Δεδομένου ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας διακήρυξε τον ιό COVID-19 παγκόσμια πανδημία, πολλοί από εμάς, ακόμη και αν δεν έχουμε μολυνθεί από τον ιό, θα μείνουμε στα σπίτια μας για τις επόμενες εβδομάδες. Αυτή η απομόνωση, η ακύρωση των σχεδίων, ο πανικός μέσω της υπερπληροφόρησης και η αδυναμίας άμεσης αντιμετώπισής, δημιουργούν αισθήματα απελπισίας και απομόνωσης. Παράλληλα, το άγνωστο που μας περιμένει όχι μόνο σε θέματα υγείας, αλλά και θέματα οικονομικά, επαγγελματικά και οικογενειακά, προκαλεί έντονα συμπτώματα άγχους, ανησυχίας και φόβου.
Ακολουθώντας τις υποδείξεις για την υπεράσπιση της υγείας μας, θα πρέπει να προσέξουμε και την ψυχική μας ισορροπία:
Δεν δίνουμε «τροφή» στο άγχος με αρνητικές σκέψεις και σενάρια, δεν «παγιδευόμαστε» σε συγκεκριμένες σκέψεις οι οποίες μπορεί να γίνουν εμμονές. Το άγχος είναι ένας μηχανισμός προστασίας του εαυτού μας από τον κίνδυνο, στην προκειμένη περίπτωση ο κίνδυνος είναι σχετικά άγνωστος όπως και οι επιπτώσεις του. Η συνειδητοποίηση του άγχους, μας βοηθάει για να το διαχειριστούμε, όσο δεν παραδεχόμαστε το άγχος μας τόσο αυτό αυξάνεται. Με την κατανόηση ότι αντιμετωπίζουμε ένα φόβο, μπορούμε να αναγνωρίσουμε την κατάσταση για το τι προέρχεται από εξωτερικά ερεθίσματα, πού προσθέτουμε τις δικές μας προσωπικές ανησυχίες και ποιες είναι αυτές.
Περιορίζουμε την ενημέρωση, τη χρήση κοινωνικών δικτύων και τηλεόρασης, αποφεύγουμε την εμμονή με τις ατέλειωτες πληροφορίες, επιλέγουμε συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης με περιορισμένη διάρκεια την ημέρα.
Χτίζουμε υγιεινές συνήθειες. Μένουμε δραστήριοι σωματικά, κάνουμε αερόβια άσκηση (στατικό διάδρομο-ποδήλατο), κάνουμε yoga και ασκήσεις με το βάρος του σώματος, χορεύουμε. Οι έρευνες δείχνουν ότι η αερόβια άσκηση μειώνει τα επίπεδα του άγχους. Κρατάμε ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής και ύπνου. Δεν αλλάζουμε τα ωράρια μας. Αναπτύσσουμε την νέα καθημερινή ρουτίνα.
Ομορφαίνουμε και τακτοποιούμε το χώρο μας, για να αισθανόμαστε και εμείς καλύτερα μέσα σε αυτόν.
Μένουμε σε καθημερινή επαφή με την οικογένεια και τους φίλους, με τηλεφωνική και διαδικτυακή επικοινωνία
Αλλάζουμε τις αρνητικές σκέψεις, για παράδειγμα, «Είμαι κολλημένος μέσα» με «Ἑπιτέλους μπορώ να έχω προσωπικό χρόνο στο σπίτι μου»
Οπωσδήποτε κάνουμε κάτι παραγωγικό καθημερινά, το οποίο μας οδηγεί σε θετικές στάσεις και μας βοηθάει να αισθανόμαστε δημιουργικοί και θετικοί.
Επιδιώκουμε στιγμές χαλάρωσης, βλέπουμε μια καλή ταινία, διαβάζουμε βιβλία, συζητάμε με τα πρόσωπα της οικογένειας.
Η επικοινωνία με τα παιδιά βασίζεται στην μετάδοση ηρεμίας, κανονικότητας, συζητάμε και αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά τους, προσέχουμε να μην τα ακυρώσουμε ή απορρίψουμε.
Εαν χρειαστεί μιλάμε με κάποιο ειδικό μέσω τηλεφώνου ή διαδικτύου, δεν αφήνουμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις να μας κυριεύσουν, παρεμβαίνουμε πριν μας καταβάλουν.
Πηγές
- Anxiety and depression Association of America
- American Psychological Association
- NASP
Psychinfo.gr 