Ανάπτυξη Συναισθηματικής Νοημοσύνης

Η  συναισθηματική νοημοσύνη ορίζεται ως η ικανότητα αναγνώρισης της συναισθηματικής κατάστασης που αλλάζει τις στάσεις, τις προθέσεις και την συμπεριφορά.

H συναισθηματική νοημοσύνη είναι η ικανότητα

• να αναγνωρίζει το άτομο διαφορετικές συναισθηματικές καταστάσεις
• να αναγνωρίζει την επιρροή των συναισθημάτων στην συμπεριφορά
• να έχει τον έλεγχο των συναισθημάτων σε ιδιαίτερες καταστάσεις

Έχει αποδειχτεί  ότι η συναισθηματική νοημοσύνη μπορεί να αναπτυχθεί και να εξασκηθεί.

Οι πτυχές τις συναισθηματικής νοημοσύνης:

• η κατανόηση του εαυτού, των στόχων, των προθέσεων και της συμπεριφοράς
• η κατανόηση των άλλων και των συναισθημάτων τους

Οι πέντε συναισθηματικοί τομείς του IQ  (Goleman)

1. αναγνώριση των συναισθημάτων
2. διαχείριση των συναισθημάτων
3. ανάπτυξη των κινήτρων
4. αναγνώριση και κατανόηση των συναισθημάτων των άλλων ανθρώπων
5. διαχείριση των σχέσεων με βάση τα συναισθήματα των άλλων

 

Για καλύτερα αποτελέσματα στη διαχείριση συναισθημάτων το άτομο πρέπει να προσπαθεί

• Να έχει αυτοέλεγχο
• Να παραμένει αισιόδοξο
• Να εκφράζει τα συναισθήματά του
• Να προσπαθεί να κατανοήσει τα συναισθήματα των άλλων
• Να αναπτύξει ικανότητα να κατανοεί τη γλώσσα του σώματος
• Να είναι ευέλικτο στον τρόπο που βλέπει τα γεγονότα
• Να ακολουθεί τα συναισθήματα και όχι να τα «διώχνει»

Στρατηγικές  για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης

1. Αυτογνωσία- αναγνώριση των συναισθημάτων

 

Το  άτομο πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίσει τα συναισθήματα που επηρεάζουν τις αντιδράσεις του. Τα συναισθήματα αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Επίσης  το άτομο θα πρέπει να είναι ικανό να αναγνωρίζει τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων, αναγνωρίζοντας τη γλώσσα του σώματος.

2. Επίγνωση σε καθημερινή βάση

Σε δεύτερο στάδιο αναπτύσσεται η ατομική επίγνωση των συναισθημάτων σε καθημερινή βάση. Τα άτομα παρατηρούν το πως τα συναισθήματα μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο που το άτομο θα αντιδράσει σε νέες καταστάσεις ή με την αλλαγή των συναισθημάτων.  επίσης πρέπει να είναι ικανό να αξιολογεί την ένταση των συναισθημάτων.

3. Διαχωρισμός σκέψεων και συναισθημάτων

Το άτομο πρέπει να κατανοήσει ποια συναισθήματα μπορεί να επηρεάσουν τις σκέψεις του. Για παράδειγμα μπορεί να παρατηρήσει ότι όταν είναι θυμωμένος σκέφτεται πράγματα τα οποία είναι εκδικητικά για τους άλλους και όταν του περάσει ο θυμός κάνει τελείως διαφορετικές σκέψεις. Επίσης οι σκέψεις αυτές οδηγούν σε συγκεκριμένες συμπεριφορές. Για παράδειγμα ο θυμός που προαναφέραμε μπορεί να προκαλεί λόγια που το άτομο δεν εννοεί και δεν πιστεύει πραγματικά.

4. Προσδιορισμός της στρατηγικής για τη ρύθμιση των συναισθημάτων

Μπορούμε  να αναπτύξουμε μόνοι μας στρατηγικές για τη ρύθμιση συναισθημάτων. για παράδειγμα η μουσική είναι αποτελεσματική στην διαχείριση διαφόρων συναισθημάτων.

5. Καθορισμός στόχων για τη διαχείριση των συναισθημάτων

Μετά  την κατανόηση της συναισθηματικής κατάστασης το επόμενο βήμα είναι ο έλεγχος των συναισθημάτων με τον καθορισμό στόχων.  Για  παράδειγμα η αποφυγή των αρνητικών συμπεριφορών του θυμού μπορεί να αποτελέσει ένα τρόπο καθορισμού στόχων.

6. Η εφαρμογή θετικού αυτοδιαλόγου

Η ανάπτυξη του κατάλληλου αυτοδιαλόγου μπορεί να λειτουργήσει παράλληλα με την καταγραφή των συναισθημάτων. Η αλλαγή των συναισθημάτων δεν μπορεί να γίνει αυτόματα άλλα άμεσα μπορούμε να αλλάξουμε τον αυτοδιάλογο μας.

7. Παίξιμο ρόλων (νοερά ή πραγματικά)

Το  παίξιμο ρόλων είναι μια πολύ αποτελεσματική μέθοδος για να δουλέψουμε με τα συναισθήματα μας. Τα παιχνίδια ρόλων λειτουργούν αποτελεσματικά όταν παράλληλα καταγράφονται.