής είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες σε αθλητές, ειδικά σε όσους ασχολούνται με αθλήματα που το βάρος του σώματος παίζει σημαντικό ρόλο (πχ. ρυθμική, ενόργανη, συγχρονισμένη, άρση βαρών, πολεμικές τέχνες κτλ). Όμως πέρα από τις αγωνιστικές απαιτήσεις, τα τελευταία χρόνια η «μυώδης» εικόνα του σώματος προβάλλεται πολύ έντονα με αποτέλεσμα αθλητές και μη αθλητές να εμφανίζουν διαταραχές όπως η ανορεξία και η παθολογική ενασχόληση με τους μύες, πολλές φορές κάνοντας χρήση απαγορευμένων ουσιών για καλύτερα αποτελέσματα.

Χρήση απαγορευμένων ουσιών 

Αθλητές που κάνουν χρήση απαγορευμένων ουσιών φαίνεται ότι έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, χαμηλό αυτοέλεγχο και γενικά έχουν περισσότερες ανθυγιεινές συνήθειες ενώ πιστεύουν ότι δεν πρόκειται να επηρεαστεί η υγεία τους. Η χρήση απαγορευμένων ουσιών εκτός από τις σωματικές παρενέργειες επηρεάζει και την ψυχολογική κατάσταση του αθλητή. Συγκεκριμένα, παρατηρούνται αλλαγές στην ψυχική διάθεση με κυριότερα συμπτώματα την επιθετικότητα και ευερεθιστικότητα. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να μη γίνονται αντιληπτά από τον ίδιο τον αθλητή όμως επηρεάζουν το άμεσο περιβάλλον του. Συγχρόνως κατά τις περιόδους χορήγησης αναβολικών ουσιών υπάρχει υπερδραστηριότητα και αύξηση των σεξουαλικών ορμών. Κατά την διακοπή της χρήσης ουσιών έχει παρατηρηθεί ότι εμφανίζονται συμπτώματα κατάθλιψης. Η κατάθλιψη μετά από τη διακοπή των στεροειδών αναβολικών έχει συσχετισθεί με αυτοκτονικές τάσεις, ενώ επίσης εμφανίζονται συμπτώματα όπως αϋπνία, απώλεια ενεργητικότητας ή όρεξης, απώλεια βάρους, κεφαλαλγία και επιθυμία για λήψη αναβολικών.

Ναρκισσιστική διαταραχή και αθλητισμός

Ο νάρκισσος μπορεί να είναι δύο κατηγόριων, αυτός που θαυμάζει το σώμα του και αυτός που θαυμάζει το μυαλό του. Οι αθλητές που παρουσιάζουν ναρκισσιστική συμπεριφορά, συνήθως έχουν εμμονή με την εικόνα του σώματός τους και τις αγωνιστικές επιτυχίες τους. Ένα άτομο με ναρκισσιστική διαταραχή της προσωπικότητας είναι εγωκεντρικό, αναζητάει τον θαυμασμό, ενώ δυσαρεστείται και προσβάλλεται αν δεν τον αναγνωρίζει το περιβάλλον του.

Τα τελευταία χρόνια με την χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης διαπιστώνεται υπερ-προβολή του εαυτού. Επίσης, τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί σημαντικά οι αγώνες ερασιτεχνικού χαρακτήρα, όπου οι συμμετέχοντες κάνοντας χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αυξάνουν τα συμπτώματα ναρκισσιστικής συμπεριφοράς. Ο αθλητισμός ανεξάρτητα από το επίπεδο του αθλητή, γίνεται μέσω για την αναζήτηση της επιβράβευσης, προβάλλοντας την σημαντικότητα του εαυτού και των επιτευγμάτων του. Πολλοί αθλητές εμφανίζουν παθολογική συμπεριφορά σε συνδυασμό με αισθήματα μεγαλείου και ανάγκη για θαυμασμό από τους άλλους. Παρατηρούνται πολύ έντονα συμπτώματα εξάρτησης από το διαδίκτυο με βασικότερη αιτία την ναρκισσιστική διαταραχή.

Εξάρτηση από την άσκηση 

Η έννοια του εθισμού στην άσκηση περιγράφει μια σειρά συμπτωμάτων στέρησης κατά τη διακοπή της άσκησης όπως θλίψη, άγχος, ένταση, ευερεθιστότητα, μυϊκές συσπάσεις, κ.α. Επίσης, ως εξάρτηση αναφέρεται σε συνέχιση έντονης άσκησης παρά τις αντίξοες συνθήκες όπως για παράδειγμα οι τραυματισμοί, όπου προτείνεται η μείωση ή η διακοπή της άσκησης. Στην εξάρτηση απο την άσκηση όπως σε όλες τις εξαρτήσεις η καθημερινότητα του αθλούμενου προγραμματίζεται βάσει της ημερήσιας προπόνησης με στόχο την αποφυγή των συμπτωμάτων αποχής. Συνέπεια αυτών είναι η προβληματική καθημερινότητα εις βάρος της προσωπικής, κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής. Οι αθλητές σε αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως επιδιώκουν να αυξήσουν την ένταση και τη διάρκεια της άσκησης, εις βάρος άλλων δραστηριοτήτων, για να νοιώσουν ικανοποίηση, ενώ μπορεί να συνυπάρχουν τραυματισμοί και συμπτώματα υπέρχρησης. Τις περισσότερες φορές η εξάρτηση απο την άσκηση μπορεί να συνοδεύεται απο διαταραχές διατροφής όπως ορθορεξία (ταση για ορθή διατροφή), παθολογική εικόνα του σώματος κα.

Σύνδρομο υπερπροπόνησης (burn-out)

Αιτία για το σύνδρομο υπερπροπόνησης μπορεί να είναι η επιβαρυμένη αγωνιστική περίοδος, χωρίς διαστήματα ξεκούρασης. Επίσης μπορεί να οφείλεται στη μειωμένη πρόσληψη θερμίδων, προβλήματα υγείας και επαναλαμβανόμενους τραυματισμούς. Σε ψυχολογικό επίπεδο αιτία για το σύνδρομο υπερπροπόνησης μπορεί να είναι η ψυχολογική πίεση του αθλητή, τυχών προσωπικά προβλήματα, η μονοτονία στην προπόνηση και η έλλειψη κινήτρων. Συνέπειες της υπερπροπόνησης είναι οι σωματικοί πόνοι, κατάθλιψη, δυσκολία συγκέντρωσης, μείωση αυτοπεποίθησης, έντονος φόβος ανταγωνισμού, αυξημένο άγχος, προβλήματα επικοινωνίας κ.α. Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δίνεται ώστε οι αθλητές να παρακολουθούνται από τους ειδικούς προπονητές, ώστε το σώμα να ξεκουράζεται όσο χρειάζεται. Πολλές φορές η έλλειψη ποιότητας στην προπόνηση και η άγνοια, οδηγούν σε συμπτώματα υπερκόπωσης.

Στοιχήματα κ Παθολογικός τζόγος

Παγκοσμίως έχουν αυξηθεί τα τυχερά παιχνίδια που σχετίζονται με τον αθλητισμό, όπως είναι  το στοίχημα.  Όταν έχουμε εξάρτηση το άτομο ασχολείται αποκλειστικά με τα τυχερά παιχνίδια και στην περίπτωση που σχετίζονται με τον αθλητισμό παρακολουθούν τα παιχνίδια τα οποία έχουν στοιχηματίσει χάνοντας ατελείωτες ώρες. Το βασικό χαρακτηριστικό του παθολογικού τζόγου είναι η επιμονή στο παιχνίδι η οποία διαταράσσει την καθημερινότητα του χρήστη, αφήνοντας πίσω προσωπικές, οικογενειακές ή επαγγελματικές υποχρεώσεις. Ο εθισμένος αρνείται το πρόβλημα ή το υποτιμά ενώ υπάρχουν σοβαρά θέματα λειτουργικότητας.  Προβληματικός τζόγος σε σημείο εθισμού προκαλεί σωματικά και ψυχολογικά προβλήματα όπως, ανησυχία, άγχος, αϋπνία, ψυχοσωματικά προβλήματα κ.α.

Υπερβολική ενασχόληση με Αθλητικά πρότυπα

Αυξημένη εξιδανίκευση των αθλητικών διασημοτήτων μπορεί να οδηγήσει σε ψυχοπαθολογία ειδικά στην εφηβεία, σε βαθμό εμμονής. Η λατρεία των εφήβων σε αθλητικές προσωπικότητες μπορεί να μετριαστεί αν το περιβάλλον του ευαισθητοποιηθεί σε αυτά τα θέματα. Η μείωση της  λατρείας που προκαλείται από την προώθηση του αθλητισμού και συγκεκριμένους αθλητές, μπορεί να προβλεφθεί με ενημέρωση των παιδιών.

Βία κ Χουλιγκανισμός 

Η βία στον αθλητισμό εκδηλώνεται είτε μεταξύ των αθλητών και των συμμετεχόντων στον αγώνα, είτε μεταξύ των θεατών προς τους αθλητές ή προς τους άλλους αθλητές. Σε οργανωμένο επίπεδο η βία στον αθλητισμό αναπτύχθηκε με την σύγχρονη μορφή των αγώνων ποδοσφαίρου. Αιτία των φαινομένων βίας είναι η εκτόνωση ψυχο-κοινωνικών εντάσεων και η κρίση θεσμών και αξιών, οι οποίες ενισχύουν τις συμπεριφορές επιθετικότητας. Δυστυχώς στη χώρα μας υπάρχει η καλλιέργεια του φανατισμού από τις ίδιες τις ομάδες, ενώ προβάλλεται με λάθος τρόπο από τα ΜΜΕ τα οποία πολλές φορές ανατροφοδοτούν και ενισχύουν το εχθρικό κλίμα. Σε ψυχολογικό επίπεδο η πίστη και η αφοσίωση στην ομάδα αναπτύσσονται αρχικά μέσα απο την οικογένεια και καλλιεργούνται με τις παρέες των συνομηλίκων. Η ανάγκη του ατόμου να ανήκει σε μια ομάδα αποτελεί κινητήρια δύναμη για την οπαδοποίηση.  Σε παθολογικό επίπεδο η υποστήριξη της ομάδας γίνεται προτεραιότητα στην καθημερινότητα των οπαδών. Σε κοινωνικό επίπεδο έχουμε τη χειραγώγηση των οπαδών που συνεπάγεται σε περιορισμένη ανάπτυξη προσωπικοτήτων.

Διαταραγμένοι προπονητές κ αθλητικοί παράγοντες 

Εγωπαθής είναι το άτομο που χαρακτηρίζεται από αυτοερωτισμό, υπερβολική αυταρέσκεια και εγωκεντρισμό. Οι εγωπαθείς είναι ισχυρογνώμονες, πιστεύουν ότι είναι αλάνθαστοι και κρίνουν πολύ αυστηρά το περιβάλλον τους, όχι όμως τον εαυτό τους. Το προφίλ αυτό συναντάται κυρίως σε προπονητές ή αθλητικούς παράγοντες. Δυστυχώς αυτοί οι προπονητές γαλουχούν ψυχικά διαταραγμένους αθλητές, οι οποίοι υπερεκτιμούν την αξία τους, ζηλεύουν και μισούν παθολογικά τους αντιπάλους, είναι καχύποπτοι και δεν σέβονται κανένα παρά μόνο τον εαυτό τους. Οι αθλητές χειραγωγούνται με σκοπό τον φανατισμό και την οπαδοποίηση για την ομάδα που ανήκουν, φτάνοντας σε ακραία σημεία χωρίς να μπορούν να ασκήσουν κριτική σκέψη για το διαταραγμένο τους περιβάλλον.

Υπερβολικές συμπεριφορές γονέων

Με τις υπερβολικές συμπεριφορές των γονέων οι μικροί αθλητές  βιώνουν αισθήματα απόρριψης, κοινωνικού αποκλεισμού, με αποτέλεσμα να μειώνεται η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση τους σε συνδυασμό με την εκδήλωση συμπτωμάτων στρες και άγχους. Επίσης οι υπερβολικές προσδοκίες των γονέων οδηγούν στην απώλεια ενδιαφέροντος, τη μειωμένη ευχαρίστηση και την προβληματική διαχείριση των συναισθημάτων. Ο αθλητισμός υπό την πίεση των γονέων μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά στην ανάπτυξη της υγιούς ψυχοσύθεσης του παιδιού.

Σεξουαλικές διαταραχές

Αναφέρονται παγκοσμίως πολλά περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης στον αθλητισμό. Οι αθλητικοί χώροι οι οποίοι κατά βάση είναι χώροι προσέλκυσης παιδιών, τραβούν διαταραγμένα σεξουαλικά άτομα τα οποία τις περισσότερες φορές καλύπτουν επιδέξια την ψυχοπαθολογία τους. Η σωστή διαπαιδαγώγηση των μικρών αθλητών για να εντοπίζουν τις παθολογικές συμπεριφορές μπορεί να λειτουργήσει σε επίπεδο πρόληψης. Τα εγκλήματα από την κατάχρηση εξουσίας του προπονητή ή παράγοντα στον αθλητισμό συχνά αποκρύπτονται κυρίως γιατί υπάρχει το κοινωνικό ταμπού και η έλλειψη εκπαίδευσης των αθλητών και των γονέων. Τα αποδεικτικά στοιχεία συνήθως είναι ελλιπή και πολλοί προπονητές δεν έχουν εποπτικό όργανο ή είναι προτιμότερο να διαφυλαχτεί η φήμη του σωματείου εις βάρος της ασφάλειας των αθλητών.

Ανήλικοι αθλητές αλλά και γυναίκες αθλήτριες οι οποίοι έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση εμφανίζουν ψυχικές διαταραχές με συμπτώματα όπως κατάθλιψη, διαταραχές άγχους, χαμηλή αυτοεκτίμηση, χρήση ουσιών, αυτοκτονικές συμπεριφορές, αντικοινωνικές συμπεριφορές, μετατραυματική συμπτωματολογία κ.α.

Το google αποκαλύπτει τις τάσεις της ψυχικής μας υγείας

Η αναζήτηση ψυχολογικών όρων στο Google Trends μας δείχνει τις τάσεις στος όρους αναζήτησεις που αφορούν την ψυχική μας υγεία. Όπως προκύπτει απο το παρακάτω γράφημα, στην Ελλάδα απο το 2009 έως σήμερα έχουν αυξηθεί οι αναζητήσεις για τους όρους άγχος, ψυχίατρος και διαταραχή, μικρή μείωση παρουσιάζει η αναζήτηση με τον όρο ψυχολόγος και σχετικά στάσιμη παρουσιάζεται η αναζήτηση με τον όρο κατάθλιψη. Άτομα που αναζητούν πληροφορίες για το άγχος αλλά και τις κρίσεις πανικού, χρησιμοποιούν συνοδευτικά τους όρους συμπτώματα κάτι που δείχνει ότι θέλουν να κάνουν διάγνωση στον εαυτό τους και ακολουθεί ο όρος αντιμετώπιση.  Ο όρος διαταραχή αναζητείται περισσότερο για την διπολική διαταραχή, την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, την διαταραχή της προσωπικότητας, την αγχώδη και την ψυχαναγκαστική διαταραχή. Ο όρος ψυχίατρος συνδυάζεται περισσότερο με συγκεκριμένες περιοχές διαμονής, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει η συσχέτιση της αύξησης αναζήτησής του, με την μείωση στον όρο ψυχολόγος, κάτι που αντανακλά το γεγονός ότι οι περισσότεροι καταφεύγουν σε φαρμακευτική αγωγή και όχι ψυχολογική υποστήριξη για την αντιμετώπιση των ψυχολογικών προβλημάτων τους.

Screenshot 2015-09-27 17

Οι αντίστοιχες αναζητήσεις στον Παγκόσμιο Ιστό (με αγγλικούς όρους) δεν παρουσιάζουν αντίστοιχη αύξηση από το 2009 έως σήμερα, εκτός απο τον όρο anxiety. Όπως δείχνουν οι αναλύσεις  μεγαλύτερη αναζήτηση γίνεται κατά σειρά στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία, τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το κυματοειδές γράφημα στο οποίο φαίνεται ότι οι αναζητήσεις των όρων stress, anxiety, depression, psychologist, disorder, παρουσιάζουν τις μέγιστες τιμές τους περιοδικά κατά εαρινούς και φθινοπωρινούς μήνες και τις ελάχιστες τιμές τους κατά τους χειμερινούς και καλοκαιρινούς μήνες.

Screenshot 2015-09-27 17α

Οι αναζητήσεις για ψυχολόγο (psychologist) αλλά και ψυχίατρο (psychiatrist) είναι σχετικά στάσιμες με μειώσεις τον Δεκέμβριο και αυξήσεις τον Σεπτέμβριο και Φεβριουάριο κάθε έτους. Περισσότερες αναζητήσεις για τον όρο κατάθλιψη (depression) εμφανίζονται κατα σειρά στην Αυστραλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες τον Καναδά και την Νέα Ζηλανδία.

Screenshot 2015-09-27 17σ Screenshot 2015-09-27 17ρ Screenshot 2015-09-27 17ε Screenshot 2015-09-27 17γ

Εικόνα

Happy New Year 2016

new year

6aee70d7-f63b-4632-bf3d-b1fd81587940-c508a4eb-92a5-492c-b52f-cbc3a3b05303_snapshot

 

Συγκαλυμμένη κατάθλιψη, ποιες είναι οι συμπεριφορές «κρυφής» κατάθλιψης

DSC08010 (1).JPGΠολλοί είναι αυτοί που ζουν προσπαθώντας να κρύψουν την κατάθλιψή τους και ίσως δεν την παραδέχονται ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό. Άτομα με συγκαλυμμένη κατάθλιψη μπορεί να φαίνονται χαρούμενα και να χαμογελάνε στην καθημερινότητά τους, αλλά συγχρόνως εμφανίζουν προβληματική συμπεριφορά σε άλλους τομείς. Συνήθως δεν θέλουν να αναγνωρίσουν τη σοβαρότητα των συναισθημάτων τους και πιστεύουν ότι αν συνεχίσουν να ζουν τη ζωή τους η κατάθλιψη θα ξεπεραστεί. Αρκετές φορές η κατάθλιψη εμφανίζεται συμπτώματα όπως τα παρακάτω:
 Έχουν πιο έντονα συναισθήματα από τα φυσιολογικά επίπεδα, όμως προσπαθούν να τα κρύψουν. Μπορεί να κλαίνε πιο συχνά ή μπορεί να είναι ευερέθιστοι και να εμφανίσουν επιθετική συμπεριφορά. Παράλληλα μπορεί να εμφανίζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση και κατηγορούν συχνά τον εαυτό τους.
Είναι απαισιόδοξοι : το φαινόμενο αυτό αναφέρεται ως καταθλιπτικός ρεαλισμός, όταν κάποιος έχει κατάθλιψη έχει πιο ρεαλιστική εικόνα για το περιβάλλον του. Αντίθετα τα μη καταθλιπτικά άτομα, τείνουν να είναι πιο αισιόδοξα και έχουν περισσότερες προσδοκίες, ίσως κάποιες φορές υπεραισιόδοξες. Κάποιος με κατάθλιψη δεν κάνει όνειρα για το μέλλον.
Συχνά με φιλοσοφική διάθεση: οι συζητήσεις τους περιλαμβάνουν περισσότερα φιλοσοφικάα θέματα, κάτι που δείχνει πιο σκοτεινές σκέψεις, ενώ είναι και πολλές σκέψεις που ίσως δεν τολμούν να μοιραστούν.
Παρουσιάζουν κοινωνική απόσυρση και απομόνωση: αν και μπορεί να παρουσιάζονται με χαμόγελο, αποφεύγουν τις κοινωνικές επαφές και πάντα έχουν μια δικαιολογία για να περάσουν μόνοι τους το χρόνο τους.
Εμφανίζουν αυξημένα επίπεδα άγχους: Ανησυχούν υπερβολικά και υπεραναλύουν τις καταστάσεις. Αυτό μπορεί να αφορά την εργασία τους, την υγεία τους, τις σχέσεις κτλ.
Έχουν ασυνήθιστο καθημερινό πρόγραμμα: όπως πολλές ή λίγες ώρες ύπνου, διατροφικές συνήθειες που διαφέρουν, διαταραχές της όρεξης, υπερφαγία, κατανάλωση ουσιών ή αλκοόλ
Παρουσιάζουν συχνά κόπωση, εξάντληση, σωματοποίηση των συμπτωμάτων. Μπορεί να εμφανίζουν ανεξήγητα προβλήματα υγείας όπως πονοκεφάλους, πόνους στη μέση και τον αυχένα. Επίσης η κόπωση σε καθημερινές δραστηριότητες, είναι συχνό σύμπτωμα της κατάθλιψης.
Συνηθίζουν επικίνδυνες συμπεριφορές,όπως επικίνδυνη οδήγηση, απροσεξία, επιπολαιότητα. Ενώ βρίσκονται σε ψυχοκινητική υπερδιέγερση και είναι παρορμητικοί.

Παρενέργειες απο τη στέρηση ύπνου

sleep-deprivation

Αν και υποτιμημένος, ο ύπνος συντελεί στην πνευματική και προσωπική ανάπτυξη. Με τον ύπνο αναδομείται το σώμα μας και το μυαλό μας. Αν δεν ξεκουραζόμαστε επαρκώς η εξουθένωση θα είναι η φυσική συνέπεια. Για να αποδίδουμε σε μέγιστο βαθμό η ξεκούραση είναι απαραίτητη.

Σε περιπτώσεις στέρησης ύπνου εμφανίζονται τα παρακάτω συμπτώματα:

Ψυχολογικά

  • ευερεθιστότητα
  • γνωστική δυσλειτουργία
  • μείωση της μνήμης
  • μειωμένη ηθική κρίση
  • παραισθήσεις
  • μειωμένος χρόνος αντιδρασης

Σωματικά

  • τρέμουλο
  • ταχυκαρδία
  • ακμή
  • καταστολή
  • διαταραχή ανοσοποιητικού
  • κίνδυνος διαβήτη τύπου ΙΙ
  • πιθανότητες παχυσαρκίας
  • μείωση θερμοκρασίας του σώματος

Ναρκισσιστική Διαταραχή

361580-narkissos

Η Ναρκισσιστική διαταραχή κατατάσσεται στις διαταραχές προσωπικότητας. Συνήθως η ναρκισσιστική διαταραχή εμφανίζεται στην πρώιμη ενήλικη ζωή κάνοντας το άτομο να ξεχωρίζει διότι υπάρχει διάχυτο το πρότυπο μεγαλείου και η ανάγκη για θαυμασμό. Ο νάρκισσος προσδοκά να εμφανίζεται ως ανώτερος μεγαλοποιώντας τα επιτεύγματα και τα ταλέντα του. Συγχρόνως πιστεύει ότι είναι εξαιρετικός και μοναδικός και πρέπει να συναναστρέφεται με υψηλού επιπέδου ανθρώπους καθώς μόνο από αυτούς γίνεται κατανοητός. Ενώ συχνά ασχολείται με φαντασιώσεις επιτυχίας, δύναμης, ευφυΐας και ομορφιάς.

Απαιτεί διαρκή θαυμασμό και έχει την αίσθηση ότι κατέχει ιδιαίτερα δικαιώματα και προσδοκά ευνοϊκή αντιμετώπιση ή συμμόρφωση των άλλων. Αρνείται να παραδεχτεί τα λάθη του γιατί κυρίως φταίνε οι άλλοι. Ενώ ο ίδιος έχει αλαζονικές και υπεροπτικές συμπεριφορές, συνήθως περιφρονεί τα άτομα του περιβάλλοντός του. Πολλές φορές είναι ζηλόφθονος με τους άλλους ή πιστεύει το αντίστροφο ότι δηλαδή οι άλλοι είναι ζηλόφθονοι μαζί του.

Το άτομο με αυτή τη διαταραχή εμφανίζει δυσκολία στις προσωπικές και κοινωνικές σχέσεις, στην επαγγελματική ζωή του και στην καθημερινή του λειτουργικότητα. Ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του, τους άλλους ή τα γεγονότα παρεκκλίνει από το φυσιολογικό. Επίσης μπορεί να εμφανίσει έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις και προβληματικό έλεγχο των παρορμήσεων του. Παράλληλα εμφανίζει επίσης έλλειψη ενσυναίσθησης και κατανόησης των άλλων.

Η θεραπεία της ναρκισσιστικής διαταραχής είναι δύσκολη διότι το άτομο παρουσιάζει αρνητική στάση απέναντι στον θεραπευτή, στην ομάδα αλλά και κυρίως στην αποδοχή της διαταραχής του. Εάν το άτομο αποκτήσει συναίσθηση της παθολογικής λειτουργικότητάς του, μπορεί σταδιακά να βελτιωθεί.

 

πηγή: DSM-IV-TR

 

Παθητική Επιθετικότητα

Η παθητική επιθετικότητα είναι συνήθως σκόπιμη συμπεριφορά. Παίρνει πολλές μορφές και γενικά μπορεί να περιγραφεί σαν μη-λεκτική επιθετικότητα που εκδηλώνεται με αρνητική συμπεριφορά. Άτομα που εμφανίζουν παθητική επιθετικότητα αντί για να επικοινωνήσουν με ειλικρίνεια όταν αισθάνονται αναστατωμένοι, ενοχλημένοι ή απογοητευμένοι, εμφανίζουν αλλαγές στη συμπεριφορά, είναι σκυθρωποί, κλείνονται στον εαυτό τους και εμφανίζουν αντίσταση στην επικοινωνία ή τα αιτήματα των άλλων δημιουργώντας σύγχυση γύρω από το θέμα. Η παθητική επιθετικότητα μπορεί να είναι απροκάλυπτη με προφανείς συμπεριφορές ή συγκεκαλυμμένη (χωρίς να εμφανίζονται οι παραπάνω συμπεριφορές).

Η παθητική επιθετικότητα αποτελεί ένα καταστροφικό πρότυπο συμπεριφοράς το ο ποίο μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφή συναισθηματικής κακοποίησης. Τα αρνητικά συναισθήματα συσσωρεύονται και η γενικότερη αρνητική στάση μπορεί να δημιουργήσει μεγάλη φθορά και πόνο σε όσους όσους εμπλέκονται σε αυτές τις συμπεριφορές. Μέσα απο αυτές τις συμπεριφορές προκαλείται ανασφάλεια σε όλες τις πλευρές, αρνητικές στάσεις και αρνητικά συναισθημάτα.

Η παθητική επιθετικότητα εμφανίζεται σε κάποιο βαθμό στην καθημερινότητα του καθενός, σαν ένας τρόπος για να αποφεύγονται οι έντονες συγκρούσεις. Όλοι μπορεί να εμφανίσουμε αυτού του είδους τις συμπεριφορές. Το πρόβλημα αναγνωρίζεται όταν η παθητική επιθετικότητα επαναλαμβάνεται διαρκώς στις προσωπικές ή εργασιακές σχέσεις. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας χαρακτηρίζονται απο μακροχρόνια πρότυπα συμπεριφοράς τα οποία επηρεάζουν σημαντικά το πώς ένα άτομο σκέφτεται αισθάνεται και αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του. Μια διαταραχή μπορεί να κάνει δύσκολη την κοινωνικοποίηση και να αποτρέψει το άτομο απο τη διαμόρφωση σταθερών, μακροχρόνιων σχέσεων.

Τα πρότυπα παθητικής επιθετικότητας μπορεί να προέρχονται από γονείς οι οποίοι προσπαθούν να ελέγχουν τα πάντα και δεν επιτρέπουν στο παιδί τους να εκφράσουν ελεύθερα τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Συνήθως τιμωρούν την εξωστρεφή συμπεριφορά. Το παιδί θα υποκαταστήσει την ανοιχτή έκφραση των σκέψεων και συναισθημάτων σύμφωνα με τα πρότυπα των γονέων του για το τι είναι καλό παιδί ή όχι. Έτσι το παιδί θα μάθει να επαναστατεί παθητικά αντιδρώντας με διάφορες συμπεριφορές.

Παραδείγματα συμπεριφορών παθητικής επιθετικότητας:

Απάθεια: αδιαφορία, ψυχρότητα, ψεύτικο χαμόγελο, κατάχρηση ουσιών, ανυπαρξία αυθορμητισμού

Ασάφεια: δεν δίνουν σημασία στα γεγονότα, αποφυγή συγκρούσεων, αποφυγή συζήτησης και επικοινωνίας, δεν αναπτύσσονται πλήρως τα επιχειρήματα στις συνομιλίες, εσκεμμένη καθυστέρηση κάποιων διαδικασιών.

Ηττοπάθεια: επιλέγουν αναξιόπιστα άτομα, επιρρέπεια σε ατυχήματα, σκόπιμη παρουσίαση ανικανότητας.

Ψυχαναγκαστική συμπεριφορά: εμμονή με την υπερβολική καθαριότητα, συνεχείς έλεγχοι, τελειομανία.

Ψυχολογική χειραγώγηση: πρόκληση στην επιθετικότητα και στη συνέχεια υπερπροστατευτικότητα, συναισθηματικός εκβιασμός, ψευδή κλάματα.

Μυστικοπαθής συμπεριφορά: δυσαρέσκεια για τους άλλους, μουρμουρητά σχόλια, αποφεύγει επαφή με τα μάτια, δικαιολογίες για την αποφυγή καταστάσεων

Αυτο-ενοχοποίηση: ζητάνε συγνώμη πολύ συχνά και είναι υπερβολικοί κριτές για τον εαυτό τους, θυματοποίηση και κατηγορία των άλλων για κάποιες ευθύνες

 

Πως θα ξεπεράσουμε τη παθητική επιθετική συμπεριφορά μας

  • Αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα που προκαλούν τη συμπεριφορά μας
  • Αναγνωρίζουμε τις επιπτώσεις της συμπεριφοράς μας στους άλλους
  • Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τις ενέργειες και τις αντιδράσεις μας
  • Προσπαθούμε να μην αισθανόμαστε επιθετικοί όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα αλλά να λαμβάνουμε μια αντικειμενική εικόνα της κατάστασης
  • Μαθαίνουμε να εκφράζουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας με ειλικρίνεια ώστε να ενισχύουμε τις σχέσεις μας

 

Πως θα αντιμετωπίσουμε την παθητική επιθετική συμπεριφορά των άλλων

  • Δεν πρέπει να αισθανόμαστε την συμπεριφορά αυτή σαν προσωπική επίθεση προς τα εμάς.
  • Αναγνωρίζουμε πως λειτουργεί η παθητική επιθετικότητα και προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον άλλο και τη συμπεριφορά του.
  • Εξηγούμε για το πώς η συμπεριφορά αυτή μας επηρεάζει, επικοινωνούμε ήρεμα χωρίς να κατηγορούμε για το πως νοιώθουμε, τι σκεφτόμαστε.
  • Δεν κατηγορούμε τον εαυτό μας για τις αντιδράσεις των άλλων.
  • Προσπαθούμε να είμαστε ειλικρινείς από την πλευρά μας.
  • Εάν η παθητική επιθετικότητα συνεχίζει να μας επηρεάζει αρνητικά θέτουμε όρια γύρω από τον εαυτό μας και κανόνες για το τι μπορούμε να δεχτούμε και τι ότι. Αντιμετωπίζουμε τη ζωή μας με ένα θετικό τρόπο.
  • Είμαστε υπομονετικοί θυμός ή επιθετικότητα θα προκαλέσουν χειρότερες αντιδράσεις.
  • Δεν είμαστε αυταρχικοί στο να τους δείξουμε πώς θα σεβαστούν τις απόψεις και τις ιδέες μας και το τι είναι αξιόλογο σε εμάς.
  • Περιμένουμε έως ότου ηρεμήσει η κατάσταση και στη συνέχεια προσεγγίζουμε το πραγματικό πρόβλημα.
  • Θυμόμαστε ότι τα παθητικά επιθετικά άτομα φοβούνται την απόρριψη και έχουν μεγάλο άγχος.

Οι οπτικές αυταπάτες και η κατανάλωση τροφής

Οι έρευνες αναφέρουν ότι η ποσότητα τροφής που καταναλώνουμε στα γεύματα πολλές φορές ρυθμίζεται υποσυνείδητα. Ο εγκέφαλος μας μπορεί με την επεξεργασία των πληροφοριών που δέχεται να επηρεάζει αρκετά την διατροφή μας.  Με λίγο προγραμματισμό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα εφέ των ψευδαισθήσεων στην διατροφή μας. Σε ένα πείραμα ζητήθηκε απο τους συμμετέχοντες να συγκρίνουν την ποσότητα τροφής σε πιάτα διαφορετικού μεγέθους.

Η οπτική ψευδαίσθηση του Delboeuf δείχνει ότι αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος δύο κύκλων ίσου μεγέθους διαφορετικά όταν βρίσκονται σε διαφορετικά περιγράμματα. Κάθε φορά που γεμίζουμε το πιάτο μας ο εγκέφαλος μας μας δίνει πληροφορίες για την ποσότητα της τροφής. Η ψευδαίσθηση αυτή είναι μια από τις πολλές αυταπάτες που επηρεάζουν τις διατροφικές επιλογές μας.
 Η ποσότητα τροφής υπερεκτιμάται σε μικρά πιάτα και υποεκτιμάται σε μεγάλα πιάτα. Όσοι χρησιμοποίησαν μικρά πιάτα σέρβιραν λιγότερη ποσότητα τροφής κατά 12% ενώ όσοι χρησιμοποίησαν μεγάλα πιάτα σέβιραν περισσότερη τροφή κατά 13%. Το μέσο πιάτο φαγητού στην Αμερική έχει αυξηθεί κατά 23% απο το 1900 και έπειτα. Τα ψηλότερα ποτήρια επηρεάζει το μέγεθος της ποσότητας των ποτών. Γενικά έχουμε την τάση να υπερεκτιμάμε το ύψος σε σχέση με το μήκος.
 Τα αντίθετα χρώματα μεταξύ του φαγητού και του πιάτου, όπως και τα αντίθετα χρώματα μεταξύ του τραπεζιού και του πιάτου, μας αναγκάζουν να εστιάζουμε την προσοχή μας καλύτερα στην τροφή και δίνουν την εντύπωση της αυξημένης ποσότητας. Τα γεύματα που έχουν ομοιόμορφο χρώμα τείνουν να είναι λιγότερο χορταστικά.
Το κόκκινο χρώμα μας δίνει την εντύπωση ότι η τροφή θα είναι γλυκιά σαν τα ώριμα φρούτα. Αν αντικαταστήσουμε τη ζάχαρη με κόκκινες τροφές θα έχουμε κάποια μείωση στο σύνολο των θερμίδων που καταναλώνουμε.  Τα μπλε πιάτα τείνουν να μειώνουν την όρεξη επειδή το μπλε είναι ένα χρώμα το οποίο δεν εμφανίζεται φυσικά στα τρόφιμά μας.
Τα υγιεινά τρόφιμα στο ύψος του ματιού, προκαλούν ως ερέθισμα την επιθυμία μας για κατανάλωση. Επίσης θα πρέπει να αποφεύγουμε την έκθεση μας σε εικόνες ανθυγιεινού φαγητού και διαφημίσεων οι οποίες προκαλούν πλασματική πείνα.
Γενικά πρέπει να υιοθετήσουμε μια ρουτίνα στο φαγητό. Με αυτό τον τρόπο γνωρίζουμε το πότε και τι θα φάμε και μειώνεται η προσοχή μας για την αναζήτηση τροφής η οποία παράλληλα αυξάνει και την όρεξη.